1. Η κατάρτιση στην ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων διενεργείται από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς που διαθέτουν επαρκή δομή και οργάνωση για τον σκοπό αυτόν.
2. Οι δημόσιοι φορείς κατάρτισης ορθολογικής χρήσης γεωργικών φαρμάκων είναι:
α) ο Ελληνικός Γεωργικός Οργανισμός (ΕΛ.Γ.Ο.) «ΔΗΜΗΤΡΑ»,
β) τα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και
γ) το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο.
3. Οι ιδιωτικοί φορείς κατάρτισης στην ορθολογική χρήση γεωργικών φαρμάκων είναι:
α) οι αδειοδοτημένοι φορείς δια βίου μάθησης – μη τυπικής εκπαίδευσης ενηλίκων από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και
β) τα πιστοποιημένα κέντρα επαγγελματικής κατάρτισης από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων,
4. Οι δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς κατάρτισης στην ορθολογική χρήση γεωργικών φαρμάκων των παραγράφων 2 και 3, καταχωρίζονται στο μητρώο της περίπτωσης β) της παραγράφου 3 του άρθρου 2. Για την καταχώρισή τους στο μητρώο οι φορείς κατάρτισης πρέπει να:
α) απασχολούν επαρκή αριθμό εκπαιδευτών με τα προσόντα της παραγράφου 7, προκειμένου να καλύπτονται τα περιεχόμενα του Παραρτήματος Β του ν. 4036/2012 (Α΄8),
β) παρέχουν θεωρητική και πρακτική κατάρτιση,
γ) διαθέτουν την απαραίτητη κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή για παροχή κατάρτισης.
5. Οι φορείς δύνανται να παρέχουν το πρόγραμμα κατάρτισης στην ορθολογική χρήση γεωργικών φαρμάκων στο σύνολο των θεμάτων του Παραρτήματος Β του ν.4036/2012 (Α΄8).
6. Το πρόγραμμα κατάρτισης στην ορθολογική χρήση γεωργικών φαρμάκων καθίσταται υποχρεωτικό, για τους μη έχοντες πιστοποίηση. Με εγκύκλιο του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων εξειδικεύονται οι λεπτομέρειες της κατάρτισης, όπως οι ώρες συνολικής διάρκειας που θα περιλαμβάνουν θεωρητικό και πρακτικό μέρος και καλύπτουν, ενδεικτικά και όχι περιοριστικά τα κεφάλαια του Παραρτήματος Β του ν.4036/2012.
7. Τα φυσικά πρόσωπα, προκειμένου να απασχολούνται ως εκπαιδευτές σε φορείς κατάρτισης στην ορθολογική χρήση των γεωργικών φαρμάκων πρέπει να διαθέτουν:
α) Ως βασικό τίτλο σπουδών, πτυχίο Γεωπόνου Ανώτατου Εκπαιδευτικού Ιδρύματος (ΑΕΙ) ή πτυχίο Τμήματος Φυτικής Παραγωγής ή Τμήματος Διοίκησης Γεωργικών Εκμεταλλεύσεων της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας ή Τμήματος Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας της Σχολής Γεωπονίας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων (ΤΕΙ) ή ισότιμο πτυχίο ή δίπλωμα αντίστοιχων ειδικοτήτων σχολών κράτους μέλους της ΕΕ ή χωρών εκτός ΕΕ.
β) να είναι εγγεγραμμένοι στο μητρώο της παραγράφου 2 του άρθρου 3.
Η παρακολούθηση προγράμματος κατάρτισης πρέπει να είναι υποχρεωτική για όλους και για «τους μη έχοντες πιστοποίηση» και γι’ αυτούς που πρόκειται να ανανεώσουν.
Όπως αποδεικνύεται μόνο με την εξέταση για την οποία «παπαγαλίζουν» τις ερωτοαπαντήσεις δεν γνωρίζουν σημνατικά θέματα για την προστασία της υγείας τους, των φυσικών εχθρών (ψεκάζουν για παράδειγμα τα ανήλικα της πασχαλίτσας που δεν την γνωρίζουν αν και έχουν απαντήσει στη σχετική ερώτηση ότι είναι ωφέλιμο), την εφαρμογή της ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας καθώς και πολλά άλλα αντικείμενα αλλά και παραβάσεις, στις οποίες υποπίπτουν με διοικητικές και ποινικές κυρώσεις επειδή δεν τις γνώριζαν άν και εξετάσθηκαν επιτυχώς «παπαγαλίζοντας».
Γι’ αυτό η κατάρτιση πρέπει να είναι υποχρεωτική και να επικαιροποιείται.
Σε όλα σχεδόν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης η παρακολούθηση σεμιναρίου 4 ημερών είναι υποχρεωτική με επικαιροπίηση κάθε 5 έτη, ενώ σε ορισμένες μόνο, η ανανέωση της πιστοποίησης γίνεται με παρακολούθηση ολιγοήμερου σεμιναρίου χωρίς συμμετοχή σε εξετάσεις.
Επιπρόσθετα δεν νοείται διεθνώς αναγνωρισμένη πιστοποίηση με μικρότερο ποσοστό του 70%. Δεν είναι μάθημα για να θεωρείται επιτυχία το 50% αλλά για πιστοποίηση, που σημαίνει ότι ο επαγγελματίας θα πρέπει να γνωρίζει τα περισσότερα του επαγγέλματός του. Όπως άλλωστε τονίζουν και οι δικαστικές αρχές σε εκδίκαση αντίστοιχων παραβάσεων «δεν δικαιολογείται άγνοια του νόμου από τους επαγγελματίες σε ότι αφορά το επάγγελμά τους».
Η παρακολούθηση προγράμματος κατάρτισης πρέπει να είναι υποχρεωτική για όλους τους παραγωγούς επαγγελματίες χρήστες και όχι μόνο για «τους μη έχοντες πιστοποίηση».
Η πιστοποίηση από μόνη της δεν εξασφαλίζει τη γνώση και επιπλέον η γνώση πρέπει να ανανεώνεται και να επικαιροποιείται.
Κατά τη διάρκεια της καθημερινής μας ενασχόλησης με την εφαρμογή της Οδηγίας διαπιστώνουμε σημαντικές ελλείψεις βασικών γνώσεων από τους παραγωγούς κατόχους πιστοποίησης (πχ στην επιλογή των κατάλληλων μεθόδων στο πλαίσιο της ολοκληρωμένης φυτοπροστασίας, στις μεθόδους εφαρμογής των φπ, στην τήρηση των αποστάσεων εφαρμογής, στην ενημέρωση του κοινού πριν τον ψεκασμό κ.α.). Όλα αυτά παρά τις συνεχείς ενημερώσεις που πραγματοποιεί με κάθε μέσο η ΔΑΟ ΠΕ Λάρισας.
Από πρόσφατη συμμετοχή μου στο σχετικό BTSF διαπίστωσα ότι στο σύνολο σχεδόν των ΚΜ της Ευρωπαϊκής Ένωσης η παρακολούθηση σεμιναρίου 3-4 ημερών είναι υποχρεωτική, ενώ σε κάποιες χώρες (πχ Σλοβενία), η ανανέωση της πιστοποίησης γίνεται μόνο με παρακολούθηση σύντομου σεμιναρίου και χωρίς συμμετοχή σε εξετάσεις.
Τέλος πιστεύω ότι, δεδομένου ότι η εφαρμογή των αρχών της Ολοκληρωμένης Φυτοπροστασίας είναι πολύ σημαντική για την προστασία της υγείας μας και του περιβάλλοντος, η βάση του 50% για τη λήψη του πιστοποιητικού είναι χαμηλή για να αποδεικνύει ότι ο εξεταζόμενος διαθέτει επαρκείς γνώσεις.