Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΛΑΙΟΔΗΜΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ' | 8 Ιουλίου 2020, 14:49

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Για πολλοστή φορά μερίδα φιλοζωικών φορέων επιχειρούν να παραπλανήσουν ως προς τις παρεμβάσεις την Πολιτείας. Την ίδια στιγμή που όχι μόνο σιωπούν αλλά εκθειάζουν παράνομα καταφύγια ιδιωτών και σωματείων (μελών τους) ακόμα και μέσα σε δασικές εκτάσεις ΨΕΜΜΑ 1ο “ Η διάταξη αυτή είναι του Τσιρωνη” Συνέπεια  της αδυναμίας  πολλών δήμων  για την εύρεση κατάλληλων χώρων, για την ίδρυση και λειτουργία καταφυγίων αδέσποτων ζώων  με το ν. 3170/2003 (άρθρο 7 παράγραφος 6) , (ο οποίος και κατήργησε την ευθανασία των αδέσποτων ζώων ως μέτρο για την μείωση τους, σε συνέχεια της απόφασης του ΣτΕ όπου προσέφυγε η αειμνηστη Γκαραγκουνη Ιωάννα πρόεδρος τότε της Συνομοσπονδιας Ζωοφιλικων Σωματείων Ελλάδας) , είχε προβλεφθεί η δυνατότητα εγκατάστασης καταφυγίων  αδέσποτων ζώων σε δασικές και χορτολιβαδικές εκτάσεις, (παρατίθεται η διάταξη )  6. Στο άρθρο 46 του Ν. 998/1979 (ΦΕΚ 289 Α') προστίθεται παράγραφος 7, που έχει ως εξής:«7. Με τη διαδικασία και τις προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 5 επιτρέπεται η εγκατάσταση και λειτουργία κέντρων περίθαλψης και διαμονής κάθε είδους αδέσποτων ζώων Παρέμεινε σε ισχύ  με το άρθρο 23 του ν. 4039/12 (ο οποίος ψηφίστηκε από την ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΛΑΟΣ)   -παρατίθεται η διάταξη  «Από την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού καταργούνται οι διατάξεις των άρθρων 1 έως 13 του ν. 3170/2003 εκτός από την παράγραφο 6 του άρθρου 7...." Στη συνέχεια, σε τροποποίηση της δασικής νομοθεσίας (αντικατάσταση των άρθρων 45 έως 61 του ν. 998/1979 με το άρθρο 36 του ν. 4280/2014) αφαιρέθηκε εκ παραδρομής, η διάταξη της παραγράφου 6 του άρθρου 7 Το 2018, αποσύρθηκε όχι λόγω αντιδράσεων άλλα λόγω αστοχίας στην αιτιολογική έκθεση  Επομένως η διάταξη αυτή απολαμβάνει και ορθώς την διακομματική στήριξη. ΨΕΜΜΑ 2ο “ Σκοπός της Πολιτείας είναι η εξορία των αδέσποτων ζώων και η ασυλοποιήση τους. Είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη διάταξη αναφέρεται σε ποιες δραστηριότητες επιτρεπονται σε δασικές και χορτολιβαδικες εκτάσεις. Η συγκεκριμενη διάταξη δεν ορίζει το πλαίσιο λειτουργίας των δραστηριοτήτων αυτών και αφορά την κάθε νομοθεσία ξεχωριστά που διέπει αυτές τις δραστηριότητες. Επομένως για τα αδέσποτα ισχύει ότι: Τα καταφύγια αποτελούν  τον χώρο προσωρινής διαμονής και περίθαλψης (στείρωση, θεραπεία κτλ) και δεν είναι χώροι ασυλοποίησης (απαγορεύεται εκ του νόμου Ν4039/12) Στα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς φιλοξενούνται μέχρι την ηλικία των πέντε μηνών τα νεογέννητα αδέσποτα ζώα συντροφιάς που δεν υιοθετούνται, τα ζώα υπό θεραπεία και ανάρρωση μετά από χειρουργεία, τα κακοποιημένα ζώα τα οποία αφαιρέθηκαν με εισαγγελική εντολή από τους ιδιοκτήτες τους, κτλ Αντιθέτως στα παράνομα καταφύγια σωματείων ακόμα και σε δασικές εκτάσεις συναντάται η ασυλοποίηση και η διαμονή των ζώων σε μη ενδεδειγμένες συνθήκες. Πολλοί Δήμοι έχουν χορτολιβαδικές εκτάσεις και δασικές άμεσα προσβάσιμες. Άλλωστε η εγκατάσταση και λειτουργία καταφυγίου αδέσποτων ζώων περιλαμβάνει υπαλληλικό προσωπικό, κτηνιατρείο με τον επιστημονικό υπεύθυνο που είναι ο κτηνίατρος,  επαρκής υδροδότηση και ηλεκτροδότηση, κτίριο διαμονής και άσκησης των φιλοξενούμενων ζώων (επομένως δεν δύναται να δημιουργηθεί το καταφύγιο σε μη προσβάσιμο σημείο διότι απαιτείται να πληρούνται οι προϋποθέσεις της νομοθεσίας που αναφέρθηκαν Ν604/1977, Π.Δ 463/1978 και Υ.Α 280262/2003) Αναφέρομαι σε παράδειγμα : Στο άλσος Φιλαδέλφειας στο κέντρο της πόλης ουσιαστικά και άμεσα προσβάσιμο που θεωρείται δασική έκταση λειτουργεί παράνομο καταφύγιο αδέσποτων ζώων το οποίο διαχειρίζεται σωματείο-μέλος της ΠΦΠΟ, και για το οποίο η ΠΦΠΟ έχει αναφέρει ότι “επιτελεί ταυτόχρονα και ένα πολιτιστικό και περιβαλλοντικό έργο υψηλών προδιαγραφών για τα δεδομένα της χώρας μας.” Γιατί λοιπόν να μην αξιοποιήσει την διάταξη αυτή ο Δήμος Φιλαδέλφειας και ο κάθε Δήμος για να κάνει πλησιον του σε χορτολιβαδική η δασική έκταση νόμιμο καταφύγιο υπό τις προϋποθέσεις της νομοθεσίας; Οι αντιδράσεις για την επαναφορά της διάταξης εκδηλώνεται κυρίως με κινδυνολογία για την μελλοντική λειτουργία των καταφυγίων, μπλέκοντας την ίδρυση καταφυγίων και τις προδιαγραφές με τη λειτουργία (η οποία και ελέγχεται από τις αρμόδιες αρχές-κτηνιατρικές περιφέρειας, Αστυνομία ). Μήπως θα έπρεπε να αντιδράσουμε και για την ίδρυση νοσοκομείων υπό τον φόβο ότι θα κατέληγαν με ράντζα; Μήπως και οι γονείς στέλνουν τα παιδιά τους εξορία όταν τα στέλνουν στις κατασκηνώσεις που λειτουργούν σε δασικές εκτάσεις (παρατίθεται η διάταξη) "Άρθρο 18 Κατασκηνώσεις - Παιδικές εξοχές 1. Επιτρέπεται η παραχώρηση κατά χρήση δημόσιων δασών και δασικών εκτάσεων των κατηγοριών γ' έως και ε' της παραγράφου 1 του άρθρου 4 του Ν. 998/1979 για την εγκατάσταση και λειτουργία κατασκηνώσεων και παιδικών εξοχών στο Δημόσιο, σε οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης α' και β' βαθμού, νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, κοινωφελή ιδρύματα και σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα" Επομένως η αντίδραση έχει να κάνει με την δυνατότητα των Δήμων να δημιουργούν και να λειτουργούν νόμιμα καταφύγια δηλαδή νόμιμους χώρους προσωρινής διαμονής για την περίθαλψη των ζώων και δη της στείρωσης που όλοι οι αντιδρώντες και σωστά αναφέρουν ως ένα από τα μέτρα που θα μειώσουν τον αριθμό των αδέσποτων ζώων. Υ.Γ Σε καμία χώρα της Ε.Ε τα ζώα συντροφιάς δεν υπάγονται στο Υπουργείο Εσωτερικών. Βρίσκονται στο αντίστοιχο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Ακόμα και αυτό αγνοούν ορισμένοι που επιθυμούν τρομάρα τους να συνδιαλέγονται με τους αρμοδίους για θέματα νομοθεσίας. Για αυτό θα επανέλθουμε σε μεταγενέστερο χρόνο αναλυτικά.