Αρχική Κατευθυντήριες - οργανωτικές διατάξεις υλοποίησης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίεςΆρθρο 11 – Αρμοδιότητα για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες – Συντονιστικός Μηχανισμός στην ΚυβέρνησηΣχόλιο του χρήστη Μιχάλης Λάβδας, ΕΠΑΨΥ - ΣΟΦΨΥ ΒΑ Αττικής | 31 Ιουλίου 2017, 14:53
Στο Συντονιστικό Μηχανισμό θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η Δημόσια Ψυχική Υγεία στην Ελλάδα αποτελεί ένα σύστημα το οποίο περιλαμβάνει εξίσου δομές ΝΠΔΔ αλλά και δομές που διαχειρίζονται τα ΝΠΙΔ που παρέχουν συστηματικά δωρεάν υπηρεσίες με την εποπτεία της Δ/νσης Ψυχικής Υγείας του ΥΥΚΑ στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Τέτοιες δομές είναι τα Κέντρα Ημέρας για άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας, Κέντρα Ημέρας για άτομα με άνοια, οι Στεγαστικές δομές (Ξενώνες, Οικοτροφεία, Προστατευμένα Διαμερίσματα), οι Κινητές Μονάδες Ψυχικής Υγείας κ.λπ. Το Δίκτυο ΑΡΓΩ αποτελεί την Ομοσπονδία των Φορέων Ψυχικής Υγείας και θα πρέπει να εκπροσωπείται κατά το συντονισμό και εφαρμογή οποιαδήποτε δράσης περιλαμβάνει τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αναπηρία. Επίσης, έχει ιδιαίτερη σημασία να συμπεριληφθούν στους φορείς διαβούλευσης και οι Σύλλογοι Ληπτών και Οικογενειών στην ψυχική υγεία που αριθμούν περισσότερες από 2000 οικογένειες σε όλη την Ελλάδα ενώ παρέχουν σημαντική υποστήριξη στην κοινότητα και συντονίζονται από την Πανελλήνια Ομοσπονδία ΣΟΨΥ (ΠΟΣΟΨΥ). Τέλος, καθώς αποτελεί ουσιαστικό δικαίωμα η πρόσβαση στην εργασία, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη οι Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Περιορισμένης Ευθύνης (Κοι.Σ.Π.Ε.) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία των Κοι.Σ.Π.Ε. (ΠΟΚΟΙΣΠΕ) που επιτρέπει σε άτομα με ψυχοκοινωνικά προβλήματα να εργαστούν με την κατάλληλη υποστήριξη. Ακόμη, θα πρέπει να λάβουμε υπόψη τα άτομα με αναπηρία που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες όπως είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες ή τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα με προβλήματα ψυχικής υγείας. Συχνά, η προσβασιμότητα των δημόσιων υπηρεσιών δεν είναι αυτονόητη για κάποιον που εντάσσεται στις παραπάνω ομάδες και θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα και να συμπεριλαμβάνεται ρητά η καθολική πρόσβαση όλων των ατόμων με αναπηρία στις διαθέσιμες υπηρεσίες υγείας και ψυχικής υγείας. Θα πρέπει τέλος, να έχουμε υπόψη ότι όπως αναφέρει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας «Οι ψυχικές διαταραχές ευθύνονται για το 12% περίπου της παγκόσμιας επιβάρυνσης της υγείας από νόσους. Η επιβάρυνση που προκαλούν οι ψυχικές διαταραχές μεγιστοποιείται μεταξύ των νεαρών ενηλίκων, του πλέον παραγωγικού τμήματος του πληθυσμού». Αντιλαμβανόμαστε ότι το κόστος της ψυχικής υγείας είναι πολύπλευρο ενώ η αναπηρία που επιφέρει, επιβαρύνει το άτομο σημαντικά κατά τη διάρκεια της ζωής του και καθιστά ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να υποστηριχθούν τα άτομα με ψυχική αναπηρία και οι οικογένειές τους ώστε να μπορούν να απολαμβάνουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε ίση βάση με τους υπόλοιπους πολίτες όπως προβλέπει η Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία.