Αρχική Προδιαβούλευση για τη Βελτίωση της Επικοινωνίας των ατόμων με Αναπηρία με τη Δημόσια Διοίκηση2) Υποδείξτε πρόσφορους τρόπους και μέσα έκδοσης διοικητικών πράξεων, ώστε αυτές να καθίστανται προσβάσιμες στα Άτομα με Αναπηρία.Σχόλιο του χρήστη Michael Tsagatakis | 22 Απριλίου 2019, 09:04
  • Σχόλιο του χρήστη 'Michael Tsagatakis' | 22 Απριλίου 2019, 09:04

    Η προσβασιμότητα στη δημόσια διοίκηση αποτελεί έναν από τους στρατηγικούς άξονες για την υποστήριξη των ΑΜΕΑ, ενδεικτικά, της Σύμβασης των ΗΕ, της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής για την Αναπηρία, της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, της Νέας Στρατηγικής του Συμβουλίου της Ευρώπης 2017 -2023, των άρθρων 5§5, 7, 21§3 του Συντάγματός μας, αλλά και των επιδιώξεων των ίδιων των ΑΜΕΑ. Όμως, η εξασφάλισή της, όπως και των υπόλοιπων αξόνων δεν μπορεί να προκύψουν από περιπτωσιολογικές / πυροσβεστικές ρυθμίσεις, οι οποίες σε μεγάλο βαθμό αλληλεπικαλύπτονται και προκαλούν σύγχυση αρμοδιοτήτων. Χωρίς αμφιβολία, βραχυπρόθεσμα μέτρα είναι απαραίτητο να λαμβάνονται, όμως όχι μόνο τέτοια ή όχι με τρόπο που δείχνουν δραστηριοποίηση μεν, αλλά δεν συνοδεύονται από μεθοδική προσπάθεια χτισίματος και υλοποίησης μιας γενικότερης στρατηγικής, όπως την επιτάσσουν οι υποχρεώσεις που αναλαμβάνει συναφώς η χώρα. Μιας Εθνικής Στρατηγικής που διαμορφώνεται με την εφαρμογή των κανόνων της καλής νομοθέτησης, λαμβάνοντας υπόψη, την Ευρωπαϊκή Στρατηγική για την Αναπηρία, τη συμμόρφωση προς τις διεθνείς υποχρεώσεις, την εφαρμογή καλών διεθνών πρακτικών, την πρόσφατη αξιολόγηση της χώρας από τον "Ευρωπαϊκό Οργανισμό για τις Ειδικές Ανάγκες και την Περιεκτική Εκπαίδευση" και την ανάγκη -όχι να επαναλαμβάνει, συνεχώς και κατά περιόδους, λεκτικά τα άρθρα της Σύμβασης των ΗΕ - αλλά ρυθμιστικών παρεμβάσεων για την εφαρμογή των προβλέψεών της. Αν αναζητούνται οι "προσφορότεροι τρόποι" για τη βελτίωση της προσβασιμότητας αυτοί μπορούν να συνοψίζονται, στην ανάγκη επιτελικής δράσης προς την κατεύθυνση αυτή και όχι με τρόπο που οδηγεί συνεισφορές στη συμμετοχή στην προδιαβούλευση με περιεχόμενο, όπως την επιλογή e-mail ή fax για την επικοινωνία! Η καθοριστική αυτή εκτίμηση ενισχύεται από παρατηρήσεις, όπως: 1) Λείπει αντίθετα με άλλες χώρες ένα κεντρικό νομοθέτημα για τα ΑΜΕΑ στη χώρα μας, μια Εθνική Στρατηγική, μια Ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή για την Αναπηρία. Αντί γι αυτό, ας περιηγηθούμε στο εξαιρετικό έργο του Κέντρου Διεθνούς και Ευρωπαϊκού Οικονομικού Δικαίου που προσπάθησε να συλλέξει και κωδικοποιήσει τη νομοθεσία για τα Αμε Α («Η νομοθεσία για τα άτομα με αναπηρίες», εκδόσεις Αντ. Ν. Σάκκουλα, 2004. Πρόλογος: Ι Κουκιάδης. Επιμέλεια: Π. Νάσκου-Περράκη / Μπ. Γάκη). Η υπό έκδοση ΥΑ, αλλά και οι ν. 4488 και 4591 ίσως αποτελέσουν «ένα λίθο ή κέραμο ή ξύλο ή πλίνθο» για να θυμηθούμε και τον Σωκράκη (δια του Ξενοφώντος) σ’αυτή τη συλλογή. 2) σημειώνονται μικρά βήματα για την αντιμετώπιση του μεγάλου ζητήματος για τα ΑΜΕΑ, του εκλέγειν και εκλέγεσθαι (https://www.eesc.europa.eu/sites/default/files/files/qe-02-19-153-el-n.pdf) 3) παρατηρούνται αντιπαραγωγικές αλληλεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων ( μάλιστα μέχρι και τους ν. 4488 και 4591) όπως, • η χώρα μας έχει ήδη γνωστοποιήσει στην Ευρώπη και τα ΗΕ, ότι με την απόφαση Πρωθυπουργού Υ 426/14 (ΦΕΚ 523 Β/28-02-2014 έχει οριστεί, όπως ώφειλε με το Α33 της Συνθήκης, το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας και ειδικότερα η Διεύθυνση Διεθνών Σχέσεων της Γενικής Διεύθυνσης Διοικητικής Υποστήριξης του ως άνω υπουργείου, ως σημείο αναφοράς για την παρακολούθηση εφαρμογής της και ως συντονιστικό μηχανισμό για τη διευκόλυνση των σχετικών με αυτή δράσεων. Και αναγνώρισε στην κοινωνία των πολιτών και, ιδιαίτερα, τα άτομα με αναπηρίες και οι αντιπροσωπευτικές οργανώσεις τους, το δικαίωμα να εμπλέκονται και να συμμετέχουν πλήρως στη διαδικασία παρακολούθησης. • το Εθνικό Παρατηρητήριο Ατόμων με Αναπηρίες (Ε.ΠΑ. ΑμεΑ), που συστήθηκε το 2003 ως Ν.Π.Ι.Δ. αντικαταστάθηκε το 2006 από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, του οποίου έκτοτε η συνεισφορά για τα ΑΜΕΑ (και όχι μόνο) είναι περίπου μηδενική μέχρι σήμερα (με εξαίρεση μια διακοσμητική θέση στο Διοικητικό του Συμβούλιο), Ταυτόχρονα, παρά την εκκωφαντική σιωπή και αποστασιοποίησή του από τα ζητήματα των ΑΜΕΑ το Ε.Κ.Κ.Α. έχει ορισθεί υπεύθυνο έναντι του Συμβουλίου της Ευρώπης για το συντονισμό του δικτύου που παρέχει υπηρεσίες κοινωνικής υποστήριξης, φροντίδα και αλληλεγγύη σε ιδιώτες, οικογένειες, ομάδες και πληθυσμούς που αντιμετωπίζουν καταστάσεις κρίσης ή χρειάζονται έκτακτη κοινωνική βοήθεια! • Ένας συντονισμός για την εφαρμογή της Σύμβασης των ΗΕ είναι απαραίτητος, όπως και η ύπαρξη Σημείων Αναφοράς. Μόνο που ο 4488 δημιούργησε επάλληλους πόλους συντονισμού παρά τις λεκτικές διαφορές. Ο Υπουργός Επικρατείας, ο Συνήγορος του Πολίτη με τους περιορισμένους πόρους και τη συνολική ευθύνη για τη δημόσια διοίκηση, οι Περιφέρειες. Με ομιχλώδεις διακρίσεις αρμοδιοτήτων. Σημειώνεται, ακόμη, ότι, ήδη, από το 2012 είναι πραγματικότητα τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας που δημιουργήθηκαν, ως ΝΠΔΔ και απορρόφησαν όλες τις Μονάδες Κοινωνικής Φροντίδας, ως Αποκεντρωμένες Υπηρεσίες. Η αγνόηση, πάλι, των κανόνων της καλής νομοθέτησης είναι προφανής. • στη Βαβέλ των αλληλεπικαλύψεων μπορεί να προστεθεί και ο ν. 3699/2008 για την ειδική αγωγή και εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία, που προβλέπει τη οργάνωση και τους στόχους της, τη συμμετοχή του αναπηρικού κινήματος, για τους μαθητές με αναπηρία, τη δημιουργία Διαγνωστικών, αξιολογικών και υποστηρικτικών φορέων, θέματα για ειδικές κατηγορίες αναπήρων κλπ • ...αλλά και πολυάριθμων διατάξεων που συνδέονται με το ΕΣΥ !