Αρχική Ανάπτυξη ΥδατοκαλλιεργειώνΆρθρο 21: Παραχώρηση δημοσίων χερσαίων εκτάσεων για υδατοκαλλιέργειες

Άρθρο 21: Παραχώρηση δημοσίων χερσαίων εκτάσεων για υδατοκαλλιέργειες

1. Το Ελληνικό Δημόσιο, εκπροσωπούμενο νόμιμα, δύναται να παραχωρεί σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα του δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου τη χρήση δημοσίων χερσαίων εκτάσεων, οι οποίες κρίνονται κατάλληλες για την εγκατάσταση, μετεγκατάσταση και επέκταση των εγκαταστάσεων της περίπτωσης ζ΄ του άρθρου 1, με την επιφύλαξη των διατάξεων του ν. 2971/2001 όπως ισχύει. Στην περίπτωση αυτή, ειδικά για τα θερμοκήπια καλλιέργειας υδρόβιων οργανισμών και τις υπέργειες δεξαμενές καλλιέργειας υδρόβιων ζώων εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του από 24-5-1985 π.δ. (Δ΄ 270/31-5-1985), όπως ίσχυαν την 14-3-1989.
2. Οι χερσαίες εκτάσεις που μπορεί να παραχωρηθούν για το σκοπό της παραγράφου 1 είναι ο αιγιαλός και η παραλία, οι παρόχθιες εκτάσεις, οι δημόσιες γαίες οι δασικές εκτάσεις και οι εκτάσεις του ν. 4061/2012 (Α΄66). Η παραχώρηση των χερσαίων εκτάσεων γίνεται σύμφωνα με την εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία για τις παραχωρήσεις αυτών.

Σχόλια
  • 19 Φεβρουαρίου 2014, 21:41 | Δημήτρης

    Καλά κάνετε και αναφέρεται όσα αναφέρεται στο άρθρο 21 αλλά τα ιχθυοτροφεία δεν κατασκευάζονται μόνο σε δημόσιες εκτάσεις,αλλά και σε ιδιωτικές εκτάσεις.Κατά την άποψη μου πρέπει να εντάξετε και τις ιδιωτικές εκτάσεις στο άρθρο 21 γιατί το μεγαλύτερο ποσοστό χερσαίων μονάδων ανήκει σε ιδιωτικές εκτάσεις. Θεωρώ λάθος να βάζουν όρια για το ποσοστό κάλυψης της καλλιέργειας διότι κατά τον ίδιο τρόπο θα έπρεπε να θέτουν όρια και σε έναν αγρότη ο οποίος διαθέτει μία έκταση 5 στρεμμάτων και να του επιβάλουν οι διάφορες υπηρεσίες καλλιεργήσει τα 3 στρέμματα.Με λίγα λόγια η έκταση θα πρέπει να καλλιεργείται όλη χωρίς περιορισμούς για να μπορεί να είναι βιώσιμη και ανταγωνιστική. Γιατί στη χερσαία υδατοκαλλιέργεια να υπάρχει ποσοστό κάλυψης ενώ στις άλλες καλλιέργειες δεν τίθεται τέτοιο θέμα; Οι απόψεις αυτές εκφράζουν όλους τους ιχθυοκαλλιεγητές εσωτερικών υδάτων.

    Με εκτίμηση Δημήτριος Κελεσίδης

  • 19 Φεβρουαρίου 2014, 14:32 | ΠΡΑΝΤΣΙΔΟΥ ΑΝΝΑ

    Στο άρθρο 21 παρ. 1, σωστά επαναφέρεται να εφαρμόζονται οι διατάξεις της περίπτωσης α΄ της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του από 24-5-1985 π.δ. (Δ΄ 270/31-5-1985), όπως ίσχυαν την 14-3-1989 : «Θερμοκηπια για την καλιεργεια ανθέων και κηπευτικών προϊόντων και υδροβίων οργανισμών σύμφωνα προς τις εγκεκριμένες μελέτες τύπου του Υπουργείου Γεωργίας ‘η της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος, καθώς και υπέργειες δεξαμενές για την καλλιέργεια υδροβίων ζώων, κατασκευάζονται χωρίς άδεια κ περιορισμό ως προς το ποσοστό κάλυψης του γηπέδου κ τον αριθμό των κατασκευών ανεξάρτητα από τα υλικά κατασκευής τους.»
    Επιπλέον θα πρέπει να προστεθεί : και χωρίς περιορισμό ως προς την απόσταση από τα πλάγια όρια, με ελάχιστη απόσταση το 1,00 (ένα) μέτρο, για λόγους διευκόλυνσης πρόσβασης προς τις δεξαμενές. Η προσθήκη αυτή θεωρώ ότι απαιτείται να γίνει, διότι με την υπάρχουσα νομοθεσία τα 15 μέτρα κατά κανόνα και τα 5 κατά παρέκκλιση, αφήνουν μεγάλο χώρο ανεκμετάλλευτο που δεν μπορούν να κατασκευαστούν δεξαμενές, με συνέπεια την μείωση της βιωσιμότητας της επιχείρησης. Από την ελάχιστη απόσταση του 1,00 (ενός) μέτρου να εξαιρείται το κανάλι ή ο αγωγός εισόδου του νερού από το ρέμα/ποτάμι προς την εγκατάσταση και η έξοδος του νερού προς το ρέμα/ποτάμι.
    Η τροποποίηση αυτή να ισχύει όχι μόνο στις δημόσιες εκτάσεις που παραχωρούνται για ίδρυση υδατοκαλλιεργειών, αλλά και στις ιδιωτικές.

Σχόλια