Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ν.Μαργαρώνη' | 2 Απριλίου 2011, 15:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Είμαι πολύ σύμφωνη με αυτό το άρθρο περί κακοποίησης. Όμως χρειάζονται κάποιες διευκρινήσεις ως προς το σκοπό για τον οποίο γίνεται η πράξη. Βέβαια η δηλητηρίαση, το κρέμασμα, ο πνιγμός και το κάψιμο σε ένα ζώο δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί μια πολύ άσχημη και απάνθρωπη χρήση βίας... Ο ακρωτηριασμός όμως έχει 2 πλευρές και θα πρέπει να διαχωριστεί. Υπάρχει ο ακρωτηριασμός που γίνεται χωρίς λόγο και αιτία με μορφή βασανισμού όπως και οι παραπάνω πράξεις. Αυτό είναι βεβαίως κακοποίηση! Υπάρχει όμως και η ανθρώπινη παρέμβαση για λόγους υγείας, όπου γίνεται είτε για λόγους πρόληψης είτε για λόγους αντιμετώπισης ενός προβλήματος υγείας. Τέτοια περίπτωση ακρωτηριασμού είναι και η στείρωση του αρσενικού π.χ. σκύλου είτε για να προληφθεί ο υπερπληθυσμός των αδέσποτων, είτε για να αντιμετωπιστεί τυχόν έντονη-κυριαρχική συμπεριφορά προς τον άνθρωπο. Άλλη περίπτωση τέτοιου είδους ακρωτηριασμού είναι η αφαίρεση τμήματος της ουράς σε ορισμένες φυλές σκύλων για την πρόληψη σοβαρού ατυχήματος στο μέλλον. Συνήθως τέτοιοι σκύλοι είναι σκύλοι εργασιακών φυλών και έχουν το χαρακτηριστικό του κοντού τριχώματος, χωρίς υποτρίχωμα όπως π.χ. το Ντόμπερμαν και κάποιες άλλες κυνηγετικές φυλές. Η ουρά αφαιρείται σε πολύ νεαρή ηλικία από ειδικό κτηνίατρο. Τα κατάγματα και οι συνεχείς τραυματισμοί στην ουρά σε αυτούς τους σκύλους, έχει σαν αποτέλεσμα την αφαίρεσή της σε μεγάλη ηλικία όπου τότε είναι πραγματικά μια δύσκολη επέμβση όπου ο σκύλος υποφέρει. Μια ακόμη περίπτωση είναι η αφαίρεση του τμήματος των αυτιών. Το Ντόμπερμαν αποτελεί μια ειδική περίπτωση όπου η κοπή των αυτιών του αποτελεί μια ιστορία πολλών χρόνων, από τότε που δημιουργήθηκε αυτή η φυλή. Το πρότυπο της Διεθνούς Κυνολογικής Ομοσπονδίας αναγνωρίζει τη φυλή αυτή με αυτά τα χαρακτηριστικά και αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συνολικής εμφάνισης του συγκεκριμένου σκύλου. Η επέμβαση αυτή γίνεται από ειδικευμένους κτηνιάτρους εφαρμόζοντας όλα τα πρωτόκολλα περί ασφάλειας της ζωής του σκύλου, με ολική αναισθησία, χωρίς πόνο και αιμοραγίες όπως κάποιοι το παρουσιάζουν. Θεωρείται άλλωστε μια αισθητική επέμβαση, και όπως το λέει και η λέξη δεν θα μπορούσε να θεωρείται βασανισμός. Θα πρέπει όμως οποιαδήποτε άλλη μέθοδος εκτός αυτής, να θεωρείται κακοποίηση και τότε να καταδικάζεται. Θεωρώ λοιπόν πως πρέπει να συμπεριληφθεί στις εξαιρέσεις ότι κάποιες περιπτώσεις "ακρωτηριασμού" δεν θεωρούνται κακοποίηση με προϋποθέσεις βέβαια. Θα πρέπει η διαδικασία να συνοδεύεται με βεβαίωση ειδικευμένου κτηνιάτρου για την ουρά και τα αυτιά, και όσον αφορά τον ευνουχισμό των αρσενικών να συνοδεύεται από βεβαίωση κτηνιάτρου και εκπαιδευτή για τις περιπτώσεις της εντονης συμπεριφοράς. Ας μην ξεχνάμε πως δεν είναι όλες περιπτώσεις ίδιες και ότι κάποιος άνθωπος που έχει στα χέρια του νυστέρι, μπορεί να σκοτώσει αλλά μπορεί επίσης να σώσει μια ζωή...