Υπουργός Επικρατείας | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Ναούμ Λιώτας' | 31 Αυγούστου 2010, 08:31

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συχνά οι νόμοι γράφονται κατά τρόπο που μπερδεύει περισσότερο. Δυστυχώς το 1. του σκοπού αποτελεί ακριβώς μια τέτοια περίπτωση. Τι εννοώ; Είναι όλη η παράγραφος μια πρόταση και ο αναγνώστης δεν μπορεί να πιαστεί από κάπου. Μια τελεία βρε παιδιά! Ή μια λίστα με κουκκίδες τουλάχιστον! Κατά δεύτερον εγώ δεν βλέπω έναν σκοπό αλλά τρεις: 1. τον περιορισμό της πολυνομίας, 2. τη διαρκή κωδικοποίηση και 3. την αναμόρφωση της υφιστάμενης νομοθεσίας. Το 2 δεν είναι σαφές στα δικά μου αυτιά. Τι εννοείται με τον όρο διαρκή κωδικοποίηση και συγκεκριμένα με το διαρκή; Να κρατάει πολύ χρόνο; Να γίνεται συνεχώς; Γιατί; Επίσης, στο 2, βλέπω όπως συχνά σε ελληνικά νομικά κείμενα, ευρηματικές λέξεις που ωστόσο στερούνται καθαρότητας. Η "αποκάθαρση" είναι ένα τέτοιο παράδειγμα και νομίζω ότι θέλει ολόκληρη επεξηγηματική παράγραφο από μόνη της. Σε καμία περίπτωση δεν αμφιβάλλω για τις ευγενείς προθέσεις του νομοθέτη (για να μην παρεξηγούμαι). Επίσης το 2 είναι γραμμένο σε "χειμαρρώδη" μορφή χωρίς τελείες, ενώ είναι ενδιαφέρον ότι ασχολείται με τις "αναγκαίες" φραστικές μεταβολές. Αυτό θα έπρεπε ίσως να γίνει πιο σαφές. Αναγκαίες για ποιον και για ποιον λόγο; Σύμφωνα με τους στόχους που τέθηκαν στο 1; Επίσης για να κάνω πιο κατανοητό αυτό που εννοώ μπερδεμένο λόγο, είναι ότι τα αντικείμενα της πρότασης στο 2 είναι: 1. η απλοποίηση 2. η αποκάθαρση 3. η ενοποίηση 4. η ένταξη 5. η αναδιάρθρωση 6. η απάλειψη 7. η αναδιατύπωση 8. η προσαρμογή 9. οι αναγκαίες φραστικές μεταβολές. Πέρα από την πληθώρα των αντικειμένων (αν δεν ξεχνάω κάποιο), αν δείτε το κείμενο που παρεμβάλλεται μεταξύ του 8 και του 9 θα καταλάβετε γιατί κάποιος πρέπει να διαβάσει το κείμενο 10 φορές για να καταλάβει ότι το αναγκαίες φραστικές μεταβολές αποτελεί αντικείμενο της πρότασης και όχι συνέχεια της επεξήγησης για την προσαρμογή. Και πάλι με ένα ερωτηματικό...