Αρχική Αγροτικός συνδικαλισμός και άλλες διατάξειςΆρθρο 1 – Συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου – Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

Άρθρο 1 – Συνδικαλιστικές οργανώσεις του αγροτικού χώρου – Ενώσεις Αγορών Παραγωγών

1. Συνδικαλιστικές οργανώσεις των αγροτών και αγροτισσών που μπορούν να συνιστώνται και να λειτουργούν στον αγροτικό χώρο αποτελούν οι Κλαδικοί Αγροτικοί Σύλλογοι (ΚΑΣ), οι Κλαδικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΟΑΣ), οι Κλαδικές Εθνικές Συνομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων (ΚΕΣΑΣ), οι Ενώσεις Νέων Αγροτών (ΕΝΑ) και η Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών (ΠΕΝΑ).
2. Παραγωγοί βιολογικής ή συμβατικής γεωργίας που διακινούν τα προϊόντα τους σε αγορές παραγωγών, μπορούν να ιδρύουν Ενώσεις Αγορών Παραγωγών (ΕΑΠ), Ομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΟΕΑΠ) και Συνομοσπονδία Ενώσεων Αγορών Παραγωγών (ΣΕΑΠ).

Σχόλια
  • 15 Σεπτεμβρίου 2017, 12:14 | Λαζαρίδου Ελισσάβετ

    Χαιρετίζουμε την θετική ανταπόκριση του Υπουργείου στο αίτημα ολόκληρου του κλάδου για ξεχωριστούς μελισσοκομικούς συλλόγους, ξεχωριστές Ομοσπονδίες και ξεχωριστή Συνομοσπονδία. Με το σύστημα αυτό ο κλάδος αποκτά ευελιξία, εντοπισμό τοπικών θεμάτων, συλλογικότητα αποφάσεων και καλύτερη επίλυση των προβλημάτων. Οι αποφάσεις δεν θα στηρίζονται στον ένα αλλά στους πολλούς.

    Από το ΔΣ του Μελισσοκομικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
    η πρόεδρος Λαζαρίδου Ελισσάβετ

  • 15 Σεπτεμβρίου 2017, 08:52 | ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

    Η περιφερειακή συγκρότηση του αγροτικού συνδικαλισμού έρχεται να
    καλύψει ένα διαχρονικό κενό που είναι η γενεσιουργός αιτία της
    υπαρκτής παρηκμασμένης και εκφυλισμένης συνδικαλιστικής παρουσίας στα
    δρώμενα που αφορούν τη μελισσοκομία, τον πρωτογενή τομέα και
    γενικότερα τη χώρα. Οι λόγοι είναι γνωστοί και αδιαμφισβήτητοι.

    Ιδιαίτερα στον αγροτικό χώρο το κενό αυτό δημιούργησε μεγάλες
    ανισότητες ανάμεσα στις περιφέρειες αφού η εκπροσώπηση δεν
    ανταποκρίνονταν στις ανάγκες και στα προβλήματα αυτών αλλά στα
    γραφειοκρατικά παιχνίδια κομματικών και συνδικαλιστικών ελιτ.

    Στον κλάδο της μελισσοκομίας με τις μεγάλες ιδιαιτερότητες της κάθε
    περιφέρειας (μελισσοχλωρίδα, καιρικές συνθήκες….) η ύπαρξη
    περιφερειακών οργανώσεων ΚΟΜΣ δημιουργεί ελπιδοφόρες προοπτικές.

    Η ύπαρξη πρόβλεψης για δημιουργία ΚΟΜΣ μεταξύ δύο ή και περισσοτέρων
    όμορων περιφερειών μπορεί να ξεπεράσει το ενδεχόμενο αδυναμίας της
    μιας ΚΟΜΣ σε κάθε περιφέρεια λόγω του μικρού αριθμού ΚΜΣ.

    Πασχάλης Χριστοδούλου, πρόεδρος Μελισσοκομικού Συλλόγου Κεντρικού Έβρου

  • 14 Σεπτεμβρίου 2017, 23:35 | ΠΑΣΧΑΛΗΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ

    Η περιφερειακή συγκρότηση του αγροτικού συνδικαλισμού έρχεται να
    καλύψει ένα διαχρονικό κενό που είναι η γενεσιουργός αιτία της
    υπαρκτής παρηκμασμένης και εκφυλισμένης συνδικαλιστικής παρουσίας στα
    δρώμενα που αφορούν τη μελισσοκομία, τον πρωτογενή τομέα και
    γενικότερα τη χώρα. Οι λόγοι είναι γνωστοί και αδιαμφισβήτητοι.

    Ιδιαίτερα στον αγροτικό χώρο το κενό αυτό δημιούργησε μεγάλες
    ανισότητες ανάμεσα στις περιφέρειες αφού η εκπροσώπηση δεν
    ανταποκρίνονταν στις ανάγκες και στα προβλήματα αυτών αλλά στα
    γραφειοκρατικά παιχνίδια κομματικών και συνδικαλιστικών ελιτ.

    Στον κλάδο της μελισσοκομίας με τις μεγάλες ιδιαιτερότητες της κάθε
    περιφέρειας (μελισσοχλωρίδα, καιρικές συνθήκες….) η ύπαρξη
    περιφερειακών οργανώσεων ΚΟΜΣ δημιουργεί ελπιδοφόρες προοπτικές.

    Η ύπαρξη πρόβλεψης για δημιουργία ΚΟΜΣ μεταξύ δύο ή και περισσοτέρων
    όμορων περιφερειών μπορεί να ξεπεράσει το ενδεχόμενο αδυναμίας της
    μιας ΚΟΜΣ σε κάθε περιφέρεια λόγω του μικρού αριθμού ΚΜΣ.

  • 14 Σεπτεμβρίου 2017, 22:42 | ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ

    Η μελισσοκομική ιστοσελίδα ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑΣ έχει πάνω από 9000 μέλη που αποτελούν ποσοστό μεγαλύτερο από το 50% του συνόλου των μελισσοκόμων της χώρας. Συζητήσαμε επισταμένα με τα μέλη μας το σχέδιο Νόμου για τον Αγροτικό Συνδικαλισμό, λάβαμε υπόψη μας τις προτάσεις του κου Ντούρα και διαμορφώσαμε την παρακάτω άποψη.

    α) Ένα σημείο της επικείμενης νομοθεσίας που προβληματίζει, είναι κατά πόσο στους Κλαδικούς Μελισσοκομικούς Συλλόγους (ΚΜΣ) θα ανήκουν τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι ερασιτέχνες μελισσοκόμοι. Το αίτημα των μελισσοκόμων είναι να συνεχίσουν οι μελισσοκομικοί σύλλογοι να περιλαμβάνουν όλους τους μελισσοκόμους που έχουν αριθμό μητρώου στις ΔΑΟΚ είτε ως μόνιμα είτε ως προσωρινά ειδικά μέλη. Τα ειδικά μέλη είναι εν δυνάμει επαγγελματίες οι οποίοι θα στελεχώσουν αργότερα ως κανονικά μέλη στους Συλλόγους

    β) Η άποψη ότι «η δημιουργία Κλαδικών Ομοσπονδιών Μελισσοκομικών Συλλόγων (ΚΟΜΣ) ανά περιφέρεια θα νομιμοποιήσει τον παραλογισμό των μπλόκων που λειτουργούσαν εξωθεσμικά και θα ενισχύσει διασπαστικές και κομματικές κινήσεις» αποτελεί παραλήρημα ατόμου που χάνει την μοναδικότητα στις επαφές με τα γραφεία των Υπουργών και Υφυπουργών, τις ετήσιες χρηματοδοτήσεις του ΥΠΑΑΤ και το κομματικό εφαλτήριο για την ανέλιξη στα βουλευτικά έδρανα.

    Το παλιό σύστημα της μιας και μοναδικής ΚΟΣΜ (ΟΜΣΕ) δημιούργησε παρά έλυσε προβλήματα στη Ελληνική Μελισσοκομία και η διασπαστική της πολιτική ανάγκασε Μελισσοκομικούς Συλλόγους να αποχωρίσουν. Οι περιφερειακές ΚΟΣΜ ασφαλώς θα είναι περισσότερο ευέλικτες από τη μια και μοναδική, θα μεταφέρουν τοπικά προβλήματα τα οποία η μια ΚΟΜΣ, δεν θα μπορούσε να εντοπίσει (το είδαμε στην πράξη) και το σπουδαιότερο η ανάδειξη των προβλημάτων και οι προτάσεις επίλυσής τους δεν θα στηρίζεται στη μοναδικότητα, σπουδαιότητα ή αυταρχικότητα ενός ατόμου.

    γ) Αιτία μη εφαρμογής του ν.4015 ήταν η ενσωμάτωση σε ενιαίους συλλόγους τους μελισσοκόμους και τους κτηνοτρόφους. Στο θέμα αυτό σύσσωμοι οι μελισσοκομικοί σύλλογοι και η ΟΜΣΕ αντέδρασαν με το επιχείρημα ότι είναι εντελώς διαφορετικά τα προβλήματα των κτηνοτρόφων, των μελισσοκόμων και των αλιέων. Ο διαχωρισμός σε ξεχωριστούς Μελισσοκομικούς Συλλόγους θεωρήθηκε και είναι επιτυχία του κλάδου που το απαίτησε με επιμονή και επιχειρήματα. Για το λόγο αυτό μας εξέπληξε αρνητικότατα η προσωπική άποψη ότι η «κτηνοτροφία, η αλιεία και η μελισσοκομία αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα πανελλαδικά γι’ αυτό και πρέπει να έχουν μια ενιαία Συνομοσπονδία». Η Συνομοσπονδία των περιφερειακών ΚΟΜΣ θα αποτελέσει το ανώτερο συνδικαλιστικό όργανο του κλάδου και μέσω αυτού θα μεταφέρονται και θα επιλύονται τα περιφερειακά προβλήματα. Η θετική ανταπόκριση του Υπουργείου στο αίτημα των μελισσοκόμων για ξεχωριστούς Συλλόγους, Ομοσπονδίες και Συνομοσπονδία είναι επίτευγμα αγώνων των μελισσοκόμων και δεν πρέπει να θυσιαστεί χάριν ατομικών και προσωπικών επιδιώξεων.

    Επισημαίνεται ότι οι προτάσεις του κου Ντούρα ως προέδρου ΟΜΣΕ, δεν προήλθαν μέσα από συζητήσεις Γενικών Συνελεύσεων Μελισσοκομικών Συλλόγων και κατά την άποψή μας αποτελούν προσωπικές απόψεις οι οποίες επ’ ουδενί τρόπο αντιπροσωπεύουν τους έλληνες μελισσοκόμους και τους συλλόγους τους.

    Οι Διαχειριστές της Ιστοσελίδας
    Λύτρας Γιάννης
    Μόσχος Ντιώνιας
    Κοσμάς Βασιλειάδης
    Βαχλιώτης Χαράλαμπος

  • 13 Σεπτεμβρίου 2017, 13:35 | βΑΣΙΛΗΣ ΝΤΟΥΡΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

    Παρατηρήσεις –Σκέψεις επί του σχεδίου νόμου «ΑΓΡΟΤΙΚΟΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ»

    Ο συνδικαλισμός είναι πυλώνας της Δημοκρατίας, αρχή της κοινωνικοποίησης και συναδέλφωσης ομοιοαπασχολούμενων, εφαλτήριο οικονομικής και κοινωνικής αναβάθμισης και στις σημερινές συνθήκες ελπίδα και δρόμος επιβίωσης.
    Ο αγροτοσυνδικαλισμός δεν μπορεί να είναι διαφορετικός και η πολιτεία δε μπορεί να σκέφτεται διαφορετικά. Κάθε σκέψη περιορισμού ή χειραγώγησής του μέσα από νομοθετικές ρυθμίσεις μόνο ζημιά μπορεί να κάνει και θα έχει εντελώς αντίθετα αποτελέσματα. Μην ξεχνάτε την τύχη του Ν.4015/2011 ο οποίος είχε μάλλον τους ίδιους συντάκτες με την τωρινή πρόταση νόμου.
    Ο αγροτοσυνδικαλισμός χρειάζεται απόλυτη ελευθερία και μεγάλες αποστάσεις από κόμματα και κράτος. Ο νέος νόμος θα πρέπει να εκλαϊκεύει τα αντίστοιχα άρθρα του Αστικού Κώδικα και του Συντάγματος.
    Μέλη των Κλαδικών Αγροτικών Συλλόγων επιβάλλεται να μπορούν να είναι όλοι όσοι παράγουν.
    Αυτή τη λογική προωθεί και η ΕΕ αφού επιδοτεί την παραγωγή χωρίς διακρίσεις μέσα από την ΚΑΠ και στον κλάδο μας, τη μελισσοκομία, στηρίζει όλους ανεξαιρέτως με τα τριετή εθνικά προγράμματα μελισσοκομίας. Στη μελισσοκομία απασχολούνται περίπου 25.000 μελισσοκόμοι από τους οποίους πλέον του 80% είναι ετεροαπασχολούμενοι και ερασιτέχνες. Δε γίνεται να ψηφιστεί νόμος ο οποίος ουσιαστικά θα τους φιμώνει απαγορεύοντάς τους τη συμμετοχή στα κοινά. Ο αποκλεισμός των ετεροαπασχολούμενων από τους ΚΑΣ θα δημιουργήσει προβλήματα διάσπασης και κοινωνικής συνοχής αλλά και στην παραγωγική διαδικασία και διάθεση των προϊόντων.
    Δεν μπορεί να αποφασίζουν και να συναλλάσσονται με την πολιτεία οι εκπρόσωποι του 15% των μελισσοκόμων μιλώντας για τον κλάδο. Όλοι παράγουμε. Όλοι παρέχουμε την υπηρεσία της επικονίασης στις καλλιέργειες και στο οικοσύστημα. Όλοι έχουμε κοινά προβλήματα και θα πρέπει να λειτουργούμε με ό,τι έχουμε κοινό κι όχι να ψάχνουμε τη διαφορά.
    Η δημιουργία ΚΟΑΣ ανά περιφέρεια θα νομιμοποιήσει τον παραλογισμό των «μπλόκων» που λειτουργούσαν εξωθεσμικά και θα ενισχύσει διασπαστικές και κομματικές κινήσεις. Θα έχουμε μια βιομηχανία δημιουργίας ΚΟΑΣ χωρίς προσφορά και μέλλον γιατί δε θα μπορούν να συντηρηθούν οικονομικά ούτε και στελεχιακά. Θα είναι θνησιγενείς. Τα διαφορετικά προβλήματα κάθε κλάδου ανά περιφέρεια μπορούν και πρέπει να προωθούνται από τους ΚΑΣ. Γνωρίζουμε από το παρελθόν πως κάποιες περιφέρειες κέρδισαν σε βάρος άλλων. Ας μη το νομιμοποιήσουμε.
    Η κτηνοτροφία κάθε είδους, η αλιεία και η μελισσοκομία αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα πανελλαδικά και χρειάζονται ενιαία αντιμετώπιση. Μια ΚΟΑΣ ανά κλάδο είναι αρκετή. Με αυτή θα πρέπει να συναλλάσσεται η πολιτεία και έτσι να βρίσκονται λύσεις στα άμεσα προβλήματα και να σχεδιάζεται το μέλλον του κλάδου. Η λογική αυτό επιβάλλει.
    Συγκεκριμένα, στη μελισσοκομία, το μόνο ίσως οργανωμένο συνδικαλιστικά κλάδο, δυσκολευόμαστε να διατηρήσουμε μία Ομοσπονδία. Η δυνατότητα δημιουργίας ΚΟΑΣ ανά περιφέρεια θα διαλύσει ό,τι υπάρχει γιατί θα λειτουργήσει διασπαστικά.
    Για το μέγεθος της χώρας μας μία Συνομοσπονδία, η οποία θα καλύπτει όλους τους κλάδους της παραγωγής, είναι αρκετή και θα είναι και λειτουργική στο πλαίσιο της συνύπαρξης και της άμβλυνσης των διαφορών μεταξύ των κλάδων. Ας βρούμε το μέτρο στη ζωή μας αφήνοντας στην άκρη ιδεατισμούς και μη υλοποιήσιμες σκέψεις.
    Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω ότι η απαγόρευση συμμετοχής σε δύο ΔΣ θεωρώ ότι είναι εκτός λογικής και βεβαίως αντιδημοκρατική και μη σύννομη πρόταση. Αφήστε τα μέλη κάθε κλάδου να εκλέγουν αυτούς που πιστεύουν ότι θα υπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Κανόνες απαγόρευσης για το ποιόν εκλέγουμε δεν είναι λογικό να προσπαθεί να επιβάλλει η πολιτεία.

    Βασίλης Ντούρας, Πρόεδρος Ομοσπονδίας Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδος

  • 3 Σεπτεμβρίου 2017, 09:45 | Παναγιώτης Παναγιωτόπουλος

    Ως προς την σύσταση ΚΑΣ και ΚΟΑΣ θα πρέπει, κατά την άποψή μου, να ληφθεί μέριμνα ώστε να αποφευχθούν προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την μέχρι σήμερα ισχύουσα νομοθεσία (Ν.4015).
    Ειδικότερα, να υπόκειται στην διακριτική ευχέρεια του εκάστοτε ΚΑΣ αν τα άτομα που δέχεται ως μέλη του, θα ασκούν την ίδια αγροτική δραστηριότητα ή και διαφορετικές.

    Ως παράδειγμα αναφέρω ότι οι μελισσοκόμοι έχουν συγκρουόμενα συμφέροντα με τους καλλιεργητές ως πρός τη χρήση φυτοφαρμάκων κλπ… Αν λοιπόν οι μελισσοκόμοι δεν έχουν τη δυνατότητα να συγκροτήσουν δικούς τους ΚΑΣ και δική τους ΚΟΑΣ, αλλά υποχρεούνται να συμμετέχουν σε μεικτούς ΚΑΣ ή ΚΟΑΣ, η φωνή τους θα φιμώνεται και δεν θα φτάνει ποτέ με θεσμικό τρόπο στο υπουργείο, διότι οι μελισσοκόμοι θα είναι πάντα λιγότεροι από τους αγρότες, άρα θα αποτελούν πάντα μειοψηφία, και ποτέ καμία Γενική Συνέλευση ενός μεικτού ΚΑΣ ή ΚΟΑΣ δεν θα εγκρίνει τα αιτήματά και τις προτάσεις των μελισσοκόμων για να τα προωθήσει στο υπουργείο.
    Ευχαριστώ.

  • 29 Αυγούστου 2017, 14:54 | Παλαιιολόγος Αντώνης

    Το πολυσχιδές γεωμορφολογικό περιβάλλον της χώρας μας, σε συνδυασμό με τις ποικίλες βιοκλιματικές συνθήκες διαμορφώνουν τρεις (3) τύπους άσκησης της γεωργίας :

    1. Την ορεινή – μειονεκτική γεωργία
    2. Την πεδινή γεωργία
    3. Τη νησιωτική γεωργία.

    Κάθε ένας τύπος παρουσιάζει τις δικές του οικονομικές, κοινωνικές, επαγγελματικές και περιβαλλοντικές ιδιαιτερότητες και δυσκολίες, πάνω στις οποίες οι κατά τόπους συνδικαλιστικές οργανώσεις θα πρέπει να μεριμνούν για την προαγωγή και τη διασφάλιση των συμφερόντων των μελών τους.

    Στο πλαίσιο αυτό, ίσως , θα πρέπει να εξετασθεί η δυνατότητα σύστασης και λειτουργίας συνδικαλιστικών οργανώσεων στον αγροτικό χώρο, όχι με τον πολυμερισμό αυτών σε κλαδικούς αγροτικούς συλλόγους, αλλά σε συγκροτημένους αγροτικούς συλλόγους κατά την έννοια της ορεινής – μειονεκτικής γεωργίας, πεδινής γεωργίας και νησιωτικής γεωργίας, σε αντιστοιχία σχετικών οδηγιών της Ε.Ε. για την ορεινότητα περιοχών της χώρας μας και όχι μόνο.

    Αυτό συνεπάγεται τη σύσταση και λειτουργία ενός συγκροτημένου και ενιαίου αγροτικού συλλόγου ανά Δημοτική ή Τοπική κοινότητα.

    Έτσι, αποφεύγεται η πολυδιάσπαση και ο πολυμερισμός των συνδικαλιστικών οργανώσεων σε πολύ μικρές κλαδικές οργανώσεις, χωρίς ουσιαστικό αντίκρισμα.

    Κατ’ επέκταση διαμορφώνονται και οι αντίστοιχες διαιρέσεις σε ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες.

    Όσον αφορά στις Ενώσεις Νέων Αγροτών (ΕΝΑ ) και την Πανελλήνια Ένωση Νέων Αγροτών ( ΠΕΝΑ )επισημαίνουμε ότι αποτελούν μια εξέχουσα διάκριση σε σχέση με τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις, αναφέρονται σε νέους ηλικιακά αγρότες, στους οποίους οφείλουμε να σκύψουμε με ιδιαίτερη προσοχή , γιατί τους έχει ανάγκη ο πρωτογενής τομέας και όχι αποσπασματικά ( βλ. σχετικά άρθρο 15 ), ενώ θα πρέπει να υπάρχει ενιαία διάχυση των θέσεων τους μέσα από μια ενιαία οργάνωση ανά Περιφερειακή Ενότητα.

Σχόλια