«Αλλαγή θεσμικού πλαισίου για την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος»

Από ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ
Για τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης.
Σας ξαναστέλνω το σχόλιο μου , για να καταγραφεί στο αρχείο μου…ως ακλόνητο μνημείο πραγματικής διαβούλευσης ….
Φαίνεται ότι ο φόρτος της εργασίας δεν σας αφήνει χρόνο ελεύθερο
να ασχοληθείτε ούτε για λίγο με το ταπεινό μου σχόλιο….
Δεν θέλω καν να διανοηθώ ότι οι υπεύθυνοι αυτής της διαβούλευσης
έχουν σχέση με την αγροτική συνδικαλιστική πατρωνία….

ΥΓ…Θα το κοινοποιήσω σε φωτοτυπική αντιγραφή στο γραφείο του
πρωθυπουργού και της υπουργού, έτσι για την ιστορία !

από ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΚΑΡΤΖΙΟΣ – — 1 Φεβρουαρίου 2010 @ 20:08 Το σχόλιο σας θα δημοσιευθεί αφού γίνει ο σχετικός έλεγχος (moderation) από τους υπεύθυνους της δικτυακής διαβούλευσης, περισσότερα..
Αγροτικοί σύλλογοι .
Aγροτικός συνδικαλισμός…
Έτσι γενικά και αόριστα ;
Τα μέλη των , κάθε καρυδιάς καρύδια ;
Όλοι μαζί , τσουβαλιασμένοι στο ίδιο τσουβάλι ;
Βαμβακοπαραγωγοί, τευτλοπαραγωγοί , καλαμποκοπαραγωγοί,
οπωροπαραγωγοί , κηπευτικοπαραγωγοί, προβατοτρόφοι, χοιροτρόφοι , αγελαδοτρόφοι ένα κοπάδι ;
Κυρία Υπουργέ ,
Όχι επιστροφή στο 1983 !
Θα αποτελέσει απλώς μια κακόγουστη φάρσα αυτή η επανάληψη της τότε αποτυχημένης ιστορίας με την επιστράτευση των κομματικών στρατευμάτων προκειμένου να αλώσουν τα κάστρα . Εκείνη η πικρή εμπειρία είναι αρκετή να περιορίσει στο ελάχιστο την προθυμία και την κινητικότητα των παραγωγών να συμμετάσχουν σε παρόμοια σχήματα με αποτέλεσμα ούτε μια κάποια –έστω στοιχειώδης – κομματική κατά- γραφή να επιτευχθεί….
Ελάχιστοι είναι οι αγρότες με κοινό αίσθημα , κοινούς στόχους και κοινές επιδιώξεις που θα απέβλεπαν στην βελτίωση των παραγόμενων προϊόντων και στην από κοινού διάθεση των στην αγορά προκειμένου να αυξήσουν το εισόδημα τους. Καλύτερη και μεγαλύτερη απόδειξη από την μη συμμετοχή και την παντελή απουσία των από τον παρόντα διά -λογο της ανοικτής διακυβέρνησης δεν χρειάζεται !
Το μόνο κοινό σημείο που τους ενώνει είναι τα ογκώδη και πολυτελή τρακτέρ για να φράζουν τις εθνικές οδούς….Και αυτό είναι κατόρθωμα της αγροτικής αριστοκρατίας της λούφας , των μεγαλομονοκαλιεργιών , των επιδοτήσεων και των ασύδοτων αποζημιώσεων σε πέντε-έξι συνολικά νομούς της χώρας..
Ο παραγωγός καλαμποκιού ούτε με τον προβατοτρόφο , ούτε με τον αγελαδοτρόφο, ούτε με τον χοιροτρόφο έχει το παραμικρό κοινό σημείο το οποίο θα αποτελούσε τον καταλύτη που θα επέβαλε την «χημική τους ένωση» η οποία θα τους επέτρεπε την συνύπαρξή των κάτω από την ίδια στέγη. Απεναντίας τα συμφέροντά τους είναι άκρως ανταγωνιστικά αφού οι κτηνοτρόφοι θα ζητούν χαμηλές τιμές για τις ζωοτροφές ενώ οι παραγωγοί των ζωοτροφών θα αγωνίζονται για την αύξησή των .
Αλλά και μέσα στη φυτική παραγωγή ποιο κοινό σημείο μπορεί να υπάρχει ανάμεσα στον ροδακινοπαραγωγό και τον βαμβακοπαραγωγό ή τον καπνοπαραγωγό ;
Η θα υπάρξουν κλαδικοί σύλλογοι ( αγελαδοτρόφων , χοιροτρόφων, πτηνοτρόφων , νέων αγροτών κατά κλάδο , βαμβακοπαραγωγών , τοματοπαραγωγών κ.α ) ή δεν θα υπάρξει τίποτα..
Η εγκαθίδρυση αγροτικού συλλόγου γενικού και απροσδιόριστου και μάλιστα μέσα στα όρια του κάθε Δήμου θα αναπαραγάγει το σημερινό status με την δημιουργία συλλόγων -σφραγίδων πάντοτε καπελωμένων από τον ισχυρότερο παραγωγικό κλάδο με τελικό επίτευγμα να δημιουργηθούν επιπλέον πέντε- έξι ισόβιοι Σωτηρόπουλοι,
Μπούτηδες και Κοκκινούληδες, οι οποίοι θα σφετερίζονται το όνομα του ΑΓΡΌΤΗ προκειμένου να αρμέγουν τον κρατικό κουρβανά για την ενίσχυση του ενός και μονα δικού προϊόντος των , του υδατοβόρου βαμβακιού ή των καπνών .
Ο κάθε σύλλογος θα πρέπει να έχει εμβέλεια πολύ μεγαλύτερη από τα όρια του κάθε αγροτικού Δήμου όσο μεγάλη έκταση και αν πάρει αυτός μετά τον Καλλικράτη διότι θα είναι αδύναμος και ατροφικός εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων.(όπως των τοματοπαραγωγών Πρέβεζας η των σπαραγγοπαραγών Χρυσούπολης) .
Επί παραδείγματι στη Ήπειρο θα μπορούσαν να ιδρυθούν :
Τρεις ως πέντε σύλλογοι αιγοπροβατοτρόφων,
Ένας σύλλογος αγελαδοτρόφων.
Ο υπάρχων σύλλογος χοιροτρόφων,
Δύο σύλλογοι πτηνοτρόφων,
Ένας σύλλογος εσπεριδοειδοπαραγωγών, Ένας σύλλογος ακτινιδιοπαραγωγών, Δύο σύλλογοι λοιπής φυτικής παραγωγής (καλαμπόκι, μηδική ..)
Και αυτοί θα μπορούσαν να ιδρυθούν στην ιδεατή και ιδανική περίπτωση που θα δημιουργούνταν ένα παναγροτικό κίνημα για την δημιουργία συλλόγων .
Όμως η ωμή πραγματικότητα άλλα κελεύει. Το γερασμένο ανθρώπινο δυναμικό και η πικρή εμπειρία του παρελθόντος το πολύ να επιτρέψουν τη δημιουργία ενός συλλόγου Νέων αγροτών φυτικής παραγωγής και ενός σύλλογο ζωικής παραγωγής..
Κυρία Υπουργέ ,
Η πικρή εμπειρία αλλά και η συγκυρία – που μόνο σαν παρούσα στιγμή μπορεί να διαβαστεί – δεν εμπνέουν καμία αισιοδοξία για την δημιουρ- γία ενός αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος έστω και υποτυπώδους. Θέλω να πιστεύω ότι η όλη προσπάθεια σας πρέπει να εστιαστεί σε εκεί νες τις θαυμάσιες προτάσεις που είχατε καταθέσει σε εκείνη την θαυμά- σια ημερίδα στο ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ Άρτας τις 21.2.2009 .
Δηλαδή ,
Αν δεν αρχίσει άμεσα η επιχείρηση «ρήξη με την αγορά » ξεκινώντας με την θέσπιση και τη λειτουργία:
«μηχανισμών διαχείρισης εισροών » ,
«μηχανισμών προώθησης προϊόντων» και
«μηχανισμών διαχείρισης κρίσεων»,
οι όποιες και οι όσες προσπάθειες αναδιάταξης του παραγωγικού ιστού θα αποτελέσουν ένα ακόμα αποτυχημένο εγχείρημα.
H άμεση νομοθέτηση και λειτουργία αυτών των τριών μεγάλων θεσμών
απότελεί την πρώτη και τη πιο αναγκαία προϋπόθεση για την ανάδυση μιας νέας ελπίδας .
Και εδώ όμως παρεμβάλλεται ένα μεγάλο «αλλά». Ποιοι είναι αυτοί που θα επανδρώσουν αυτούς τους νέους θεσμούς; Δεν θα αλωθούν από τους ίδιους «θετούς» αγροτοπατέρες, που ο καθένας εξ αυτών κουβαλάει μαζί του ένα σωρό κοινωνικούς και επαγγελματικούς τίτλους και ιδιό- τητες xωρίς ποτέ να έχει λάβει μέρος σε καμία γεωργική παραγωγική διαδικασία ; Όταν πρόεδροι των Γεωργικών Ενώσεων εκλέγονται συνταξιούχοι δάσκαλοι, κλητήρες τραπεζών, πρώην αποθηκάριοι της Ένωσης, πρώην βουλευτές που ουδεμία σχέση ή επαφή είχαν ποτέ με την αγροτική παραγωγή ή ισόβιοι επαγγελματίες συνεταιριστές, όταν οι Ενώσεις έχουν μετατραπεί σε επαγγελματικούς χώρους (μαγαζάκια) απόκλειστικά για τους εργαζόμενους υπαλλήλους και σε πηγή «κονόμας» για την διοίκηση και τα μεγαλοστελέχη των είναι δυνατόν με αυτό το ανθρώπινο προσωπικό να ανατείλει μια καινούργιο ελπίδα; Σε «οίκους εμπορείου» έχουν μετατραπεί όλες οι Ενώσεις εκτός ελαχίστων αφού είναι αυτές που πρώτες έκαναν εισαγωγή- στις αρχές του 70- του άγνωστου στην επαρχεία θεσμού των super markets για να προμη- θεύουν «απόκλειστικά»τους συνεταιρισμένους με φτηνά εφόδια !
Το αποτέλεσμα; Να χρεοκοπήσουν όλα ανεξαιρέτως τα καταστήματα, να πλουτίσουν οι διαχειριστές των και οι Ενώσεις να καταφεύγουν στη πολιτεία για την διαγραφή των χρεών !
Και το σημερινό κατάντημα ; Να συντάσσουν αιτήσεις για να παίρνουν οι παραγωγοί τις επιδοτήσεις ! Αντί να βελτιώσουν το εισόδημα των αγροτών παλεύουν να ζήσουν από την αφαίμαξη των αγροτικών ενισχύσεων ΜΕΙΩΝΟΝΤΑΣ το εισόδημα !
Όσο εξακολουθεί αυτή η ιδιότυπη κυριαρχία του «κομματοαλωμένου», του «ιδιόκτητου», συντεχνιακού και κρατικοδίαιτου συνεταιριστικού και συνδικαλιστικού εναγκαλισμού, οι όσες νέες θεσμίσεις δεν θα έχουν καμία προοπτική.
Η θα ιδρυθούν αμιγώς κλαδικοί σύλλογοι σε επίπεδο του σημερινού νομού ή περισσοτέρων του ενός Δήμων ή θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν όσο υπάρχουν οι σημερινές καρικατούρες.
Δεν υπάρχει καμία προοπτική για μαζικκες εγγραφές και ούτε προβλέπεται να γίνει στο ορατό μέλλον ακόμα και στη περίπτωση που θα επιχειρείτο κομματική κινητοποίηση ή «επιστράτευση» .
ΥΓ….Ο μηχανισμός προώθησης προϊόντων θα μπορούσε να συμπλη- ρωθεί και με το τμήμα « αναδιάρθωσης , βελτίωσης και αύξησης της αγροτικής παραγωγής¨» στο οποίο πρέπει να συμπεριληφθούν Κέντρα Εξυπηρέτησης Αγροτών (ΚΕΑ) σε κάθε αγροτικό Δήμο που δεν θα έχουν καμία σχέση με τα Αγροτικά Κέντρα ( σε αναλυτικό υπόμνημά μου για «την κτηνοτροφία και τις προοπτικές », που θα αποσταλεί με e-mail, γίνεται λεπτομερής περιγραφή για την αναγκαιότητα ίδρυσης, την δομή και την λειτουργία των ).
Αυτά τα αγροτικά κέντρα εξυπηρέτησης θα μπορούσαν να γίνουν μηχανισμοί πυροδότησης μιας νέας αναπτυξιακής και οργανωτικής αντίληψης με την καταρχήν Πιλοτική δημιουργία ομάδων παραγωγών με στοχευμένους οργανωτικούς και παραγωγικούς στόχους για να ακολουθήσει μετά η ευρύτερη συνεργασία υπό μορφή συνομοσπονδιών ομοειδών Ομάδων Παραγωγών ή Συνεταιρισμών…
Οι μεμονωμένοι αλλά πραγματικοί παραγωγοί, οι ομάδες παραγωγών, οι ομοσπονδίες και οι συνεταιρισμοί αυτών πρέπει να αποκτήσουν την πραγματική τους υπόσταση και ταυτότητα, που δεν είναι άλλη από εκείνη των αυτοτελών οικονομοπαραγωγικών οντοτήτων και όχι εκείνη της αγροτοσυνδικαλιστικής πατρωνίας! ΕΑΝ και ΟΤΑΝ μια τέτοια οργανωτική και λειτουργική δομή πάρει σάρκα και οστά αναπόφευκτα το επόμενο βήμα θα είναι η συνένωση αυτών των παραγωγικών ΟΝΤΟΤΗΤΩΝ σε αμιγώς συνδικαλιστικούς φορείς !

κυρία Υπουργέ

καλλιεργώ περίπου 100 στρέμματα (περί τα 15 αγροτεμάχια).
Για να πάω από το ένα χωράφι στο άλλο θέλω 30 λεπτά.
Θέλω ένα ευέλικτο θεσμικό πλαίσιο για ιδιωτικούς αναδασμούς, για να συγκεντρώσω τις εκτάσεις μου και να επενδύσω σε αυτές.

Τα σιτάρια μου μένουν απούλητα όταν κάθε μέρα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης αδειάζουν χιλιάδες τόνοι ουκρανικού και ρωσικού σιταριού.
Οι μεσάζοντες θα αγοράσουν το δικό μου με τιμή Ουκρανίας και θα το εξάγουν στη Γερμανία με τιμή Γερμανίας. Το ψωμί που τρώμε όλοι μας δεν προέρχεται πλέον από ελληνικά σιτηρά (ρωτήστε το φούρναρη της γειτονιάς σας). Θέλω ένα ευέλικτο και δίκαιο θεσμικό πλαίσιο για την εμπορία των αγροτικών προϊόντων και άμεση ηλεκτρονική ενημέρωση από το κράτος για την πορεία των τιμών.

Θέλω να διαθέσετε 2 εκ. ευρώ σε 10 ανθρώπους της επιλογής σας για να γυρίσουν όλο το κόσμο και να φέρουν παραγγελίες τάσεις και τιμές για την επόμενη χρονιά.

Θέλω μητρώο αγροτών όπου θα μπορούσαν ίσως να μπουν όλοι, αρκεί κάθε χρόνο να ενημερώνεται με όλα τα εισοδήματα του καθενός, οπότε σε συνδυασμό με την κατάργηση της αυτοτελούς ή κατά τεκμήριο φορολόγησης, να ξέρουμε ποιοι χρειάζονται βοήθεια και ποιοι όχι.

Δεν είμαι κατά κύριο επάγγελμα αγρότης και ίσως να μη γίνω ποτέ, αλλά όταν μπαίνω στη γη μου για να καλλιεργήσω δεν συνοδεύομαι από ένα στρατό λαθρομεταναστών εργατών, ούτε περιμένω να ζήσω από επιδοτήσεις.
Θέλω απλά καθαρούς και δίκαιους κανόνες.

Μη χάνετε το χρόνο σας με τα μπλόκα. Εκείνοι ας σκεφτούν την αστεία λίστα με τα ονόματα των προκατόχων σας (Χατζηγάκης, Κοντός, Μπασιάκος, Δρυς, Τζουμάκας, Σημίτης κλπ.). Ίσως τότε να καταλάβουν την ευκαιρία που πάνε να χάσουν.

Καλή δύναμη!!

Σχετικά με ανησυχίες που εκφράσθηκαν περί τυχόν αντισυνταγματικότητας των προτεινόμενων ρυθμίσεων περί ποσοστώσεως 60% για τους νέους αγρότες:

Το άρθρο 22, παράγραφος 3 του Συντάγματος ρητώς ορίζει τα εξής κοινωνικά δικαιώματα:

«Tο Kράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών και παίρνει ειδικά μέτρα για την προστασία της νεότητας, του γήρατος, της αναπηρίας και για την περίθαλψη των απόρων.»

Το εν λόγω μέτρο μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί «ειδικό μέτρο για την προστασία της νεότητος», στα πλαίσια της κοινωνικής πολιτικής του κοινωνικού κράτους δικαίου (Sozialrechtsstaat).

Πρβλ. ήδη άρθρο 25 Συντάγματος στην αρχή: «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους του κοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπό την εγγύηση του Κράτους. Όλα τα κρατικά όργανα υποχρεούνται να διασφαλίζουν την ανεμπόδιστη και αποτελεσματική άσκησή τους.»)

Επίσης, μπορεί να νοηθεί ότι η ποσόστωση αυτή είναι συντελεστική στην «ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού […] πληθυσμού» που προβλέπεται ως υποχρέωση του κράτους από το άρθρο 22, παρ 1 in fine του Συντάγματος, στα πλαίσια προαγωγής του κοινωνικού δικαιώματος της εργασίας (Άρθρο 22, παρ. 1. Σ: «Η εργασία αποτελεί δικαίωμα και προστατεύεται από το Kράτος, που μεριμνά για τη δημιουργία συνθηκών απασχόλησης όλων των πολιτών και για την ηθική και υλική εξύψωση του εργαζόμενου αγροτικού και αστικού πληθυσμού.») Άλλωστε πρόκειται για νόμιμα συστημένες συνδικαλιστικές οργανώσεις (εν προκειμένω αγροτικές) και συνεπώς, ως τέτοιες, σύμφωνα με το άρθρο 23, παρ. 2 Σ, φροντίζουν (ακόμη και με το έσχατο μέσο της απεργίας μάλιστα) «για τη διαφύλαξη και προαγωγή των οικονομικών και εργασιακών γενικά συμφερόντων των εργαζομένων».

Η ΑΛΗΘΕΙΑ γυμνή ΜΠΡΑΒΟ Διονύση Ευσταθίου.

1. Μέλη που δεν είναι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες να μην έχουν το δικαίωμα εκλογής στις διάφορες βαθμίδες της οργάνωσης. Να έχουν μόνο δικαίωμα ψήφου.
2. Όποιος συνταξιοδοτείται από όποιοδήποτε φορέα αμέσως να χάνει την ιδιότητα του μέλους.
3. Όσοι είναι μέλη να έχουν ήλεκτρονική κάρτα μέλους με την οποία θα ψηφίζουν και θα έχουν το δικαίωμα συμμετοχής στα διάφορα τοπικά ή περιφερειακά δημοψηφίσματα ή συνελεύσεις, πάνω σε θέματα του αγροτικού τομέα. Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται η αυτονομία των μελών να αποφασίζουν ελεύθερα χωρίς την πίεση των αγροτοπατέρων και το γνωστό καπέλωμα των πολλών από τους λίγους.

Πιστεύω ότι το θέμα όπως τίθεται έχει περιορισμένη σημασία για όλους. Αν κινηθούμε στο πνεύμα του Νόμου του 1983 και ο κύριος σκοπός της πρωτοβουλίας αυτής παραμείνει «η διεκδίκηση, προαγωγή και διασφάλιση
των οικονομικών, κοινωνικών και επαγγελματικών συμφερόντων
των μελών τους και των αγροτών γενικότερα» τότε μιλάμε για ένα συντεχνειακό θέμα.
Προσωπικά πιστεύω ότι το κύριο θέμα είναι να παίξουν οι αγρότες το ρόλο τους σε όλο το φάσμα από την παραγωγή, την διακίνηση, και την διάθεση ποιοτικών, και επώνυμων οικολογικών προϊόντων. Να έχουν ευέλικτα σχήματα και να αφουγκράζονται την αγορά, να χρησιμοποιήσουν τις νέες τεχνολογίες, να βρουν πελάτες σε όλη την Ελλάδα και έξω από αυτή, και να στείλουν άμεσα τα δικά τους προϊόντα σε τιμές λογικές που δεν θα μπορούν να τις ανταγωνιστούν τα καρτέλ. Βέβαια δεν θα πρέπει να μιλάμε για ωράρια, οφίτσια, και κουβεντολόγι. Προέδρους έχουμε πάρα πολλόύς και συνήθως υπέρβαρους.
Το Κράτος μπορεί να γνωρίζει ποιός είναι αγρότης και δεν έχει ανάγκη από να του το πει ο Σύλλογος. Η Διοίκηση σε συνεργασία με τους ενδιαφερομένους μπορεί εύκολα να αποφασίσει αντικειμενικά κριτήρια για αυτό και κατόπιν να εφαρμόσει τους κανόνες με αντικειμενικότητα αλλά και αυστηρότητα.
Είναι όμως άλλο ο αγροτικός σύλλογος και άλλο ο αγροτικός συνεταιρισμός; Αν παίζουμε με τις λέξεις τότε η μάχη που χάθηκε το 1983 θα ξαναχαθεί και οι αγρότες θα περιμένουν τις επιδοτήσεις για να ζήσουν. Αν ένα κιλό σιτάρι έχει γύρω στο 20 λεπτά και το ψωμί γύρω στα 2 ευρώ ας προβληματιστούμε όλοι γιατί οι αγρότες να πουλάνε βερεσέ σε αυτήν την τιμή και οι μεσάζοντες να παίρνουν τη μερίδα του λέοντα. Μήπως πρέπει να μπουν και στην δικίνηση των δικών τους προϊόντων;

ΘΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΜΕ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΙΝΕΙΤΑΙ ΣΕ ΣΩΣΤΗ ΒΑΣΗ ΕΧΟΜΕ ΟΜΩΣ ΤΡΕΙΣ ΕΝΣΤΑΣΕΙΣ.1) ΘΑ ΔΙΑΦΩΝΗΣΟΜΕ ΡΙΖΙΚΑ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΣΟΣΤΩΣΗ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΝΕΟΙ ΑΓΡΟΤΕΣ,ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟ,ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΟΝ ΑΓΡΟΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΝΑ ΨΗΦΙΣΕΙ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ.ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΖΗΤΑΜΕ Η ΠΟΣΟΣΤΩΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΗ.2)ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΕΣ ΝΟΜΙΖΟΜΕ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΘΕΙ ΣΤΟ Δ.Σ. ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΟΛΕΣ ΟΙ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΜΕΛΟΣ ΈΤΣΙ ΘΑ ΕΧΟΜΕ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΚΠΡΟΣΩΠΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΩΝ. 3) ΔΙΑΦΩΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΟ ΕΞΑΜΗΝ0 ΓΙΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΨΗΦΗΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΜΙΚΡΟ ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΔΙΑΛΥΜΕΝΑ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΔΙΔΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΠΟΛΙΤΗ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΨΗ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΝΟΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΙΘΕΤΑΙ ΓΙΑ ΨΗΦΙΣΗ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ.

Πριν το σχόλιό μου, παραθέτω από Σταύρου Μουδόπουλου (Επίκουρου Καθηγητή Εργατικού Δικαίου στη Νομική Αθηνών), «Οι εργοδοτικές ενώσεις και η οργάνωση των ελεύθερων επαγγελματιών», Κεφάλαιο 2ο: «Οι αγροτικοί σύλλογοι», ευχερέστερα ανευρισκόμενο σε Σταύρου Μουδόπουλου, «Συλλογικό Εργατικό Δίκαιο: Μεθοδολογικές Προσεγγίσεις», 2005, σελ. 154, σελ. 166 επ., σελ. 174 επ.:

(σελ. 154)

«Η [κύρωση] της Σύμβασης 141/1975 για την οργάνωση των γεωργικών εργατών έχει ιδιαίτερη σημασία για τη χώρα μας, ειδικά σε συνδυασμό με τη διάταξη του άρθρου 28 του Συντάγματος και επιφέρει τροποποιήσεις τόσο σχετικά με το νομοθετικό πλαίσιο της οργάνωσης των αγροτών του νόμου 1361/1983 [Σ.Σ. και ήδη του προς διαβούλευση νέου σχεδίου νόμου!], όσο και σχετικά με τα θέματα της εκπροσώπησης των συμφερόντων των αγροτών. Πρέπει λοιπόν να προχωρήσουμε στη διάκριση των εννοιών του γεωργικού εργάτη και του αγρότη του νόμου 1361/1983 βασιζόμενοι σε νέα δεδομένα.»

—

(σελ. 166 επ.)

«Η έννοια του γεωργικού εργάτη στη Σύμβαση 141/1975

Η Σύμβαση [Σ.Σ.: εννοείται Διεθνής Σύμβαση της ΔΟΕ, δηλ. της Διεθνούς Οργανώσεως Εργασίας] 141/1975 [κυρώθηκε] από τη χώρα μας με το νόμο 1855/1989. Έτσι ο ορισμός του γεωργικού εργάτη που περιλαμβάνει είναι δεσμευτικός για το νομοθέτη, άρθρο 28 του Συντάγματος. […]

Σύμφωνα με το άρθρο 2 της Σύμβασης 141/1975 ο όρος «γεωργικοί εργάτες» αναφέρεται σε κάθε πρόσωπο που ασχολείται με την αγροτική παραγωγή, τη βιοτεχνία ή κάποιο σχετικό επάγγελμα σε μια αγροτική περιοχή είτε ως μισθωτός είτε ως αυτοαπασχολούμενος π.χ. σε νοικιασμένο κτήμα, ως επίμορτος αγρολήπτης ή ως μικροϊδιοκτήτης καλλιεργητής. Οι αυτοαπασχολούμενοι αυτοί τότε μόνο χαρακτηρίζονται ως γεωργικοί εργάτες, όταν η κύρια πηγή εισοδήματός τους προέρχεται από την αγροτική παραγωγή και καλλιεργούν τη γη μόνοι τους και μόνο με τη βοήθεια των οικογενειών τους ή με τη βοήθεια *ευκαιριακής* [Σ.Σ.: Η έμφαση δική μου] εργασίας τρίτων, και α) δεν απασχολούν μόνιμο προσωπικό ή β) δεν απασχολούν μεγάλο αριθμό εποχιακών εργατών ή γ) δεν έχουν γη η οποία να καλλιεργείται από επίμορτους αγρολήπτες ή ενοικιαστές. Ως γεωργικοί εργάτες λοιπόν θεωρούνται τόσο μισθωτοί όσο και αυτοαπασχολούμενοι, εφόσον αυτοί πληρούν τις προϋποθέσεις που θέτει ο ορισμός του άρθρου 2 της Σύμβασης 141/1975.

[… Α]πό την ψήφιση της Σύστασης 132/1968, για την προαγωγή των όρων εργασίας των ενοικιαστών, επίμορτων αγροληπτών και ομοίων κατηγοριών γεωργικών εργατών, η ΔΟΕ, με την υιοθέτηση της Σύμβασης 141/1975, έκανε ένα μεγάλο βήμα στον προσδιορισμό της έννοιας του γεωργικού εργάτη σε διεθνές επίπεδο. […]

Σύμφωνα με τον ορισμό της Σύμβαση[ς] 141/1975 στην κατηγορία των γεωργικών εργατών που εργάζονται με εξαρτημένη εργασιακή σχέση ανήκουν οι μόνιμοι, οι εποχιακοί, οι προσωρινοί και οι ευκαιριακοί εργάτες. Επίσης στη κατηγορία αυτή ανήκουν και οι μισθωτοί στη βιοτεχνία και στα επαγγέλματα που σχετίζονται με την αγροτική παραγωγή, εφόσον κατοικούν σε αγροτική περιοχή. Μια ιδιαίτερη κατηγορία εργατών που δεν πρέπει να παραβλέψουμε είναι και τα άτομα εκείνα που θα μπορούσαμε να περιγράψουμε ως «οικογενειακούς εργάτες», δηλ. η γυναίκα και τα παιδιά του αγρότη που ζουν μαζί του.

Στην κατηγορία των αυτοαπασχολούμενων γεωργικών εργατών ανήκουν οι ενοικιαστές κτημάτων, οι επίμορτοι αγρολήπτες και οι μικροϊδιοκτήτες καλλιεργητές. Επίσης θα μπορούσαν να ενταχθούν και εκείνοι που καλλιεργούν ένα κομμάτι γης χωρίς να τους συνδέει με αυτό μια έννομη σχέση. Στην έννοια των ενοικιαστών κτημάτων και των επίμορτων αγροληπτών περιλαμβάνονται, σύμφωνα με τη Σύσταση 132/1968 όλοι εκείνοι που ενώ δουλεύουν τη γη μόνοι τους ή με τη βοήθεια των οικογενειών τους πληρώνουν συγκεκριμένο ενοίκιο σε μετρητά σε είδος, σε εργασία ή σε συνδυασμό αυτών ή ένα ενοίκιο σε είδος που συνίσταται σε ένα συμφωνημένο μερίδιο της παραγωγής ή αμείβονται με ένα μερίδιο της παραγωγής.»

—

(σελ. 174 επ.)

«[Η] δημιουργία της Σύμβασης 141/1975 είχε ως σκοπό να μπορούν οι γεωργικοί εργάτες να δημιουργούν τις δικές τους οργανώσεις ώστε να προωθούν τα συμφέροντά τους όπως αυτοί ελεύθερα τα προσδιορίζουν. Αλλά όπως και πριν από την [κύρωση] της Σύμβασης 141/1975 ο βασικός κανόνας του δικαίου μας ήταν, ότι οι οργανώσεις των επαγγελματιών πρέπει να είναι αμιγείς, παράγραφος 1 του άρθρου 6 και παράγραφος 3 του άρθρου 14 των νόμων 1361/1983 και 1264/1982 αντιστοίχως σε συνδυασμό και με τη Σύμβαση 11/1921, έτσι και τώρα ενισχύθηκε η αρχή αυτή, με τη διαφορά ότι η κατηγορία των αυτοαπασχολουμένων γεωργικών εργατών *δεν ανήκει πλέον στην εργοδοτική πλευρά (επαγγελματίες αγρότες), αλλά στην εργατική (γεωργικοί εργάτες)* [Σ.Σ.: η έμφαση δική μου!] […]

Σύμφωνα με τους ορισμούς της Σύμβασης 141/1975 οι γεωργικοί εργάτες έχουν το δικαίωμα να ιδρύουν οργανώσεις της επιλογής τους ή να γίνονται μέλη οργανώσεων γεωργικών εργατών που αυτοί επιλέγουν. Η επιλογή αυτή μπορεί να έχει σχέση με ίδρυση ή προσχώρηση σε οργανώσεις μόνο μισθωτών γεωργικών εργατών ή οργανώσεις μόνο αυτοαπασχολουμένων γεωργικών εργατών ή και σε οργανώσεις που θα αποτελούνται και από τις δύο αυτές κατηγορίες γεωργικών εργατών. Τα δικαιώματα που απολαμβάνουν οι γεωργικοί εργάτες, όσον αφορά την επιλογή των οργανώσεών τους *υπερισχύουν των αντίθετων διατάξεων νόμων που ήδη ισχύουν* και *δεν μπορούν να ανατραπούν από αντίθετη νέα νομοθετική επιλογή* [Σ.Σ. Άρα _ούτε_ και απ΄ αυτήν του προς διαβούλευση σχεδίου νόμου!], παράγραφος 5 του άρθρου 3 της Σύμβασης 141/1975. [Σ.Σ. Η έμφαση στα δύο σημεία δική μου]

Οι επαγγελματίες αγρότες του νόμου 1361/1983 [Σ.Σ. Συνεπώς, αυτονόητα και του νέου σ/ν] είναι εκείνοι για τους οποίους δε[ν] συντρέχουν οι οι προϋποθέσεις της παραγράφου 2 του άρθρου 2 της Σύμβασης 141/1975 ώστε να χαρακτηρίζονται γεωργικοί εργάτες. Εάν οι αγροτικοί σύλλογοι του ν. 1361/1983 [Σ.Σ. καθώς και του νέου νόμου, κατά το προτεινόμενο διάγραμμά του] έχουν μέλη και αυτοαπασχολούμενους γεωργικούς εργάτες τότε θα αποτελούν μικτές, συντεχνιακές οργανώσεις, των οποίων η ύπαρξη είναι αντίθετη στην έννομη τάξη της χώρας μας.»

====================

Συνακόλουθα, η ορθή λύση είναι:

* Διαχωρισμός των υφισταμένων μικτών αγροτικών συνδικαλιστικών οργανώσεων εργοδοτών-εργαζομένων σε α) αμιγείς συνδικαλιστικές οργανώσεις ιδιοκτητών αγροτικών εκμεταλλεύσεων και σε β) επίσης αμιγείς συνδικαλιστικές οργανώσεις γεωργικών εργατών, οι οποίες δεύτερες αυτές θα συμπεριλαμβάνουν *τόσο* τους αυτοαπασχούμενους αγρότες *όσο* και τους μισθωτούς είτε ενιαία είτε χωριστά.

Δηλ.:

1) Συνδικαλιστικές Οργανώσεις Ιδιοκτητών Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων

2) Συνδικαλιστικές Οργανώσεις Γεωργικών Εργατών

ή εναλλακτικά

2α) Συνδικαλιστικές Οργανώσεως Αυτοαπασχολουμένων Γεωργικών Εργατών
και
2β) Συνδικαλιστικές Οργανώσεως Μισθωτών Γεωργικών Εργατών

Δεν θα σταθώ στο εάν είναι μια καλή και καθαρή λύση με διαχωρισμό της συν τω χρόνω (πρβλ. π.χ. εκτεταμένη χρήση μεταναστών ως εργατικά χέρια στο χωράφι την τελευταία 15ετία) ολοένα και εντεινόμενης διάστασης συμφερόντων αγροτικού κεφαλαίου και αγροτικής εργασίας, ούτε στο εάν θα αποτελέσει μια μεγάλη τομή, 27 χρόνια μετά το νόμο Σημίτη που μπορεί να δώσει λύση σε χρονίζοντα προβλήματα και παθογένειες, ή στο εάν θα δώσει φωνή και στη μικρή και μεσαία αγροτική τάξη. Θα σταθώ στο εξής ένα:

Είναι η μόνη *νόμιμη* λύση.

Δεν είμαι αγρότης και δεν θα εκφράσω γνώμη για το ποιοι πρέπει να χαρακτηρίζονται κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και ποιοι όχι, ούτε πόσοι από αυτούς δικαιούνται επιδοτήσεων. Θα πω όμως 2 αυτονόητα πράγματα για το επάγγελμα του αγρότη.

Η γεωργία είναι ένα ελεύθερο επάγγελμα που είτε είναι βιώσιμο είτε δεν είναι. Για τους αγρότες που εξασκούν καλλιέργεις που έχουν ζήτηση εγχώρια και στο εξωτερικό πιθανότατα είναι. Στους παραδοσιακούς που δεν θέλουν να παρακολουθούν σύγχρονες τάσεις δεν είναι. Οι άλλοι λόγοι που οι αγρότες δεν μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί είναι φυσικά το υψηλότερο κόστος ζωής στην ελλάδα από άλλους βαλκάνιους, κινέζους, ινδούς, αιγίπτιους κλπ που κάνει φυσικά τις τιμές των προϊόντων μας μη ανταγωνιστικές, και ο μεγάλος κατακερματισμός της γής. Σε πολλά από αυτά δεν μπορούμε να κάνουμε και ριζικές αλλαγες. Στην αναδιάρθρωση όμως των καλλιεργιών και στον παραμερισμό των κερδοσκοπούντων μεσαζόντων θα μπορούσαν να γίνουν πολλά πράγματα και εκεί θα έπρεπε να στραφεί ο αγώνας των αγροτών, όχι σε ελεημοσύνες, ταλαιπωρία όλων των υπολοίπων και υποταγή στους κατ’ επάγγελμα συνδικαλιστές που τους οδηγούν μόνιμα στη διεκδίκηση των ίδιων ξεπερασμένων αιτημάτων.

Οι αγροτικοί συνεταιρισμοί να παίξουν το ρόλο του μεσάζοντα που ελαχιστοποιεί το κόστος μεταποίησης και διάθεσης στην αγορά ώστε πιεζόμενοι από τον ανταγωνισμό των συνεταιρισμών να μειώσουν το περιθώριο κέρδος τους και οι άλλοι μεσάζοντες. Καμία στήριξη σε επιδοματικές πολιτικές που στηρίζουν μη ανταγωνιστικά προϊόντα. Αλλιώς δεν μπορώ να καταλάβω πχ γιατί κι αυτός που ανοίγει μια καφετέρια και δεν πάει καλά να μη ζητάει κάποιο επιδομα στήριξης!!!

Άλλος δρόμος δεν υπάρχει όσο βρισκόμαστε στη ΕΕ και ψηφίζουμε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Αν θέλουμε στήριξη στα δικά μας προϊόντα και προστατευτισμό ας ψηφίσουμε ΚΚΕ και ΣΥΝ, ας κλείσουμε τα σύνορα κι ας ξαναγίνουμε Αλβανία εποχής Χότζα. Αυτό θέλουν και οι αγρότες; Ή τουλάχιστον ας φροντίσουμε πρώτα να αλλάξει η ΕΕ φυσιογνωμία, στόχους και πολιτική και μετά να διεκδικούμε όσα διεκδικούμε. Στο υπάρχον περιβάλλον της ΕΕ δε μπορούμε να διεκδικούμε μεμονομένα σαν αγρότες, υπάλληλοι, ή επιχειρίσεις ό,τι μας καπνίσει..

Ο αργεργάτης δεν είναι ορθό να υποβάλει υποψηφιότητα ως μέλος στις πρωτοβάθμιες οργανώσεις εφ΄όσον προσφέρει εξαρτημένη μόνιμη ή εποχιακή εργασία αγροτικές εκμεταλλεύσεις.

Δεν είναι κατανοητό πως μπορεί να είναι αγρότες οι μη κάτοχοι αγροτικής εκμετάλλευσης
Πιστεύουμε ότι μέλη πρέπει να είναι ιδιοκτήτες ή μισθωτές , όχι αυτοί που νοικιάζουν αγροτική εκμετάλλευση.

Σχετικά με την πρόταση αλλαγής του θεσμικού πλαισίου για την ενοποίηση και ανασυγκρότηση του αγροτικού συνδικαλιστικού κινήματος του ΥΠ.Α.Α.Τ. και όσο αφορά τον τομέα της αλιείας σημειώνουμε:
1. Είναι επιτακτική ανάγκη για ανασυγκρότηση και ενοποίηση του συνδικαλιστικού κινήματος στον τομέα της αλιείας, ώστε αυτό να εκφράζει το σύνολο των επαγγελματιών ψαράδων ανεξάρτητα από τα αλιευτικά εργαλεία και μεθόδους που χρησιμοποιούν.
2. Όπως και το προηγούμενο νομικό πλαίσιο του αγροτικού συνεταιριστικού κινήματος όσο και η ευρωπαϊκή εμπειρία σε μεσογειακές χώρες με παρόμοιο αλιευτικό στόλο προβλέπουν ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΥΣ αλιευτικούς συλλόγους. ΚΑΜΜΙΑ ΣΧΕΣΗ δεν έχουν τα προβλήματα των ψαράδων και της αλιείας με τους γεωργούς και κτηνοτρόφους. Γι’ αυτό πρέπει να υπάρξουν ανεξάρτητες Πρωτοβάθμιες, Δευτεροβάθμιες και Τριτοβάθμια Οργάνωση ψαράδων.
3. Δεν συμφωνούμε να περιλαμβάνονται οι αλιεργάτες στους Αλιευτικούς συλλόγους.
4. Απαραίτητη προϋπόθεση για να γίνει η ανασυγκρότηση είναι (α) να επαναπροσδιοριστεί η ιδιότητα του «επαγγελματία ψαρά», ώστε να περιλαμβάνει τα εισοδήματα από την αλιεία και άλλες συναφείς με αυτή δράσεις (π.χ. αλιευτικός τουρισμός) (β) να γίνει πραγματικό μητρώο ψαράδων και όχι σαν αυτά που έφτιαξε κάποτε η ΠΑΣΕΓΕΣ.
5. Οι ποσοστώσεις γυναικών και νέων είναι έξω από την πραγματικότητα της αλιείας, ιδιαίτερα στο θέμα των γυναικών. Επιθυμητό είναι να υπάρχουν νέοι στο συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά όπως η αλιεία έχει αφεθεί χωρίς κίνητρα και κανόνες οι νέοι είναι απρόθυμοι να μπουν στο επάγγελμα.
6. Δεν είναι κατανοητό τι σημαίνει «νομικά πρόσωπα που .. .» Αν νοούνται στην αλιεία οι ναυτικές αλιευτικές εταιρίες που έχουν στην ιδιοκτησία τους επαγγελματικά αλιευτικά σκάφη (π.χ. μέσης αλιείας) θα συμφωνήσουμε.
7. Προσοχή πρέπει να δοθεί στον ελάχιστο αριθμό μελών πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας οργάνωσης λόγω της ιδιομορφίας της αλιείας που οι ψαράδες είναι διάσπαρτοι ιδίως στα νησιά.
Σπύρος Κουνάδης, Πρόεδρος
Σύλλογος Επαγγελματιών Αλιέων Αστακού
«Ο ΑΣΤΑΚΟΣ»

Για την απελευθέρωση του Αγροτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος από τις άμεσες κομματικές επιρροές, και συνεπώς για την ενίσχυση της αυτονομίας του, θα πρότεινα την θεσμοθέτηση του ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΥ στην ταυτόχρονη κατοχή ΑΙΡΕΤΗΣ θέσης (ι) στο Αγροτικό Συνδικαλιστικό Κίνημα και (ιι) στα Πολιτικά Κόμματα της χώρας.

Ανδρέας Μοσχονάς
Μέλος Επιστημονικού Συμβουλίου ΙΣΤΑΜΕ

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΡΓΗΘΟΥΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΜΟΙ ΜΕ ΤΗ ΜΟΡΦΗ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ .ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΕΞ ΑΥΤΩΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.ΠΧ ΧΡΩΣΤΑΝ ΙΚΑ ΕΛΓΑ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ .ΓΙΑΤΙ?
ΠΟΙΟΣ Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΕΤΟΙΩΝ ΣΥΝ/ΣΜΩΝ? ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΟΙ ΣΥΝ/ΣΜΟΙ ΣΦΡΑΓΙΔΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΙ ΣΥΝ/ΣΜΟΙ ΠΡΟΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑ Η ΠΑΣΕΓΕΣ ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.
ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ. ΕΛΕΓΧΟΣ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ ΠΑΝΤΑ (ΒΛΕΠΕ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ). Η ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΒΕΒΛΗΜΕΝΗ . ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΩΓΟ ΕΩΣ ΤΟ ΡΑΦΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ. . ΘΕΛΕΙ ΘΕΛΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Π Ο Λ Ι Τ Ι Κ Η ΒΟΥΛΗΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΑΥΤΕΣ