Αρχική Θεσμικό πλαίσιο για τις διαδικασίες ελέγχου, τα διοικητικά μέτρα και τις κυρώσεις στον τομέα των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων με Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης...Άρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΟΙΝΟΥ | 17 Ιουνίου 2024, 10:31
Με την ιδιότητα του σημαντικότερου εθνικού φορέα εκπροσώπησης της ιδιωτικής οινοποιίας από το 1949, ο Σύνδεσμος Ελληνικού Οίνου δηλώνει ότι το πεδίο εφαρμογής του σχεδίου νόμου, όπως ορίζεται στο άρθρο 2 είναι δικαιοπολιτικά και νομικά (από τη σκοπιά του δικαίου της Ε.Ε.) λάθος. Με την θέση σε ισχύ του Κανονισμού (ΕΕ) 2024/1143, στις 13.05.2024 ενοποιήθηκαν τα καθεστώτα ΠΟΠ/ΠΓΕ/ΓΕ που μέχρι τότε αποτελούσαν αντικείμενο ξεχωριστών κανονισμών για τα γεωργικά προϊόντα (Καν. 1151/2012 για τα γεωργικά προϊόντα, 1308/2013 για τον οίνο και 2019/787 για τα αλκοολούχα ποτά), σύμφωνα με το άρθρο 5 παρ. 1 αυτού. Και να μεν από τη σκοπιά της κατανομής αρμοδιοτήτων κατά το ελληνικό δίκαιο οι γεωγραφικές ενδείξεις για τα αλκοολούχα ποτά ανήκουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Ανάπτυξης (λόγω του ΕΦΚ) και δεν μπορούν να συμπεριληφθούν σε Ν/Σ του ΥπΑΑΤ (εκτός φυσικά αν υπάρχει συνεννόηση μεταξύ των συναρμόδιων Υπουργείων) αλλά στην περίπτωση του οίνου δεν υφίσταται κανείς λόγος να ρυθμιστεί χωριστά. Η παράγραφος 26 του προοιμίου του Κανονισμού εκφράζει αυτή τη γενική βούληση του ενωσιακού νομοθέτη για την θέσπιση ομοιόμορφων κανόνων, κάτι το οποίο είναι σημαντικό να αντανακλάται και σε εθνικό επίπεδο. Εξάλλου, όπως και στην περίπτωση των γεωργικών προϊόντων έτσι και για τον οίνο, οι διατάξεις που θεμελιώνουν το καθεστώς των ΠΟΠ/ΠΓΕ είναι οι άμεσου αποτελέσματος διατάξεις του (ενιαίου πλέον) Κανονισμού (ΕΕ) 2024/1143. Υπενθυμίζουμε, εξάλλου, ότι το άρθρο 38 του Ν. 4384/2016 το οποίο παραμένει σε ισχύ και προβλέπει την δημιουργία ομάδων διαχείρισης και προστασίας ΠΟΠ/ΠΓΕ αφορά ρητώς και τα γεωργικά προϊόντα και τον οίνο. Όπως σχολιάζουμε και κάτωθι, σε σχέση με το άρθρο 17 του ν/σ απαιτείται ενιαία αντιμετώπιση του ζητήματος των αναγνωρισμένων ομάδων παραγωγών (που αντιστοιχούν στις ομάδες διαχείρισης και προστασίας του άρθρου 38 του Ν. 4384/2016. Σε κάθε περίπτωση, η διατύπωση του άρθρου 2 παρ. 2 είναι αντιφατική και ως εκ τούτου εσφαλμένη. Εφόσον παραπέμπει στον Κανονισμό 2024/1143 (τον «Βασικό Κανονισμό») δεν μπορεί να περιορίζει το πεδίο εφαρμογής στα γεωργικά προϊόντα. Προφανώς το ν/σ είχε συνταχθεί υπό το καθεστώς του 1151/2012. Δεν θα πρέπει όμως η νομοθετική παρέμβαση να περιοριστεί στα γεωργικά προϊόντα εισάγοντας περισσότερες ταχύτητες ως προς το σύστημα προστασίας των γεωγραφικών ενδείξεων. Ειδικά για την περίπτωση των αναγνωρισμένων ομάδων παραγωγών θα πρέπει να δοθεί η δυνατότητα που παρέχει το άρθρο 33 του Καν. (ΕΕ) 2024/1143 και στην περίπτωση του οίνου. Τέλος, η συμπερίληψη αποκλειστικά του ξυδιού οίνου στο πεδίο εφαρμογής του νομοσχεδίου οίνου είναι αδικαιολόγητη καθώς πρόκειται για κατηγορία αμπελοοινικού προϊόντος (Παράρτημα VII, Μέρος ΙΙ, στοιχ. 17 του Καν. (ΕΕ) 1308/2013, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει), ουδόλως λοιπόν δικαιολογείται η απόσπαση του από τις εθνικές ρυθμίσεις για τον οίνο. Συμπερασματικά, προτείνεται η εξής διατύπωση του άρθρου 2 παρ. 2: «Ο παρών εφαρμόζεται στα γεωργικά προϊόντα και τρόφιμα καθώς και, ειδικά για τις αναγνωρισμένες ομάδες παραγωγών, στις κατηγορίες αμπελοοοινικών προϊόντων του Καν. (ΕΕ) 1308/2013».