Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρία Αμερικάνου' | 24 Απριλίου 2017, 13:28

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Δύο σχόλια για το άρθρο 3. 1. Στο άρθρο 3 ορίζεται ο τρόπος πληρωμής του οφειλόμενου ποσού προς τον παραγωγό, με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του της ισόποσης χρηματικής αξίας που αναγράφεται στο τιμολόγιο. Σαφώς, δηλαδή, ο νομοθέτης επιδιώκει με τη ρύθμιση αυτή την ταύτιση του ποσού του τιμολογίου με αυτό που θα κατατίθεται στον τραπεζικό λογαριασμό του παραγωγού κάθε φορά. Όμως, δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι περιπτώσεις, που ο παραγωγός οφείλει χρήματα στον έμπορο (από προκαταβολές έναντι αξίας γάλακτος, κ.λπ.), ή περιπτώσεις επιβολής σε βάρος του παραγωγού και εις χείρας του εμπόρου ως τρίτου κατασχετηρίων (από ιδιώτες ή τράπεζες/ Δ.Ο.Υ). Στις περιπτώσεις αυτές, γίνεται συμψηφισμός, και το τελικώς πληρωτέο ποσό προς τον παραγωγό δεν θα είναι ισόποσο με το ποσό του τιμολογίου που έχει εκδώσει. Για να μην υπάρξει καταστρατήγηση των αναγκαστικού δικαίου διατάξεων περί κατασχέσεως, συμψηφισμού, κλπ., θα πρέπει να αναδιατυπωθεί το άρθρο στην κατεύθυνση αυτή. 2. Ελέγχεται η διάταξη ως προς τη συνταγματικότητά της αναφορικά με την επιβαλλόμενη υποχρεωτικότητα εξόφλησης μόνο με κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό του παραγωγού της ισόποσης χρηματικής αξίας που αναγράφεται στο τιμολόγιο. Με τη διάταξη αυτή καταστρατηγείται η ελευθερία των εμπορικών συναλλαγών, ως προστατεύεται και από το ενωσιακό δίκαιο ως έκφανση των οικονομικών δικαιωμάτων, αλλά και συνταγματικά (άρθρο 5 παρ. 1), και μάλιστα κατά παράβαση της αρχής της αναλογικότητας. Ενώ, δηλαδή, προβλέπεται γενικά για όλες τις μορφές οικονομικών συναλλαγών ως τρόπος πληρωμής / εξόφλησης η δυνατότητα καταβολής σε μετρητά, η έκδοση επιταγής ή η κατάθεση σε τραπεζικό λογαριασμό, με την παρούσα ρύθμιση επιβάλλεται ως μόνος τρόπος εξόφλησης η κατάθεση του οφειλόμενου ποσού σε τραπεζικό λογαριασμό, δυσχεραίνοντας με τον τρόπο αυτό τις εμπορικές συναλλαγές.