1. Κάθε προμηθευτής έχει δικαίωμα να ζητά την παύση της παράβασης και κάθε αθέμιτης κατά τα άρθρα 3 και 4 εμπορικής πρακτικής και την παράλειψη αυτής στο μέλλον, καθώς και αποζημίωση και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης. Οι αξιώσεις του προηγούμενου εδαφίου μπορεί να ασκούνται, χωριστά ή από κοινού, κατά ενός ή περισσοτέρων αγοραστών του ίδιου οικονομικού τομέα. Την άρση και παράλειψη των προβλεπόμενων στα άρθρα 3 και 4 εμπορικών πρακτικών δύνανται να αξιώσουν και οργανώσεις παραγωγών ή προμηθευτών.
2. Επί εκδίκασης αγωγής σύμφωνα με την παρ. 1, το δικάζον αστικό δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του τα πραγματικά περιστατικά που συνιστούν την παράβαση, την κρίση της Αρχής για την τέλεσή της και την βαρύτητά της, όπως αυτά διαλαμβάνονται στην απόφαση της Αρχής Επιβολής, η οποία δεν υπόκειται πλέον σε προσφυγή. Το ίδιο ισχύει για τις αντίστοιχες διαπιστώσεις τελεσίδικης απόφασης ελληνικού διοικητικού δικαστηρίου που εκδόθηκε επί προσφυγής κατά αποφάσεων του προηγούμενου εδαφίου.
3. Το αστικό δικαστήριο, μετά από αίτηση του ενάγοντος, διατάσσει, δια του τύπου ή με άλλο πρόσφορο τρόπο, τη δημοσίευση της απόφασης για την άρση της παράβασης και την παύση της αθέμιτης εμπορικής πρακτικής, στο σύνολό της ή εν μέρει, με δαπάνη του εναγόμενου.