1. Οι επαγγελματίες χρήστες γεωργικών φαρμάκων υποχρεούνται να κατέχουν πιστοποιητικό γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων στα θέματα του Παραρτήματος Β του ν. 4036/2012 (Α΄8), ώστε να μπορούν να προμηθεύονται νόμιμα φυτοπροστατευτικά προϊόντα εγκεκριμένα για επαγγελματική χρήση.
2. Η κατοχή πτυχίου Γεωπόνου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΑΕΙ) ή πτυχίου Τμήματος Φυτικής Παραγωγής ή Τμήματος Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας ή Τμήματος Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας της Σχολής Γεωπονίας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) ή ισότιμου πτυχίου ή διπλώματος αντίστοιχων ειδικοτήτων σχολών κράτους μέλους της ΕΕ ή χωρών εκτός ΕΕ, επέχει θέση πιστοποιητικού γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων αορίστου ισχύος.
3. Τα πιστοποιητικά γνώσεων ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων της παραγράφου 1, χορηγούνται μέσω ηλεκτρονικής εφαρμογής από τη ΣΕΑ, μετά από επιτυχή εξέταση των ενδιαφερομένων στα ειδικά εξεταστικά κέντρα του άρθρου 10, η οποία διενεργείται μέσω βάσης δεδομένων που τηρεί η ΣΕΑ. Σε αυτήν καταχωρίζονται ερωτήσεις πολλαπλών επιλογών, με μόνο μια σωστή απάντηση σε κάθε ερώτηση.
Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς κατάρτισης στην ορθολογική χρήση γεωργικών φαρμάκων των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 4, δύνανται να χορηγούν τα πιστοποιητικά της παραγράφου 1, μετά από γραπτές εξετάσεις των ενδιαφερομένων σε ερωτήσεις από τη βάση δεδομένων που τηρεί η ΣΕΑ. Στην περίπτωση αυτή δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις της παραγράφου 1 του άρθρου 10 του Κεφαλαίου ΙΙ.
4. Η ΣΕΑ δημιουργεί βάση δεδομένων με ερωτήσεις πολλαπλής επιλογής, όπου μόνον μία επιλογή είναι η σωστή. Οι ερωτήσεις καταχωρίζονται ανά κεφάλαιο του Παραρτήματος Β του ν.4036/2012.
5. Οι ενδιαφερόμενοι καλούνται να απαντήσουν σε σαράντα (40) ερωτήσεις μέσα σε ορισμένο χρόνο, τυχαία επιλεγμένες από τη βάση δεδομένων της παραγράφου 3, ανά περίπτωση του Παραρτήματος Β του ν.4036/2012, ως εξής:
α) περιπτώσεις α), β) και μ): Τέσσερις (4) ερωτήσεις,
β) περιπτώσεις γ), στ), ζ), ι) και λ): Δώδεκα (12) ερωτήσεις,
γ) περιπτώσεις δ), ε) και κ): Δώδεκα (12) ερωτήσεις και
δ) περιπτώσεις η) και θ): Δώδεκα (12) ερωτήσεις.
Για τη χορήγηση του πιστοποιητικού απαιτείται η σωστή απάντηση σε τουλάχιστον είκοσι (20) ερωτήσεις.
6. Μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης οι ενδιαφερόμενοι ενημερώνονται άμεσα για τον αριθμό των ερωτήσεων που απάντησαν ορθά και για τη χορήγηση ή μη του πιστοποιητικού. Το πιστοποιητικό εκτυπώνεται και σε αυτό αναγράφεται μοναδικός κωδικός και ενημερώνεται σχετικά το μητρώο της παραγράφου 2 του άρθρου 8.
Θα πρέπει να διασφαλισθεί η ακεραιότητα της χορήγησης πιστοποιητικού κατάρτισης. Κατά τη διαδικασία της εξέτασης πρέπει να υπάρχει ελεγκτικός μηχανισμός.
Να ενημερώνονται οι ΔΑΟΚ για τις ημερομηνίες διεξαγωγής των εξετάσεων με ηλεκτρονικό μήνυμα.
Να μην εμφανισθούν τα ευτράπελα που υπήρχαν στην αρχή της εφαρμογής από διάφορα εξεταστικά κέντρα.
Στη διαδικασία των γραπτών εξετάσεων για τη χορήγηση του πιστοποιητικού ,προτείνουμε ο υποχρεωτικός αριθμός σωστών απαντήσεων να αυξηθεί σε τριάντα (30), από είκοσι (20)που είναι σήμερα. Θεωρούμε πως δεν διασφαλίζεται η κατάρτιση του εξεταζόμενου όταν επιτρέπεται να έχει απαντήσει λάθος στις μισές από τις σαράντα (40) ερωτήσεις που του υποβάλλονται.
Η κατάρτιση θα πρέπει να ελέγχεται από αρμόδια κλιμάκια κατά τα πρότυπα ελέγχων των προγραμμάτων επιμόρφωσης ΛΑΕΚ. Οι εξετάσεις κρίνονται υποχρεωτικές και με εντατικοποίηση των ελέγχων θα εξαλειφθούν παραβατικά φαινόμενα.
Στο σύνολο των 40 ερωτήσεων να απαιτούνται 28 σωστές απαντήσεις, ποσοστό επιτυχίας 70%
Τόσο α)η κατάρτιση όσο και β)η εξέταση θα πρέπει να είναι υποχρεωτικές.
α) Η κατάρτιση γιατί θα αποκτηθούν ουσιαστικά οι απαραίτητες γνώσεις και επιπρόσθετα γιατί μέσα από την παιδεία είναι ο μόνος τρόπος να ενημερωθούν και να αλλάξουν «κακές» συνήθειες του παρελθόντος (ψεκασμοί χωρίς χρήση προστατευτικών μέσων ατομικής προστασίας, πέταγμα κενών φιαλών φυτοφαρμάκων κ.α.).
Θα πρέπει να δηλώνεται στην ηλεκτρονική εφαρμογή του ΥΠΑΑΤ τουλάχιστον 2 ημέρες νωρίτερα ώστε να υπάρχει η δυνατότητα ελέγχου της πραγματοποίησης κατάρτισης.
β) Η εξέταση επίσης να είναι υποχρεωτική γιατί θα πιστοποιείται η απόκτηση της γνώσης καθώς και ότι όλο το σύστημα δουλεύει σωστά.
Η κατάρτιση, πρέπει να εστιάζει στην επιμόρφωση όλων ανεξαιρέτως των χρηστών χωρίς την διενέργεια εξετάσεων. Είναι γνωστό άλλωστε σε όλους τους εμπλεκόμενους, ότι μέχρι σήμερα το σύστημα λειτούργησε ως μέσον εξασφάλισης ενός «χαρτιού», του πιστοποιητικού ορθολογικής χρήσης ΓΦ, όπου η κατάρτιση ήταν ανύπαρκτη και ενίοτε οι ενδιαφερόμενοι προς πιστοποίηση χρήστες, δεν συμμετείχαν καν στις υποτιθέμενες εξετάσεις.
Θα πρέπει να δοθεί βάρος στην κατάρτιση, να καταργηθούν οι «εξετάσεις» και στην θέση τους να υπάρχει μόνο, διαρκής και ουσιαστική, κατάρτιση των χρηστών, προς όφελος του περιβάλλοντος και της υγείας των χρηστών και των πολιτών.