Αρχική Αγροτικός συνδικαλισμός και άλλες διατάξειςΆρθρο 1 – Συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου – Ενώσεις Αγορών ΠαραγωγώνΣχόλιο του χρήστη βΑΣΙΛΗΣ ΝΤΟΥΡΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ | 13 Σεπτεμβρίου 2017, 13:35
Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Παρατηρήσεις –Σκέψεις επί του σχεδίου νόμου «ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ» Ο συνδικαλισμός είναι πυλώνας της Δημοκρατίας, αρχή της κοινωνικοποίησης και συναδέλφωσης ομοιοαπασχολούμενων, εφαλτήριο οικονομικής και κοινωνικής αναβάθμισης και στις σημερινές συνθήκες ελπίδα και δρόμος επιβίωσης. Ο αγροτοσυνδικαλισμός δεν μπορεί να είναι διαφορετικός και η πολιτεία δε μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά. Κάθε σκέψη περιορισμού ή χειραγώγησής του μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις μόνο ζημιά μπορεί να κάνει και θα έχει εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Μην ξεχνάτε την τύχη του Ν.4015/2011 ο οποίος είχε μάλλον τους ίδιους συντάκτες με την τωρινή πρόταση νόμου. Ο αγροτοσυνδικαλισμός χρειάζεται απόλυτη ελευθερία και μεγάλες αποστάσεις από κόμματα και κράτος. Ο νέος νόμος θα πρέπει να εκλαϊκεύει τα αντίστοιχα άρθρα του Αστικού Κώδικα και του Συντάγματος. Μέλη των Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων επιβάλλεται να μπορούν να είναι όλοι όσοι παράγουν. Αυτή τη λογική προωθεί και η ΕΕ αφού επιδοτεί την παραγωγή χωρίς διακρίσεις μέσα από την ΚΑΠ και στον κλάδο μας, τη μελισσοκομία, στηρίζει όλους ανεξαιρέτως με τα τριετή εθνικά προγράμματα μελισσοκομίας. Στη μελισσοκομία απασχολούνται περίπου 25.000 μελισσοκόμοι από τους οποίους πλέον του 80% είναι ετεροαπασχολούμενοι και ερασιτέχνες. Δε γίνεται να ψηφιστεί νόμος ο οποίος ουσιαστικά θα τους φιμώνει απαγορεύοντάς τους τη συμμετοχή στα κοινά. Ο αποκλεισμός των ετεροαπασχολούμενων από τους ΚΑΣ θα δημιουργήσει προβλήματα διάσπασης και κοινωνικής συνοχής αλλά και στην παραγωγική διαδικασία και διάθεση των προϊόντων. Δεν μπορεί να αποφασίζουν και να συναλλάσσονται με την πολιτεία οι εκπρόσωποι του 15% των μελισσοκόμων μιλώντας για τον κλάδο. Όλοι παράγουμε. Όλοι παρέχουμε την υπηρεσία της επικονίασης στις καλλιέργειες και στο οικοσύστημα. Όλοι έχουμε κοινά προβλήματα και θα πρέπει να λειτουργούμε με ό,τι έχουμε κοινό κι όχι να ψάχνουμε τη διαφορά. Η δημιουργία ΚΟΑΣ ανά περιφέρεια θα νομιμοποιήσει τον παραλογισμό των «μπλόκων» που λειτουργούσαν εξωθεσμικά και θα ενισχύσει διασπαστικές και κομματικές κινήσεις. Θα έχουμε μια βιομηχανία δημιουργίας ΚΟΑΣ χωρίς προσφορά και μέλλον γιατί δε θα μπορούν να συντηρηθούν οικονομικά ούτε και στελεχιακά. Θα είναι θνησιγενείς. Τα διαφορετικά προβλήματα κάθε κλάδου ανά περιφέρεια μπορούν και πρέπει να προωθούνται από τους ΚΑΣ. Γνωρίζουμε από το παρελθόν πως κάποιες περιφέρειες κέρδισαν σε βάρος άλλων. Ας μη το νομιμοποιήσουμε. Η κτηνοτροφία κάθε είδους, η αλιεία και η μελισσοκομία αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα πανελλαδικά και χρειάζονται ενιαία αντιμετώπιση. Μια ΚΟΑΣ ανά κλάδο είναι αρκετή. Με αυτή θα πρέπει να συναλλάσσεται η πολιτεία και έτσι να βρίσκονται λύσεις στα άμεσα προβλήματα και να σχεδιάζεται το μέλλον του κλάδου. Η λογική αυτό επιβάλλει. Συγκεκριμένα, στη μελισσοκομία, το μόνο ίσως οργανωμένο συνδικαλιστικά κλάδο, δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε μία Ομοσπονδία. Η δυνατότητα δημιουργίας ΚΟΑΣ ανά περιφέρεια θα διαλύσει ό,τι υπάρχει γιατί θα λειτουργήσει διασπαστικά. Για το μέγεθος της χώρας μας μία Συνομοσπονδία, η οποία θα καλύπτει όλους τους κλάδους της παραγωγής, είναι αρκετή και θα είναι και λειτουργική στο πλαίσιο της συνύπαρξης και της άμβλυνσης των διαφορών μεταξύ των κλάδων. Ας βρούμε το μέτρο στη ζωή μας αφήνοντας στην άκρη ιδεατισμούς και μη υλοποιήσιμες σκέψεις. Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι η απαγόρευση συμμετοχής σε δύο ΔΣ θεωρώ ότι είναι εκτός λογικής και βεβαίως αντιδημοκρατική και μη σύννομη πρόταση. Αφήστε τα μέλη κάθε κλάδου να εκλέγουν αυτούς που πιστεύουν ότι θα υπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Κανόνες απαγόρευσης για το ποιόν εκλέγουμε δεν είναι λογικό να προσπαθεί να επιβάλλει η πολιτεία. Βασίλης Ντούρας, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος