Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΕΝΩΣΗ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 16 Ιανουαρίου 2024, 19:27

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΕΝΩΣΗ ΠΛΟΙΟΚΤΗΤΩΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΑΛΙΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ Αξιότιμοι κύριοι, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή στις τελευταίες δεκαετίες αναφορικά με το επάγγελμα του παράκτιου αλιέα στον Ελλαδικό και όχι μόνο χώρο, θα διαπιστώσουμε πως αμέσως μετά την εμφάνιση αλιευμάτων προέλευσης ιχθυοκαλλιέργειας στην αγορά άρχισε η καθοδική πορεία του κλάδου σε ότι αφορά στην διάθεση των προϊόντων μας. Αιτίες ήταν κυρίως η πολύ χαμηλή τιμή των ιχθύων υδατοκαλλιέργειας που πχ στη περίπτωση της τσιπούρας έφθανε στο ¼ σχεδόν της τιμής σε σχέση με αυτήν της ελευθέρας βοσκής. Παρόλα αυτά μεγάλο ποσοστό καταναλωτών προτιμούσαν τα αλιεύματά μας λόγω της ποιότητας αλλά και της γενικότερης διαδικασίας αγοράς τους καθώς πολλοί συνδύαζαν την αγορά των αλιευμάτων με μια σύντομη εκδρομή σε κάποιο κοντινό λιμανάκι, σε κάποιον αλιέα με τον οποίο συνήθως είχαν προσωπική γνωριμία και εμπιστοσύνη για να αγοράσουν από την ψαριά του. Την τελευταία δεκαετία, η συνεχής οικονομική κρίση έχει αναγκάσει τους καταναλωτές να στραφούν στα ψάρια ιχθυοκαλλιέργειας με αποτέλεσμα η ζήτηση στα λιμάνια αλλά και στα ιχθυοπωλεία όσο αφορά στα αλιεύματά μας να μειωθεί δραματικά! Ουσιαστικά, οι παράκτιοι αλιείς έχουμε δεχθεί ένα σοβαρό πλήγμα από την δραστηριότητα των ιχθυοκαλλιεργειών. Όμως όχι μόνο στην αγορά αλλά και στο πεδίο δράσης μας, στην θάλασσα έχουμε περιοριστεί καθώς όλο και περισσότερα αλιευτικά πεδία γίνονται απαγορευτικά σε εμάς με την δραστηριοποίηση των ιχθυοκαλλιεργειών. Φυσικά, τα καλύτερα πεδία για παράκτια αλιεία είναι σε μέρη σχετικά απόμερα, χωρίς ιδιαίτερη κίνηση σκαφών, σε βραχώδη περιοχές που δεν υπάρχει μεγάλη ανθρώπινη δραστηριότητα και αν είναι δυνατόν να είναι και κάπως προφυλαγμένα από τους δυνατούς ανέμους . Τα ίδια μέρη όμως είναι αυτά που προτιμούν και οι επιχειρηματίες των ιχθυοκαλλιεργειών, τα ίδια που θα τους επιτρέψει η πολιτεία να δραστηριοποιηθούν προκειμένου να μην δημιουργήσουν προβλήματα σε άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες…Τέλος, οι μονάδες ιχθυοκαλλιέργειας είναι σημείο που συναθροίζονται όλα σχεδόν τα είδη των ιχθύων καθώς η μυρωδιά της ιχθυοτροφής τα προσελκύει, φτωχοποιώντας τις γύρω περιοχές. Εν κατακλείδι εκδιωκόμαστε άθελά τους συνεχώς και από τον θαλάσσιο χώρο αλλά και από το μεγαλύτερο μερίδιο της αγοράς! Ουσιαστικά λοιπόν δημιουργήθηκε αθέμιτος ανταγωνισμός μεταξύ μας. Φυσικά, τα προβλήματα της παράκτιας αλιείας είναι πολλά ακόμα με κυριότερα την συνεχή παρουσία θαλάσσιων θηλαστικών κατά τις ώρες της εργασίας μας, τα οποία υφαρπάζουν την ψαριά μας και καταστρέφουν τα εργαλεία μας, το πολύ υψηλό κόστος παραγωγής (καύσιμα, πρώτες ύλες), παράνομη, λαθραία και άναρχη αλιευτική δραστηριότητα κλπ. Ταυτόχρονα οι αποζημιώσεις είναι λέξη που γνωρίσαμε τα τελευταία μόλις χρόνια, με αφορμή την επιδημία του κορωνοιού και μετά από πολύ αγώνα της Ένωσής μας αλλά και προσπάθειες άλλων συναδέλφων. Κι αυτές όμως οι αποζημιώσεις ήταν μέσα στο πλαίσιο αποζημιώσεων των διαφόρων επαγγελματικών κλάδων και ουσιαστικά δεν επέφεραν καμία βελτίωση στο επάγγελμά μας, ούτε κάποια λύση στα προβλήματά μας. Η μόνη εναλλακτική λύση, η μόνη διέξοδος που βρέθηκε για ένα ποσοστό των παράκτιων αλιέων ήταν και είναι ο αλιευτικός τουρισμός! Η μόνη επιλογή που μπορεί να βοηθήσει τον παράκτιο να μείνει για πολλά ακόμα χρόνια στην θάλασσα διαφοροποιώντας μόνο λίγο την εργασία του όσο αφορά στην πίεση που ασκεί στα ιχθυοαποθέματα με τις δραστηριότητές του. Ο αλιέας, έχει πείρα πολλών ετών στην θάλασσα, πέρα από τις αλιευτικές του ικανότητες είναι παράλληλα μετεωρολόγος, γνωρίζει κάθε παράμετρο της θάλασσας, τις συνήθειες κάθε ψαριού, τις ιδιαιτερότητες κάθε τόπου, είναι ικανός καπετάνιος (πιστοποιημένος υποχρεωτικά με την άδεια πηδαλιούχου) και μπορεί ικανά και υπεύθυνα να προσφέρει υπηρεσίες αλιευτικού τουρισμού. Ακόμα και κάποιες ιστορίες από την καθημερινότητά του, κάποιες καλές ψαριές, κάποιες καταιγίδες που έχει δαμάσει, συγκλονίζουν τον επισκέπτη. Όλα αυτά δεν πιστεύουμε πως μπορεί να τα προσφέρει κάποιος εργαζόμενος στην ιχθυοκαλλιέργεια! Ακόμα, στην περίπτωση που θα υπάρξει αλιευτική δραστηριότητα εντός της μονάδος, πέριξ των ιχθυοκλωβών, είναι απόλυτα σαφές πως τα αποτελέσματα θα είναι εντυπωσιακά λόγω της συνάθροισης διαφόρων "άγριων" ψαριών πέριξ, οπότε αφενός και πάλι θα υπάρχει αθέμιτος ανταγωνισμός, αφετέρου αυτό αντίκειται στην φιλοσοφία περί αλιευτικού τουρισμού και την προστασία των ιχθυοαποθεμάτων! Έχουμε ήδη υποστεί μεγάλη οικονομική βλάβη ως κλάδος από την δραστηριότητα των ιχθυοκαλλιεργειών, ολόενα συρρικνωνόμαστε εμείς και θεριεύουν εκείνοι….ας μην μας πάρουν και την τελευταία εναλλακτική! Ως Ένωση Πλοιοκτών Παράκτιας Αλιείας και Αλιευτικού Τουρισμού Ελλάδος δεν δεχόμαστε την τροποποίηση της παρ. 3 άρθρου 177 ν.4070/2012 όπως προτείνετε και δεν συμφωνούμε να ενταχθούν στο ίδιο καθεστώς με τα επαγγελματικά αλιευτικά. Άλλωστε σύμφωνα με την ΚΥΑ αρ. 414/2354/12-1-15 ως κύρια προϋπόθεση ορίζεται η ύπαρξη άδειας επαγγελματικής παράκτιας αλιείας για το προς αδειοδότηση σκάφος, πράγμα που δεν υφίσταται στα βοηθητικά σκάφη των ιχθυοκαλλιεργειών. Προκειμένου να μην υπάρξει περαιτέρω ζημία του κλάδου μας προτείνουμε ωστόσο, -Να μπορούν τα βοηθητικά σκάφη των ιχθυοκαλλιεργειών να κάνουν περιήγηση τουριστών στους χώρους της ιχθυοκαλλιέργειας -Να έχουν αποκλειστική διαδρομή από τον λιμένα απόπλου προς την μονάδα ιχθυοκαλλιέργειας και πίσω. –Να χαρακτηριστούν τουριστικά επαγγελματικά ώστε να μην υπάρξει περίπτωση διάθεσης σε αυτά ικανότητας σε ιπποδύναμη KW και χωρητικότητα GT που θα αφαιρεθεί από τον κλάδο της παράκτιας ή της μέσης αλιείας. –Να μην επιτρέπεται η περιήγηση, ούτε η δραστηριότητα αλιείας από τους τουρίστες. Με εκτίμηση, το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΠΠΑΑΤΕ