Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) «Παραγωγός»: αα) το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, το οποίο είναι εγγεγραμμένο στο Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων (Μ.Α.Α.Ε.), της παρ. 1 του άρθρου 1 του ν. 3874/2010 (Α΄ 151) και το οποίο παράγει νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα.
ββ) οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, οι ομάδες και οργανώσεις παραγωγών και οι ενώσεις οργανώσεων παραγωγών που είναι εγγεγραμμένοι στο Εθνικό Μητρώο Αγροτικών Συνεταιρισμών και άλλων συλλογικών φορέων του άρθρου 19 του ν. 4384/2016 (Α΄ 78) και διαθέτουν στην αγορά νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα.
γγ) μεταποιητικές επιχειρήσεις που εφοδιάζονται νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς.
β) «Έμπορος αγροτικών προϊόντων»: κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπου που έχει υποχρέωση εγγραφής στο Ενιαίο Μητρώο Εμπόρων Αγροτικών Προϊόντων, Εφοδίων και Εισροών του ν. 3955/2011 (Α΄ 89), όπως ισχύει, και αγοράζει ή διαμεσολαβεί στην αγορά με σκοπό την πώληση εγχώρια παραγόμενων νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων από παραγωγούς.
γ) «Εμπορική συναλλαγή»: κάθε συναλλαγή μεταξύ παραγωγών αγροτικών προϊόντων και εμπόρων αγροτικών προϊόντων η οποία οδηγεί στην παράδοση νωπών και ευαλλοίωτων προϊόντων έναντι τιμήματος.
δ) «Οφειλόμενο ποσό»: το ποσό που θα έπρεπε να έχει καταβληθεί μέσα στη συμβατική ή τη νόμιμη προθεσμία πληρωμής, συμπεριλαμβανομένων των προβλεπόμενων από τη νομοθεσία φόρων, τελών και λοιπών επιβαρύνσεων που καθορίζονται στο τιμολόγιο.
ε) «Νωπά και ευαλλοίωτα αγροτικά προϊόντα»: είναι τα προϊόντα του Παραρτήματος Ι του άρθρου 17.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα Στο "Άρθρο 01 – Ορισμοί"
#1 Σχόλιο Από ΦΩΤΙΟΣ Στις 27 Μάρτιος, 2017 @ 22:49
Παρακαλώ όπως λάβετε υπόψιν τα παρακάτω σχόλια :
Επί του Άρθρου 1 : Χρειάζεται να συμπεριληφθούν και οι υπεραγορές προίοντων
καθώς είναι οι πρώτοι στην αλυσίδα εφοδιασμού .
Επί του Άρθρου 3 : Δεδομένων των δυσκολιών ρευστότητος της οικονομίας και της επιδείνωσης αυτής μετά τα capital controls , οι επιταγές σε περίπτωση προείσπραξης (πρό των 60 ημερών εξοφλήσεων) είναι ένα καθημερινό εργαλείο κεφαλαίου κίνησης των μικρών επιχειρήσεων. Παράδειγμα . Εκδίδω τιμολόγιο και έχω συμφωνία με τον πελάτη μου να αποπληρώνει στις 50 ημέρες . Μου εκδίδει μετά την έκδοση του τιμολογίου επιταγή 50 ημερών . Δεν μπορώ να καταλάβω που δυσχεραίνουν τέτοιες συνήθης συναλλαγές εμάς που υποτίθεται προστατεύει ο νόμος. Επίσης δεν μπορεί ο φορολογικός νόμος να επιτρέπει και να πλαισιώνει τις συναλλαγές κατά κάποιον συγκεκριμένο τρόπο και ο νόμος αυτός να απαγορεύει ρητά τρόπους κοινής πρακτικής της αγοράς και νόμιμους για τον φορολογικό νόμο.
Παρακαλώ να εξαιρεθεί από τον Νόμο.
Επί του Άρθρου 4 : Παρακαλώ να εξαιρεθούν οι αγρότες και οι αγροτικές εκμεταλλεύσεις ( Νομικά πρόσωπα ΟΕ, ΕΕ με απλογραφικά βιβλία) από τις κυρώσεις του άρθρου αυτού . Εκ των πραγμάτων οι αγρότες δεν είναι σε θέση να καταγγέλλουν τους πελάτες τους (σαφώς λόγω δεσπόζουσας θέσης των πελατών) και να ρισκάρουν κατά αυτόν τον τρόπο τη συνεργασία και την επιβίωσή τους. Προτείνω να υπάρξει πλατφόρμα ανώνυμης καταγγελίας . Εάν κινηθεί ένας θα στοχοποιηθεί .
Παρακαλώ να εξαιρεθεί από τον Νόμο
Σαφώς και το γενικότερο πνεύμα του νόμου είναι στη σωστή κατεύθυνση μα δεν θα πρέπει να δημιουργεί επιπλέον κόστος και τη δαμόκλειο σπάθη των προστίμων επί αυτών που υποτίθεται ότι προστατεύει.
Με εκτίμηση
#2 Σχόλιο Από Νομικός – Ρυθμιστική Πολιτική Στις 12 Απρίλιος, 2017 @ 13:00
Η μεταποιητική επιχείρηση που προμηθεύεται κρέας από έλληνα παραγωγό συμπεριλαμβάνεται στο πεδίο του ορισμού παραγωγός:
«Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου, ισχύουν οι ακόλουθοι ορισμοί:
α) «Παραγωγός»:… γγ) μεταποιητικές επιχειρήσεις που εφοδιάζονται νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς.»
Πλην όμως στον κατάλογο του άθρου 17 Παράρτημα Ι, δεν συμπεριλαμβάνονται προϊόντα μεταποίησης κρέατος και επεξερασμένου κρέατος. Συνεπώς είναι νομοτεχνικά λανθασμένο να περιλαμβάνεται στο πεδίο του παραγωγού η δραστηριότητα της επιχείρηση μεταποίησης, αλλά να μην συμπεριλαμβάνεται το προϊόντης δραστηριότητας της επιχείρησης αυτής στο πεδίο των «προϊόντων».
Το συνεπές νομοτεχνικά και ορθό ρυθμιστικά είναι να συμπεριληφθούν στο παράρτημα Ι του άρθρου 17 τα προϊόντα μεταποίησης και επεξεργασμένου κρέατος.
#3 Σχόλιο Από ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ Στις 21 Απρίλιος, 2017 @ 12:58
Αθήνα 21.4.2017
Σχέδιο Νόμου
«Διακίνηση και εμπορία νωπών και ευαλλοίωτων αγροτικών προϊόντων και άλλες διατάξεις»
Παρατηρήσεις
Συνδέσμου Ελληνικής Κτηνοτροφίας (ΣΕΚ)
Α. ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Το νομοσχέδιο κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, θέτοντας ως στόχο την προάσπιση των συμφερόντων των Ελλήνων κτηνοτρόφων και των καταναλωτών και στη διασφάλιση της ποιότητας των ελληνικών προϊόντων σε πρακτικές αθέμιτου ανταγωνισμού.
Επιπρόσθετα, η καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές, ιδιαίτερα για τους τομείς του κρέατος και των προϊόντων αυτού και του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων, αποτελεί εξαιρετικά σοβαρό θέμα και πάγιο αίτημα του ΣΕΚ, αποσκοπώντας στην ενίσχυση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς, την αύξηση της ρευστότητας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων και ειδικότερα των μικρών και μεσαίων
οι οποίες παρουσιάζουν έντονα προβλήματα ρευστότητας λόγω των καθυστερημένων πληρωμών, ιδιαίτερα από τις μεγάλες αλυσίδες super market .
Β. Κατ’ άρθρο παρατηρήσεις
Άρθρο 2
Εμπορική συναλλαγή
Είναι γεγονός ότι αρκετά ευρωπαϊκά κράτη ακολουθούν, εδώ και πολλά χρόνια νομοθετική ρύθμιση, μέσω της οποίας προβλέπουν συγκεκριμένη προθεσμία πληρωμής για ορισμένες κατηγορίες προϊόντων.
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι ο γαλλικός εμπορικός κώδικας στο άρθρο L443-1 προβλέπει, ήδη από το 1986, προθεσμία πληρωμής τριάντα ημερών για τα ευαλλοίωτα τρόφιμα, και είκοσι ημερών για το φρέσκο κρέας, επί ποινή σημαντικών διοικητικών προστίμων. Αντίστοιχα, ο ισπανικός νόμος 15/2010 προβλέπει προθεσμία πληρωμής 30 ημερών για φρέσκα και ευπαθή τρόφιμα, ο δε ιταλικός νόμος 192/2012 αποκλείει και αυτός τη δυνατότητα των συμβαλλομένων να ορίσουν μεγαλύτερη από την προβλεπόμενη προθεσμία πληρωμής. Πάγιο αίτημα του ΣΕΚ ήταν και παραμένει η προθεσμία πληρωμής για τους τομείς του κρέατος και των προϊόντων αυτού καθώς και του γάλακτος και των γαλακτοκομικών προϊόντων να μην ξεπερνάει τις 30 ημέρες.
Ωστόσο στη σημερινή δύσκολη οικονομική κατάσταση και με δεδομένη την ασφυκτική έλλειψη ρευστότητας και την επιβολή των capital controls, πιστεύουμε ότι από την πλήρη απουσία κανόνων που επικρατεί σήμερα, η θέσπιση των 60 ημερών, όσον αφορά την προθεσμία πληρωμής, θα λειτουργήσει προς τη θετική κατεύθυνση και θα τονώσει οικονομικά χιλιάδες κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, οι οποίες παρουσιάζουν έντονα προβλήματα ρευστότητας λόγω των μεγάλων καθυστερήσεων στις πληρωμές.
Τονίζουμε ωστόσο ότι ο ΣΕΚ διατηρεί την πάγια θέση του για την οποία θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα, ώστε προοπτικά η χώρα μας να θεσπίσει προθεσμία πληρωμής η οποία δεν θα υπερβαίνει τις 30 ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής των τροφίμων.
Άρθρο 4 – Κυρώσεις
Σύμφωνα με το άρθρο 4 παράγραφος 3 » Εντός δέκα (10) ημερών από την παρέλευση της αναγραφόμενης στο τιμολόγιο προθεσμίας εξόφλησης, ο παραγωγός γνωστοποιεί την καθυστέρηση στην αρμόδια αρχή της παρ. 6. Σε περίπτωση παράλειψης ενημέρωσης της αρμόδιας αρχής σχετικά με την καθυστέρηση πληρωμής, επιβάλλεται από την αρμόδια αρχή στον παραγωγό πρόστιμο ίσο με το 10% της αξίας του τιμολογίου.»
Ο ΣΕΚ προτείνει
Επισημαίνουμε ότι στην πράξη η συγκεκριμένη διάταξη όχι μόνο δεν θα έχει εφαρμογή, αλλά θα δημιουργήσει πλείστα προβλήματα στον παραγωγό αφού είναι κοινός τόπος ότι στις εμπορικές συναλλαγές επιβάλλεται ο «ισχυρότερος» εκ των συμβαλλομένων. Κατά συνέπεια προτείνουμε την κατάργηση της παραγράφου 3 και τη δημιουργία ειδικής ηλεκτρονικής πλατφόρμας, μέσω της οποίας θα κατατίθεται από τον παραγωγό ανώνυμη ή επώνυμη καταγγελία, η οποία θα ενεργοποιεί τους ελεγκτικούς μηχανισμούς.
Άρθρο 7 Υποχρεωτική επισήμανση
Σύμφωνα με τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 7
3. Στην περίπτωση που το γάλα ή το γάλα ως συστατικό σε γαλακτοκομικά προϊόντα έχει αμελχθεί, υποστεί επεξεργασία και συσκευαστεί σε περισσότερα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ένδειξη προέλευσης στο τελικό προϊόν δύναται να αποδοθεί ενιαία ως «προέλευση Ε.Ε.».
4. Στην περίπτωση που το γάλα ή το γάλα ως συστατικό σε γαλακτοκομικά προϊόντα έχει αμελχθεί, υποστεί επεξεργασία και συσκευαστεί σε περισσότερες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, η ένδειξη προέλευσης στο τελικό προϊόν δύναται να αποδοθεί ενιαία ως «προέλευση εκτός Ε.Ε.».
Ο ΣΕΚ προτείνει
Δεδομένου ότι επισήμανση της προέλευσης αποτελεί πληροφορία που πρέπει να είναι διαθέσιμη στον καταναλωτή, καθώς η ποιότητα συνδέεται στενά με την προέλευση, κρίνεται επιβεβλημένη η υποχρεωτική αναγραφή των χωρών προέλευσης (τουλάχιστον της χώρας άμελξης), αντί της ένδειξης «προέλευση Ε.Ε.» ή «προέλευση εκτός Ε.Ε.»
Άρθρο 11 Υποχρεωτική επισήμανση στο κρέας
Οι διατάξεις του άρθρου 11 του παρόντος νομοσχεδίου κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση για την εξάλειψη του φαινομένου των παράνομων «ελληνοποιήσεων», που παραμένει ανεξέλεγκτο εδώ και δεκαετίες.
Υπενθυμίζουμε ότι τρία σημαντικά και πάγια αιτήματα του ΣΕΚ για την πάταξη αυτών των φαινομένων είναι η εφαρμογή της υποχρεωτικής αναγραφής της προέλευσης των κρεάτων στην ταμειακή μηχανή, της χώρας προέλευσης στο γάλα και στα γαλακτοκομικά προϊόντα και ο αυστηρός έλεγχος της αγοράς από τις αρμόδιες υπηρεσίες.
Επισημαίνουμε επίσης ότι:
Οι «ελληνοποιήσεις» αγροτικών προϊόντων αποτελούν πληγή για τους παραγωγούς, τους καταναλωτές, αλλά και για την οικονομία της χώρας. Την υψηλή ποιότητα που χαρακτηρίζει τα ελληνικά αγροτικά προϊόντα, η οποία έχει αναγνωριστεί όχι μόνο από τους Έλληνες καταναλωτές αλλά και διεθνώς εκμεταλλεύονται όλοι αυτοί που κάνουν τις «ελληνοποιήσεις» αισχροκερδώντας εις βάρος παραγωγών και καταναλωτών.
Σήμερα η ελληνική παραγωγή τόσο στο κρέας, κυρίως στο βόειο και το χοίρειο, όσο και στο αγελαδινό γάλα υποχωρεί συνεχώς και το εμπορικό αγροτικό ισοζύγιο επιβαρύνεται κατά 1.8 δις. € περίπου για εισαγωγές κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων.
• Οι παραγωγοί βλέπουν το εισόδημά τους να μειώνεται δραματικά με προφανείς επιπτώσεις στη βιωσιμότητα των κτηνοτροφικών εκμεταλλεύσεων. Υπονομεύεται η ελληνική παραγωγή και πλήττεται το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα των εγχώριων προϊόντων, που είναι η εμπιστοσύνη του καταναλωτή στην ποιότητά τους.
• Οι καταναλωτές αγοράζουν ως ελληνικά εισαγόμενα προϊόντα άγνωστης προέλευσης και ποιότητας, πληρώνοντας πολλαπλάσια της πραγματικής τους αξίας.
• Για την Ελληνική οικονομία αυτό συνιστά τεράστια πληγή, απώλεια εσόδων για το κράτος, αύξηση των εισαγωγών με αρνητικές επιπτώσεις στο εμπορικό ισοζύγιο της χώρας μας και εν τέλει καταστροφή του παραγωγικού ιστού.
Θεωρούμε δε ότι κάθε περαιτέρω χρονοτριβή -μέσω παρελκυστικών τακτικών- για τη λήψη και εφαρμογή των προτεινόμενων μέτρων πάταξης των ελληνοποιήσεων ( ήτοι αναγραφή στις ταμειακές μηχανές κ.λπ.) θα αποτελέσει την οριστική ταφόπλακα για την Ελληνική κτηνοτροφία και θα επιτρέψει τη συνέχιση της παραπλάνησης – εξαπάτησης του καταναλωτή.
#4 Σχόλιο Από Σεφέρη Παρασκευή Στις 22 Απρίλιος, 2017 @ 13:56
Δεν δίνεται ο ορισμός του αντιπροσώπου/διανομέα/ χονδρέμπορου/super market ως κατηγορία εμπόρου τροφίμων που εμπίπτει στην υποχρέωση πληρωμής του παραγωγού εντός 60 ημερών από την έκδοση του τιμολογίου
#5 Σχόλιο Από Βράντζα Παναγιώτα Στις 23 Απρίλιος, 2017 @ 16:37
Άρθρο 1:
α) Ο εταιροεπαγγελματίας παραγωγός ευπαθών και ευαλλοίωτων προϊόντων συμπεριλαμβάνεται στην έννοια του «παραγωγού»; Εάν όχι, γιατί;
β) Τα σημεία λιανικής πώλησης όπως τα Super Markets, μπορούν και πρέπει να εγγράφονται στο «Μητρώο Εμπόρων Αγροτικών προϊόντων»;
#6 Σχόλιο Από Λευτέρης Κιοσές (ΙΕΛΚΑ) Στις 24 Απρίλιος, 2017 @ 09:41
Το νομοσχέδιο ακολουθεί μία ορθή προσέγγιση αλλά χρειάζονται αρκετές διευκρινήσεις προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές διευκρινιστικές εγκύκλιοι . Διευκρινήσεις όπως π.χ. σε μεγαλύτερη λεπτομέρια ποια προϊόντα περιλαμβάνονται καθώς η αγορά αλλάζει συνέχεια (π.χ. έτοιμες σαλάτες), αλλά και στη σήμανση και στην ιχνηλασιμότητα καθώς θεωρούμε ότι δεν είναι σαφής η πολυπλοκότητα που δημιουργούν οι ρυθμίσεις.
Ακολουθούν τα σχόλια σε κάθε άρθρο ξεχωριστά.
Σημειωνω ότι είμαστε στη διάθεση του υπουργείου για κάθε συζήτηση.
#7 Σχόλιο Από ΣΕΒΕΚ Στις 24 Απρίλιος, 2017 @ 10:14
Άρθρο 1 (Ορισμοί)
Επιβάλλεται να περιληφθούν οι ορισμοί «Αντιπρόσωπος, Χονδρέμπορος, Διανομέας, Λιανεμπόριο, Super Market» προκειμένου να εντάσσονται και οι εν λόγω κατηγορίες διακινητών στις ρυθμίσεις του Νόμου.
Άρθρο 17 (Παραρτήματα)
Κρίνεται σκόπιμο να συγκεκριμενοποιηθούν εκτός της γενικής κατηγορίας «κρέατα (ανά κατηγορία)» και οι κατηγορίες
προϊόντα με βάση το κρέας
παρασκευάσματα κρέατος
παράγωγα κρέατος
άλλα προϊόντα με βάση το κρέας (κρεατοσκευάσματα, έτοιμα γεύματα με κρέας κλπ.)
#8 Σχόλιο Από Μαρία Αμερικάνου Στις 24 Απρίλιος, 2017 @ 13:45
Με τους ορισμούς του άρθρου 1 γίνεται προσπάθεια να διευκρινιστούν τα πρόσωπα (φυσικά / νομικά) που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου αυτού. Εκτιμούμε, όμως, ότι οι ορισμοί αυτοί δεν είναι απόλυτα σαφείς. Ενδεικτικά, αναφορικά με επιχείρηση/βιομηχανία παραγωγής και εμπορίας τροφίμων, η οποία αγοράζει πρώτη ύλη από παραγωγούς, το επεξεργάζεται και πωλεί τελικό/ συσκευασμένο προϊόν σε αλυσίδες καταστημάτων λιανικής πώλησης και χονδρεμπόρους, δεν είναι σαφές αν εμπίπτει στην κατηγορία «γγ. Μεταποιητικές επιχειρήσεις που εφοδιάζονται νωπά και ευαλλοίωτα προϊόντα από Έλληνες παραγωγούς» ή αν είναι «Έμπορος αγροτικών προϊόντων». Θα πρέπει να δοθούν διευκρινίσεις, γιατί η υπαγωγή στην μία ή στην άλλη περίπτωση δημιουργεί δικαιώματα (είσπραξης σε 60 ημέρες από πελάτες) ή υποχρεώσεις (πληρωμής παραγωγών / προμηθευτών σε 60 ημέρες) αντιστοίχως.
#9 Σχόλιο Από Ένωση Εμπόρων Κρέατος & Ζώντων Ζώων Μακεδονίας-Θράκης-Θεσσαλίας Στις 24 Απρίλιος, 2017 @ 14:05
ΚΕΦΑΛΑΙΟ A΄
ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΕΙΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΣΤΙΣ ΕΜΠΟΡΙΚΕΣ ΣΥΝΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΑ ΝΩΠΑ ΚΑΙ ΕΥΑΛΛΟΙΩΤΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
Άρθρο 1
Ορισμοί
Αναφορικά με το θέμα των ορισμών, οι επιχειρήσεις χονδρεμπορίας κρεάτων και πουλερικών θα πρέπει απαραιτήτως να κατέχουν Κωδικό Εμπόρου. Αντιθέτως προς τη διάκριση σε εμπόρους τύπου Α (με εγκαταστάσεις αποθήκευσης) και τύπου Β (χωρίς εγκαταστάσεις αποθήκευσης) που προβλέπει η ΥΑ 278701/2005 (ΦΕΚ Β΄ 726/30-05-2005), θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική η ύπαρξη κτιριακών εγκαταστάσεων, ούτως ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου ανά πάσα στιγμή για λόγους διασφάλισης των καταναλωτών και της δημόσιας υγείας, καθώς επίσης και να μην επιτρέπεται επιχειρήσεις που δεν διαθέτουν ευρωπαϊκούς κωδικούς έγκρισης των εγκαταστάσεών τους (πχ. Α 100, F 100) να εισάγουν αλλά και να διακινούν εμπορικά πάσης προέλευσης κρέατα και προϊόντα κρέατος.