1.Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, μπορεί να πραγματοποιείται και από φιλoζωικές ενώσεις και σωματεία, σε συνεργασία με τον αρμόδιο Δήμο, εφόσον αυτά, διαθέτουν κατάλληλη υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων ή εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού.
2. Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε Δήμος, ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι, ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε συνεργασία με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις, σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση, για τη δημιουργία καταφυγίων. Καταφύγια αδέσποτων ζώων μπορεί να ιδρυθούν και να λειτουργούν και τα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96) .Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρμόδια Γενική Δ/ση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύμφωνα με τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, με προσαύξηση των προβλεπομένων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίμων από 1.000 έως 10.000 ευρώ.
3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, που καθοδηγούνται και ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο, ο οποίος ορίζεται από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου.
4. Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση, ως αδέσποτα και καταγράφονται στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
5. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται από την σήμανσή τους ότι έχουν ιδιοκτήτη που έχει δηλώσει ή αμέλησε να δηλώσει την απώλειά τους, επιστρέφονται σε αυτόν.
6. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται ότι είναι υγιή ή έχουν πλέον αποθεραπευθεί, καθώς και τα προερχόμενα από παράδοση από τον ιδιοκτήτη τους, μπορούν να υιοθετούνται από ενήλικα άτομα ή από νόμιμα λειτουργούσες φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία.
7. Σε κάθε περίπτωση, τα ζώα συντροφιάς που υιοθετούνται, σημαίνονται άμεσα ηλεκτρονικά και καταγράφονται στην Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού και του οριστικού ιδιοκτήτη τους και υποβάλλονται σε αποπαρασιτισμό και εμβολιασμό.
8. Στην περίπτωση υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από ενδιαφερόμενο νέο ιδιοκτήτη που δεν είναι μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, η υιοθεσία πραγματοποιείται, με την απ’ ευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες υπό την προϋπόθεση ότι τα ζώα, έχουν στειρωθεί, σημανθεί και καταγραφεί στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού κατόχου τους και τα πλήρη στοιχεία του νέου ιδιοκτήτη, τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Σ΄ αυτήν την περίπτωση υιοθεσίας, απαγορεύεται η διατήρηση ή/και παραμονή των ζώων αυτών, σε καταφύγια εκτός Ελλάδος.
9. Ζώα συντροφιάς, ηλικίας μικρότερης των τεσσάρων μηνών που δεν έχουν υιοθετηθεί, παραμένουν προσωρινά στα καταφύγια ζώων που διατηρούν οι Δήμοι, ή τα Διαδημοτικά Κέντρα και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, ως την συμπλήρωση της ηλικίας των τεσσάρων μηνών, έχοντας την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα. Ζώα συντροφιάς που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο φυσικό τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε αποπαρασιτισμό, εμβολιασμό και στείρωση.
10. Για την επαναφορά στο φυσικό περιβάλλον των αδέσποτων ζώων συντροφιάς λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη, την φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων, έχουν οι Δήμοι και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις. Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας.
11. Οι στειρώσεις σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται δωρεάν και από εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους, που ασκούν τις δραστηριότητές τους σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την παροχή υπηρεσιών με προσωρινό ή μόνιμο τρόπο. Οι στειρώσεις, μπορεί να πραγματοποιούνται και σε κινητές εγκαταστάσεις κατάλληλες για άσκηση κτηνιατρικών πράξεων που κατέχουν/διαθέτουν οι προαναφερόμενοι κτηνίατροι. Για τις κινητές εγκαταστάσεις παροχής κτηνιατρικών πράξεων χορηγείται άδεια λειτουργίας από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου όπου πρόκειται να δραστηριοποιηθούν, εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις που προβλέπονται στην απόφαση του ΥπΑΑΤ που εκδίδεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 13 του άρθρου αυτού. Στους εθελοντές αλλοδαπούς κτηνίατρους για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, μπορεί να διατίθενται και οι εγκαταστάσεις των γραφείων των Δ/νσεων, Τμημάτων και των αρμοδίων υπηρεσιών Κτηνιατρικής της οικείας Περιφέρειας, Περιφερειακής Ενότητας ή του Δήμου, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι, για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε συνεργασία με κτηνίατρο που έχει πιστοποιηθεί. Οι εγκαταστάσεις αυτές παραχωρούνται για ορισμένο χρονικό διάστημα, αφού προηγηθεί τρίμηνη ειδοποίηση και έγκριση των προϊσταμένων των αντίστοιχων υπηρεσιών.
12. Σε κάθε Δήμο, με απόφαση του Δήμαρχου, δημιουργείται πενταμελής συμβουλευτική επιτροπή, τα δύο μέλη της οποίας ορίζονται από τα πιο αντιπροσωπευτικά φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις που εδρεύουν στο Δήμο, με σκοπό την διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες, δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
13. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τις επιτρεπόμενες μεθόδους ευθανασίας, τους όρους λειτουργίας των κινητών εγκαταστάσεων πραγματοποίησης στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
14. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μπορεί να τροποποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση στους Δήμους, από την αρμόδια Περιφέρεια, άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που προβλέπονται στο ν. 604/1997(ΦΕΚ Α 163) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων» και στο Π.Δ. 463/1978(ΦΕΚ Α 96) «Περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων», να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
15. Με όμοια κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθορίζεται ο Δήμος που επιχορηγείται για τη δημιουργία καταφυγίου, το ύψος, η διαδικασία και οι προϋποθέσεις καταβολής της οικονομικής ενίσχυσης, και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
Το προηγούμενο σχόλιο μπήκε σε λάθος άρθρο.
Συγγνώμην
Καλή και επιβεβλημένη η απόφαση για αυστηροποίηση των ποινών και των προστίμων. Αποτέλεσμα όμως δεν θα δούμε και δεν θα μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο αν δεν ξεπεραστούν δύο προβλήματα.
1) Η άρνηση των μαρτύρων να πάνε στην αστυνομία και να καταγγείλουν επώνυμα (θα μπορούσε να λαμβάνεται υπ’όψιν και ανώνυμη καταγγελία)
2) Η ανάγκη που υπάρχει μέχρι τώρα,του «αυτόπτη μάρτυρα» και όχι ο συνδυασμός στοιχείων και περιστατικών από την αστυνομία. Δηλαδή, αντί να γίνει πραγματική έρευνα από την αστυνομία (ανακρίσεις, επι τόπου έρευνα, ανάλυση και διασταύρωση προσκομισθέντων στοιχείων), πρέπει να βρούμε εμείς τον δράστη, να τον πάμε «σηκωτό» στο τμήμα, ενδεχομένως να του περάσουμε και τις χειροπέδες….και τότε μπορεί να καταδικαστεί βάσει του νέου νόμου. Ποτέ δεν θα ακούσετε υπόθεση κακοποίησης ζώου να διερευνάται όπως άλλα αδικήματα, γιατί απλά, υποτιμούν το θέμα και οι ίδιοι οι αστυνομικοί, οι εισαγγελείς και οι δικαστές.
Δεν αρκούν λοιπόν μόνον οι ποινές, αλλά θα έπρεπε να δοθούν εντολές στα αστυνομικά όργανα για το πώς πρέπει να ανταποκρίνονται (να εκπαιδευτούν, ενδεχομένως) και να ενθαρυνθούν οι πολίτες να καταγγέλουν τα περιστατικά, όντες σίγουροι οτι θα προστατευθούν από κάποια ενδεχόμενη εκδικηση προς αυτούς ή τα ζώα τους.
Τα φιλοζωικά σωματεία δεν χρειάζονται συνοδεία κτηνιάτρου για να περισυλέγουν ζώα. Το κάνουν μια χαρά από μόνα τους, γιατί είναι τα μόνα που έχουν την εμπειρία και την ανάλογη αγάπη για να συμπεριφερθούν στο ζώο με την προσοχή που χρειάζεται.
Κυρία υπουργέ..
Να είστε σίγουρη ότι αν οι δήμοι προχωρήσουν στην κατασκευή κέντρων περισυλλογής, θα βρούνε πολλούς φιλόζωους δημότες αρωγούς…
Πολλοί δημότες με μεγάλη τους χαρά θα ήθελαν να προσφέρουν εθελοντική εργασία στο χώρο αυτό όχι μόνο από την αγάπη τους για τα ζώα αλλά και από την ανησυχία τους για αυτά ασκώντας έτσι κάποια «εποπτεία» στο έργο του δήμου.
ΑΡΘΡΟ 5
§ 2. Ο ιδιοκτήτης ή/και ο κάτοχος/συνοδός/φύλακας του ζώου συντροφιάς, ευθύνονται αλληλέγγυα και σε ολόκληρο για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο.
Όταν ένα αδέσποτο βρίσκεται εντός του ενδιαιτήματος του Δήμου, χάνει την ιδιότητα του Α-δέσποτου. Ο Δήμος έχει την νομή και κατοχή του. Έστω ως προσωρινή μορφή. Αν διαφύγει από το ενδιαίτημα προκαλώντας βλάβη ή ζημία, σαφέστατα ο Δήμος φέρει την ευθύνη. Γιατί ο Δήμος θεωρείται ιδιοκτήτης του ζώου, αφού το κατέχει εκείνη τη στιγμή.
Όταν ένα αδέσποτο έχει επανατοποθετηθεί ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον, σαφέστατα χάνει την ιδιότητα του (προσωρινά από τον Δήμο) ιδιόκτητου ζώου και αποκτά πάλι την ιδιότητα του Α-δεσποτου. Η λέξη και η έννοια είναι σαφέστατες. Α-δέσποτο. Χωρίς δεσπότη (ιδιοκτήτη) Άρα εφόσον κανείς δεν έχει την νομή και κατοχή του ζώου, κανείς δεν μπορεί να φέρει την ευθύνη για τυχόν βλάβες και ζημίες που μπορεί πιθανόν να προκαλέσει.
Στον 3170/2003 δεν προβλεπόταν αυτή η «νομική» σκέψη. Στο νέο Νομοσχέδιο γιατί προβλέπεται; Αυτή η παράγραφος θα είναι το έρεισμα και έναυσμα να περισυλλέξουν οι Δήμοι τα αδέσποτα και να μην τα επανατοποθετούν. Ο Δήμος είναι απρόσωπη έννοια. Ο Δήμος είναι το σύνολο των πολιτών. Με τον όρο «Δήμος» εννοείται λοιπόν η διοικούσα Αρχή του Δήμου- Δήμαρχος, Αντιδήμαρχος, δημοτικό συμβούλιο. Κανένας Δήμος λοιπόν δεν θα δεχτεί να υπάρξει πιθανότητα να τον μηνύσουν και ενάγουν για βλάβες και ζημίες.
Ο Δήμος ορίζεται από το νέο Νομοσχέδιο ως ιδιοκτήτης των αδέσποτων. Ο όρος ιδιοκτήτης Α-δέσποτων ζώων δεν στέκει νομικά. Είτε ένα ζώο είναι αδέσποτο είτε έχει ιδιοκτήτη. Αν ο Δήμος χρηστεί «ιδιοκτήτης» των αδέσποτων με την κυριολεξία της έννοιας περί ιδιοκτησίας, τότε θα έχει και πλήρη εξουσία πάνω σε αυτά χωρίς να ρωτά τρίτους- τα φιλοζωικά σωματεία. Θα αποφασίζει για την περισυλλογή, απομάκρυνση και ενδεχομένως θανάτωση τους χωρίς τα φιλοζωικά σωματεία ή οι φιλόζωοι που τα φροντίζουν να μπορούν να παρέμβουν.
Μήπως σκοπίμως επιχειρείται να οριστεί ο Δήμος ως ιδιοκτήτης των αδέσποτων, προκειμένου να λειτουργούν οι Δήμοι ως ο πάλαι ποτέ μπόγιας; Μήπως ο Νομοθέτης εφηύρε αυτή την «νομική» έννοια αποσκοπώντας στην κατ΄ ανάγκης περισυλλογή;
Ζητάμε να απαλειφθεί αυτή η πρόταση/διάταξη.
Oι ιθύνοντες του νομοσχεδίου (Ηγεσία ή Διευθύνσεις του Υπουργείου) είναι σε ανοιχτή γραμμή με τους εκπροσώπους των παράνομων εξαγωγέων. Πιο ανοιχτή δε γίνεται! Τους έκανε επιτέλους το χατήρι να καταργήσει τον Ν.3170/2003. Τόσο αγώνα έκαναν τόσα χρόνια,…
να μη τους δικαιώσει τους ανθρώπους;;
Μαζί με το νόμο καταργούνται και όλες οι Υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι, ιδιαίτερα αυτή του Κώστα Κιλτίδη που, προς τιμή του, ήταν ο μόνος που τα έβαλε ανοιχτά με τους παρανόμους και προσπάθησε μέσα στα πλαίσια του νόμου να αναχαιτίσει τη δράση τους.
Και τώρα επιτέλους ανοίγουν τα σύνορα για τους εξαγωγείς. Δεν ξέρω μήπως το Υπουργείο τους προμηθεύσει και ειδικό πάσο για μη ταλαιπωρούνται και καθυστερούν στα σύνορα οι οδηγοί τους.
Τους δίνει το δικαίωμα να περισυλλέγουν ελεύθερα και να διαχειρίζονται εν λευκώ τα αδέσποτα ζώα !!
Τους δίνει το δικαίωμα να μπαίνουν στα δημοτικά καταφύγια – όσα υπάρχουν- να τα ελέγχουν και να υιοθετούν ζώα.
Τους δίνει το δικαίωμα να έχουν δικά τους καταφύγια, δικούς τους κτηνιάτρους Έλληνες ή αλλοδαπούς και να κάνουν μόνοι τους τις ηλεκτρονικές σημάνσεις.
Και όλα αυτά ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ ΕΛΕΓΧΟ !!ΓΙΑΤΙ Η κ. ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΙΣΤΕΥΕΙ ΟΤΙ ΤΑ «ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΥΤΙΚΑ» ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ !!! ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΑΝ ΚΑΘΕ ΥΠΟΨΙΑΣ. ΑΥΤΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΘΑ ΕΛΕΓΧΟΝΤΑΙ !!!!
Και επειδή οι ιθύνοντες του Υπουργείου αρέσκονται σε ολοκληρωμένες και «καθαρές» δουλειές δεν αφήνουν παραπονεμένα και όσα αδέσποτα ξεφεύγουν από τους εξαγωγείς και τη μετανάστευση.
Επιβάλουν στους «υπεύθυνους» Δημάρχους να τα ξεφορτώνονται ανεξέλεγκτα απαγορεύοντας την επανένταξή τους παντού εκτός από τα άγρια όρη και τα βουνά.Εκεί θα είναι πια το «φυσικό» τους περιβάλλον όπου θα τα περιμένει ο θάνατος από τη πείνα, τη δίψα, τον αλληλοσπαραγμό και τα «δολώματα-φόλες» που θα σπέρνουν κάθε τόσο οι δασοφύλακες για να απαλλαγούν από τις «επικίνδυνες» αγέλες που εκ των πραγμάτων θα δημιουργηθούν.
Όσο για την εθελοντική εφαρμογή από τους Δήμους της περισυλλογής, «ηλεκτρονικής σήμανσης»,στείρωσης και περίθαλψης αδέσποτων με ταυτόχρονη διακοπή της επιδότησης του σχετικού προγράμματος από το Υπουργείο και μάλιστα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και περικοπών, για όλους εμάς που έχουμε την ατυχία να ξέρουμε, ανήκει μάλλον στη σφαίρα της φαντασίας!!!!
ΚΑΘΑΡΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ, ΚΑΘΑΡΑ ΟΦΕΛΗ ΚΑΙ ΚΑΘΟΛΙΚΟ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ !!!!
ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΚΗΡΥΧΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΟΣ ΛΑΟΣ !!!!!!!!!!!!
ΜΙΑ ΧΩΡΑ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΣΠΟΤΑ !!!
Στήν παράγραφο 10 θα πρέπει να αντικατασταθεί η φράση «δέν επιτρέπεται η επαναφορά» , με την πιό ρεαλιστική και πρακτικά εφικτή «ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ η επαναφορά»,διότι το αδέσποτο ζώο από την φύση του δεν περιορίζεται σε συγκεκριμένη περιοχή. Αν λοιπόν ένα σκυλί εχει ζήσει χρόνια στό χώρο ενός λιμανιού καί μετά την στείρωση επαναφερθεί σε άλλη περιοχή,το πιθανότερο είναι να επιστρέψει στο λιμάνι,το μέρος που έζησε καιξέρει. Πρέπει να αναγνωριστεί οτι εκατοντάδες χρόνια ΣΥΝΥΠΑΡΧΟΥΝ άνθρωποι(εργαζόμενοι-τουρίστες)και ζώα στούς χώρους που προτείνεται η απαγόρευση ,χωρίς προβλήματα. Αλλωστε οι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν με τα αδέσποτα παρόντα, αποδεικνύοντας στούς ξένους οτι η ελληνική κοινωνία ειναι ΑΝΕΚΤΙΚΗ και οπωσδήποτε πιό ευαίσθητη και διαφορετική από τίς δικές τους, που τις χαρακτηρίζει μία ασφυκτική ομοιομορφία.
ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟΙ ΟΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΕΠΑΝΑΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ.ΙΔΙΩΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΥΨΗΛΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ,ΕΦ΄ΟΣΟΝ ΟΛΗ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΥΨΗΛΗΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΤΗΤΑΣ.ΔΗΛΑΔΗ ΕΝ ΟΛΙΓΟΙΣ ΤΑ ΖΩΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΑΓΚΑΔΙΑ.ΜΟΝΟ ΠΟΥ Ο ΕΧΩΝ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΝΑ ΑΓΝΟΕΙ ΌΤΙ ΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΓΡΙΑ ΠΑΝΙΔΑ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡ. 6 ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 9.ΠΟΙΕΣ ΕΊΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΕΝΩΣΕΙΣ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΟΥΝ ΖΩΑ.Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΜΕΝΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΕ ΤΗΝ 23/2001 ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΜΟΝ.ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ,ΕΧΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΕΚΑΕΤΗ ΠΟΡΕΙΑ, ΔΙΑΤΗΡΟΥΜΕ ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΖΩΩΝ ΣΕ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΟ ΠΡΕΒΕΖΑΣ, ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΕΠΩΜΙΣΘΕΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ, ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΙΑΤΡΙΚΗ ΚΛΠ. ΤΩΝ ΖΩΩΝ, ΟΜΩΣ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΑΝΟΗΘΕΙ ΟΤΙ ΤΑ ΖΩΑ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ ΜΑΣ Η ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ.ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΖΩΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΙΣ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ Ν.3170/2003.ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΜΗ ΝΟΜΙΜΟ, ΕΚ ΤΟΥ ΠΟΝΗΡΟΥ ΚΑΙ ΑΝΗΓΕΙ ΤΟΝ ΑΣΚΟ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΝΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΚΑΤΑ ΒΟΥΛΗΣΗ.
ΔΗΛΑΔΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΙΑ ΑΠΟΚΛΕΙΟΥΜΕ ΤΑ ΖΩΑ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΤΑ ΕΚΧΩΡΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΕΝΩΣΕΙΣ[ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΕΔΩ ] ΝΑ ΤΑ ΑΠΟΣΤΕΙΛΛΟΥΝ ΠΑΚΕΤΑ ΟΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ.ΑΠΟΣΥΡΕΤΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΠΟΥ ΑΚΥΡΩΝΟΥΝ ΤΟ ΟΠΟΙΟ[ΔΙΕΡΩΤΩΜΑΣΤΕ ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ], ΘΕΤΙΚΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ.
Αξιοτιμοι κυριοι, εχω να επισημανω τα κατωθι:
1ον) Αναθετετε αρμοδιοτητες σε φιλοζωικα σωματεια και ενωσεις χωρις πρωτα να συστηνετε τις απαραιτητες προϋποθεσεις για τη δημιουργια τους. Ειναι αυτονοητα τα φιλοζωικα συναισθηματα αλλα δεν αρκουν για τη δημιουργια σωματειου ή ενωσης.
Για τη συσταση φιλοζωικου σωματειου ή ενωσης προτεινω, να ειναι απαραιτητη η συμμετοχη κτηνιατρου και εκπαιδευτη, καθως και οι εθελοντες να παρακολουθουν σεμιναρια ενημερωσης, οργανωμενα απο τον εκαστοτε Δημο με εξειδικευμενο προσωπικο (κτηνιατρους, εκπαιδευτες και εκτροφεις διαφορων φυλων), ωστε να αποφευγονται περιπτωσεις οπου παιρνονται επιβλαβεις αποφασεις για σκυλακια ή διαδιδονται μυθοι, λογω αγνοιας ή ημιμαθειας.
2ον) Στην παραγραφο 4 περι ευθανασιας, ειναι απαραδεκτο περα ολων των αλλων περιπτωσεων να εξαρταται απο τις φιλοζωικες ενωσεις ή σωματια, το αν καποιο αδεσποτο αρρωστο ή προχωρημενης ηλικιας θα οδηγηθει σε ευθανασια. Οφειλει ο εκαστοτε δημος να παρεχει τον χωρο και την περιθαλψη. Τα φιλοζωικα σωματεια ή ενωσεις βοηθουν μια κατασταση ή ευθυνη ομως αφορα τον εκαστοτε δημο και κατ’ επεκταση το αρμοδιο υπουργειο.
3ον) Στην παραγραφο 9 αναφερετε :
«Ζώα συντροφιάς που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο φυσικό τους περιβάλλον»
Τι εννοειτε φυσικο περιβαλλον; Τους δρομους;
Με αξιοπρεπεια!
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΝΑ ΨΗΦΙΣΤΕΙ Ο ΝΟΜΟΣ !!! ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΕΙ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΟΥ !!!!
Παρακαλούμε η παρ1 να διατυπωθεί ως εξής :
1. Οι Δήμοι και οι Διαδημοτικοί Σύνδεσμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή, τη διαχείρηση και την ευζωία των αδέσποτων ζώων…………παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, μπορεί να υποστηρίζεται και από φιλοζωικές ομάδες και σωματεία …………………….Δήμο ή Διαδημοτικό Σύνδεσμο εφόσον αυτά…………………….εγκαταστάσεων ή ειδικών διαμορφωμένων οχημάτων μεταφοράς ζώων κατέχοντας την νόμιμη άδεια μεταφοράς αυτών από την Δ.νση Κτηνιατρικής του κάθε Νομού και την εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού.
Παρακαλούμε η παρ2 να διατυπωθεί ως εξής :
Όπου αναγράφεται η λέξη <> να αντικατασταθεί από την λέξη <>.
ΝΑ ΔΙΑΤΥΠΩΘΕΙ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ Ο ΑΚΡΙΒΗΣ ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ ΔΗΛ.
<>
Παρακαλούμε η παρ3 να διατυπωθεί ως εξής :
3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από του Δήμους, τους Διαδημοτικούς Συνδέσμους τις Φιλοζωικές ομάδες, τα φιλοζωικά σωματεία, συγκροτούνται………………………………….Κτηνιατρικής του Δήμου ή του Διαδημοτικού Συνδέσμου.
Παρακαλούμε η παρ4 να διατυπωθεί ως εξής :
4. Τα αδέσποτα ζώα……………………………..,υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή ορισμένου κόστους, σε κτηνιατρική εξέταση………………..με τους κανόνες ευζωίας εξετάζονται από Επιτροπή Παρακολούθησης βάση της ΚΥΑ 280283 γνωμοδοτώντας αυτή την περαιτέρω εξέλιξη του ζώου.
Ο Σύνδεσμος Προστασίας και περίθαλψης Αδέσποτων Ζώων Ανατολικής Θεσσαλονίκης ζητάει να ενισχυθεί η σύσταση της ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ και να προστεθεί σε αυτήν και ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΣ ΜΕ ΔΙΠΛΩΜΑ/ΠΤΥΧΙΟ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ.
<<ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ Η ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΑΝΟΝΕΣ ΕΥΖΩΙΑΣ, ΝΑ ΠΑΣΧΟΥΝ ΑΠΟ ΑΝΙΑΤΗ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΛΑΒΟΥΝ ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΠΤΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΙΟΘΕΣΙΑΣ ΤΩΝ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΩΝ ΖΩΩΝ.
ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΜΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΠΟΙΟ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ (ΑΡΝΗΤΙΚΑ) ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ;;;;;;;;;;;;;;;
ΔΗΛΑΔΗ ΤΟ ΖΩΟ ΘΑ ΥΠΟΦΕΡΕΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Παρακαλούμε η παρ 5 να διατυπωθεί ως εξής :
5. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς………………………………που έχει δηλώσει την απώλεια τους επιστρέφοντας σε αυτόν. Σε αντίθετη περίπτωση ο ιδιοκτήτης υπόκειται στις διοικητικές κυρώσεις ενώ το ζώο το αναλαμβάνει ο Δήμος, ο Διαδημοτικός Σύνδεσμος, οι Φιλοζωικές ομάδες, και τα φιλοζωικά σωματεία.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ ΟΙΚΟΣΙΤΟΥ ΖΩΟΥ ΟΤΙ ΑΜΕΛΗΣΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΟΥ.
Παρακαλούμε στην παρ6 να διατυπωθεί ότι :
Όπου αναγράφεται η λέξη <> να αντικατασταθεί από την λέξη <>.
ΕΡΩΤΗΣΗ: ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΣΕ ΠΟΙΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΘΑ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ;;;;;;;;;;;;;
Παρακαλούμε η παρ7 να διατυπωθεί ως εξής :
7.Σε κάθε περίπτωση τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς που υιοθετούνται,………………….με τα πλήρη στοιχεία του οριστικού ιδιοκτήτη και μόνο και υποβάλλονται σε στείρωση, αποπαρασιτισμό και εμβολιασμό.
Παρακαλούμε στην παρ8 να διατυπωθεί ως εξής :
8. Στην περίπτωση υιοθεσίας……………………………………….της Ελλάδας, αρμόδιος αποκλειστικά και μόνο είναι ο Δήμος ή ο Διαδημοτικός Σύνδεσμος για την υιοθεσία που δύναται να πραγματοποιηθεί, με την απευθείας παράδοση τους στους ενδιαφερομένους………………………………στειρωθεί (το ζώο θα πρέπει να είναι σε ηλικία μεγαλύτερη ή ίση των 7 μηνών),σημανθεί και……………………………………δεδομένων με τα πλήρη στοιχεία του οριστικού ιδιοκτήτη και μόνο τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Σε αυτήν την περίπτωση………………………………………….εκτός Ελλάδος.
Στην παρ 8 τοι ιδίου άρθρου θα μπορούσε να συμπληρωθεί και ότι:
Σε κάθε περίπτωση υιοθεσίας αδέσποτου ζώου συντροφιάς ο οριστικός ιδιοκτήτης υποχρεώνεται να συμπληρώνει υπεύθυνη δήλωση υιοθεσίας στους Δήμους ή τους Διαδημοτικούς Συνδέσμους και να παραλαμβάνει βεβαίωση που δηλώνει την κατάσταση της υγείας του ζώου, τις κτηνιατρικές πράξεις καθώς και τον αριθμό ηλεκτρονικής σήμανσης, στοιχεία που έχουν καταχωρηθεί στη Διαδυκτιακή Ηλεκτρονική Βάση ΑΤΕΛΩΣ .
Παρακαλούμε στην παρ9 διατυπώνονται οι εξής ερωτήσεις :
ΤΙ ΙΣΧΥΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΥΓΙΗ ΖΩΑ (ΟΙΚΟΣΙΤΑ) ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΠΟΣΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΟΥΝΤΑΙ (ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ – ΕΝΔΙΑΙΤΗΜΑ, ΤΡΟΦΗ ΚΛΠ) ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΑΝΕΝΤΑΣΣΟΝΤΑΙ ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΒΙΩΣΟΥΝ ΜΟΝΑ ΤΟΥΣ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΟΙΚΟΣΙΤΑ ΖΩΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Ο ΔΗΜΟΣ Η Ο ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟ ΚΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ ΑΠΟΠΑΡΑΣΙΤΣΜΟ ΤΟΥΣ;;;;;;;
Παρακαλούμε η παρ12 να διατυπωθεί ως εξής:
Σε κάθε Δήμο – εξαιρούνται αυτοί που εκπροσωπούνται από Διαδημοτικούς Συνδέσμους- που ακολουθούν τις διατάξεις του Νόμου, με απόφαση του Δημάρχου………………………………………..ζώων. Οι Δήμοι και οι Διαδημοτικοί Σύνδεσμοι, τα Φιλοζωικά Σωματεία, οι Φιλοζωικές Ομάδες οι Περιφερειακές Ενότητες……………………………………………προς υιοθεσία.
Παρακαλούμε η παρ15 να διατυπωθεί ως :
15. Με όμοια κοινή……………………………………καθορίζεται ο Δήμος ή ο Διαδημοτικός Σύνδεσμος ………………………σχετικό θέμα.
Προτείνω κάθε καταφύγιο ή ζωοφιλικό σωματείο ήτε παίρνει ήτε δεν παίρνει επιχορήγηση ή αναλαμβάνει να βρει σπίτια σε ζώα να χει επίσημο site στο οποίο θα αναγράφονται λεπτομερέστατα τα έσοδα-έξοδα και φωτογραφίες με τα ζώα και το microchip.
«Αρμόδια» άτομα να μπορούν να ελέγχουν τα στοιχεία αυτά εκτενέστερα.
Το λέω αυτό γιατί πρόσφατα έγινε σάλος στην Θεσσαλονίκη με δύο γυναίκες που δρούσαν στο όνομα κάποια φιλοζωικής και παίρνανε κουτάβια επι το πλείστο και τους κάνανε ευθανασία.
Με αυτόν τον τρόπο θα ναι σε θέση αυτός που βρήκε ένα ζώο και το δίνει στην ζωοφιλική να δει οτι έχει καταχωρηθεί στις αγγελίες της και έχει σημανθεί ηλεκτρονικά!
http://www.facebook.com/note.php?note_id=203524639672687
Οι εθελοντές κτηνίατροι χωρών της ΕΕ μπορεί να προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια στην επίλυση του προβλήματος των αδέσποτων στην Ελλάδα, όπως άλλωστε κάνουν και σε άλλες χώρες όπου υπάρχει πρόβλημα.
Είναι απαραίτητη η διευκόλυνση τους αν θέλουμε να προχωρήσουμε γρήγορα κι ανέξοδα στην βελτίωση της κατάστασης σχετικά με τις γεννήσεις αδέσποτων ζώων.
Κανένας περιορισμός δεν επιτρέπεται να παρεμποδίζει ή να καθυστερεί το έργο τους. Ας βάλουμε τέρμα στους παραλογισμούς και την υποστήριξ συντεχνιακών συμφερόντων.
Προέχει το καλό του τόπου μας.
Άρθρο 9 παράγραφος 10
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Στόχος του νομοσχδείου είναι η επίτευξη της σταδιακής μείωσης των αδέσποτων στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Χρόνια τα αδέσποτα ζουν σε κάποια σημεία όπου έχουν την φροντίδα των κατοίκων ή βρίσκουν τροφή.
Είναι απάνθρωπο και παράλογο να χρειαστεί να μετακινηθούν τώρα.
Το ζήτημα είναι να μη προκύπτουν νέα και αυτό θα επιτευχθεί με την εφαρμογή του νέου νόμου που ελπίζουμε πως θα λειτουργήσει άμεσα.
Άρθρο 9 παράγραφος 9
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ Σε καμιά περίπτωση ένα ζώο που μεγάλωσε σε ένα καταφύγιο δεν μπορεί να βγει στο δρόμο και μάλιστα σε ηλικία τεσσάρων μηνών.
Το ζώο θα βιώσει την εγκατάλειψη, γιατί ο κόσμος του είναι ο κόσμος που το φροντίζει στο καταφύγιο.
Για να αποφύγουμε τέτοιες τραυματικές, για τα ζώα και τους ανθρώπους που τα φροντίζουν, καταστάσεις πρέπει να δώσουμε μεγάλη βαρύτητα στην στείρωση.
Άρθρο 9 παράγραφος 8
…………..απαγορεύεται η διατήρηση ή και η παραμονή των ζώων αυτών, σε καταφύγια εκτός Ελλάδος.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΣΧΟΛΙΟ Πρέπει να αρθεί αυτός ο περιορισμός.
Τα ζώα που υιοθετούνται από οικογένειες που ζουν σε χώρες της ΕΕ πολύ συχνά χρειάζονται προσαρμογή και επαφή με τα πρόσωπα που θα αποτελέσουν την νέα τους οικογένεια.
Πολλές φορές τα ζώα αυτά είναι φοβισμένα και επιφυλακτικά με τους ανθρώπους γιατί έχουν ζήσει για καιρό στο δρόμο και πολλά από αυτά έχουν με κάποιο τρόπο κακοποιηθεί.
Οι οικογένειες που υιοθετούν τέτοια ζώα, τα επισκέπτονται καθημερινά στα καταφύγια φιλοξενίας, κάνουν περιπάτους μαζί τους, τα κερνάνε λιχουδιές και κερδίζουν την εμπιστοσύνη τους πριν τα πάρουν στο σπίτι τους.
Eφ’ όσον αρμόδιες αρχές για την προστασία των ζώων και την τήρηση των κανόνων ευζωίας τους ορίζονται κρατικές υπηρεσίες, ανάμεσά τους και οι αρμόδιες υπηρεσίες Κτηνιατρικής των Δήμων, τι πιο λογικό οι στειρώσεις των αδέσποτων ζώων (τα οποία είναι ευθύνη και υποχρέωση των δήμων) να γίνονται στα αγροτικά κτηνιατρεία τα οποία θα στελεχωθούν με δημόσιους κτηνιάτρους που θα προβαίνουν σε αυτές τις στειρώσεις. Αυτό θα έλυνε αυτομάτως πολλά προβλήματα και κυρίως θα έθετε τέλος στην άρνηση των δήμων να εφαρμόζουν προγράμματα στειρώσεων λόγω μη ύπαρξης κονδυλίων. Ιδίως εν μέσω τέτοιας μεγάλης οικονομικής κρίσεως που διέρχεται η χώρα και η οποία καθώς φαίνεται θα διαρκέσει αρκετά. Γιατί πρέπει οι δήμοι να προχωρούν σε συμβάσεις με ιδιώτες κτηνιάτρους, να επιβαρύνονται οικονομικά και μάλιστα να μην είναι σε θέση να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς αυτούς, καθώς έχει παρατηρηθεί ότι οι δήμοι οφείλουν σε ιδιώτες κτηνιάτρους πολύ μεγάλα ποσά με αποτέλεσμα οι κτηνίατροι να αρνούνται να προσφέρουν πλέον τις υπηρεσίες τους, όταν η λύση στο πρόβλημα είναι πάρα πολύ απλό; Γιατί οι διευθύνσεις κτηνιατρικής να στελεχώνονται σήμερα με κτηνιάτρους οι οποίοι έχουν ξεχάσει τι έχουν σπουδάσει και να έχουν καταντήσει γραφειοκράτες; Η πρόταση λοιπόν είναι η εξής: Αξιοποίηση των αγροτικών κτηνιατρείων (γι αυτό δηλαδή που προορίζονταν εξ αρχής δηλ. κτηνιατρεία), κατάλληλος εξοπλισμός και δημόσιοι-δημοτικοί κτηνίατροι.
Άρθρο 9, παράγραφος 7
……………..και υποβάλλονται σε αποπαρασιτισμό και εμβολιασμό.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΣΧΟΛΙΟ Απαραίτητη και η στείρωση του ζώου πριν να δωθεί για υιοθεσία.
Για τον μεγαλύτερο δυνατό έλεγχο των γεννήσεων, τα ζώα που δίνονται για υιοθεσία από Δήμους και ζωοφιλικά σωματεία επιβάλλεται να έχουν στειρωθεί.
Τι είναι ένα ζωοφιλικό σωματείο;
Δεδομένης της λιγοστής και σποραδικής φροντίδας του κράτους στην Ελλάδα για τα ζώα, και την πρόσφατη σχετικά δημιουργία νόμων που δεν εφαρμόζονται πλήρως η δεν καλύπτουν το φάσμα της ζωοφιλίας, οι άνθρωποι που αγαπούν τα ζώα διαλέγουν τρεις δρόμους.
Ο πρώτος δρόμος είναι να ταΐζουν όσα ζώα μπορούν οπότε μπορούν χωρίς να πολυασχολούνται, ο δεύτερος είναι να φροντίζουν ενεργά τα ζώα της γειτονιάς τους μαζί με τα δικά τους και όσα άλλα έρχονται και αυτό σημαίνει πολλές ευθύνες και προσωπική επιβάρυνση του κόστους και της ποιότητας ζωής τους. Ο τρίτος δρόμος είναι να συσπειρωθούν σε μία οργάνωση, να την φτιάξουν η να μπουν σε μία ήδη υπάρχουσα έτσι ώστε εκτός απο τα ζώα που φροντίζουν , να βοηθήσουν και σε γενικότερα θέματα φιλοζωίας όπως η κακοποίηση ζώων, τα τσίρκο, τα πειράματα, το θέμα των αδέσποτων και τα λοιπά.
Το σωματείο λοιπόν είναι μια μη κυβερνητική και μη κερδοσκοπική οργάνωση που αποτελείται από πολύ φιλόζωους και σπλαχνικούς ανθρώπους κατά βάση που όμως έχουν ο καθένας την προσωπικότητα του, τις ικανότητες όπως και τις αδυναμίες τους. Οι άνθρωποι που βρίσκονται στα περισσότερα νοιάζονται πραγματικά για τα ζώα . υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που έχουν δημιουργήσει μια ομάδα που φαίνεται να είναι φιλοζωική αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι αλλά πιστεύω ότι τα περισσότερα σωματεία δεν είναι σε αυτήν την κατηγορία. Είναι απλά άνθρωποι που θέλουν να κάνουν το καλύτερο δυνατό και έχουν αφιερώσει πάρα πολύ από τον χρόνο και τη ζωή τους σε αυτό το θέμα δεδομένου ότι δεν υπάρχει σωματείο με πάνω από 20-30 ενεργά μέλη το πολύ. Τα περισσότερα μέλη απλά δίνουν που και που χρήματα για τα αδέσποτα , αγοράζουν ημερολόγια και αισθάνονται ότι βοηθούν τα ζωάκια, πράγμα που είναι αλήθεια.
Δυστυχώς είναι λίγα τα μέλη που είναι ενεργά κι έχουν διάθεση για προσωπική εμπλοκή είτε προσφέροντας χώρο φιλοξενίας, είτε βοήθεια στο πιάσιμο ζωών και στη μεταφορά τους προς ένα γιατρό είτε ασχολούμενοι διαδικαστικά με σταντ ενημέρωσης και αλληλογραφία.
Το αποτέλεσμα στα περισσότερα σωματεία είναι όπως και στις ελληνικές επιχειρήσεις ότι όλοι κάνουν λίγο από όλα απλά κάποιος κάνει λίγο περισσότερο αυτό η το άλλο.
Που οφείλεται η δυσλειτουργία?
Η έλλειψη οργάνωσης των περισσοτέρων σωματείων που στον έξω κόσμο εκφράζεται με το παράπονο μα τηλεφώνησα τόσες φορές και δεν το σήκωσαν όταν τους ήθελα, δεν με βοηθήσαν όταν χρειάστηκα, δεν είναι καλοί η αποτελεσματικοί, οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ατόμων και στη έλλειψη συνείδησης από τους Έλληνες ότι ένα σωματείο αποτελείται από εθελοντές κι όχι από επαγγελματίες. Περιμένουν συνήθως μια οργάνωση ιδανική με γραμματέα να απαντάει 24 ώρες το 24 άωρο και να κατευθύνει, με ασθενοφόρα να μεταφέρουν τα ζώα, να έχουν καταφύγιο κλπ. Αυτό υπάρχει εν μέρει στους δήμους σαν δυνατότητα αλλά μονάχα σε ένα πολυπληθές και άριστα οργανωμένο αλλά και πλούσιο σωματείο θα ήταν δυνατό να γίνει.
Η πραγματικότητα είναι ότι οι άνθρωποι δεν σκέφτονται να ενοχλήσουν τους δήμους , το θεωρούν δεδομένο ότι δεν θα είναι κανείς το σαββατοκύριακο για παράδειγμα κι έτσι κάθε σαββατοκύριακο τα σωματεία έχουν εκατοντάδες επείγουσες κλήσεις δηλαδή ο εθελοντής που απαντάει σ ένα κινητό συνήθως και προσπαθεί να αξιολογήσει τι είναι το πιο επείγον για να βοηθήσει οποίος μπορεί.
Πάρα πολλές κλήσεις κατά συνέπεια μένουν αβοήθητες και οι άνθρωποι κακοχαρακτηρίζουν το σωματείο αγνοώντας την πραγματικότητα. Τα περισσότερα σωματεία προσπαθούν έχοντας πήξει από φιλοξενούμενα ζώα να κατευθύνουν τους ανθρώπους στους δήμους γιατί είναι αδύνατο να χειριστούν τέτοιον όγκο ζωών αλλά και για να πιεστούν αυτοί να ενεργοποιήσουν προγράμματα επιχορηγούμενα κα να βοηθηθεί γενικά ολόκληρη η εκάστοτε πόλη. Ο τρόπος που θα γίνει αυτή η παραπομπή εξαρτάται κυρίως από το ποσό εξασθενημένο είναι το άτομο που απαντάει στο τηλέφωνο, ενδεικτικά αναφέρω ότι στο δικό μας, αυτό το άτομο έχει σπάσει το πόδι του και απαντάει όλη τη μέρα από το κρεβάτι του νοσοκομείου για να φανταστείτε, είναι όμως το μόνο που έχει χρόνο και πείρα για να κρίνει τα άκρως επείγοντα.
Τι αντιμετωπίζουν και τα έχουν παίξει;;
Οι κλήσεις αφορούν ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, από εξαγριωμένους γείτονες που απαιτούν να πάει το σωματείο να πάρει ε σκύλο που γαυγίζει απλά λέγοντας τους που είναι, από κατόχους αστειρωτων ζώων με μωράκια που περνούν και λένε που να σας αφήσω τα έξι γατάκια της γάτας μου που δεν ξερώ που να δώσω, από καταγγελίες γειτόνων για φόλες και κακοποίηση ζωών, μέχρι αγχωμένους ιδιοκτήτες που ρωτούν για το ζωάκι τους και άτομα που θέλουν τάχα να υιοθετήσουν γατάκι αλλά το θέλουν μονάχα καφετί μα μια βούλα μαύρη στο δεξί αυτάκι γιατί έτσι ήταν το προηγούμενο που έχασαν πριν ένα μήνα.
Όταν το σωματείο διαθέτει χώρο φύλαξης ζώων έχει να αντιμετωπίσει άτομα που πηγαίνουν και του αφήνουν κουτάβια , γατάκια, μαμάδες και μικρά έξω από την πόρτα έστω κι αν τα μέλη τους εξηγούν ότι επιτρέπονται και μπορούν να φροντιστούν μονάχα 50 ζώα για παράδειγμα… όταν τους αφήνουν γατάκια και σκυλάκια τα παίρνουν, τι να κάνουν αφού τα λυπούνται αλλά καταλήγουν με απίστευτα πολλά ζώα που οι ίδιοι δυσκολεύονται μετά να καθαρίσουν και να διαθέσουν για υιοθεσία.
Έτσι έκλεισαν τα περισσότερα καταφύγια που δημιουργήθηκαν και όσοι ιδιώτες έχουν κτήματα που φροντίζουν πολλά ζώα ξερόυν ότι τελικά καταλήγει κανείς με πολλά άρρωστα γιατί χρειάζεται προσωπικό, φάρμακα, φροντίδα και πολλά χρήματα, ενδεικτικά γύρω στις 5000 ανά μηνά θέλει ένα κυνοτροφείο για να λειτουργήσει σωστά. Τα περισσότερα φιλοζωικά σωματεία λειτουργούν μα εθελοντές που φιλοξενούν τα ζώα γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγω. Κάποια διαθέτουν χώρο που προσπαθούν απίστευτα να κρατήσουν καθαρό και υγειή για τα ζώα δεδομένου ότι είναι πολύ λίγοι για να τα φροντίσουν σωστά και έρχονται να προστεθούν συνεχώς νέα.
Προσπαθούν να απομονώνουν τα άρρωστα από τα υγειή για να μην κολλάνε αναμεταξύ τους και να έχουν ένα χώρο καραντίνας αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο όταν έχεις 20 γατάκια και 30 και Κάποια έχουν έιτζ, παλλευκοπενία και αλλά και χρειάζεται να έχει κανείς πλήρη αντισηψία με πλύσιμο και απολύμανση όταν πάει από τα μεν στα δε. Μπορεί να είναι μόνο ένας η δυο που θα ασχοληθούν και θα πρέπει πλένονται κάθε τρεις και λίγο για παράδειγμα.
Τα περισσότερα σωματεία έχουν ελλείψεις σε τροφές, φάρμακα, κουπάκια φαγητού, κουβέρτες και σπιτάκια. Μερικά διαθέτουν αυτοκίνητο ειδικό αλλά πολλά δεν έχουν άτομα να το οδηγήσουν.
Οι γιατροί που συνεργάζονται με το σωματείου είναι πολύ φιλόζωοι άνθρωποι που έχουν οι ίδιοι ζώα. Είναι πολύ έμπειροι που με ελάχιστα μέσα προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο δυνατό. Κάνουν μικρές τομές στα αδέσποτα για να μην ανοίξουν έξω στη φύση μετά τη στείρωση, στειρώνουν πολλά κάθε μέρα, φροντίζουν όσα μπορούν κι όσα τα φάρμακα που διαθέτουν και το ιατρείο τους, επιτρέπει. Συνήθως δουλεύουν πολλές ώρες εκτός των συνηθισμένων ωρών, ενδεικτικά αναφέρω ότι γνωστός κτηνίατρος σωματείου που ξερώ έπαθε πρόσφατα υπερκόπωση τον πήγαν στο νοσοκομείο και μετά την επόμενη λόγω φόρτου εργασίας ξαναγύρισε στην δουλειά. Εξίσου μιας και φυλάνε ζώα κατεβαίνουν από τα σπίτια τους και τα σαββατοκύριακα για να τα φροντίσουν και για να φύγουν διακοπές πρέπει να βρεθούν εθελοντές να τα φιλοξενήσουν. Πολλοί όταν καταλαβαίνουν ποσό πιεστικά και ψυχοφθόρα είναι όλα αυτά εγκαταλείπουν.
Οι δικηγόροι των σωματείων Είναι απλά φιλόζωοι δικηγόροι που θέλουν να δώσουν λίγο από το χρόνο τους και συχνά όταν καταλαβαίνουν τον φόρτο εργασίας από τις καταγγελίας τους πιάνει απογοήτευση και κοιτάνε να μην απαντάνε σε όλες τις κλήσεις με την ελπίδα ότι θα επιμείνουν οι πιο επείγουσες μόνο περιπτώσεις. Πολλοί δεν αντέχουν και αποχωρούν η διαλέγουν συγκεκριμένες υποθέσεις μίας και δεν αμείβονται καθόλου ή ελάχιστα για όλα αυτά.
Το αποτέλεσμα:
Το αποτέλεσμα είναι άνθρωποι φιλόζωοι μεν αλλά κατά βάθος πικραμένοι από την αδιαφορία του κόσμου, υπερφορτωμένοι με ευθύνες και απίστευτα πιεσμένοι από όλη αυτή την κατάσταση. Πολλές φορές επειδή τους παίρνει κανείς σε κινητά όλο το 24 άωρο αναγκάζονται να το κλείνουν για να έχουν ελάχιστες προσωπικές στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπούν και τον εαυτό τους. Είναι άνθρωποι που περνούν σχεδόν κάθε μέρα σώζοντας Παρά πολλά ζώα αλλά και έρχονται καθημερινά αντιμέτωποι με θάνατο, κακοποίηση, έλλειψη κατανόησης από τις αρχές, παθολογικούς φιλόζωους, συλλέκτες ζωών, κυνηγούς, έλλειψη φαρμάκων και χρημάτων, έλλειψη εκτίμησης και χαρακτηρισμός ως «τρελοί με τα ζώα», θυμό των ανθρώπων και απαίτηση να φέρονται σαν επαγγελματίες ενώ στην ουσία είναι απλά εθελοντές φιλόζωοι.
Τι μπορεί να κάνει ο καθένας που αγαπάει τα ζώα για να βοηθήσει αυτή την κατάσταση;
Στον ελάχιστο χρόνο που είμαι υπεύθυνη νέων μελών στον Αργό έχω διαβάσει πολλές φορές κι ακούσει το εξής:
«Θέλω πολύ να σας βοηθήσω αλλά δεν έχω χρήματα, δεν έχω δωμάτιο η χώρο φιλοξενίας, διαβάζω η δουλεύω και δεν έχω πολύ χρόνο, αλλά θέλω πολύ να σας βοηθήσω, δεν ξερώ από ζώα, τι μπορώ να κάνω??? Μήπως έχετε τίποτα σκυλάκια να τα βγάζω βόλτα το Σάββατο στις 3 η ώρα το μεσημέρι που έχω μία ώρα???»
Εξίσου:
«Έχω δει ένα σκυλάκι εκεί περίπου πριν δυο ώρες ( θα έχει ήδη φύγει) δεν ξερώ τι έχει, ίσως έχει κάτι σοβαρό, είμαι αγχωμένη δεν ξερώ τι να κάνω, μένω στην άλλη άκρη της πόλης, έχω στεναχωρεθει πολύ, φοβάμαι τα σκυλιά, θα έρθετε να το πάρετε?? Όχι προτιμώ να μη σας πω ποια είμαι η μαμά, άνδρας, θειος, μου θα θυμώσει που ασχολούμαι, κάντε κάτι !!!!…κλακ (έκλεισε η γραμμή)…»
Οι ουσιαστικές ανάγκες ενός σωματείου είναι ΧΡΗΜΑΤΑ και ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΔΙΑΘΕΣΗ στην ουσία.
Οι πρακτικές ανάγκες του κάθε σωματείου συνοψίζονται στα εξής:
• Χρήματα για φάρμακα, τροφές, μεταφορικά έξοδα, παγίδες πιασίματος ζώων και περίθαλψη.
• Αν δεν υπάρχουν χρήματα, τροφές σκύλων, γάτας, μικρών, γάλα για γατάκια – σκυλάκια, κουβέρτες μπωλάκια, σπιτάκια, χαρτόκουτα, γατοφορεια, κλουβιά, παγίδες, φάρμακα, αποπαραστιτικα, σύριγγες, εφημερίδες , μαξιλαράκια, τα πάντα σε αυτά τα είδη.
• Άτομα που τα πάνε καλά με σκύλους η γάτες η αλλά ζώα, και μπορούν να τα πιάσουν η να μάθουν να τα πιάνουν για στείρωση και φροντίδα.
• ‘Ατομα που να μπορούν να φιλοξενήσουν αρρωστα αλλα και υγιή ζώα.
• Άτομα για να βοηθάνε στην επιλογή κλήσεων και να απαντάνε σε τηλέφωνο.
• Άτομα που να βοηθούν στις δημόσιες σχέσεις, στο να κρατάνε σταντ και να ενημερώνουν τον κόσμο, στις επαφές δήμους, κοινότητες, αρμόδιους, μέσα μαζικής ενημέρωσης, εταιρείες τροφίμων.
• Άτομα που τα πάνε καλά με τα παιδιά , παιδοψυχολόγοι, νηπιαγωγοί, δάσκαλοι, κλόουν, να ενημερώνουν τα παιδιά στα σχολεία σε κάθε ηλικία.
• Άτομα που τα πάνε καλά με τους ενήλικες, δικηγόροι, ψυχολόγοι, ψυχίατροι, επικοινωνιακοί άνθρωποι, άνθρωποι που αντέχουν στην απογοήτευση του να έρχονται σε επαφή με θάνατο και κακοποίηση ζώων, άνθρωποι με εμπειρία στις δημόσιες σχέσεις, για ενημέρωση και επίλυση προβλημάτων.
• Οδηγοί αυτοκινήτων, για μεταφορά ζώων.
• Άτομα με ευαισθησίες και καλή γνώση γραπτού λόγου για αλληλογραφία, σύνταξη δελτίων τύπου, προγραμμάτων επιδότησης, κλπ.
Αυτά τα πράγματα τα φορτώνονται όταν είναι λίγοι τα πιο ενεργά μέλη και οι ανάγκες είναι πάντα άμεσες και επείγουσες.
http://mycat.e-steki.gr/showthread.php?t=24201&garpg=2#content_start
Οι εθελοντές ξένοι κτηνίατροι είναι γιατροί και δεν χρειάζονται την κηδεμονία έλληνα συναδέλφου τους για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Στην ουσία ακυρώνεται τη βοήθειά τους, αν ζητάται την υποχρεωτική συνεργασία τους με τους ‘Ελληνες κτηνιάτρους,γιατί αυτό φάνηκε και με την εφαρμογή του 3170. Δεν συμφέρει στους έλλανες κτηνιάτρους να χάσουν τόσα χρήματα που τους καταβάλονται για στειρώσεις από Δήμους και Σωματεία και γι αυτό είναι αρνητικοί σε οποιαδήποτε συνεργασία.
Συμφέρει όμως τους Δήμους και τα Σωματεία, γιατί έτσι εξασφαλίζουν υψηλής ποιότητας επεμβάσεις με μηδενικό κόστος.
Αγγέλα
I apologize for writing in English since I do not have excess to Greek.
I find the revised or new law towards the civilized and humane treatment to animals quite promising. I do not, however, understand how or who will enforce the law… for instance, we know that smoking is not allowed in closed public places. Recently when I called 1142 to report a violation, I was told to call the police, the police told me to call the Port Authority and the Port Authority told me to call Ygionomiko. The next day when I called Ygionomiko they told me to call 1142. So here is a very straight forward law that can not be enforced, so you can only imagine how a far more complex law will be enforced to be effective… I do not have much faith in the «system» and can only hope for the best for the sake of all the lovely animals and the friends of the animals.
Κυρία υπουργέ,
Σε όλα τα Ε.Ε. κράτη, τα κυνοκομεία είναι Θεσμός. Τη λειτουργία αυτών,την καθορίζουν με νόμο, που ελέγχεται τόσο από τις αρχές,αλλά και απο τους φιλόζωους.
Σας είναι γνωστό πως στην Ελλάδα, ο κάθε Δήμος κάνει με τα αδέσποτα ότι θέλει !!! αρκετοί Δήμοι μάλιστα, παρουσιάζουν προγράμματα που δήθεν κάνουν, και τους χρηματοδοτείται !!!
Στοιχία έχετε,αφού τους χορηγούνται κονδύλια, ελέγχετε όμως τι κάνουν με τα χρήματα; Διότι σε αυτούς τους Δήμους,ο κάθε δημοτικός άρχοντας κάνει ότι αυτός θέλει,εκτός απο αυτό που πρέπει να κάνει. Το κάθε κυνοκομείο,λειτουργεί ή μάλλον υπολειτουργεί, και κανένας δεν νοιάζεται. Γιατί να μην υπάρχει μια νομοθεσία που να καθορίζει την ενιαία σωστή και ασφαλή λειτουργεία των Κυνοκομείων μας;
ευχαριστώ
ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΑΙΡΗ ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΙΚΟ ΤΣΟΥΛΟ ΕΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟ ΤΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ Η ΥΠΕΥΘΗΝΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΕΙΜΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ 3ΜΕΛΟΥΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΚΑΙ ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΕΧΩ ΖΗΤΗΣΕΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΥΡΙΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ ΕΛΕΓΕ ΠΑΝΤΑ ΟΤΑΝ ΣΥΓΚΛΥΘΕΙ Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΥΛΑΔΗ ΟΠΟΤΕ ΗΘΕΛΕ ΑΥΤΗ ΓΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΥΝΔΥΝΗ Η ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΧΕΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΣΚΟΠΙΜΑ
ΑΚΟΜΗ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙ¨?
9)
I seriously question the term “natural environment” a puppy born in a shelter does not have a natural environment to move back to. First and foremost sterilisation is an essential requirement. Further, a dogs natural environment is with, and alongside human beings. Taking animals into shelters and if not adopted taking them back to areas where they have been found and boasting the provision of animal welfare is totally insufficient and unacceptable.
Many of these animals arrive emaciated, with ill health or injuries they are collected from hostile environments treated and then – returned ? More than this is required. Ongoing provision of care should be provided – feeding stations – health checks and maintenance and above all the acceptance via education and participation of local communities to treat stray animals with respect.
At four months of age to place a puppy back on the streets is too young and it’s too dangerous. Above all else it should be sterilised before any release, it also needs ongoing maintenance and support from both the municipality and the community.
10)
These specified areas have been chosen from misinformation. No such restrictions should apply other than places which present danger to the animals. With the acceptance and co operation of people in authority in these “outlawed” areas many animals may be welcome and be cared for. Small numbers of “sterilised” and healthy community owned dogs can find and be accepted as companions. Hospitals have in the past maintained small groups of animals well cared for and respected by employers and employees. Patients have benefited, especially children.
Schools are IDEAL places for placing stray animals, working with schools and pupils to support and care for stray animals is a wonderful way to introduce the advantages of animal ownership, animals needs and human responsibilities to them. With planning and forethought this could be a wonderful educational experience where children learn about animals and dispel old myths and misinformation. Organised dog walks with children on nature trails, competitions between schools for the best cared for community owned dog – a trophy to win and compete for.
Children themselves could help provide food for the animals and build shelters. Vets could arrange visits to the schools to answer questions provide information generate an interest to own a companion animal (and benefit from increased animal ownership and necessary animal care service). All of this could provide tremendous progress towards the respect of both dogs and cats and would be hugely beneficial to the animals themselves.
There are many progressive ways forward on this theme and I really think this is worth exploring.
Companies who have contained grounds and employee participation could easily give a community home to a few strays and be responsible community owners – Municipalities themselves could provide permanent homes for a couple of strays in their grounds and lead the way forward.
Areas of high tourist traffic – why on earth has this been specified as a no go area ? Tourists accept animals, they like animals are not distressed or put off my healthy well cared for animals – sick and neglected YES……Stray animals seek the companionship of human beings and interaction with them and of course they are drawn to areas where there is access to food.
The pre requisite throughout these proposals is the absolute necessity of sterilisation the tackling of animal management cannot succeed without this. The acceptance of local communities is so much easier to gain if it is explained that the animals which they agree to watch over are not going to double and triple in numbers
11)
Following the rectification of an illegal act Greece has reinstated the right for overseas veterinarians to work here. It was, and is their legal right to practice in this country which needs to be understood and accepted. However, heavy restrictions are still in place much of this is unnecessary and bureaucratic. This needs improving.
Again….the specification is that these vets must work with municipalities, when experience is, that many municipalities are disinterested and dismissive. Lengthy expensive Greek translations for official documents needs simplification. Continued harassment from local veterinarians needs to be attended. Veiled threats to animal organisations have been issued “if they work with these vets”
I have read comments here which state that Greek veterinarians suffer from loss of work because of these visits by overseas vets their livelihoods are threatened. If this is the case, then the Greek government should be urged to employ Greek veterinarians on the same basis as overseas volunteers are employed and enable them to offer the same services – free sterilisation for all stray cats and dogs. There is ample work for this program for everyone who is concerned.
I fail to see or understand the outrage expressed by Greek veterinarians concerning this. Isn’t it time that the Greek government recognised the need, accepted the responsibility and negotiated with Greek veterinary services to commence free mass sterilisation by government subsidy for all stray animals?
It is unreasonable for some members of the Greek veterinary services to still create antagonism and be obstructive towards volunteer vets. They do after all provide valuable and essential free sterilisation services which greatly assists a tiny percentage of stray animals and animal workers in Greece.
If the Greek veterinary services and its members are losing money because of this they should reflect that these animals are cared for by volunteers that the payment for their services depends upon charity, donations, appeals, bazaars, and events all conducted by volunteers and provided by concerned people, and that charges made by some veterinarians are crippling and extorionate.
Further, the remedy is in their own hands, if they wish to help this country’s image and reputation and above all assist animals in a humane way to bring the overpopulation of strays under control and create further business for themselves by so doing, the way forward is clear. Spearhead a campaign to achieve this with Government acceptance of responsibility, promotion, backing and subsidies. There is after all a great many stray animals who need their services, far, far more than the infinitesimal numbers who receive compassionate, free medical care and treatment from the valuable services of volunteer vets.
12)
Many municipalities present themselves on smartly designed websites the costs to them nominal as these are heavily sponsored by the EU – These represent FREE pages to promote the cause of stray animals. Advertise for free their animals services, their local animal associations, where to obtain help, animals for adoption, animal information advice and help.
I have visited many hundreds of municipality webpage’s only one has any mention of stray animals. I have written and suggested this to many others, but never received a response.
There are many ways to promote the cause for animal who need care – for free or at very low cost – none are utilised or used.
15)
This needs extending to Animal organisations present licensed shelters and new proposed shelters.
There seems little validation to issue grants to local authorities to start from scratch when shelters which already exist could be extended helped and maintained with less financial commitment. These organisations have the expertise and knowledge they achieve adoptions, produce accounts and are accountable what they seriously lack is essential government finance and support.
Municipalities have the habit of erecting animal shelters in remote inaccessible areas. As a result they appear to create places to hide animals rather than promote public participation. To facilitate and encourage public access and interaction enhances the possibilities for greater understanding and animal adoption
τα ζωα χαρακτηριζονται επιθετικα σχεδον παντα για ασημαντους λογους.στην αναφορα καποιας κυριας που τα φοβαται ,καποιου που δε θελει να τα βλεπει και παει λεγοντας.και οι υπαλληλοι που τα μαζευουν ειναι αναγκασμενοι μετα να τα αναφερουν σαν επιθετικα.εχω δει στο δημο και στο δικεπαζ ζωα τα οποια ειχαν χαρακτηριστει επιθετικα να τρεμουν στην κυριολεξια στη αγκαλια μου.
κ.υπουργε
ποτε μη δωσετε το δικαιομα στους υπαλληλους οποιασδηποτε υπηρεσιας ,δημου οι κτηνιατρους να αποφασιζουν για την ευθανασια ενος ζωου.αυτο θα πρεπει να γινετε οποσδηποτε σε συνεννοηση και με τη συμφωνη γνωμη παντα καποιου φιλοζωικου σωματιου,το οποιο απαρτιζουν σιγουρα ανθρωποι που εχουν ευαισθισια στο θεμα και δεν κανουν αγκαρια,αντιθετως ειναι εθελοντες
The inference has always been that animal welfare organisations should work in co operation with municipalities. In many instances the municipalities have NO regard for animal related issues have a poor opinion and relationship with local animal organisations are totally dismissive and indifferent in respect of animal care and concerns.
I feel that there has to be more than this bland statement because it obviously does NOT work and is not practical.
Is it not time, to seriously consider that rather than the animal organisations working with the municipalities the municipalities should be obligated to work with and in cooperation with animal organisations ?
Is it not apparent, that Municipalities desperately need education and training with regard to their duties towards animals and their duties required by Greek law which they must not only understand fully but strive to obtain ?
Is it not blatantly apparent, that the few enlightened municipalities who have made progress towards their responsibilities with regard to the care and welfare of animals are hampered by the same situation as animal organisations – a total lack of financial commitment by central government to aid and assist the running and maintenance of animal shelters under the specifications which Greek laws demand ?
There are reports of municipalities claiming finance for animal related issues who are not providing these – This needs to be investigated, full accountability and records kept and maintained with receipted costs MUST be instigated.
Προστατεύουν τα αδέσποτα Παλλήνης, Γέρακα, Ανθούσας Is a municipality which is providing free sterilisation facilities for animals – advertising this facility and expanding on previous years progress
ref http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=279117&cid=17
If this municipality can achieve these results why can’t other municipalities offer these facilities ?
2.
Why is the term used here “MAY be offered financial support” and why are Animal organisations not offered support to create shelters, especially as they are very often the only interested parties who have the expertise and wish to do this?
There is concern about the present training of veterinarians which presently does not include the necessary provisions to enable them to accurately determine a “dangerous animal” There are aggressive stray animals which is a result of their many encounters with “aggressive humans”, stoning, waving and beating with sticks, kicking and chasing stray animals. Many of these animals never experience socialisation or kindness from humans they are frightened and nervous it is not surprising that some display aggression as a result.
Aggression can be a result of non sterilisation, defence of litters, and starvation.
Many animals deemed as aggressive and faced with euthanasia are not assessed correctly. Animals who have suffered at the hands of humans need socialisation, care and time for adjustment, not condemnation and a death sentence. It is therefore imperative that training and better qualifications in this respect must be requirements of the Greek Veterinary Services.
Η ευθανασία στην Ελλάδα έχει απαγορευτεί με το νόμο 3170/2003, μαζί με την Γερμανία είμαστε οι πρώτοι στην νομοθεσία Προστασίας απο αυθαίρετες «ευθανασίες-δολοφονίες» αφού ο νομοθέτης είχε βάλει αυστηρά κριτήρια.
Όταν μας κατηγορούν Αμερικάνοι και Ευρωπαίοι για απολίτιστους και βάρβαρους που δεν ξέρουν να προστατεύουν τα ζώα τους απο τους εγκληματίες έχουμε και εμείς ΕΝΑ μόνο ΕΝΑ θετικο να πούμε για να υπερασπιστούμε τουλάχιστον τις προθέσεις μας αφου οι πράξεις είναι καταδικαστέες, «η ευθανασία απαγορεύεται δια νόμου στην Ελλάδα ! «…..
Κυρία Υπουργέ,
1) Όλοι όσοιέχουμε επισκεφτεί εκτός Ελλάδας χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουμε διαπιστώσει ότι εκεί δεν κυκλοφορεί ούτε ένα αδέσποτο. Πριν συντάξετε το νομοσχέδιο,ενδιαφερθήκατε να μάθετε τι ισχύει στη νομοθεσία των χωρών αυτών;
Πιστεύω και εγώ ότι η σήμανση και η στείρωση τόσο των αδέσποτων όσο και των οικόσιτων ζώων είναι μέτρα προς τη σωστή κατεύθυνση όμως δεν αρκούν για να λύσουν το τεράστιο πρόβλημα που υπάρχει στη χώρα μας. Οι φιλοζωικές οργανώσεις θεωρούν αυτονόητο ότι τα αδέσποτα πρέπει να κυκλοφορούν παντού. Αυτό όμως εγκυμονεί κινδύνους κυρίως για τα ίδια αλλά ενδεχομένως και για τους ανθρώπους.
2) Με δεδομένη την οικονομική δυσπραγία που υπάρχει και στους Δήμους, ποιός θα αναλάβει το κόστος της περισυλλογής, στείρωσης, σήμανσης κλπ. των αδέσποτων; Όταν ζητάμε από τους Δήμους να εφαρμόσουν προγράμματα για τα αδέσποτα, μας απαντούν ότι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν ούτε τους υπαλλήλους τους. Τα φιλοζωικά σωματεία τις πιο πολλές φορές, ίσως δικαιολογημένα, αρνούνται να πάρουν τα ζώα που είναι υπέργηρα, άρρωστα και γενικά δεν μπορούν να επιβιώσουν σύμφωνα με τους κανόνες της ευζωίας. Στις περιπτώσεις αυτές τα ζώα πρέπει να περιφέρονται στους δρόμους; Είναι αυτό δείγμα φιλοζωοΐας και πολιτισμού; Δεν είναι καλύτερα να γίνεται ευθανασία;
Τι προβλέπεται σε περίπτωση που τα ζώα είναι μεν ικανά για επαναφορά/επανατοποθέτηση στο χώρο που περισυλλέχτηκαν, αλλά δεν μπορούν να επιστρέψουν λόγω των περιορισμών; Τι προβλέπεται αν δεν βρεθεί άλλη περιοχή εντός των ορίων του Δήμου να τα φιλοξενήσει; Τι προβλέπεται αν οι κάτοικοι της νέας περιοχής δεν επιθυμούν να αποκτήσουν νέα αδέσποτα; Τι θα απογίνουν τότε αυτά τα ζώα αν δεν βρεθεί κατάλληλος χώρος για επανατοποθέτηση;
Φυσικό περιβάλλον (κατά κυριολεξία, αν θέλουμε) για κάθε ζώο δεν είναι η πόλη, οι δρόμοι, η άσφαλτος κλπ., αλλά τα όρη, τα λαγκάδια, το δάσος κλπ. Κάθε λογικά σκεπτόμενος άνθρωπος λοιπόν αντιλαμβάνεται με τον όρο «φυσικό περιβάλλον» το ΟΙΚΕΙΟ περιβάλλον ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς. ΟΙΚΕΙΟ είναι το περιβάλλον που είναι γνωστό (οικείο) στο κάθε επανατοποθετούμενο αδέσποτο ζώο. ΟΙΚΕΙΟ είναι το περιβάλλον που κάθε αδέσποτο ζώο ήταν εξοικειωμένο να ζει πριν την περισυλλογή του, δηλαδή η περιοχή, οι μυρωδιές, οι άνθρωποι που το φρόντιζαν, τα άλλα αδέσποτα ζώα κα. Το φυσικό περιβάλλον σημαίνει ΟΙΚΕΙΟ και ΟΧΙ η φύση(ο δρόμος)
Δεν μπορούμε λοιπόν να μεταφέρουμε και να επανατοποθετήσουμε αδέσποτα ζώα σε άλλες περιοχές, γιατί όλες είναι ήδη επιβαρημένες με ομάδες άλλων αδέσποτων ζώων συντροφιάς και δύσκολα θα δεχτούν/εντάξουν νέα ζώα στην ομάδα τους που υπάρχει αυστηρή ιεράρχηση. Αφού τα σκυλιά (και γάτες) είναι ως γνωστό αγελαία ζώα, δύσκολα αποχωρίζονται την ομάδα τους για να ενταχτούν σε άλλη. Άρα εγκληματούμε αν προσπαθήσουμε να μετοικήσουμε δια της βίας ζώα μιας περιοχής σε άλλη. Ποτέ δεν θα παραμείνουν σε αυτήν ούτε θα ενταχθούν στις εκεί ομάδες αδέσποτων ζώων. Θα προσπαθήσουνε με κάθε τρόπο να επιστρέψουν στην περιοχή που ζούσαν πριν της περισυλλογής τους.
Το φυσικό περιβάλλον των αδέσποτων ζώων συντροφιάς είναι ΜΟΝΟ ο ΟΙΚΕΙΟΣ (γνωστός) χώρος τους που ζούσαν πριν την περισυλλογή τους και εκεί μόνο πρέπει να επιστρέφονται/επανατοποθετούνται. Οτιδήποτε άλλο σημαίνει θάνατος για αυτά.
Ζητούμε λοιπόν να γίνει προσθήκη της λέξης «οικείο περιβάλλον» δίπλα στο «φυσικό περιβάλλον»
«τα ζώα επανατοποθετούνται/επαναφέρονται στο φυσικό -οικείο περιβάλλον τους» και να μην ληφθούν υπόψη –να απαλειφθούν- οι περιορισμοί της § 10.
Άρθρο 9 § 4 Αν διαπιστωθεί ……ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
αν τα φιλοζωικά σωματεία καλούνται να παραλάβουν τα ζώα που πάσχουν από ανίατη ασθένεια, και είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και να τα φροντίσουν, γιατί τα δημοτικά καταφύγια δεν το πράττουν ομοίως; Γιατί επικαλείται ο Νομοθέτης την διατήρησή τους στη ζωή ως πρόδηλη αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους; Στα δημοτικά καταφύγια είναι «αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας», αλλά στα καταφύγια των σωματείων μετουσιώνεται σε «σύμφωνη με τους κανόνες της ευζωίας»; Τα δημοτικά καταφύγια δημιουργούνται και συντηρούνται με χρήματα των φορολογούμενων δημοτών. Θα πρέπει να είναι σε θέση να συντηρήσουν τα ζώα που δεν είναι ικανά να επιβιώσουν ως επανενταγμένα στο δρόμο.
Η θανάτωση ΔΕΝ είναι λύση μεγαλοψυχίας και ευσπλαχνίας μιας κοινωνίας.
Το θέμα της περισυλλογής και επανένταξης αδέσποτων ζώων είτε από τους δήμους είτε από Φιλοζωικά Σωματεία είναι πολύπλοκο.
Η αθρόα εγκατάλειψη κατοικίδιων ζώων στους δρόμους και η έλλειψη δημοτικών καταφυγίων υποχρεώνουν τον Νομοθέτη να επιτρέψει την επανατοποθέτηση τους στο «φυσικό τους περιβάλλον». Ιδανικά το μόνο φυσικό περιβάλλον των πρώην κατοικίδιων, είναι η υιοθεσία τους από φιλόζωες οικογένειες. Όμως δυστυχώς αυτό δεν είναι εφικτό για όλα τα εγκαταλειμμένα ζώα .Στις περισσότερες περιοχές οι φιλόζωοι εθελοντές αναλαμβάνουν με δικά τους έξοδα την σίτιση και την φροντίδα πλήθος αδέσποτων. Παρόλα ταύτα, η έλλειψη παιδείας και ευαισθησίας των κατοίκων, προκαλεί την καθημερινή βία εναντίον των ανυπεράσπιστων ζώων.
Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει μια αγαστή συνεργασία μεταξύ Δήμου και εθελοντών προκειμένου να αναπτύξουν το συναίσθημα τις φιλοζωίας και να εκπαιδεύσουν τους πολίτες να αποδεχτούν την συμβίωση με αυτά τα ζώα, στους κοινόχρηστους χώρους .Σε περίπτωση επίσης που υπάρχει δημοτικό καταφύγιο , πρέπει να υπάρχει έλεγχος για την καλή λειτουργία του και την ευζωία των αδέσποτων ζώων , από τις φιλοζωικές ομάδες του τόπου.
Για τα αδέσποτα θα πρέπει να φροντίσουν οι δήμοι ώστε να υπάρχουν ταΐστρες για τα αδέσποτα και κυπελλάκια για νερό.
Όχι να θεωρούνται οι σκουπιδοντενεκέδες ταΐστρες που για επιδόρπιο ρίχνουν και φώλες για να μην αυξυθεί ο αριθμός των αδέσποτων.
Εξάλλου είναι κρίμα να περιφέρεται ένα εγκαταλελειμένο ζώο σε μια περιοχή για μέρες χωρίς νερό και φαΐ μέχρι να βρεθεί κάποιος φιλόζωος να το ταΐσει(αν βρεθεί).
Άρθρο 9 Περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς
10. …………..Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας.
http://www.opengov.gr/ypaat/?p=119
Άρθρο 18 Εκπαίδευση, επιμόρφωση, προαγωγή φιλοζωίας
2. Οι αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων σε συνεργασία με το Υπουργείο Παιδείας, διά Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων και με φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, μεριμνούν για την προώθηση ευαισθητοποίηση και ανάπτυξη της ιδέας της φιλοζωίας σε νηπιαγωγεία και σχολεία με εκδηλώσεις, ομιλίες, προβολές, σεμινάρια αντιμετώπισης και χειρισμού αδέσποτων και άλλα κατάλληλα εκπαιδευτικά προγράμματα.
http://www.opengov.gr/ypaat/?p=110
——-
Η παράγραφος 10 του άρθρου 9 είναι αντίθετη με την προαγωγή φιλοζωίας. Με στάσεις και συμπεριφορές σαν αυτές της παραγράφου 10 του άρθρου 9, και σε συνδυασμό με θεάματα του στυλ Αττικό Πάρκο προάγεται η αιχμαλωσία των ζώων και όχι η φιλία.
3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, που καθοδηγούνται και ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο, ο οποίος ορίζεται από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου.
——-
Μήπως καλό θα ήταν να διευκρινιστεί;
Σε τι αποσκοπεί η εκπαίδευση, από ποιον θα γίνεται, και από πού θα έχουν αποκτήσει την εμπειρία;
Στήν παράγραφο 5 να προηγείται απαραίτητως ελεγχος-αυτοψία και εγγραφη συναίνεση του φιλοζωικού σωματείου της περιοχής που κατοικεί ο ιδιοκτήτης του ζώου,γιατι το πιό πιθανό ειναι οτι ο ιδιοκτήτης ειναι αδιάφορος η οτι δέν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για την ευζωία του ζώου ,το οποίο πάλι- μετά την επιστροφή του-θα βρεθεί στο δρόμο.
6 Απριλίου 2011, 00:46 | ΗΛΙΑΣ ΚΕΧΑΓΙΑΣ
http://www.opengov.gr/ypaat/?c=1431
Κυρία Υπουργέ, Καλημέρα σας.
Λόγώ της δουλείας μου γνωρίζω για τις αρρώστειες των ζώων και θα ήθελα να σας πω ότι αν το καταφύγιο αδέσποτων ζώων είναι κοντά σε κατοικήμενη περιοχή κινδυνέυουν το ίδιο και τα ζώα και οι Άνθρωποι από μολύνσεις διότι τα μικρόβια χρησιμοποιούν ξενιστές για να μετακινηθούν που είναι κοινοί και για τα ζώα και για τους Ανθρώπους (τσιμπήματα από κουνούυπια και σνίπες), όπως συμβαίνει στην Λάρισα όπου το καταφύγιο αδέσποτων ζώων της περιοχής είναι απέναντι από το Πανεπιστημιακό Περιφεριακό Γενικό Νοσοκομείο Λάρισας που εκτός από τους παραπάνω πολλή σοβαρούς κινδύνους έχει και πρόβλημα δυσοδίας. Προτείνω τα αδέσποτα ζώα να περισυλλόγονται με ευθύνη του κράτους (αστυνομία και υγειονομική υπηρεσία της περιοχής) και να τα θανατώνουν με ευθανασία σε χώρο εκτός και πολλή μακράν των κατοικημένων περιοχών, όπου και θα τα απανθρακώνουν και όλα αυτά για λόγους υγείας. Για τους ιδιοκτήτες των ζώων που τα αφήνουν στην τύχη τους (αμελής) θα προβλέπεται πρόστιμο στο εκατονταπλάσιο των εξόδων του κράτους που θα κάνει για το δικό του «αμέλημα» και αυτό θα γίνεται με την τοποθέτηση ενός μικροτσίπ στο ζώο που θα τοποθετήται με την αγορά του και θα έχει όλα τα χρήσιμα στοιχεία για να προβαίνει το κράτος στις παραπάνω ενέργειες. Αν δεσποζώμενο ζώο επιτεθεί αναίτια σε Άνθρωπο να γίνονται οι παραπάνω ενέργειες. Η Ελλάδα πρέπει να σταματήση να δείχνει αυτή τη άσχημη εικόνα των αδέσποτων ζώων παντού και πάντα που είναι άδικια για την Ιστορία και των πολιτισμό μας. Σας ευχαριστώ.
——–
Κυρία Υπουργέ, προτείνω να μεριμνήσετε για την απομάκρυνση στοιχείων σαν τον συγγραφέα του ανωτέρου μηνύματος. Και μάλιστα με τον τρόπο που προτείνει ο ίδιος.
Ομοίως και για τον από κάτω.
5 Απριλίου 2011, 16:50 | freddie
http://www.opengov.gr/ypaat/?c=1361
ΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ. ΕΙΜΑΣΤΕ Η ΜΟΝΗ ΧΩΡΑ Της Ε.Ε. ΠΟΥ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ ΑΥΤΟ ΜΕ ΠΛΗΡΗ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΖΩΗ ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΑ, ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΣΚΥΛΙΑ ΣΤΟΥς ΔΡΟΜΟΥΣ.
ΕΧΕΤΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ ΝΑ ΤΑ ΜΑΖΕΨΕΤΕ ΟΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ, ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΤΕ ΡΗΤΑ ΤΟ ΤΑΪΣΜΑ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ, ΝΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΝΤΕΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΟΤΑΝ ΡΥΠΑΙΝΟΥΝ & ΤΕΛΟΣ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΤΕ ΑΝΑΛΟΓΕΣ ΠΟΙΝΕΣ (30.000 ΕΥΡΩ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΚΑΙ ΠΟΙΝΗ ΦΥΛΑΚΙΣΗΣ ΜΗ ΕΞΑΓΟΡΑΣΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΑ ΝΟΜΟ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΠΟΥ ΖΩΑ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΙΘΕΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΖΟΥΝ ΣΟΒΑΡΑ ΠΟΛΙΤΕΣ. (ΒΛ. ΚΑΙ ΣΧΕΤ. ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΤΟΥ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΥΤΟΥ ΓΕΓΟΝΟΤΟΣ, ΟΤΑΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΝ ΑΔΕΣΠΟΤΟΙ ΣΚΥΛΟΙ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΠΟΥ ΔΗΛΩΣΕ ΌΤΙ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΣΧΕΤ. ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ. ΤΕΛΟΣ ΜΑΖΕΨΤΕ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ . ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΟΥΜΑΙ ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ Της ΠΟΛΗΣ ΜΑΣ!
———
Επιτέλους μαζέψτε τα αυτοκίνητα! Θέλουμε να κυκλοφορούμε με ασφάλεια στις πόλεις μας.
Τα αδέσποτα δεν είναι πρόβλημα, αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Και δεν είναι σκουπίδια ώστε να χαιρόμαστε αν δεν υπάρχουν.
Κύριοι πολύ μεγάλο θέμα υπάρχει όχι μόνο με τα ζωντανά αλλά και με τα νεκρά ζώα που κοίτονται νεκρά στους δρόμους χτυπημένα από τα αυτοκίνητα. Αυτά συνήθως, είτε είναι πεσμένα στην άκρη και σαπίζουν μετατρεπόμενα σε εστίες μόλυνσης, είτε είναι στη μέση του δρόμου και κατακρεουργούνται από τις ρόδες των οχημάτων αποτελώντας παράλληλα και θανάσιμο κίνδυνο για τους δικυκλιστές. Φυσικά ούτε λόγος να γίνεται για το αποκρουστικό θέαμα και το κρίμα. Κάποια από τις σχετικές υπηρεσίες θα πρέπει αφού ειδοποιείται από τους πολίτες σε κάποιον γνωστό αριθμό να είναι υπεύθυνη να τα μαζεύει και να κάνει τα προβλεπόμενα.
Πρέπει να επαναδιατυπωθεί η πρόταση «δέν επιτρέπεται η επαναφορά των αδέσποτων σε λιμάνια και χώρους υψηλής επισκεψιμότητας , καθώς και στούς άλλους χώρους»με την αντίστοιχη πού εκφράζει την πραγματικότητα «να ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΑΙ η επαναφορά» στούς χώρους αυτούς .Πολλά χρόνια τώρα ανθρωποι (εργαζόμενοι και τουρίστες) και ζώα συνυπάρχουν στα λιμάνια και στίς τουριστικές περιοχές,χωρίς προβλήματα.Αν ένα ζώο στειρωθεί και πρίν ζούσε στό λιμάνι , το πιθανότερο ειναι από το σημείο που θά τοποθετηθεί μετά την στείρωση ,να επιστρέψει στο λιμάνι στην περιοχή που ζούσε.
ΑΣ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ Ο ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ ΠΟΛΛΩΝ (ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ) ΦΙΛΟΖΩΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΑΔΕΣΣΠΟΤΑ ΚΑΙ ΔΕΣΠΟΖΟΜΕΝΑ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΛΙΕΣ, ΣΤΑ ΠΑΡΚΑ, ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ, ΠΑΝΤΟΥ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΑ ΜΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ. ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΩΝ ΚΥΝΟΚΟΜΕΙΩΝ ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ , ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΟΥΤΕ ΡΑΝΤΖΟ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ. ΚΑΙ ΕΠΙΘΥΜΟΥΝ ΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ, ΕΠΙ ΙΣΟΙΣ ΟΡΟΙΣ ΜΕ ΣΚΥΛΟΥΣ, ΣΥΧΝΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΥΣ ΚΑΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΓΑΤΕΣ ΒΕΒΑΙΑ.ΜΑΣ ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΝ Η ΚΑΘΕ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΑΔΕΣΠΟΤΟ ΤΗΣ, ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΝΕΠΑΓΕΤΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΣΤΗΝ ΥΓΙΕΙΝΗ,ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΟΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ, ΑΝ ΕΞΑΓΡΙΩΘΕΙ Η ΘΕΩΡΗΣΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΦΥΛΑΚΑΣ ΚΛΠ. ΟΚ, ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΙ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΟΥ ΥΠΟΛΟΙΠΟΥΣ. ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑ ΟΤΙ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ. ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΤΑΞΕ ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΑΔΙΑΦΟΡΩΝΤΑΣ ΦΥΣΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ΤΙΣ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ «ΕΥΖΩΙΑ». ΤΙ ΝΑ ΠΩ¨ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ? ΑΞΙΟΙ ΤΗΣ ΜΟΙΡΑΣ ΤΗΣ (ΜΑΣ).
Σχετικά με το 1 & 2 εγώ προσωπικά δυστυχώς δεν γνωρίζω κανένα δήμο που να έχει μεριμνήσει για τα αδέσποτα δημιουργώντας καταφύγια. Πρόκειται λοιπόν για ένα κενό γράμμα του Νόμου. Πρέπει λοιπόν οι Δήμοι να εντάξουν στα σχέδια τους τη δημιουργία καταφυγίων, να λειτουργήσουν υπεύθυνα και να λάβουν σοβαρά υπόψη τους το τεράστιο πρόβλημα των αδέσποτων ζώων δείχνοντας φιλόζωο ενδιαφέρον και όχι απλά να προσπαθήσουν να εξαλείψουν το πρόβλημα αυτό με ανορθόδοξους τρόπους. Αν οι δήμοι λάβουν μέτρα ίσως και να σταματήσουμε σε ένα βαθμό τουλάχιστον να βλέπουμε εξαθλιωμένα ζώα στο δρόμο και ανάλγητους ανθρώπους να τα δηλητηριάζουν.
«4…Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία…»
Το παραπάνω απόσπασμα του άρθρου απλά προσφέρει το παραθυράκι ώστε να νομιμοποιείται η θανάτωση αδέσποτων ζώων. Άλλωστε ποιος είναι σε θέση να κρίνει την τελμάτωση ενός έμβιου όντος και πότε ένα ζώο κρίνεται επιθετικό; Διότι ένα ζώο ενδέχεται να αντιδράσει επιθετικά και είναι απολύτως λογικό, εάν με κάποιο τρόπο προκληθεί από κάποιον π.χ αν κάποιος το χτυπήσει, το ίδιο άλλωστε πιθανότατα να έκανε και ένας άνθρωπος αν κάποιος άλλος τον χτυπούσε. Επίσης τι ορίζεται ως ανίατη ασθένεια από τη στιγμή που οι περισσότερες ασθένειες θεραπεύονται πλέον όπως π.χ συμβαίνει με το καλαζάρ.
Σχετικά με το 9 & 10 είμαι αντίθετη στην επανατοποθέτηση των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, δηλαδή στην επιστροφή των ζώων στο δρόμο. Δεν ξέρω δυστυχώς κατά πόσο είναι πραγματοποιήσιμο αυτό με τον τεράστιο αριθμό των αδέσποτων αλλά ποιο διάστημα θεωρείται ως ικανοποιητικό που ένα ζώο παραμένει στο καταφύγιο περιμένοντας να υιοθετηθεί προτού επιστρέψει στο δρόμο;; Και δεν μπορώ να διανοηθώ ότι ένα κουτάβι 4 μηνών είναι ικανό να επιβιώσει στο δρόμο («9…Ζώα συντροφιάς, ηλικίας μικρότερης των τεσσάρων μηνών που δεν έχουν υιοθετηθεί, παραμένουν προσωρινά στα καταφύγια ζώων που διατηρούν οι Δήμοι, ή τα Διαδημοτικά Κέντρα και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, ως την συμπλήρωση της ηλικίας των τεσσάρων μηνών…»). Επίσης σχετικά με το «10…Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας…» κάτι τέτοιο είναι σχεδόν αδύνατο να εφαρμοστεί με τη σημερινή δομή τον αστικών πόλεων, για αυτό τον λόγο επιμένω ότι η επιστροφή των ζώων στο δρόμο είναι πολύ επικίνδυνη για την επιβίωση του ζώου.
Τα άτομα που θα ασχολούνται με την περισυλλογή πρέπει να είναι ΕΚΠΑΙΔΕΥΜΕΝΑ. Ο μπόγιας των δήμων κάνει ψυχές να ραγίζουν ,ακόμη και ανθρώπων που δεν συμμετέχουν ενεργα στο φιλοζωικό κίνημα.Πολλές φορές είναι άτομα που ο δήμος δεν τα θέλει αλλού(ίσως λόγω προσόντων;) και παίρνουν «δυσμενή» μετάθεση στα κυνοκομεία. Πρέπει να ΕΛΕΓΘΟΥΝ τα άτομα που θα περισυλλέγουν ζώα. Οι φιλοζωικές οργανώσεις ξέρουν τους τρόπους που μπορείς να πιάσεις σκύλο η γάτα με πολιτισμένο και όχι τριτοκοσμικό τρόπο!
Σωστό θα ήταν τα συνεργεία που θα είναι υπεύθυνα για την περισσυλογή των αδέσποτων να τα μεταφέρουν σε κτηνιατρείο και σε περίπτωση τραυματισμού(τροχαίο,φώλα,ή οποιαδήποτε κακοποίηση) που θα λειτουργεί όλο το 24ωρο.
Είναι δύσκολο για κάποιον ιδιώτη να τα μεταφέρει γιατί υπάρχουν και ειδικές περιπτώσεις που θέλουν ειδικό χειρισμό.
Να σταματήσει η αντίληψη είναι νύχτα ,οι κτηνίατροι κοιμούνται ,πάμε και εμείς να κοιμηθούμε και άστο στην μοίρα του.΄
Και άν δεν υπάρχουν λεφτά να μας τα δώσουν οι δήμαρχοι που τόσα χρόνια τρώνε τα λεφτά για τα αδέσποτα και καταπατάνε το δικαίωμα τους στην ζωή επειδή είναι ΖΩΑ!
Με αφορμή το υπό δημόσια διαβούλευση Σχέδιο Νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό», θεωρούμε ότι κάθε ενεργός πολίτης οφείλει να πάρει θέση για ένα τόσο σοβαρό υγειονομικό και όχι μόνο θέμα. Θεωρούμε ότι παρόλο που το προτεινόμενο σχέδιο νόμου περιλαμβάνει..
θετικές διατάξεις με τις οποίες συμφωνούμε, όπως για παράδειγμα την υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση αδέσποτων ζώων, στο μεγαλύτερο μέρος του είναι πρόχειρο, αποσπασματικό και αντίθετο προς την κοινοτική νομοθεσία. Είναι φανερό ότι σκοπός του υπουργείου δεν είναι η τροποποίηση του Ν. 3170/2003 προς το καλύτερο αλλά η κατάργησή του.
Διατρέχοντας το εν λόγω σχέδιο νόμου, έχουμε να κάνουμε ορισμένες παρατηρήσεις που αφορούν στα αδέσποτα ζώα και παρουσιάζονται ενδεικτικά στα άρθρα 4, 5 και 9.
Άρθρο 4
Εύλογο προβληματισμό προκαλεί η ασάφεια που δημιουργείται με το άρθρο 4 παράγραφος 1 «Στη διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση εισάγονται λογικοί παράμετροι συσχέτισης του αριθμού των ζώων τουλάχιστον ανά ιδιοκτήτη» με την οποία δεν καθορίζεται πόσα ζώα μπορεί να έχει υπό την κατοχή του κάποιος ιδιοκτήτης. Αυτή η ασάφεια σε συνδυασμό με όσα αναφέρονται στο άρθρο 9 παράγραφος 6 δίνουν το περιθώριο για τη συνέχιση του καθεστώτος της ανεξέλεγκτης αποστολής ζώων στο εξωτερικό, καθώς παραχωρείται η διαχείριση των αδέσποτων σε φιλοζωικά σωματεία και ιδιώτες ενώ αντίθετα ο έλεγχος θα έπρεπε να γίνεται από τις αρμόδιες κρατικές αρχές όπως ίσχυε μέχρι τώρα βάσει του Ν3170/2003.
Άρθρο 5
Στο άρθρο 5 ορίζονται οι υποχρεώσεις ιδιοκτητών δεσποζόμενου ζώου συντροφιάς και δη στην παράγραφο 2 ορίζεται ρητά ότι «Ο ιδιοκτήτης ή/και ο κάτοχος / συνοδός / φύλακας του ζώου συντροφιάς, ευθύνονται αλληλέγγυα και σε ολόκληρο για κάθε βλάβη ή ζημιά που προκαλείται από το ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα. Για τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς η αντίστοιχη ευθύνη βαρύνει τον οικείο Δήμο. Με μια πρώτη ανάγνωση της παραγράφου αυτής, δημιουργούνται εύλογα ορισμένα ερωτήματα: Ποιος δήμος θα δεχτεί πρόθυμα να φέρει μια τέτοια ευθύνη; Ποιος διαθέτει τις κατάλληλες υποδομές; Τι θα κάνουν οι δήμοι αν έρθουν αντιμέτωποι με χιλιάδες καταγγελίες δημοτών τους οι οποίοι θα διαμαρτύρονται για ζημιές / βλάβες που υπέστησαν από κάποιο αδέσποτο ζώο και θα διεκδικούν αποζημιώσεις; Πώς θα αποδεικνύεται ότι πράγματι οι δημότες υπέστησαν τη ζημία / βλάβη την οποία ισχυρίζονται ότι υπέστησαν; Ποια θα είναι, νομίζετε, η τύχη του συγκεκριμένου αδέσποτου – «θύτη» όταν θα κοστίζει ακριβά στον εκάστοτε δήμο;
Άρθρο 9
Σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 10 δεν επιτρέπεται η επανένταξη ενός αδέσποτου ζώου συντροφιάς σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας. Εν ολίγοις, δηλαδή, δεν θα επιτρέπεται να κυκλοφορούν τα αδέσποτα στις περισσότερες – αν όχι σε όλες – τις περιοχές των μεγάλων αστικών κέντρων και των νησιών ιδιαιτέρως δε κατά την τουριστιστική περίοδο. Εύλογα, λοιπόν, προκύπτει το απλό ερώτημα: «Σε ποιους χώρους θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των αδέσποτων;» Και ακόμη περισσότερο, τι ακριβώς εννοεί ο νομοθέτης με τη λέξη «περιοχές», ποιο το εύρος αυτών των περιοχών και τέλος πώς ορίζονται οι χώροι υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας; Απορίας άξιον είναι πού τελικώς θα επιτρέπεται η κυκλοφορία των αδέσποτων ζώων;
Επιπρόσθετα, σε αντίθεση με τη δήλωση του πρώην υπουργού Κ. Καρχιμάκη μέσα στη βουλή την 18/1/2010 σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή κ. Πλεύρη «ότι η Νέα Δημοκρατία κατά παράβαση του Ευρωπαϊκού Κανονισμού ΕΚ 998 επέτρεψε στα σωματεία να βαφτίζονται ιδιοκτήτες αδέσποτων ζώων.» και ότι «μετά το 2003 χρειάζεται τροποποιήσεις ο Νόμος 3170/2003 προς το αυστηρότερο», παρατηρούμε ότι με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δίνεται με το άρθρο 9 παράγραφος 6 η ιδιοκτησία αδέσποτων ζώων στα φιλοζωικά σωματεία κατά παράβαση ευρωπαϊκών κανονισμών (ΕΚ 998/2003).
Μεγάλη απορία προκαλεί η παράγραφος 14 του άρθρου 9 που αναφέρει τα εξής: «Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μπορεί να τροποποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση στους Δήμους, από την αρμόδια Περιφέρεια, άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που προβλέπονται στο ν. 604/1997(ΦΕΚ Α 163) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων» και στο Π.Δ. 463/1978(ΦΕΚ Α 96) «Περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων», να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.» Άραγε μήπως αυτή η διάταξη αποσκοπεί στη νομιμοποίηση ήδη παράνομων υπαρχόντων κυνοκομείων;
Τέλος, αν δούμε συνδυαστικά τα άρθρα 5 και 9, είναι ξεκάθαρο σε όλους τους ανθρώπους που διαθέτουν κοινό νου ότι επιχειρείται διά της πλαγίας οδού η επαναφορά του μπόγια. Αν σε ελάχιστους χώρους θα επιτρέπεται η επαναφορά των αδέσποτων συν το γεγονός ότι για οποιαδήποτε ζημία ή βλάβη που προκαλείται από ένα αδέσποτο ζώο σε ανθρώπους ή άλλα ζώα υπεύθυνος θα είναι ο εκάστοτε δήμος, εύκολα αντιλαμβάνεται ο οποιοσδήποτε ότι τα αδέσποτα ζώα δεν θα τα θέλει κανείς. Ποιος δήμος θα είναι πρόθυμος να αναλάβει τέτοια ευθύνη, να αντιμετωπίσει σωρεία καταγγελιών από «αγανακτισμένους» δημότες, οι οποίοι θα μπορούν με το παραμικρό να διεκδικούν αποζημιώσεις από το δήμο; Ποιος δήμος θα θέλει να εμπλακεί σε τέτοιες διαδικασίες ; Μήπως είναι πιο εύκολο και βολικό να φροντίσουν ώστε απλώς να μην υφίσταται το «πρόβλημα»; Μήπως να μην υπάρχουν αδέσποτα;
Υπό αυτές τις συνθήκες, καλούμε το αρμόδιο υπουργείο να αποσύρει άμεσα το παρόν σχέδιο νόμου και να τροποποιήσει το Ν. 3170/2003 προς το αυστηρότερο, σύμφωνα με τα άρθρα 54 και 55 του Ευρωπαϊκού Κανονισμού 882
http://epafi2010.blogspot.com/
Αρθρο 4-Για πόσο διάστημα ένα ζώο μπορεί να μείνει σε ένα ιδιωτικό κτηνιατρειο;; Και με ποιά κριτήρια;;;;
Μπορεί να μείνει ώρες μέρες σε κλουβιά 1Χ1;;;;
Οι φιλοζωικές οργανώσεις δεν θα έπρεπε να ελέγχουν και αυτοί τις
εγκαταστάσεις της φιλοξενίας των ζώων;;
Πάλι το μπαλάκι στους φιλόζωους;;Με ποιά λογική θανατώνεται ένα ζώο αν οι φιλοζωικές οργανώσεις αρνηθούν να το πάρουν;;; Δεν επιτρέπονται τα καταφύγια μόνιμης διαβίωσης για σκυλιά που χρειάζονται θεραπεία η είναι γέρικα και τα φορτώνετε σε μας;; Πόσα μπορούμε να φροντίζουμε στον δρόμο και στα σπίτια μας;
αρθρο5-πιστεύετε πραγματικά ότι υπάρχει κάποιος που παράτησε το ζώο του (μην μου πείτε οτι το έχασε κανείς που αγαπά ένα ζώο δεν θα έκανε τα πάντα να το ξαναβρεί) και αμέλησε να το δηλώσει; Μάλλον θα πρέπει να απαληφθεί ο όρος. ΑΝ ΤΟ ΕΧΑΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΗΛΩΣΕ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ
ΟΧΙ ΑΝ ΑΜΕΛΗΣΕ (!!!) να τον επιβραβεύσουμε κιόλας
αρθρο 9- Για νεαρά ζώα που θα μείνουν στα καταφύγια μέχρι να δοθούν σε υιοθεσία, θα πρέπει να υπάρχει ειδική μέριμνα στα καταφύγια διαμονής τους. Θέρμανση τον χειμώνα/ψύξη το καλοκαίρι ειδική τροφή κλπ…
αρθρο 10-Συμφωνώ ότι είναι αδιανόητο να αποκλείουμε την πρόσβαση των αδέσποτων από διάφορους χώρους οπως λιμάνια,αρχαιολογικούς χώρους κλπ. Τα σχολεία καλό θα ήταν, αντί να διώχνουν τα ζώα να τα υιοθετούν και να τους προσφέρουν στέγη βοηθώντας τα παιδιά να μάθουν τι σημαίνει στην πράξη φιλοζωία, σεβασμός στην φύση, υπευθυνότητα και
φιλεσπλαχνία.
Στην παράγραφο 1 ,θα έπρεπε να υπάρχειπρόβλεψη για αυτόνομη δράση των φιλοζωικών σωματείων σε περίπτωση απροθυμίας του Δήμου να μεριμνήσει για τα αδέσποτά του υπό το πρίσμα του δικαιώματος φυσικά για τα σωματεία και όχι της υποχρέωσης.΄Αλλως δημιουργούνται προβλήματα στη δράση των περισσότερων σωματείων της χώρας,επιπροσθέτως παραβλέπεται ότι η φροντίδα αδέσποτων ζώων αποτελεί τον συνηθέστερο στα καταστατικά σκοπό,του οποίου η νομιμότης αναγνωρίζεται από τα αρμόδια δικαστήρια της χώρας.
Στην παράγραφο 4 θα έπρεπε να υπάρχει η πρόβλεψη της υπουργικής αποφάσεως 289262/2003 του νόμου 3170/2003 αρθρ.2 παρ.12″ Επιτρέπεται σε Δήμο ή ζωοφιλικό σωματείο, το οποίο δε διαθέτει την ανάλογη υποδομή, να συμβάλλεται με μέλος ζωοφιλικού σωματείου ή ομάδας ζωόφιλων που διαθέτει μικρό χώρο για ολιγοήμερη παραμονή ζώων μέχρι αποθεραπείας και επανένταξης. Οι συνθήκες νοσηλείας ελέγχονται από την επιτροπή παρακολούθησης του Δήμου που είναι υπεύθυνος για την
εφαρμογή του προγράμματος». Διαφορετικά παραμένει ανοιχτό το θέμα της εμπορευματοποίησης των αδέσποτων ζώων που υποχρεωτικά θα πρέπει να περάσουν για την αποθεραπεία τους είτε από πανσιόν (άρα από πολύ συγκεκριμένους επιχειρηματίες ,που κυριολεκτικά θησαυρίζουν)ή από τον κτηνίατρο που η ημερήσια παραμονή επίσης κοστίζει χρήματα τα οποία ούτε οι Δήμοι ούτε τα σωματεία είναι σε θέση να πληρώσουν και μάλιστα σε μία εποχή οικονομικής εξαθλίωσης της χώρας μας.
Εκτός από τα φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις να προστεθούν και οι οργανωμένες και με αποδεδειγμένο έργο ομάδες που δραστηριοποιούνται φιλοζωικά καθώς και οι ΜΚΟ πού ο σκοπός τους είναι αποκλειστικά το φιλοζωικό έργο.
Παρ. 4
Προτείνουμε οι Δήμοι να έχουν την υποχρέωση να προσλάβουν με σύμβαση εργασίας κτηνίατρο και οχι με σύμβαση έργου, ο οποίος να βρίσκεται καθ΄όλη την διάρκεια του ωραρίου του στον χώρο του κυνοκομείου ή σε χώρο που θα διαθέσουν οι Δήμοι.
Εχει αποδειχτεί οτι οι κτηνίατροι με σύμβαση έργου αναλαμβάνουν περιστατικά όταν και αν θέλουν.
Εννοείται οτι οι συμβάσεις των Δήμων με ιδιώτες κτηνιάτρους, εκεί που δεν υπάρχουν κτηνίατροι με σύμβαση εργασίας θα πρέπει να συνεχιστούν.
Η ΑΓΩΓΗ ΕΝΟΣ ΕΘΝΟΥΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΑ ΖΩΑ ΚΑΙ ΔΕΙ ΠΡΟΣ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ. ΙΝΤΙΡΑ ΓΚΑΝΤΙ
ΓΙΑΤΙ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕ ΤΟΣΗ ΕΥΚΟΛΙΑ »ΒΓΑΖΟΥΜΕ» ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΓΙΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΧΙ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΝΑ ΠΕΙΡΑΞΑΝ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΕΜΑΣ Η ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΜΑΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΠΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΜΕ ΙΔΙΑ ΕΥΚΟΛΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΠΟΔΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΣΚΟΤΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΒΑΣΑΝΙΖΟΥΝ ΤΑ ΤΕΤΡΑΠΟΔΑ???