Άρθρο 18 Απαγόρευση χρησιμοποίησης κάθε είδους ζώου σε κάθε είδους θεάματα και άλλες συναφείς δραστηριότητες

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

Η παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής: «2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

Η παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση για οποιοδήποτε σκοπό».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

Η παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση»

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

κκ Υπουργοί, κε Υπουργέ,

Με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ζώα το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή προς διαβούλευση που αφορά τη χρηματοδότηση των Δήμων για την συντήρηση ή τη δημιουργία καταφυγίων για αδέσποτα ζώα και τις ανακοινώσεις που έχουν ήδη δημοσιευτεί είτε υπέρ της δημιουργίας δημοτικών καταφυγίων είτε κατά αυτών, θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψη μας επι του θέματος.

Η μέχρι σήμερα διαχείριση των αδέσποτων ζώων από τους Δήμους έχει αποδειχτεί εντελώς ανεπαρκής. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί αλλά θεμέλιο όλων είναι η αντιμετώπιση του ζητήματος των αδέσποτων ζώων ως αιτία κι οχι ως αποτέλεσμα, και τα ίδια τα ζώα όπως όλα τα άψυχα υλικά που έχουν να διαχειριστούν. Γι’ αυτό η πλειοψηφία των Δήμων
• Δεν διαθέτει καν αρμόδια υπηρεσία, όπου υπάρχει λειτουργεί με ωράριο δημοτικής υπηρεσίας (λες κι ας πούμε ένα τραυματισμένο ζώο μπορεί να περιμένει να πάει στον κτηνίατρο, όπως τα κομμένα κλαδιά να περισυλλεγούν)
• Υπογράφουν προγράμματα που οι υπερτιμολογημένες κτηνιατρικές υπηρεσίες δεν φτάνουν να καλύψουν 12 μήνες με αποτέλεσμα τα ζώα να παραμένουν αβοήθητα μέχρι να κινηθούν οι δυσκίνητες γραφειοκρατικές διαδικασίες για την υπογραφή νέου προγράμματος
• Tα καταφύγια- όπου υπάρχουν- καταλήγουν σε αποθήκες ψυχών, με ακατάλληλες εγκαταστάσεις, πλημμελή καθαριότητα και μηδενικό ενδιαφέρον για το γεγονός ότι εκεί μέσα ζουν ΣΥΝΑΙΣΘΑΝΟΜΕΝΑ πλάσματα με συγκεκριμένες ανάγκες που οφείλουν να καλύπτονται καθημερινά.
• Οι δε υιοθεσίες, εάν κι εφόσον γίνει προώθηση των έγκλειστων ζώων προς υιοθεσία (πράγμα γενικώς σπάνιο), περιορίζονται σε άλλη μια γραφειοκρατική διαδικασία όπου το «αντικείμενο» – ναι, το ζώο εννοούμε- απλά αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς χωρίς οι αρμόδιοι υποτίθεται δημοτικοί υπάλληλοι να ενδιαφέρονται για τις συνθήκες διαβίωσης του ζώου αυτού στη νέα οικογένεια.

Πώς δημιουργούνται τα αδέσποτα κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ενδιαφερθεί να μάθει, ούτε φυσικά να λάβει μέτρα για να μην δημιουργούνται. Όταν όμως η πηγή είναι βρώμικη, δεν μπορείς να καθαρίσεις το ποτάμι. Η πηγή είναι μια και βρωμάει συμφέροντα: Τα δεσποζόμενα ζώα. Αυτά που αποκτήθηκαν μέσω του προσοδοφόρου εμπορίου ψυχών από τα pet shop, αυτά που παρέμειναν αστείρωτα και τα παιδιά τους είτε πετάχτηκαν είτε «μοιράστηκαν» – με ή χωρίς αντίτιμο, σε φίλους, συγγενείς, φίλους φίλων και γνωστούς. Που βρέθηκαν με ανθρώπους που καμία ηθική δέσμευση δεν ένοιωσαν απέναντί τους και με ευκολία τα πέταξαν στο δρόμο και τα έκαναν αδέσποτα. Αν αυτή η «πηγή» δεν καθαρίσει, ούτε οι στειρώσεις, ούτε τα καταφύγια θα είναι ποτέ αρκετά.
Μια ακόμη μεγάλη πληγή που γεμίζει την Ελλάδα αδέσποτα είναι οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι. Η επαρχία είναι γεμάτη ζώα πεταμένα σε χαράδρες και ρέματα γιατί δεν θέλουν να τα στειρώσουν ή τους είναι πλέον ακατάλληλα για κυνήγι.

Το άρθρο 18 προστατεύει τα ιπποειδή, τους σκύλους και τις γάτες από την εκτροφή τους για τη χρήση κρέατος, γούνας και δέρματος, τη στιγμή που εκατομμύρια ζώα ενός κατώτερου θεού εκτρέφονται, βιάζονται, κακοποιούνται και δολοφονούνται με βάναυσο τρόπο για να χαρίσουν απλόχερα στο ανθρώπινο είδος το κρέας τους, το δέρμα και τη γούνα τους, για να προσφέρουν θέαμα «εκπαιδευτικό», ζουν μαρτυρικά όλη την τους τη ζωή σε κλουβιά για να προσφέρουν «γνώση» σε παιδιά.
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ενα σκύλο και μια αλεπού; Σε μια γάτα και ένα πρόβατο; Σε έναν άνθρωπο και ένα μινκ; Η κακοποίηση είναι ίδια, ο πόνος είναι ίδιος, ο φόβος είναι ίδιος. Είτε είσαι άλογο, είτε «παραγωγικό» ζώο είτε άνθρωπος, υποφέρεις με τον ίδιο τρόπο, υποφέρεις απο τα ίδια συναισθήματα.
Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια στην εκμετάλλευση και την κακοποίηση; Ζητάμε το τέλος αυτής της βίας, ζητάμε ίδια και ίσα δικαιώματα για όλα τα ζώα, κάθε είδους.

Γι’ αυτό η δική μας γνώμη, η οποία έχει αποκρυσταλλωθεί από την εμπειρία μας στους δρόμους και την καθημερινή μας επαφή με τον κόσμο- και τον κοσμάκη που μας περιβάλλει κι απειλεί την ψυχική μας ισορροπία- είναι ότι ΝΑΙ οφείλει κάθε Δήμος να διαθέτει έναν ΝΟΜΙΜΟ και ΥΨΗΛΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ χώρο για την φιλοξενία των αδέσποτων ζώων, που θα διαθέτει χώρους τέτοιους που θα προστατεύουν πλήρως τα ζώα από τις καιρικές συνθήκες και χώρους προαυλισμού-παιχνιδιού. Χώρους που θα διαχειρίζονται από κοινού δημοτικοί υπάλληλοι και νόμιμα σωματεία εθελοντών πολιτών που αφ’ ενός θα εξασφαλίζουν την καλή διαβίωση των ζώων σε αυτά αφ’ ετέρου θα συνεισφέρουν στην καλή αποκατάσταση των ζώων σε οικογένειες μέσω αυστηρού ελέγχου των υιοθεσιών με κάθε νόμιμο μέσο. Κόντρα στα συμφέροντα που θέλουν τους αμιγώς αστικούς Δήμους όμηρους της νομοθεσίας για δημιουργία καταφυγίων στα όρη κι άγρια βουνά (άρα στην Αττική ΠΟΥΘΕΝΑ) προς όφελος των διαδημοτικών κέντρων που εκμεταλλεύονται τα ζώα αντί να τα προστατεύουν, τα σύγχρονα νόμιμα καταφύγια θα πρέπει να χωροθετούνται με τρόπο τέτοιο που να μην αντιμετωπίζονται τα αδέσποτα ζώα σαν απορρίμματα αλλά ως μέρος της κοινωνίας που τα παρήγαγε και πρέπει να φροντίσει την αποκατάστασή τους.

Απαραίτητα θα πρέπει να δημιουργηθούν μητρώα δεσποζόμενων ζώων σε κάθε δήμο και να δοθεί κίνητρο στους δημότες να στειρώνουν με χαμηλό κόστος τα δεσποζόμενα ζώα τους. Για τη στείρωση των αδέσποτων ζώων που είναι αυτονόητη δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω. Τέλος, σε κάθε Δήμο, να συστήνονται προγράμματα επιμόρφωσης των πολιτών και των μαθητών σε θέματα ζωοφιλίας.

Επίσης είναι αναγκαία η αυστηροποίηση και άρα ο περιορισμός εκτροφέων που με μοναδικό κίνητρο το κέρδος πωλούν άκριτα τα ζώα με αποτέλεσμα πάρα πολλά από αυτά να καταλήγουν αδέσποτα, να αναπαράγονται από παράνομους εκτροφείς και αδαείς πολίτες καθώς και να καταλήγουν ακόμα χειρότερα κακοποιημένα. Απαιτείται ο εξαιρετικά αυστηρός έλεγχος τους ώστε να διαπιστώνεται αν τηρούν τους κανόνες ευζωίας των ζώων, πόσο συχνά και σε τι συνθήκες τα αναπαράγουν και κυρίως σε ποιους τα πωλούν!Σε διαφορετική περίπτωση μιλάμε για μια διευκόλυνση παράνομου και ανήθικου εμπορίου ζώων.

Αν κάτι απ’ τα παραπάνω δεν ισχύσει, τότε είναι μάταιη κάθε προσπάθεια ελέγχου του αδέσποτου πληθυσμού και τα καταφύγια απλά θα λειτουργούν όπως μέχρι σήμερα σαν αποθήκες ψυχών και σε τίποτα δεν θα βοηθήσει η δημιουργία τους. Υπ’ αυτό το πρίσμα οι Φιλοζωικές Ομοσπονδίες δεν έχουν άδικο που βλέπουν τη δημιουργία καταφυγίων σαν μια προσπάθεια να εξοστρακιστούν τα αδέσποτα απ’ την ευαίσθητη ματιά των ψηφοφόρων φυλακισμένα χωρίς έγκλημα. Αλλά, γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να απαιτήσουμε και να πάρουμε για χάρη τους ασφαλή κι αξιοπρεπή καταφύγια- γέφυρες προς τη νέα τους ζωή σε μια οικογένεια που θα τα σέβεται και θα τ’ αγαπάει.

ΜΦΧ
ΖΩΟΦΙΛΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση»

Ευχαριστούμε τον Υπουργό που ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας για την αντικατάσταση της παρ. 3 του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 και τη συμπερίληψη-προσθήκη των ιπποειδών στην προστατευτική αυτή διάταξη. Εκτός από ουσιαστικό αντίκτυπο για τα ιπποειδή, η διάταξη έχει ιδιαίτερη ηθική και πολιτισμική σημασία.

Συμφωνούμε απόλυτα και συνυπογράφουμε τις προτάσεις της Ζωοφιλικής Ένωσης Ηλιούπολης

«Με αφορμή το νομοσχέδιο για τα ζώα το οποίο βρίσκεται αυτή τη στιγμή προς διαβούλευση που αφορά τη χρηματοδότηση των Δήμων για την συντήρηση ή τη δημιουργία καταφυγίων για αδέσποτα ζώα και τις ανακοινώσεις που έχουν ήδη δημοσιευτεί είτε υπέρ της δημιουργίας δημοτικών καταφυγίων είτε κατά αυτών, θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψη μας επι του θέματος.Η μέχρι σήμερα διαχείριση των αδέσποτων ζώων από τους Δήμους έχει αποδειχτεί εντελώς ανεπαρκής. Οι λόγοι είναι πάρα πολλοί αλλά θεμέλιο όλων είναι η αντιμετώπιση του ζητήματος των αδέσποτων ζώων ως αιτία κι οχι ως αποτέλεσμα, και τα ίδια τα ζώα όπως όλα τα άψυχα υλικά που έχουν να διαχειριστούν. Γι’ αυτό η πλειοψηφία των Δήμων
• Δεν διαθέτει καν αρμόδια υπηρεσία, όπου υπάρχει λειτουργεί με ωράριο δημοτικής υπηρεσίας (λες κι ας πούμε ένα τραυματισμένο ζώο μπορεί να περιμένει να πάει στον κτηνίατρο, όπως τα κομμένα κλαδιά να περισυλλεγούν)
• Υπογράφουν προγράμματα που οι υπερτιμολογημένες κτηνιατρικές υπηρεσίες δεν φτάνουν να καλύψουν 12 μήνες με αποτέλεσμα τα ζώα να παραμένουν αβοήθητα μέχρι να κινηθούν οι δυσκίνητες γραφειοκρατικές διαδικασίες για την υπογραφή νέου προγράμματος
• Tα καταφύγια- όπου υπάρχουν- καταλήγουν σε αποθήκες ψυχών, με ακατάλληλες εγκαταστάσεις, πλημμελή καθαριότητα και μηδενικό ενδιαφέρον για το γεγονός ότι εκεί μέσα ζουν ΣΥΝΑΙΣΘΑΝΟΜΕΝΑ πλάσματα με συγκεκριμένες ανάγκες που οφείλουν να καλύπτονται καθημερινά.
• Οι δε υιοθεσίες, εάν κι εφόσον γίνει προώθηση των έγκλειστων ζώων προς υιοθεσία (πράγμα γενικώς σπάνιο), περιορίζονται σε άλλη μια γραφειοκρατική διαδικασία όπου το «αντικείμενο» – ναι, το ζώο εννοούμε- απλά αλλάζει ιδιοκτησιακό καθεστώς χωρίς οι αρμόδιοι υποτίθεται δημοτικοί υπάλληλοι να ενδιαφέρονται για τις συνθήκες διαβίωσης του ζώου αυτού στη νέα οικογένεια.Πώς δημιουργούνται τα αδέσποτα κανείς μέχρι σήμερα δεν έχει ενδιαφερθεί να μάθει, ούτε φυσικά να λάβει μέτρα για να μην δημιουργούνται. Όταν όμως η πηγή είναι βρώμικη, δεν μπορείς να καθαρίσεις το ποτάμι. Η πηγή είναι μια και βρωμάει συμφέροντα: Τα δεσποζόμενα ζώα. Αυτά που αποκτήθηκαν μέσω του προσοδοφόρου εμπορίου ψυχών από τα pet shop, αυτά που παρέμειναν αστείρωτα και τα παιδιά τους είτε πετάχτηκαν είτε «μοιράστηκαν» – με ή χωρίς αντίτιμο, σε φίλους, συγγενείς, φίλους φίλων και γνωστούς. Που βρέθηκαν με ανθρώπους που καμία ηθική δέσμευση δεν ένοιωσαν απέναντί τους και με ευκολία τα πέταξαν στο δρόμο και τα έκαναν αδέσποτα. Αν αυτή η «πηγή» δεν καθαρίσει, ούτε οι στειρώσεις, ούτε τα καταφύγια θα είναι ποτέ αρκετά.
Μια ακόμη μεγάλη πληγή που γεμίζει την Ελλάδα αδέσποτα είναι οι κυνηγοί και οι κτηνοτρόφοι. Η επαρχία είναι γεμάτη ζώα πεταμένα σε χαράδρες και ρέματα γιατί δεν θέλουν να τα στειρώσουν ή τους είναι πλέον ακατάλληλα για κυνήγι.Το άρθρο 18 προστατεύει τα ιπποειδή, τους σκύλους και τις γάτες από την εκτροφή τους για τη χρήση κρέατος, γούνας και δέρματος, τη στιγμή που εκατομμύρια ζώα ενός κατώτερου θεού εκτρέφονται, βιάζονται, κακοποιούνται και δολοφονούνται με βάναυσο τρόπο για να χαρίσουν απλόχερα στο ανθρώπινο είδος το κρέας τους, το δέρμα και τη γούνα τους, για να προσφέρουν θέαμα «εκπαιδευτικό», ζουν μαρτυρικά όλη την τους τη ζωή σε κλουβιά για να προσφέρουν «γνώση» σε παιδιά.
Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε ενα σκύλο και μια αλεπού; Σε μια γάτα και ένα πρόβατο; Σε έναν άνθρωπο και ένα μινκ; Η κακοποίηση είναι ίδια, ο πόνος είναι ίδιος, ο φόβος είναι ίδιος. Είτε είσαι άλογο, είτε «παραγωγικό» ζώο είτε άνθρωπος, υποφέρεις με τον ίδιο τρόπο, υποφέρεις απο τα ίδια συναισθήματα.
Ως πότε θα κλείνουμε τα μάτια στην εκμετάλλευση και την κακοποίηση; Ζητάμε το τέλος αυτής της βίας, ζητάμε ίδια και ίσα δικαιώματα για όλα τα ζώα, κάθε είδους.Γι’ αυτό η δική μας γνώμη, η οποία έχει αποκρυσταλλωθεί από την εμπειρία μας στους δρόμους και την καθημερινή μας επαφή με τον κόσμο- και τον κοσμάκη που μας περιβάλλει κι απειλεί την ψυχική μας ισορροπία- είναι ότι ΝΑΙ οφείλει κάθε Δήμος να διαθέτει έναν ΝΟΜΙΜΟ και ΥΨΗΛΩΝ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΩΝ χώρο για την φιλοξενία των αδέσποτων ζώων, που θα διαθέτει χώρους τέτοιους που θα προστατεύουν πλήρως τα ζώα από τις καιρικές συνθήκες και χώρους προαυλισμού-παιχνιδιού. Χώρους που θα διαχειρίζονται από κοινού δημοτικοί υπάλληλοι και νόμιμα σωματεία εθελοντών πολιτών που αφ’ ενός θα εξασφαλίζουν την καλή διαβίωση των ζώων σε αυτά αφ’ ετέρου θα συνεισφέρουν στην καλή αποκατάσταση των ζώων σε οικογένειες μέσω αυστηρού ελέγχου των υιοθεσιών με κάθε νόμιμο μέσο. Κόντρα στα συμφέροντα που θέλουν τους αμιγώς αστικούς Δήμους όμηρους της νομοθεσίας για δημιουργία καταφυγίων στα όρη κι άγρια βουνά (άρα στην Αττική ΠΟΥΘΕΝΑ) προς όφελος των διαδημοτικών κέντρων που εκμεταλλεύονται τα ζώα αντί να τα προστατεύουν, τα σύγχρονα νόμιμα καταφύγια θα πρέπει να χωροθετούνται με τρόπο τέτοιο που να μην αντιμετωπίζονται τα αδέσποτα ζώα σαν απορρίμματα αλλά ως μέρος της κοινωνίας που τα παρήγαγε και πρέπει να φροντίσει την αποκατάστασή τους.Απαραίτητα θα πρέπει να δημιουργηθούν μητρώα δεσποζόμενων ζώων σε κάθε δήμο και να δοθεί κίνητρο στους δημότες να στειρώνουν με χαμηλό κόστος τα δεσποζόμενα ζώα τους. Για τη στείρωση των αδέσποτων ζώων που είναι αυτονόητη δεν χρειάζεται να πούμε κάτι παραπάνω. Τέλος, σε κάθε Δήμο, να συστήνονται προγράμματα επιμόρφωσης των πολιτών και των μαθητών σε θέματα ζωοφιλίας.Επίσης είναι αναγκαία η αυστηροποίηση και άρα ο περιορισμός εκτροφέων που με μοναδικό κίνητρο το κέρδος πωλούν άκριτα τα ζώα με αποτέλεσμα πάρα πολλά από αυτά να καταλήγουν αδέσποτα, να αναπαράγονται από παράνομους εκτροφείς και αδαείς πολίτες καθώς και να καταλήγουν ακόμα χειρότερα κακοποιημένα. Απαιτείται ο εξαιρετικά αυστηρός έλεγχος τους ώστε να διαπιστώνεται αν τηρούν τους κανόνες ευζωίας των ζώων, πόσο συχνά και σε τι συνθήκες τα αναπαράγουν και κυρίως σε ποιους τα πωλούν!Σε διαφορετική περίπτωση μιλάμε για μια διευκόλυνση παράνομου και ανήθικου εμπορίου ζώων.Αν κάτι απ’ τα παραπάνω δεν ισχύσει, τότε είναι μάταιη κάθε προσπάθεια ελέγχου του αδέσποτου πληθυσμού και τα καταφύγια απλά θα λειτουργούν όπως μέχρι σήμερα σαν αποθήκες ψυχών και σε τίποτα δεν θα βοηθήσει η δημιουργία τους. Υπ’ αυτό το πρίσμα οι Φιλοζωικές Ομοσπονδίες δεν έχουν άδικο που βλέπουν τη δημιουργία καταφυγίων σαν μια προσπάθεια να εξοστρακιστούν τα αδέσποτα απ’ την ευαίσθητη ματιά των ψηφοφόρων φυλακισμένα χωρίς έγκλημα. Αλλά, γι’ αυτό είμαστε εδώ, για να απαιτήσουμε και να πάρουμε για χάρη τους ασφαλή κι αξιοπρεπή καταφύγια- γέφυρες προς τη νέα τους ζωή σε μια οικογένεια που θα τα σέβεται και θα τ’ αγαπάει»

ΑΧΑΪΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ

H παρ. 2α του άρθρου 12 του ν. 4039/2012 (Α΄ 15) να αντικατασταθεί ως εξής:
«2α. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του άρθρου 7, απαγορεύεται η χρησιμοποίηση ζώου σε υπαίθρια δημόσια έκθεση».

Να απαγορευτεί η αιχμαλωσία των κητωδών (δελφινιών, φαλαινών κλπ) καθώς είναι ζώα με τόσο υψηλή νοημοσύνη (IQ και EQ) ώστε να έχουν συνείδηση του εαυτού τους, που σημαίνει ότι είναι σαν να κρατάμε αιχμάλωτους ανθρώπους. Η επιστημονική κοινότητα άλλωστε τα έχει αναγνωρίσει ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα».

Το Υπ.Α.Α.Τ. υπήρξε πρωτοπόρο με την απαγόρευση των παραστάσεων τσίρκου το 2012. Ήμασταν η πρώτη χώρα που τις κατάργησε στην Ευρώπη και η τέταρτη παγκοσμίως, με αποτέλεσμα τα σταματήσουν οι παραστάσεις με τα δελφίνια στο Αττικό πάρκο.

Μπορούμε να γίνουμε άλλη μια φορά πρωτοπόροι και να είμαστε η πρώτη «dolphin-free» χώρα στην Ευρώπη, εξαιρετική διαφήμιση για τη χώρα, δεδομένης της εξάπλωσης του αισθήματος φιλοζωίας παγκοσμίως, αλλά και της ανησυχίας τόσο για την εξαφάνιση της άγριας ζωής, όσο και για εμπόριό της, τις συνέπειες του οποίου ζούμε σήμερα περισσότερο από ποτέ.