Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στη βαμβακοκαλλιέργεια"
#1 Σχόλιο Από kostasp Στις 9 Δεκέμβριος, 2013 @ 11:39
dokimastiko
#2 Σχόλιο Από ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟΥΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Στις 10 Δεκέμβριος, 2013 @ 19:42
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
Στις οδηγίες ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ φυτοπροστασίας στο βαμβάκι, υπάρχουν 2 κενές σελίδες, ενώ υπάρχουν αρκετές γραμμές στις οποίες απουσιάζουν τα ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Γιατί απουσιάζουν;
#3 Σχόλιο Από ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΥΔΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Στις 17 Δεκέμβριος, 2013 @ 13:00
Α. Στη σελίδες 31 και 40 (πράσινο και ρόδινο σκουλήκι) η εγκατάσταση του δικτύου φερομονικών παγίδων για τους βαμβακοπαραγωγούς δεν είναι υποχρεωτική, αλλά εθελοντική. Το ίδιο ισχύει και στις Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας για τη μηλιά (σελ.9) για το A. οrana, ενώ στις Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας για την καλλιέργεια της ροδακινιάς (σελ. 9 παράγραφος 1.9) είναι υποχρεωτική, γιατί η παρακολούθηση των πληθυσμών των παθογόνων αποτελεί γενική αρχή της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (παράρτημα Δ του Ν.4036, στήλη αιτιολογία). Επίσης, στις σελίδες 13 (παράγραφος 2.4) και 16 (παράγραφος 4.8) αναφέρονται υποχρεώσεις των ροδακινοπαραγωγών για την εγκατάσταση δικτύου φερομονικών και χρωματικών παγίδων καθώς και της συλλογής των αποτελεσμάτων, αντίστοιχα. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ενιαία κατεύθυνση στην περίπτωση αυτή για όλες τις οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας των καλλιεργειών, ώστε να μην υπάρχουν και διαφορετικές οικονομικές επιβαρύνσεις των παραγωγών.
Β. Δεν προβλέπεται η τήρηση αρχείου παρατηρήσεων (όπως αναφέρεται στη σελίδα 11 παράγραφος 1.13 – Οδηγίες για τη ροδακινιά) από τους βαμβακοπαραγωγούς, υποχρέωση που προβλέπεται από τις γενικές αρχές της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (παράρτημα Δ του Ν.4036 ). Θα ήταν χρήσιμο να γίνει η σχετική πρόβλεψη.
Γ. Στις οδηγίες δεν αναφέρεται καθόλου η επίδραση των μη παρασιτικών ασθενειών που οφείλονται σε μετεωρολογικά αίτια, όπως π.χ. του καύσωνα, στην καλλιέργεια (π.χ. θερμοκρασία νύχτας ≥27OC λίγο πρίν την άνθηση προκαλούν στείρωση της γύρης, με αποτέλεσμα τη μειωμένη καρποφορία, ή θερμοκρασίες ≥ 38 OC όπου σταματάει η φωτοσύνθεση, με όλες τις επακόλουθες συνέπειες), καθώς και η λήψη σχετικών μέτρων (π.χ επεμβάσεις με εγκεκριμένα σκευάσματα ανθρακικού ασβεστίου ή ενώσεων πυριτίου κ.α ).
#4 Σχόλιο Από Κωνσταντίνος Β. Σίμογλου Στις 19 Δεκέμβριος, 2013 @ 14:24
Αξιόλογη προσπάθεια.
Παρατηρήσεις:
1) Στην σελίδα 22 αναφέρεται η δραστική propargite (ακαρεοκτόνο) η οποία δεν υφίσταται πλέον στην χώρα μας [σχετική τεκμηρίωση: [2])].
2) Στην σελίδα 33 προτείνεται να προστεθεί και η δραστική ουσία chlorantraniliprole στις εγκεκριμένες δραστικές για το πράσινο που έχουν ανεκτά οικοτοξικολογικά χαρακτηριστικά.
3) Στην σελίδα 34 που αφορά στο πράσινο σκουλήκι, προτείνεται να προστεθεί το εξής: «Η εναπόθεση του 85% των αβγών γίνεται στα εσωτερικά φύλλα των πλάγιων βλαστών της μεσαίας και ανώτερης ζώνης του φυτού. Συνεπώς η αναζήτηση αβγών πρέπει να στοχεύει κυρίως σε αυτές τις θέσεις.» (Για σχετική τεκμηρίωση: Μυρωνίδης, Γ. 2013. Κατανομή της ωοτοκίας του Helicoverpa armigera σε φυτά βαμβακιού. Πρακτικά 15ου Παν. Εντομ. Συνεδρίου, Καβάλα).
Ευχαριστώ.
#5 Σχόλιο Από ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Π.Ε. ΣΕΡΡΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, Γεωπόνος Ντόκας Αθανάσιος Στις 24 Δεκέμβριος, 2013 @ 13:23
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Π.Ε. ΣΕΡΡΩΝ,
ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Γεωπόνος: Ντόκας Αθανάσιος
Κατ’ αρχήν, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο εγχειρίδιο «Οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στη βαμβακοκαλλιέργεια», όπως είναι διατυπωμένο, είναι δύσκολο να διαβαστεί από τους βαμβακοπαραγωγούς και επομένως δεν μπορεί να τους βοηθήσει αποτελεσματικά και να ανεβάσει το γνωστικό τους επίπεδο. Ένα τέτοιο εγχειρίδιο, μόνο σε γεωπόνους μπορεί να απευθύνεται. Προτείνουμε η Διεύθυνση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής, να επεξεργαστεί έναν άλλον σύντομο Οδηγό Καλλιέργειας και Φυτοπροστασίας, στον οποίο, μεταξύ των άλλων, θα γίνεται επίμονη και διεξοδική ενημέρωση για τα ωφέλιμα έντομα (με φωτογραφίες των και αναφορά στη δράση τους ως αρπακτικών των επιζήμιων εχθρών του βαμβακιού), το οποίο θα εκτυπωθεί από το Υπουργείο σε πολλά αντίτυπα, και θα διανέμεται στους βαμβακοπαραγωγούς από τις ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Επί του περιεχομένου των Οδηγιών Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας Βαμβακοκαλλιέργειας, παραθέτουμε τα παρακάτω σχόλια – προτάσεις μας:
1. Στη σελίδα 3, στο τέλος της 2ης αιτιολογίας «Προκειμένου τα φυτά ….. να επιτευχθεί η επιθυμητή πρωιμότητα των βαμβακοκαλλιεργειών» να προστεθεί η πρόταση «… και να επιτευχθούν υψηλότερες στρεμματικές αποδόσεις». Επίσης, στην ίδια σελίδα δε συμφωνούμε με τη διατύπωση στο εδάφιο «Ειδικότερες επιλογές» στη στήλη Επιλογή Καλλιεργητικής Πρακτικής (Ε.Κ.Π.) καθώς, ως έχει, προκύπτει ότι όλες οι βαμβακοφυτείες που βρίσκονται σ’ αυτό το στάδιο (ύψος φυτών 30 εκ.) θα πρέπει να ποτιστούν συλλήβδην. Η αναγκαιότητα όμως των ποτισμάτων ανάπτυξης σ’ αυτό το ύψος φυτών, προκύπτει από τα συμπτώματα δίψας που εμφανίζουν τα φυτά καθώς και από τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξής των. Σ’ αυτή τη φάση είναι επιθυμητή η ταχεία ανάπτυξη των φυτών, όμως, σε πολλά από τα γόνιμα χωράφια, ο υδάτινος ορίζοντας είναι ψηλά, γεγονός που αποκλείει τα φυτά να στεναχωρηθούν από δίψα σε τέτοια εδάφη, και άρα δεν απαιτείται πότισμα.
2. Στη σελίδα 5, στα δύο πρώτα εδάφια της στήλης Ε.Κ.Π., θα πρέπει να γίνει η επισήμανση της εμφάνισης των συμπτωμάτων δίψας στα φυτά, όσον αφορά την αναγκαιότητα των ποτισμάτων στα διάφορα στάδια ανάπτυξης.
Επίσης, στην ίδια στήλη, στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο, γίνεται αναφορά στον έλεγχο του ύψους των φυτών με mepiquate chloride. Η ανάγκη εφαρμογής των ανασχετικών πρέπει να συσχετιστεί με την κατάσταση-εμφάνιση της βαμβακοφυτείας. Ανασχετικά χρησιμοποιούνται μόνο όταν οι βαμβακοφυτείες αναπτύσσονται γρηγορότερα από το επιθυμητό και όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Εάν δε οι καιρικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα ξηροθερμικές, τότε τα βαμβακόφυτα δεν έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη ανασχετικών. Επίσης, διαφωνούμε με τη θέση που διατυπώνεται «… και στη συνέχεια να γίνεται άρδευση». Η άποψη «ψεκάζω με ανασχετικό και μετά ποτίζω», δεν είναι σωστή. Άρδευση πρέπει να εφαρμόζεται μόνο όταν η βαμβακοφυτεία δείξει σημάδια δίψας. Υπάρχουν βαμβακοφυτείες που μία εφαρμογή ανασχετικού δεν είναι αρκετή, θα πρέπει να γίνει και δεύτερη ή/και τρίτη εφαρμογή, χωρίς να χρειαστεί ενδιάμεσα πότισμα.
3. Στη σελίδα 6 έχουμε τα εξής σχόλια:
Α) Κατ’ αρχήν, όσον αφορά στο χρόνο ενσωμάτωσης του λιπάσματος, θεωρούμε ότι πρέπει στη σπορά να τοποθετούμε τη μικρότερη ποσότητα (30%) – κατά προτίμηση γραμμικά – και στο τελευταίο σκαλιστήρι, τη μεγαλύτερη ποσότητα (70% – τέλη Ιουνίου περίπου). Η χορήγηση της μεγαλύτερης ποσότητας κατά τη σπορά και ειδικά σε όλη την επιφάνεια, εγκυμονεί τους κινδύνους απωλειών του αζώτου και του καλίου από έκπλυση καθώς και αδρανοποίηση του φωσφόρου, με το σχηματισμό αδιάλυτων ενώσεων. Άλλωστε από πειραματικά δεδομένα προκύπτει ότι το 70% των συνολικών απαιτήσεων σε Ν, Ρ και Κ, καταναλώνεται μετά τις 25 Ιουλίου.
β) Η εδαφολογική ανάλυση είναι απαραίτητη όχι μόνο για τον προσδιορισμό των απαιτουμένων λιπαντικών μονάδων του αζώτου αλλά και των άλλων δύο βασικών στοιχείων, δηλαδή του φωσφόρου και του καλίου. Το 3ο εδάφιο, επομένως, «Για την ακριβέστερη διαπίστωση ….. ανάλογα με την στρεμματική απόδοση» προτείνουμε να αντικατασταθεί με το «Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να γίνει εδαφολογική ανάλυση».
Παραθέτουμε το εδάφιο των «Βασικών Οδηγιών»[1] μας, που αναφέρεται στη λίπανση του βαμβακιού.
« Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να προηγηθεί εδαφολογική ανάλυση. Οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της και να την κατατάξουν στις πρώτες τους προτεραιότητες.
Όταν δεν υπάρχει εδαφολογική ανάλυση, προτείνουμε μία γενική λίπανση που θα δώσει στο έδαφος άζωτο σε μεγαλύτερη αναλογία (10-12 μονάδες), φωσφόρο (5-6 μονάδες) και κάλιο (5-6 μονάδες). Για να εφαρμοσθούν αυτές οι μονάδες, χρησιμοποιούνται, συνήθως, τα σύνθετα λιπάσματα 20-10-10, 18-8-8, 18-9-6 και άλλα παρόμοια (που έχουν, δηλαδή, αναλογία αζώτου, φωσφόρου και καλίου 2-1-1 περίπου), σε ποσότητα 40-60 κιλών/στρέμμα.
Από την ποσότητα αυτή:
Μικρό μέρος της εφαρμόζεται στη σπορά (κατά προτίμηση γραμμικά). Η υπόλοιπη, μεγαλύτερη ποσότητα πρέπει να εφαρμόζεται στο τελευταίο σκαλιστήρι (τον Ιούνιο), ώστε να είναι κοντά στην εποχή των μεγάλων απαιτήσεων της καλλιέργειας (από τις αρχές Αυγούστου και μετά, όταν το βαμβάκι καταναλώνει το 70% περίπου του αζώτου, φωσφόρου και καλίου). Ο πρακτικός τρόπος να τοποθετήσουμε όσο το δυνατόν αργότερα βασικά λιπάσματα που πρέπει και να ενσωματωθούν, είναι το τελευταίο σκαλιστήρι.
Αποφεύγουμε να χορηγούμε σκέτη αζωτούχο λίπανση που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητη βλαστική ανάπτυξη και προτιμούμε τη χορήγηση του αζώτου με τα παραπάνω σύνθετα λιπάσματα, στα οποία η τροφοδότηση των φυτών είναι ισόρροπη μαζί με τα άλλα στοιχεία. Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση των χωραφιών που ποτίζονται με στάγδην άρδευση. Εκεί υπάρχει η πρακτική αδυναμία ενσωμάτωσης με το τελευταίο σκαλιστήρι των σύνθετων λιπασμάτων (έχουν απλωθεί ήδη τα λάστιχα), οπότε χορηγούμε ολόκληρη την ποσότητα φωσφόρου και καλίου στη σπορά και τη μισή, περίπου, ποσότητα αζώτου σε εφαρμογή με τη σταγόνα.
Αξίζει να επισημάνουμε εδώ, ότι η υπερβολική μείωση ή και παράλειψη της λίπανσης, στην οποία παρασύρθηκαν κάποιοι βαμβακοπαραγωγοί με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, κάτω από την πίεση του κόστους παραγωγής και τις αυξήσεις των τιμών των λιπασμάτων, είναι μία αντιοικονομική συμπεριφορά, αφού χάνουμε πολλαπλάσια από την μείωση της παραγωγής απ’ όσα «κερδίζουμε» με την μείωση της λιπαντικής δαπάνης. Από την στιγμή που καλλιεργούμε βαμβάκι, είναι απαραίτητο και συμφέρον να κάνουμε τη σωστή, επαρκή λίπανση. »
4. Στη σελίδα 7,
Α) στη στήλη Ε.Κ.Π. σχετικά με τον επενδεδυμένο σπόρο με διασυστηματικά εντομοκτόνα θέλουμε να σας γνωρίσουμε ότι από πληροφορίες που έχουμε, τη νέα χρονιά ο βαμβακόσπορος δε θα έχει επένδυση με εντομοκτόνο, που παρέχει προστασία στα νεαρά βαμβακόφυτα από αφίδες, θρίπα κλπ. στην περίοδο αμέσως μετά το φύτρωμα. Θα προκύψει δηλαδή ένα νέο δεδομένο όσον αφορά την προστασία των νεαρών φυτών από τα μυζητικά έντομα.
Β) στη στήλη Αιτιολογία, 3ο εδάφιο, να απαλειφθεί η λέξη «αποτελεσματικά», καθώς δεν υπάρχουν φάρμακα (σε οικονομική βάση, βέβαια), που να αντιμετωπίζουν την αδρομύκωση.
5. Στη σελίδα 8, στήλη Ε.Κ.Π.,
Α) στο 1ο εδάφιο, αναφέρεται η πρόταση «Μετά το πρώτο όργωμα…», προτείνουμε να απαλειφθεί η λέξη «πρώτο» γιατί στην καλλιεργητική πρακτική δεν γίνονται δύο οργώματα. Στα χωράφια που πατώνουν (συμπιέζονται), οι παραγωγοί επεμβαίνουν με ρίπερ το Μάρτιο και όχι με δεύτερο όργωμα.
Β) στο 3ο εδάφιο, θεωρούμε ότι αυτή η καλλιεργητική πρακτική, όπως περιγράφεται, είναι υπερβολική πολυτέλεια και δεν έχει εφαρμογή στην περιοχή μας αλλά, πιστεύουμε, ούτε σ’ όλη την επικράτεια, γι’ αυτό προτείνουμε να απαλειφθεί. Στην περιοχή μας, εάν ποτίσουν, αυτό θα συμβεί μετά το φύτρωμα, εφόσον η εδαφική υγρασία στα πρώτα 5 εκ. του εδάφους δε διασφαλίζει το φύτρωμα.
6. Στη σελίδα 14, στήλη Ε.Κ.Π., 3ο εδάφιο: η χρησιμοποιούμενη ποσότητα βαμβακόσπορου στη γεωργική πράξη είναι από 1,8 έως 2,2 κιλά/στρέμμα. Μ’ αυτή την ποσότητα σπόρου, υπό καλές συνθήκες, εξασφαλίζουμε 14-16 φυτά/μέτρο, που πιστεύουμε ότι είναι ο άριστος πληθυσμός φυτών.
7. Στη σελίδα 15, στήλη Ε.Κ.Π., 1ο εδάφιο: μετά το 1ο εδάφιο, κρίνουμε απαραίτητη μία γενικότερη αναφορά στην αντιμετώπιση των σηψιρριζιών, πέραν της περίπτωσης σχηματισμού κρούστας. Θεωρούμε πολύ σημαντικό το ζήτημα αυτό στο οποίο αναφέρονται όλα τα συγγράμματα της βαμβακοκαλλιέργειας. Λεπτομερής αναφορά για το ζήτημα, υπάρχει στο φυλλάδιό μας «Αντιμετώπιση σηψιρριζιών» [2].
Γενική παρατήρηση για τη φυτοπροστασία: Πιστεύουμε ότι η αναλυτική αναφορά στους φυσικούς εχθρούς κατά επιβλαβές έντομο πρέπει να απαλειφθεί, αν προορίζουμε τις οδηγίες αυτές για τους βαμβακοπαραγωγούς. Μία απλή αναφορά «ελέγχεται από πολλούς φυσικούς εχθρούς» νομίζουμε είναι αρκετή. Και τούτο γιατί το κείμενο πρέπει να περιοριστεί.
8. Στη σελίδα 17. Σχετικά με το Λύγκο, η θέση μας αναλύεται στο φυλλάδιο «Φυτοπροστασία του Βαμβακιού» [3], που διανέμουμε στους παραγωγούς και μπορείτε να το δείτε στη σχετική ιστοσελίδα του ΥΠΑΑΤ (παρατίθεται στο τέλος της παρέμβασής μας). Η θέση της Υπηρεσίας μας στην οποία καταλήξαμε μετά από παρατηρήσεις πολλών ετών, είναι ότι οι πληθυσμοί που αναπτύσσει δεν είναι σημαντικοί και δεν προκαλεί ζημιές, άρα δε χρειάζεται χημική επέμβαση. Μόνο σε περιπτώσεις διαπιστωμένων πολύ σοβαρών προσβολών και σταθμίζοντας πάντα τις επιπτώσεις στα ωφέλιμα έντομα, πρέπει να προχωρούμε σε ψεκασμούς. Στο υπό διαβούλευση εγχειρίδιο, αφιερώνεται πολύς χώρος και γίνεται εκτεταμένη αναφορά στο εν λόγω έντομο που δε συνάδει με την σπουδαιότητά του, τουλάχιστον για τα δεδομένα της περιοχής μας. Επιφυλασσόμαστε για το τι, πιθανόν, συμβαίνει στις υπόλοιπες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές.
9. Στη σελίδα 23, στην «Φυτοπροστασία από τις αφίδες»: Στο νομό μας, πριν το 1990, γίνονταν τουλάχιστον 3 ψεκασμοί για αφίδες, που αντί να λύνουν το πρόβλημα, το μεγέθυναν. Στη διετία 90-91, ο τότε Οργανισμός Βάμβακος στο Νομό μας, αφού διαπίστωσε τη θεαματική δράση της πασχαλίτσας στον έλεγχο των αφίδων, έκανε «εκστρατεία», προκειμένου να πείσει τους βαμβακοπαραγωγούς να αποφύγουν τις επεμβάσεις για τις αφίδες και να εμπιστευτούν την εξάλειψη της προσβολής στις πασχαλίτσες. Οι βαμβακοπαραγωγοί υιοθέτησαν την πρότασή μας και από τότε δεν ξανάγιναν ψεκασμοί για τις αφίδες, σ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
Κάνουμε αυτό τον πρόλογο, γιατί στη σελίδα 24, 1η στήλη, στο τελευταίο εδάφιο το «Συνιστάται να αποφεύγεται όσο είναι φυσικά δυνατόν…..» δεν αποδίδει με τη δέουσα κατηγορηματικότητα την τεράστια δυνατότητα των ωφελίμων εντόμων στον έλεγχο των αφίδων. Προτείνουμε να δείτε τη διατύπωσή μας που χρησιμοποιούμε στο φυλλάδιο της φυτοπροστασίας που προαναφέραμε. Άποψη, που επιβεβαιώνεται σχεδόν πάντοτε.
10. Στη σελίδα 26, «Φυτοπροστασία για θρίπες»: Υπενθυμίζουμε και σ’ αυτό το σημείο ότι ο βαμβακόσπορος την επόμενη χρονιά δεν θα έχει επένδυση με εντομοκτόνο, όπως είχε μέχρι σήμερα, που παρείχε ικανοποιητική προστασία από το θρίπα και τα άλλα μυζητικά έντομα.
11. Στη σελίδα 29, στην ενότητα «Φυτοπροστασία για πράσινο σκουλήκι»: Για την αντιμετώπιση του πράσινου σκουληκιού, η άποψη της Υπηρεσίας μας αποτυπώνεται στο φυλλάδιο «Φυτοπροστασία του Βαμβακιού» [3], που προαναφέραμε και που καλούμε να το συμβουλευτείτε. Για το υπό διαβούλευση κείμενο έχουμε να κάνουμε τα παρακάτω σχόλια:
Α) Στη σελίδα 31, στήλη Αιτιολογία, 1ο εδάφιο, να προστεθεί στο τέλος του εδαφίου η πρόταση «αλλά κυρίως τον χρονικό εντοπισμό της γενιάς», καθώς, όπως παρατηρείται στην πράξη, η κατάσταση στο χωράφι έχει μία χρονική υστέρηση 5-7 ημερών σε σχέση με την καμπύλη συλλήψεων στις παγίδες. Στο σημείο αυτό, πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθούν στοιχεία για την εμφάνιση του πράσινου σκουληκιού. Στη χώρα μας, το πράσινο σκουλήκι εμφανίζεται σε 3 γενιές. Στην περιοχή μας, διαχρονικά, οι γενιές αυτές εμφανίζονται στις παρακάτω περιόδους: 1η γενιά από 27,28 Ιουνίου έως 13,15 Ιουλίου. 2η γενιά από 28,29 Ιουλίου έως 16,17 Αυγούστου. 3η γενιά από 1,2 Σεπτεμβρίου έως 9,10 Σεπτεμβρίου. Από τα αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΥΠΑΑΤ Δελτία Γεωργικών Προειδοποιήσεων φαίνεται ότι και στις υπόλοιπες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές, οι τρεις γενιές του πράσινου σκουληκιού εμφανίζονται στις ίδιες περίπου περιόδους, με μία μικρή απόκλιση πρωιμότητας από τις νοτιότερες προς τις βορειότερες (ή ψυχρότερες) περιοχές. Η αναφορά αυτή θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη, προκειμένου να αναδείξουμε τις περιόδους που ο παραγωγός πρέπει να είναι σε ετοιμότητα, ώστε στις ενδιάμεσες των γενεών περιόδους να μην είναι σε επιφυλακή. Δεν είναι υπέρ της βαμβακοκαλλιέργειας μία κατάσταση όπου οι βαμβακοπαραγωγοί θα είναι σε συνεχή εγρήγορση για μία περίοδο μεγαλύτερη των τριών μηνών (Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος).
Β) Στη σελίδα 32, στήλη Ε.Κ.Π. «Χημική επέμβαση»: Έχουμε ενστάσεις για τη χρήση εντομοκτόνων – ρυθμιστών ή βιολογικών σκευασμάτων, ειδικά στην πρώτη γενιά του πράσινου σκουληκιού, αμέσως μόλις διαπιστωθούν οι πρώτες συλλήψεις στις παγίδες. Διαχρονικά στην περιοχή μας, όπως πιστεύουμε και στις άλλες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές, η 1η γενιά δεν αποτελεί πρόβλημα, εκτός από ελάχιστες χρονιές. Η γεωργική πράξη έδειξε ότι αν αποφύγουμε τους άσκοπους ψεκασμούς μέχρι πριν την εκδήλωση της 1ης γενιάς, τα ωφέλιμα έντομα που αναπτύσσονται είναι σε θέση να ελέγξουν την προσβολή. Οι όποιες επεμβάσεις με αυτά τα σκευάσματα, ενδεχομένως θα μπορούσαν να γίνουν για τη 2η γενιά, αν και πάλι δεν το θεωρούμε σωστό. Ο λόγος είναι ότι οι πρώτες συλλήψεις δεν δίνουν την εικόνα του πώς θα εξελιχθεί η γενιά. Στην περιοχή μας εφέτος, πριν εκδηλωθεί η πρώτη γενιά, είχαμε κάποιες συλλήψεις στις παγίδες. Η γενιά, όμως, μόλις που έγινε αντιληπτή.
Γ) Πιστεύουμε ότι στην ανάλυση της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο βάρος και προσοχή. Και φυσικά θα πρέπει να γίνεται πάντα ειδική αναφορά στον τεράστιο ρόλο των ωφελίμων εντόμων. Όπως αναλύεται το θέμα της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού στο υπό διαβούλευση κείμενο, αυτό δεν τονίζεται επαρκώς. Να προταχθεί, τουλάχιστον, στην αρχή του κειμένου της χημικής αντιμετώπισης, η τελευταία παράγραφος της σελίδας 32, στη στήλη Ε.Κ.Π., «Ορθή πρακτική είναι να αφήσουμε τη θανάτωση του πράσινου στη βιολογική δραστηριότητα των φυσικών εχθρών του (ωφέλιμα), οι οποίοι θηρεύουν τα αυγά και τις προνύμφες του». Να μη μας διαφεύγει εξάλλου ότι η φυτοπροστασία στο βαμβάκι σχεδόν είναι ταυτόσημη με τη φυτοπροστασία από το πράσινο σκουλήκι. Η καταστροφική προσβολή του 2010 είναι που οδήγησε το ΥΠΑΑΤ στην εφαρμογή του Προγράμματος Γεωργικών Προειδοποιήσεων. Προτείνουμε λοιπόν η ανάλυση της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού να γίνεται κατά γενιά, όπου θα πρέπει να γίνεται αναφορά για κάθε γενιά α) στην περίοδο που εκδηλώνεται, β) στα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν (π.χ. αν δημιουργεί μεγάλους πληθυσμούς, πόσο επικίνδυνη είναι, αν τα φυτά μπορούν ή δεν μπορούν να αναπληρώσουν τις ζημιές κλπ.), και γ) στο οικονομικό όριο επέμβασης. Κι αυτό γιατί η ιστορία κατέγραψε ότι άλλο πράγμα είναι η πρώτη γενιά, άλλο η δεύτερη και άλλο η τρίτη. Είναι σημαντικό να φανεί στο κείμενο, ότι οι παραγωγοί πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα την καταστρεπτική 2η γενιά.
12. Στη σελίδα 44, στήλη Ε.Κ.Π., στην ενότητα «Μηχανική συγκομιδή», για να είναι ρεαλιστικές οι συστάσεις μας, εκεί που αναφέρεται για τη συγκομιδή η έκφραση «ποτέ το βράδυ», να προστεθεί σε παρένθεση η πρόταση «πλην της περίπτωσης που πνέουν άνεμοι στη διάρκεια της νύχτας».
Κλείνοντας τα σχόλια – προτάσεις μας, σας κάνουμε γνωστό ότι όλες οι προαναφερθείσες θέσεις – απόψεις μας, είναι διατυπωμένες σε φυλλάδια οδηγιών που επικαιροποιούμε κάθε χρόνο και διανέμουμε στους βαμβακοπαραγωγούς, στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Στα φυλλάδια αυτά, είναι αποτυπωμένη η πολυετής εμπειρία, μέσα στο χωράφι, δίπλα στον παραγωγό, γεωπόνων που προέρχονται από τον Οργανισμό Βάμβακος και υπηρετούν ακόμη στην Υπηρεσία μας. Τα εν λόγω φυλλάδια οδηγιών παρατίθενται στους συνδέσμους, στο τέλος του κειμένου και περιλαμβάνουν τις «Βασικές Οδηγίες για την Καλλιέργεια του Βαμβακιού» [1], την «Αντιμετώπιση των σηψιρριζιών» [2], την «Φυτοπροστασία του βαμβακιού» [3]. Την «Ανάσχεση της υπερβολικής ανάπτυξης» [4], και την «Αποφύλλωση» [5].
Πρέπει, τέλος, να σημειώσουμε ότι στην περιοχή μας δεν υπάρχει ο άλλος σημαντικός εχθρός του βαμβακιού, το ρόδινο σκουλήκι, και, εξ αυτού του λόγου, δεν αναφερόμαστε σε αυτό.
[1] [3]
[2] [4]
[3] [5]
[4] [6]
[5] [7]
[6] Το κείμενο της διαβούλευσης μπορείτε να το διαβάσετε και σ’αυτό το σύνδεσμο [8]
Σε ορισμένους φυλλομετρητές (browsers) ενδεχομένως να ανοίγουν τα συνημμένα αρχεία άμεσα, σε κάποιους άλλους πιθανόν να χρειάζεται να γίνει download.
#6 Σχόλιο Από ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟΥΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Στις 28 Δεκέμβριος, 2013 @ 15:53
Η δραστική ουσία propargite έχει ανακληθεί από 31/12/2011 επειδή σύμφωνα με το άρθρο 1 του Καν. 943/2011 η δραστική ουσία propargite δεν εγκρίθηκε. Οπότε κάθε αναφορά σε αυτή θα πρέπει να διαγραφεί.
Επίσης θα συμφωνήσω με τον κύριο Ντόκα ότι η ύπαρξη φωτογραφιών θα βοηθήσουν σε ένα οδηγό φυτοπροστασίας και θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε οδηγό φυτοπροστασίας.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στη βαμβακοκαλλιέργεια"
#1 Σχόλιο Από kostasp Στις 9 Δεκέμβριος, 2013 @ 11:39
dokimastiko
#2 Σχόλιο Από ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟΥΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Στις 10 Δεκέμβριος, 2013 @ 19:42
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ.
Στις οδηγίες ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗΣ φυτοπροστασίας στο βαμβάκι, υπάρχουν 2 κενές σελίδες, ενώ υπάρχουν αρκετές γραμμές στις οποίες απουσιάζουν τα ΝΑΙ ή ΟΧΙ. Γιατί απουσιάζουν;
#3 Σχόλιο Από ΚΥΠΑΡΙΣΣΟΥΔΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ Στις 17 Δεκέμβριος, 2013 @ 13:00
Α. Στη σελίδες 31 και 40 (πράσινο και ρόδινο σκουλήκι) η εγκατάσταση του δικτύου φερομονικών παγίδων για τους βαμβακοπαραγωγούς δεν είναι υποχρεωτική, αλλά εθελοντική. Το ίδιο ισχύει και στις Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας για τη μηλιά (σελ.9) για το A. οrana, ενώ στις Οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας για την καλλιέργεια της ροδακινιάς (σελ. 9 παράγραφος 1.9) είναι υποχρεωτική, γιατί η παρακολούθηση των πληθυσμών των παθογόνων αποτελεί γενική αρχή της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (παράρτημα Δ του Ν.4036, στήλη αιτιολογία). Επίσης, στις σελίδες 13 (παράγραφος 2.4) και 16 (παράγραφος 4.8) αναφέρονται υποχρεώσεις των ροδακινοπαραγωγών για την εγκατάσταση δικτύου φερομονικών και χρωματικών παγίδων καθώς και της συλλογής των αποτελεσμάτων, αντίστοιχα. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ενιαία κατεύθυνση στην περίπτωση αυτή για όλες τις οδηγίες Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας των καλλιεργειών, ώστε να μην υπάρχουν και διαφορετικές οικονομικές επιβαρύνσεις των παραγωγών.
Β. Δεν προβλέπεται η τήρηση αρχείου παρατηρήσεων (όπως αναφέρεται στη σελίδα 11 παράγραφος 1.13 – Οδηγίες για τη ροδακινιά) από τους βαμβακοπαραγωγούς, υποχρέωση που προβλέπεται από τις γενικές αρχές της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας (παράρτημα Δ του Ν.4036 ). Θα ήταν χρήσιμο να γίνει η σχετική πρόβλεψη.
Γ. Στις οδηγίες δεν αναφέρεται καθόλου η επίδραση των μη παρασιτικών ασθενειών που οφείλονται σε μετεωρολογικά αίτια, όπως π.χ. του καύσωνα, στην καλλιέργεια (π.χ. θερμοκρασία νύχτας ≥27OC λίγο πρίν την άνθηση προκαλούν στείρωση της γύρης, με αποτέλεσμα τη μειωμένη καρποφορία, ή θερμοκρασίες ≥ 38 OC όπου σταματάει η φωτοσύνθεση, με όλες τις επακόλουθες συνέπειες), καθώς και η λήψη σχετικών μέτρων (π.χ επεμβάσεις με εγκεκριμένα σκευάσματα ανθρακικού ασβεστίου ή ενώσεων πυριτίου κ.α ).
#4 Σχόλιο Από Κωνσταντίνος Β. Σίμογλου Στις 19 Δεκέμβριος, 2013 @ 14:24
Αξιόλογη προσπάθεια.
Παρατηρήσεις:
1) Στην σελίδα 22 αναφέρεται η δραστική propargite (ακαρεοκτόνο) η οποία δεν υφίσταται πλέον στην χώρα μας [σχετική τεκμηρίωση: [2])].
2) Στην σελίδα 33 προτείνεται να προστεθεί και η δραστική ουσία chlorantraniliprole στις εγκεκριμένες δραστικές για το πράσινο που έχουν ανεκτά οικοτοξικολογικά χαρακτηριστικά.
3) Στην σελίδα 34 που αφορά στο πράσινο σκουλήκι, προτείνεται να προστεθεί το εξής: «Η εναπόθεση του 85% των αβγών γίνεται στα εσωτερικά φύλλα των πλάγιων βλαστών της μεσαίας και ανώτερης ζώνης του φυτού. Συνεπώς η αναζήτηση αβγών πρέπει να στοχεύει κυρίως σε αυτές τις θέσεις.» (Για σχετική τεκμηρίωση: Μυρωνίδης, Γ. 2013. Κατανομή της ωοτοκίας του Helicoverpa armigera σε φυτά βαμβακιού. Πρακτικά 15ου Παν. Εντομ. Συνεδρίου, Καβάλα).
Ευχαριστώ.
#5 Σχόλιο Από ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Π.Ε. ΣΕΡΡΩΝ, ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ, Γεωπόνος Ντόκας Αθανάσιος Στις 24 Δεκέμβριος, 2013 @ 13:23
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΗΣ Π.Ε. ΣΕΡΡΩΝ,
ΤΜΗΜΑ ΦΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ
Γεωπόνος: Ντόκας Αθανάσιος
Κατ’ αρχήν, θεωρούμε ότι το συγκεκριμένο εγχειρίδιο «Οδηγίες ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας στη βαμβακοκαλλιέργεια», όπως είναι διατυπωμένο, είναι δύσκολο να διαβαστεί από τους βαμβακοπαραγωγούς και επομένως δεν μπορεί να τους βοηθήσει αποτελεσματικά και να ανεβάσει το γνωστικό τους επίπεδο. Ένα τέτοιο εγχειρίδιο, μόνο σε γεωπόνους μπορεί να απευθύνεται. Προτείνουμε η Διεύθυνση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής, να επεξεργαστεί έναν άλλον σύντομο Οδηγό Καλλιέργειας και Φυτοπροστασίας, στον οποίο, μεταξύ των άλλων, θα γίνεται επίμονη και διεξοδική ενημέρωση για τα ωφέλιμα έντομα (με φωτογραφίες των και αναφορά στη δράση τους ως αρπακτικών των επιζήμιων εχθρών του βαμβακιού), το οποίο θα εκτυπωθεί από το Υπουργείο σε πολλά αντίτυπα, και θα διανέμεται στους βαμβακοπαραγωγούς από τις ΔΑΟΚ των Περιφερειακών Ενοτήτων.
Επί του περιεχομένου των Οδηγιών Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας Βαμβακοκαλλιέργειας, παραθέτουμε τα παρακάτω σχόλια – προτάσεις μας:
1. Στη σελίδα 3, στο τέλος της 2ης αιτιολογίας «Προκειμένου τα φυτά ….. να επιτευχθεί η επιθυμητή πρωιμότητα των βαμβακοκαλλιεργειών» να προστεθεί η πρόταση «… και να επιτευχθούν υψηλότερες στρεμματικές αποδόσεις». Επίσης, στην ίδια σελίδα δε συμφωνούμε με τη διατύπωση στο εδάφιο «Ειδικότερες επιλογές» στη στήλη Επιλογή Καλλιεργητικής Πρακτικής (Ε.Κ.Π.) καθώς, ως έχει, προκύπτει ότι όλες οι βαμβακοφυτείες που βρίσκονται σ’ αυτό το στάδιο (ύψος φυτών 30 εκ.) θα πρέπει να ποτιστούν συλλήβδην. Η αναγκαιότητα όμως των ποτισμάτων ανάπτυξης σ’ αυτό το ύψος φυτών, προκύπτει από τα συμπτώματα δίψας που εμφανίζουν τα φυτά καθώς και από τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξής των. Σ’ αυτή τη φάση είναι επιθυμητή η ταχεία ανάπτυξη των φυτών, όμως, σε πολλά από τα γόνιμα χωράφια, ο υδάτινος ορίζοντας είναι ψηλά, γεγονός που αποκλείει τα φυτά να στεναχωρηθούν από δίψα σε τέτοια εδάφη, και άρα δεν απαιτείται πότισμα.
2. Στη σελίδα 5, στα δύο πρώτα εδάφια της στήλης Ε.Κ.Π., θα πρέπει να γίνει η επισήμανση της εμφάνισης των συμπτωμάτων δίψας στα φυτά, όσον αφορά την αναγκαιότητα των ποτισμάτων στα διάφορα στάδια ανάπτυξης.
Επίσης, στην ίδια στήλη, στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο, γίνεται αναφορά στον έλεγχο του ύψους των φυτών με mepiquate chloride. Η ανάγκη εφαρμογής των ανασχετικών πρέπει να συσχετιστεί με την κατάσταση-εμφάνιση της βαμβακοφυτείας. Ανασχετικά χρησιμοποιούνται μόνο όταν οι βαμβακοφυτείες αναπτύσσονται γρηγορότερα από το επιθυμητό και όχι σε όλες τις περιπτώσεις. Εάν δε οι καιρικές συνθήκες είναι ιδιαίτερα ξηροθερμικές, τότε τα βαμβακόφυτα δεν έχουν τόσο μεγάλη ανάγκη ανασχετικών. Επίσης, διαφωνούμε με τη θέση που διατυπώνεται «… και στη συνέχεια να γίνεται άρδευση». Η άποψη «ψεκάζω με ανασχετικό και μετά ποτίζω», δεν είναι σωστή. Άρδευση πρέπει να εφαρμόζεται μόνο όταν η βαμβακοφυτεία δείξει σημάδια δίψας. Υπάρχουν βαμβακοφυτείες που μία εφαρμογή ανασχετικού δεν είναι αρκετή, θα πρέπει να γίνει και δεύτερη ή/και τρίτη εφαρμογή, χωρίς να χρειαστεί ενδιάμεσα πότισμα.
3. Στη σελίδα 6 έχουμε τα εξής σχόλια:
Α) Κατ’ αρχήν, όσον αφορά στο χρόνο ενσωμάτωσης του λιπάσματος, θεωρούμε ότι πρέπει στη σπορά να τοποθετούμε τη μικρότερη ποσότητα (30%) – κατά προτίμηση γραμμικά – και στο τελευταίο σκαλιστήρι, τη μεγαλύτερη ποσότητα (70% – τέλη Ιουνίου περίπου). Η χορήγηση της μεγαλύτερης ποσότητας κατά τη σπορά και ειδικά σε όλη την επιφάνεια, εγκυμονεί τους κινδύνους απωλειών του αζώτου και του καλίου από έκπλυση καθώς και αδρανοποίηση του φωσφόρου, με το σχηματισμό αδιάλυτων ενώσεων. Άλλωστε από πειραματικά δεδομένα προκύπτει ότι το 70% των συνολικών απαιτήσεων σε Ν, Ρ και Κ, καταναλώνεται μετά τις 25 Ιουλίου.
β) Η εδαφολογική ανάλυση είναι απαραίτητη όχι μόνο για τον προσδιορισμό των απαιτουμένων λιπαντικών μονάδων του αζώτου αλλά και των άλλων δύο βασικών στοιχείων, δηλαδή του φωσφόρου και του καλίου. Το 3ο εδάφιο, επομένως, «Για την ακριβέστερη διαπίστωση ….. ανάλογα με την στρεμματική απόδοση» προτείνουμε να αντικατασταθεί με το «Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να γίνει εδαφολογική ανάλυση».
Παραθέτουμε το εδάφιο των «Βασικών Οδηγιών»[1] μας, που αναφέρεται στη λίπανση του βαμβακιού.
« Για να γίνει σωστή λίπανση είναι απαραίτητο να προηγηθεί εδαφολογική ανάλυση. Οι παραγωγοί πρέπει να κατανοήσουν την αναγκαιότητα της και να την κατατάξουν στις πρώτες τους προτεραιότητες.
Όταν δεν υπάρχει εδαφολογική ανάλυση, προτείνουμε μία γενική λίπανση που θα δώσει στο έδαφος άζωτο σε μεγαλύτερη αναλογία (10-12 μονάδες), φωσφόρο (5-6 μονάδες) και κάλιο (5-6 μονάδες). Για να εφαρμοσθούν αυτές οι μονάδες, χρησιμοποιούνται, συνήθως, τα σύνθετα λιπάσματα 20-10-10, 18-8-8, 18-9-6 και άλλα παρόμοια (που έχουν, δηλαδή, αναλογία αζώτου, φωσφόρου και καλίου 2-1-1 περίπου), σε ποσότητα 40-60 κιλών/στρέμμα.
Από την ποσότητα αυτή:
Μικρό μέρος της εφαρμόζεται στη σπορά (κατά προτίμηση γραμμικά). Η υπόλοιπη, μεγαλύτερη ποσότητα πρέπει να εφαρμόζεται στο τελευταίο σκαλιστήρι (τον Ιούνιο), ώστε να είναι κοντά στην εποχή των μεγάλων απαιτήσεων της καλλιέργειας (από τις αρχές Αυγούστου και μετά, όταν το βαμβάκι καταναλώνει το 70% περίπου του αζώτου, φωσφόρου και καλίου). Ο πρακτικός τρόπος να τοποθετήσουμε όσο το δυνατόν αργότερα βασικά λιπάσματα που πρέπει και να ενσωματωθούν, είναι το τελευταίο σκαλιστήρι.
Αποφεύγουμε να χορηγούμε σκέτη αζωτούχο λίπανση που μπορεί να οδηγήσει σε ανεπιθύμητη βλαστική ανάπτυξη και προτιμούμε τη χορήγηση του αζώτου με τα παραπάνω σύνθετα λιπάσματα, στα οποία η τροφοδότηση των φυτών είναι ισόρροπη μαζί με τα άλλα στοιχεία. Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση των χωραφιών που ποτίζονται με στάγδην άρδευση. Εκεί υπάρχει η πρακτική αδυναμία ενσωμάτωσης με το τελευταίο σκαλιστήρι των σύνθετων λιπασμάτων (έχουν απλωθεί ήδη τα λάστιχα), οπότε χορηγούμε ολόκληρη την ποσότητα φωσφόρου και καλίου στη σπορά και τη μισή, περίπου, ποσότητα αζώτου σε εφαρμογή με τη σταγόνα.
Αξίζει να επισημάνουμε εδώ, ότι η υπερβολική μείωση ή και παράλειψη της λίπανσης, στην οποία παρασύρθηκαν κάποιοι βαμβακοπαραγωγοί με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, κάτω από την πίεση του κόστους παραγωγής και τις αυξήσεις των τιμών των λιπασμάτων, είναι μία αντιοικονομική συμπεριφορά, αφού χάνουμε πολλαπλάσια από την μείωση της παραγωγής απ’ όσα «κερδίζουμε» με την μείωση της λιπαντικής δαπάνης. Από την στιγμή που καλλιεργούμε βαμβάκι, είναι απαραίτητο και συμφέρον να κάνουμε τη σωστή, επαρκή λίπανση. »
4. Στη σελίδα 7,
Α) στη στήλη Ε.Κ.Π. σχετικά με τον επενδεδυμένο σπόρο με διασυστηματικά εντομοκτόνα θέλουμε να σας γνωρίσουμε ότι από πληροφορίες που έχουμε, τη νέα χρονιά ο βαμβακόσπορος δε θα έχει επένδυση με εντομοκτόνο, που παρέχει προστασία στα νεαρά βαμβακόφυτα από αφίδες, θρίπα κλπ. στην περίοδο αμέσως μετά το φύτρωμα. Θα προκύψει δηλαδή ένα νέο δεδομένο όσον αφορά την προστασία των νεαρών φυτών από τα μυζητικά έντομα.
Β) στη στήλη Αιτιολογία, 3ο εδάφιο, να απαλειφθεί η λέξη «αποτελεσματικά», καθώς δεν υπάρχουν φάρμακα (σε οικονομική βάση, βέβαια), που να αντιμετωπίζουν την αδρομύκωση.
5. Στη σελίδα 8, στήλη Ε.Κ.Π.,
Α) στο 1ο εδάφιο, αναφέρεται η πρόταση «Μετά το πρώτο όργωμα…», προτείνουμε να απαλειφθεί η λέξη «πρώτο» γιατί στην καλλιεργητική πρακτική δεν γίνονται δύο οργώματα. Στα χωράφια που πατώνουν (συμπιέζονται), οι παραγωγοί επεμβαίνουν με ρίπερ το Μάρτιο και όχι με δεύτερο όργωμα.
Β) στο 3ο εδάφιο, θεωρούμε ότι αυτή η καλλιεργητική πρακτική, όπως περιγράφεται, είναι υπερβολική πολυτέλεια και δεν έχει εφαρμογή στην περιοχή μας αλλά, πιστεύουμε, ούτε σ’ όλη την επικράτεια, γι’ αυτό προτείνουμε να απαλειφθεί. Στην περιοχή μας, εάν ποτίσουν, αυτό θα συμβεί μετά το φύτρωμα, εφόσον η εδαφική υγρασία στα πρώτα 5 εκ. του εδάφους δε διασφαλίζει το φύτρωμα.
6. Στη σελίδα 14, στήλη Ε.Κ.Π., 3ο εδάφιο: η χρησιμοποιούμενη ποσότητα βαμβακόσπορου στη γεωργική πράξη είναι από 1,8 έως 2,2 κιλά/στρέμμα. Μ’ αυτή την ποσότητα σπόρου, υπό καλές συνθήκες, εξασφαλίζουμε 14-16 φυτά/μέτρο, που πιστεύουμε ότι είναι ο άριστος πληθυσμός φυτών.
7. Στη σελίδα 15, στήλη Ε.Κ.Π., 1ο εδάφιο: μετά το 1ο εδάφιο, κρίνουμε απαραίτητη μία γενικότερη αναφορά στην αντιμετώπιση των σηψιρριζιών, πέραν της περίπτωσης σχηματισμού κρούστας. Θεωρούμε πολύ σημαντικό το ζήτημα αυτό στο οποίο αναφέρονται όλα τα συγγράμματα της βαμβακοκαλλιέργειας. Λεπτομερής αναφορά για το ζήτημα, υπάρχει στο φυλλάδιό μας «Αντιμετώπιση σηψιρριζιών» [2].
Γενική παρατήρηση για τη φυτοπροστασία: Πιστεύουμε ότι η αναλυτική αναφορά στους φυσικούς εχθρούς κατά επιβλαβές έντομο πρέπει να απαλειφθεί, αν προορίζουμε τις οδηγίες αυτές για τους βαμβακοπαραγωγούς. Μία απλή αναφορά «ελέγχεται από πολλούς φυσικούς εχθρούς» νομίζουμε είναι αρκετή. Και τούτο γιατί το κείμενο πρέπει να περιοριστεί.
8. Στη σελίδα 17. Σχετικά με το Λύγκο, η θέση μας αναλύεται στο φυλλάδιο «Φυτοπροστασία του Βαμβακιού» [3], που διανέμουμε στους παραγωγούς και μπορείτε να το δείτε στη σχετική ιστοσελίδα του ΥΠΑΑΤ (παρατίθεται στο τέλος της παρέμβασής μας). Η θέση της Υπηρεσίας μας στην οποία καταλήξαμε μετά από παρατηρήσεις πολλών ετών, είναι ότι οι πληθυσμοί που αναπτύσσει δεν είναι σημαντικοί και δεν προκαλεί ζημιές, άρα δε χρειάζεται χημική επέμβαση. Μόνο σε περιπτώσεις διαπιστωμένων πολύ σοβαρών προσβολών και σταθμίζοντας πάντα τις επιπτώσεις στα ωφέλιμα έντομα, πρέπει να προχωρούμε σε ψεκασμούς. Στο υπό διαβούλευση εγχειρίδιο, αφιερώνεται πολύς χώρος και γίνεται εκτεταμένη αναφορά στο εν λόγω έντομο που δε συνάδει με την σπουδαιότητά του, τουλάχιστον για τα δεδομένα της περιοχής μας. Επιφυλασσόμαστε για το τι, πιθανόν, συμβαίνει στις υπόλοιπες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές.
9. Στη σελίδα 23, στην «Φυτοπροστασία από τις αφίδες»: Στο νομό μας, πριν το 1990, γίνονταν τουλάχιστον 3 ψεκασμοί για αφίδες, που αντί να λύνουν το πρόβλημα, το μεγέθυναν. Στη διετία 90-91, ο τότε Οργανισμός Βάμβακος στο Νομό μας, αφού διαπίστωσε τη θεαματική δράση της πασχαλίτσας στον έλεγχο των αφίδων, έκανε «εκστρατεία», προκειμένου να πείσει τους βαμβακοπαραγωγούς να αποφύγουν τις επεμβάσεις για τις αφίδες και να εμπιστευτούν την εξάλειψη της προσβολής στις πασχαλίτσες. Οι βαμβακοπαραγωγοί υιοθέτησαν την πρότασή μας και από τότε δεν ξανάγιναν ψεκασμοί για τις αφίδες, σ’ όλη τη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου.
Κάνουμε αυτό τον πρόλογο, γιατί στη σελίδα 24, 1η στήλη, στο τελευταίο εδάφιο το «Συνιστάται να αποφεύγεται όσο είναι φυσικά δυνατόν…..» δεν αποδίδει με τη δέουσα κατηγορηματικότητα την τεράστια δυνατότητα των ωφελίμων εντόμων στον έλεγχο των αφίδων. Προτείνουμε να δείτε τη διατύπωσή μας που χρησιμοποιούμε στο φυλλάδιο της φυτοπροστασίας που προαναφέραμε. Άποψη, που επιβεβαιώνεται σχεδόν πάντοτε.
10. Στη σελίδα 26, «Φυτοπροστασία για θρίπες»: Υπενθυμίζουμε και σ’ αυτό το σημείο ότι ο βαμβακόσπορος την επόμενη χρονιά δεν θα έχει επένδυση με εντομοκτόνο, όπως είχε μέχρι σήμερα, που παρείχε ικανοποιητική προστασία από το θρίπα και τα άλλα μυζητικά έντομα.
11. Στη σελίδα 29, στην ενότητα «Φυτοπροστασία για πράσινο σκουλήκι»: Για την αντιμετώπιση του πράσινου σκουληκιού, η άποψη της Υπηρεσίας μας αποτυπώνεται στο φυλλάδιο «Φυτοπροστασία του Βαμβακιού» [3], που προαναφέραμε και που καλούμε να το συμβουλευτείτε. Για το υπό διαβούλευση κείμενο έχουμε να κάνουμε τα παρακάτω σχόλια:
Α) Στη σελίδα 31, στήλη Αιτιολογία, 1ο εδάφιο, να προστεθεί στο τέλος του εδαφίου η πρόταση «αλλά κυρίως τον χρονικό εντοπισμό της γενιάς», καθώς, όπως παρατηρείται στην πράξη, η κατάσταση στο χωράφι έχει μία χρονική υστέρηση 5-7 ημερών σε σχέση με την καμπύλη συλλήψεων στις παγίδες. Στο σημείο αυτό, πιστεύουμε ότι πρέπει να προστεθούν στοιχεία για την εμφάνιση του πράσινου σκουληκιού. Στη χώρα μας, το πράσινο σκουλήκι εμφανίζεται σε 3 γενιές. Στην περιοχή μας, διαχρονικά, οι γενιές αυτές εμφανίζονται στις παρακάτω περιόδους: 1η γενιά από 27,28 Ιουνίου έως 13,15 Ιουλίου. 2η γενιά από 28,29 Ιουλίου έως 16,17 Αυγούστου. 3η γενιά από 1,2 Σεπτεμβρίου έως 9,10 Σεπτεμβρίου. Από τα αναρτημένα στην ιστοσελίδα του ΥΠΑΑΤ Δελτία Γεωργικών Προειδοποιήσεων φαίνεται ότι και στις υπόλοιπες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές, οι τρεις γενιές του πράσινου σκουληκιού εμφανίζονται στις ίδιες περίπου περιόδους, με μία μικρή απόκλιση πρωιμότητας από τις νοτιότερες προς τις βορειότερες (ή ψυχρότερες) περιοχές. Η αναφορά αυτή θεωρούμε ότι είναι απαραίτητη, προκειμένου να αναδείξουμε τις περιόδους που ο παραγωγός πρέπει να είναι σε ετοιμότητα, ώστε στις ενδιάμεσες των γενεών περιόδους να μην είναι σε επιφυλακή. Δεν είναι υπέρ της βαμβακοκαλλιέργειας μία κατάσταση όπου οι βαμβακοπαραγωγοί θα είναι σε συνεχή εγρήγορση για μία περίοδο μεγαλύτερη των τριών μηνών (Ιούλιος, Αύγουστος, Σεπτέμβριος).
Β) Στη σελίδα 32, στήλη Ε.Κ.Π. «Χημική επέμβαση»: Έχουμε ενστάσεις για τη χρήση εντομοκτόνων – ρυθμιστών ή βιολογικών σκευασμάτων, ειδικά στην πρώτη γενιά του πράσινου σκουληκιού, αμέσως μόλις διαπιστωθούν οι πρώτες συλλήψεις στις παγίδες. Διαχρονικά στην περιοχή μας, όπως πιστεύουμε και στις άλλες βαμβακοπαραγωγικές περιοχές, η 1η γενιά δεν αποτελεί πρόβλημα, εκτός από ελάχιστες χρονιές. Η γεωργική πράξη έδειξε ότι αν αποφύγουμε τους άσκοπους ψεκασμούς μέχρι πριν την εκδήλωση της 1ης γενιάς, τα ωφέλιμα έντομα που αναπτύσσονται είναι σε θέση να ελέγξουν την προσβολή. Οι όποιες επεμβάσεις με αυτά τα σκευάσματα, ενδεχομένως θα μπορούσαν να γίνουν για τη 2η γενιά, αν και πάλι δεν το θεωρούμε σωστό. Ο λόγος είναι ότι οι πρώτες συλλήψεις δεν δίνουν την εικόνα του πώς θα εξελιχθεί η γενιά. Στην περιοχή μας εφέτος, πριν εκδηλωθεί η πρώτη γενιά, είχαμε κάποιες συλλήψεις στις παγίδες. Η γενιά, όμως, μόλις που έγινε αντιληπτή.
Γ) Πιστεύουμε ότι στην ανάλυση της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού πρέπει να δοθεί μεγαλύτερο βάρος και προσοχή. Και φυσικά θα πρέπει να γίνεται πάντα ειδική αναφορά στον τεράστιο ρόλο των ωφελίμων εντόμων. Όπως αναλύεται το θέμα της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού στο υπό διαβούλευση κείμενο, αυτό δεν τονίζεται επαρκώς. Να προταχθεί, τουλάχιστον, στην αρχή του κειμένου της χημικής αντιμετώπισης, η τελευταία παράγραφος της σελίδας 32, στη στήλη Ε.Κ.Π., «Ορθή πρακτική είναι να αφήσουμε τη θανάτωση του πράσινου στη βιολογική δραστηριότητα των φυσικών εχθρών του (ωφέλιμα), οι οποίοι θηρεύουν τα αυγά και τις προνύμφες του». Να μη μας διαφεύγει εξάλλου ότι η φυτοπροστασία στο βαμβάκι σχεδόν είναι ταυτόσημη με τη φυτοπροστασία από το πράσινο σκουλήκι. Η καταστροφική προσβολή του 2010 είναι που οδήγησε το ΥΠΑΑΤ στην εφαρμογή του Προγράμματος Γεωργικών Προειδοποιήσεων. Προτείνουμε λοιπόν η ανάλυση της αντιμετώπισης του πράσινου σκουληκιού να γίνεται κατά γενιά, όπου θα πρέπει να γίνεται αναφορά για κάθε γενιά α) στην περίοδο που εκδηλώνεται, β) στα στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν (π.χ. αν δημιουργεί μεγάλους πληθυσμούς, πόσο επικίνδυνη είναι, αν τα φυτά μπορούν ή δεν μπορούν να αναπληρώσουν τις ζημιές κλπ.), και γ) στο οικονομικό όριο επέμβασης. Κι αυτό γιατί η ιστορία κατέγραψε ότι άλλο πράγμα είναι η πρώτη γενιά, άλλο η δεύτερη και άλλο η τρίτη. Είναι σημαντικό να φανεί στο κείμενο, ότι οι παραγωγοί πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα την καταστρεπτική 2η γενιά.
12. Στη σελίδα 44, στήλη Ε.Κ.Π., στην ενότητα «Μηχανική συγκομιδή», για να είναι ρεαλιστικές οι συστάσεις μας, εκεί που αναφέρεται για τη συγκομιδή η έκφραση «ποτέ το βράδυ», να προστεθεί σε παρένθεση η πρόταση «πλην της περίπτωσης που πνέουν άνεμοι στη διάρκεια της νύχτας».
Κλείνοντας τα σχόλια – προτάσεις μας, σας κάνουμε γνωστό ότι όλες οι προαναφερθείσες θέσεις – απόψεις μας, είναι διατυπωμένες σε φυλλάδια οδηγιών που επικαιροποιούμε κάθε χρόνο και διανέμουμε στους βαμβακοπαραγωγούς, στη διάρκεια της καλλιεργητικής περιόδου. Στα φυλλάδια αυτά, είναι αποτυπωμένη η πολυετής εμπειρία, μέσα στο χωράφι, δίπλα στον παραγωγό, γεωπόνων που προέρχονται από τον Οργανισμό Βάμβακος και υπηρετούν ακόμη στην Υπηρεσία μας. Τα εν λόγω φυλλάδια οδηγιών παρατίθενται στους συνδέσμους, στο τέλος του κειμένου και περιλαμβάνουν τις «Βασικές Οδηγίες για την Καλλιέργεια του Βαμβακιού» [1], την «Αντιμετώπιση των σηψιρριζιών» [2], την «Φυτοπροστασία του βαμβακιού» [3]. Την «Ανάσχεση της υπερβολικής ανάπτυξης» [4], και την «Αποφύλλωση» [5].
Πρέπει, τέλος, να σημειώσουμε ότι στην περιοχή μας δεν υπάρχει ο άλλος σημαντικός εχθρός του βαμβακιού, το ρόδινο σκουλήκι, και, εξ αυτού του λόγου, δεν αναφερόμαστε σε αυτό.
[1] [3]
[2] [4]
[3] [5]
[4] [6]
[5] [7]
[6] Το κείμενο της διαβούλευσης μπορείτε να το διαβάσετε και σ’αυτό το σύνδεσμο [8]
Σε ορισμένους φυλλομετρητές (browsers) ενδεχομένως να ανοίγουν τα συνημμένα αρχεία άμεσα, σε κάποιους άλλους πιθανόν να χρειάζεται να γίνει download.
#6 Σχόλιο Από ΚΟΜΝΗΝΟΣ ΣΤΟΥΓΙΑΝΝΙΔΗΣ Στις 28 Δεκέμβριος, 2013 @ 15:53
Η δραστική ουσία propargite έχει ανακληθεί από 31/12/2011 επειδή σύμφωνα με το άρθρο 1 του Καν. 943/2011 η δραστική ουσία propargite δεν εγκρίθηκε. Οπότε κάθε αναφορά σε αυτή θα πρέπει να διαγραφεί.
Επίσης θα συμφωνήσω με τον κύριο Ντόκα ότι η ύπαρξη φωτογραφιών θα βοηθήσουν σε ένα οδηγό φυτοπροστασίας και θα έπρεπε να υπάρχουν σε κάθε οδηγό φυτοπροστασίας.