Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Το Εργαστήρι | 2 Οκτωβρίου 2020, 14:51
  • Σχόλιο του χρήστη 'Το Εργαστήρι' | 2 Οκτωβρίου 2020, 14:51

    Επισημάνσεις επί του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία Λαμβάνοντας υπόψη το άρθρο 12 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες και τις πρόσφατες σχετικές επισημάνσεις της Επιτροπής του Ο.Η.Ε. προς τη χώρα μας, θεωρούμε ότι η αναμόρφωση του θεσμικού πλαισίου (αρμοδιότητα του Υπουργείου Δικαιοσύνης) στη κατεύθυνση επανεξέτασης του ρόλου του δικαστικού συμπαραστάτη είναι επιβεβλημένη Η ανάπτυξη ενός υποστηρικτικού μηχανισμού (όπως προβλέπει η Σύμβαση) μέσα από τον οποίο ο θεσμός του δικαστικού συμπαραστάτη, της κηδεμονίας θα είναι διακριτός και περισσότερο ουσιαστικός, θα ενισχύσει την ισότιμη μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία. Στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση του υποστηρικτικού μηχανισμού, θεωρούμε ότι ο φορέας που υποστηρίζει και εκπαιδεύει τον ωφελούμενο, πρέπει να συμμετέχει, να έχει διακριτό και θεσμικό ρόλο, κατά τη καλή πρακτική άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Η μη επικαιροποίηση του σχετικού θεσμικού πλαισίου, θεωρούμε ότι θα δημιουργήσει ευρύτερες «θεσμικές συγκρούσεις» και με άλλες δράσεις για την αναπηρία, όπως για παράδειγμα της αποϊδρυματοποίησης, της συμμετοχής στη δημόσια ζωή, της ευρύτερης υποστήριξης των ατόμων με αναπηρία και την με καλύτερους όρους και προϋποθέσεις επίτευξη της κοινωνικής τους ένταξης. Μέσα από την θεσμική αυτή υποχρέωση, και την υιοθέτηση της υποστηριζόμενης δικαιοπρακτικής ικανότητας και όχι της υποκαθιστάμενης, τα άτομα με νοητική, αναπηρία θα ενισχύονται και θα μπορούν να συμμετέχουν περισσότερο ουσιαστικά στις προσπάθειας που κάνει η ελληνική πολιτεία για την διαβίωση στη κοινότητα, όπως άλλωστε προκρίνει το άρθρο 19 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. αλλά και σε πληθώρα άλλων εκφάνσεων της ιδιωτικής και κοινωνικής σφαίρας. Το θεσμικό αυτό πλαίσιο θα μπορέσει να αναδείξει τον ρόλο του δικαστικού συμπαραστάτη, κάνοντας τον περισσότερο λειτουργικό για τα άτομα με αναπηρία ώστε να μπορούν να αξιοποιούν καλύτερα και αποτελεσματικότερα τις όποιες ευκαιρίες (π.χ. εργασία, επιχειρηματικότητα, κ.α.) προκρίνει η ελληνική πολιτεία, που στόχο έχει την επίτευξη της κοινωνικής τους ένταξης. Σε ότι αφορά στην ισότιμη πρόσβαση στη δικαιοσύνη, άμεσα συνυφασμένο με το άρθρο 13 της Σύμβασης του Ο.Η.Ε για τα δικαιώματα των ΑμεΑ, περιμένουμε περισσότερες δράσεις στο κομμάτι της προσβασιμότητας του δικαστικού υλικού και μέσων όπου θα διασφαλίζεται η αξιοπρέπεια και η ισότιμη μεταχείριση ενός ατόμου με αναπηρία (αισθητηριακή, νοητική, κ.α.), εμπλεκόμενου με τον οιωνδήποτε τρόπο στο σύστημα απονομής δικαιοσύνης. Επίσης, καλωσορίζουμε τη σύσταση της Εθνικής Αρχής Προσβασιμότητας που αποτελεί βασικό στοιχείο μεταρρύθμισης στο σχεδιασμό πολιτικών για τα άτομα με αναπηρίες. Θεωρούμε όμως ότι στη πλειοψηφία των μελών του Δ.Σ. ,που έχετε αναφέρει ότι θα αποτελείται από άτομα με αναπηρίες, να συμμετέχουν και συμπαραστάτες ατόμων με νοητική υστέρηση, ώστε και αυτή η ιδιαίτερα ευάλωτη κατηγορία, να εκπροσωπείται από τους θεσμικά ορισμένους για αυτό, που είναι οι δικαστικοί τους συμπαραστάτες. Σημαντική παράμετρος για την υλοποίηση πολλών δράσεων που στοχεύουν στην ενίσχυση της κοινωνικής ένταξης των ατόμων με αναπηρία είναι και η επικαιροποίηση του κανονιστικού πλαισίου για τα Κέντρα Διημέρευσης και Ημερήσιας Φροντίδας (ΚΔΗΦ). Τα ΚΔΗΦ συμβάλλουν σημαντικά στην αποθεραπεία των ατόμων με αναπηρία, στην απόκτηση δεξιοτήτων και λειτουργούν ως ανοικτές δομές που ενδυναμώνουν την αυτονομία του ωφελούμενου αλλά και υποστηρίζουν την ίδια την οικογένεια. H απλοποίηση των διαδικασιών αδειοδότησης, ο εκσυγχρονισμός της λειτουργίας των ΚΔΗΦ και των σκοπών τους να είναι στη κατεύθυνση εμπλουτισμού τους με προγράμματα και εργαστήρια που θα ενισχύουν την κοινωνική ένταξη των ατόμων με αναπηρία. Ουσιαστικό στοιχείο για μια κοινωνία χωρίς διακρίσεις. Σε αυτό το πλαίσιο θεωρούμε ότι σημαντική εξέλιξη για τον εκσυγχρονισμό της λειτουργίας των ΚΔΗΦ θα αποτελούσε η θεσμοθέτηση των «Κέντρων Θεραπείας δια των Τεχνών» δεδομένου ότι οι υπηρεσίες που παρέχουν είναι ιδιαίτερης σπουδαιότητας για τα άτομα με αναπηρία και ειδικότερα για τα άτομα με νοητική υστέρηση που αποτελούν βραχίονα της ύπαρξης του θεσμού των ΚΔΗΦ. Στο επιχείρημα μας για τις θετικές επιπτώσεις των τεχνών στην ψυχοσύνθεση των ατόμων που υποφέρουν από το οποιοδήποτε λειτουργικό έλλειμα μια σειρά πολυετών και εμπεριστατωμένων ερευνών έχει τεκμηριώσει σχετικά. Ειδικότερα οι τέχνες δίνουν τη δυνατότητα σ΄ αυτά τα άτομα να βρουν ένα δίαυλο επικοινωνίας προκειμένου να εκφράσουν τον πλούσιο συναισθηματικό τους κόσμο πράγμα που δεν καταφέρνουν να επικοινωνήσουν μέσα από το λεκτικό τους δυναμικό. Επιπλέον κάθε μορφή τέχνης γίνεται ένα εργαλείο στα χέρια των ειδικών προκειμένου να ενισχύσουν και να βελτιώσουν συμπεριφορές και κοινωνικές δεξιότητες δουλεύοντας παράλληλα με τον ψυχοσυναισθηματικό τους κόσμο και τα λειτουργικά ελλείματα. Επιπλέον το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία στη δημόσια και πολιτική ζωή, δεν ενισχύεται από τις υπάρχουσες δράσεις που αναφέρει το Υπουργείο Εσωτερικών, αφού ουσιαστικά περιορίζεται στην διευκόλυνση των ΑμεΑ ως προς την προσέγγιση στο εκλογικό τμήμα ενώ δεν υπάρχει κάποια σχετική δράση για την διασφάλιση της μυστικότητας άσκησης του δικαιώματος ψήφου για όλα τα άτομα με αναπηρία, περιλαμβανομένων εκείνων με αισθητηριακή αναπηρία (π.χ. τυφλότητα). Επίσης, απουσιάζει κάποια δράση για την εξασφάλιση της αρχής της ισότητας ως προς την πρόσβαση στην ενημέρωση που αφορά την άσκηση εκλογικού δικαιώματος (προσβάσιμο ενημερωτικό υλικό, easy to read για τα άτομα με νοητική αναπηρία για π.χ. τις εκλογές). Ταυτόχρονα, για την επιμέρους κατηγορία, των ατόμων με νοητική αναπηρία, που έχει πολλά και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, η πολιτεία πρέπει να αναπτύξει περισσότερες δράσεις που θα ενισχύουν την προσβασιμότητά τους σε υπηρεσίες και προγράμματα (π.χ. αθλητισμού, ψυχαγωγίας κλπ) και στη πληροφόρηση/επικοινωνία. Επίσης να εφαρμόζεται ο νόμος για καθολική πρόσβαση στη πληροφορία από όλα τα άτομα με αναπηρία και ειδικότερα για τα άτομα με νοητική αναπηρία να υπάρχει η παραγωγή των έντυπων πληροφοριακών υλικών σε τύπου «easy to read”. Σχετικές διατάξεις της Σύμβασης του Ο.Η.Ε. καλούν και υποχρεώνουν τη πολιτεία να σχεδιάζει, θεσμοθετεί και να υλοποιεί αναλόγως. Παράκληση, στο Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, να υπάρξουν περισσότερες ενέργειες επ’ ωφελείας των ατόμων με νοητική αναπηρία. Τέλος, θα περιμέναμε περισσότερες συγκριμένες δράσεις και πολιτικές που ικανοποιούν επί της αρχής τις σχετικές διατάξεις του νόμου 4488/2017 για τον καθολικό σχεδιασμό διοικητικών προϊόντων (άρθρο 63) ώστε να εξασφαλίζεται η ίση μεταχείριση και να απαγορεύονται οι διακρίσεις σε κάθε επίπεδο κατά των ατόμων με αναπηρία. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΓΟΝΕΩΝ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΚΑΙ ΦΙΛΩΝ ΑΤΟΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ Το Εργαστήρι