Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ | 5 Οκτωβρίου 2020, 08:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΣ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ' | 5 Οκτωβρίου 2020, 08:08

    ΚΑΡΤΑ ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΜΕΡΟΣ 2 Mε τον νέο κανονισμό (EE) 2016/679 διαπiστώνουμε ότι ουσιατικά παύει να υπάρχει δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή, καθώς με πολύ επιφανειακές προφάσεις και γενικόλογη ορολογία μπορεί να παραβιαστεί η ιδιωτική ζωή του ατόμου και τα προσωπικά δεδομένα του μπορούν να βρεθούν σε οποιαδήποτε χώρα στον κόσμο και στα χέρια οποιασδήποτε εταιρείας, εφόσον “σέβοντα騔 τις παιδαριώδεις εγγυήσεις που προβλέπει ο κανονισμός (ΕΕ) 2016/679 (άσκηση δημόσιας εξουσίας, επιστημονική έρευνα, δημόσιο συμφέρον, αρχειοθέτηση προς το δημόσιο συμφέρον κ.λπ.): περιορισμοί του δικαιώματος στην ιδιωτική ζωή μπορούν να πραγματοποιηθούν μόνο όταν υπάρχουν πραγματικά και συγκεκριμένα συμφέροντα της κοινότητας. Επιπλέον, η απατηλή εγγύηση της δήθεν ανωνυμοποίησης και κρυπτογράφησης των προσωπικών μας δεδομένων είναι πέρα για πέρα μια απολύτως απατηλή εγγύηση, καθώς βασίζεται στην απλή ευπιστία: Ο μόνος αποτελεσματικός τρόπος για την πλήρη προστασία των προσωπικών μας δεδομένων είναι να μην τα δίνουμε. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ευρωπαϊκού δικαστηρίου ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι απαραίτητη μια "επιτακτική κοινωνική ανάγκη" για τον περιορισμό του δικαιώματός μας στην ιδιωτική ζωή και πάντοτε πρέπει να γίνεται σεβαστή η αρχή της αναλογικότητας. CASE OF UZUN v. GERMANY (Application no. 35623/05) JUDGMENT STRASBOURG 2 September 2010 FINAL 02/12/2010 "78. In determining whether the applicant's surveillance via GPS as carried out in the present case was “necessary in a democratic society”, the Court reiterates that the notion of necessity implies that the interference corresponds to a pressing social need and, in particular, that it is proportionate to the legitimate aim pursued (see Leander v. Sweden, 26 March 1987, § 58, Series A no. 116; and Messina v. Italy (no. 2), no. 25498/94, § 65, ECHR 2000-X).... " Ως επιτακτική κοινωνική ανάγκη σίγουρα δεν μπορεί να θεωρηθεί η γενική προβλέψεις και ψευδεπίγραφοι ισχυρισμοί για την “διευκόλυνση της ζωής των ατόμων με ειδικές ανάγκες” ή “για την εξάλειψη της γραφειοκρατίας”:" Στόχος 5: Εντάσσουµε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας στην καθηµερινότητα του πολίτη Διευκολύνουµε την καθηµερινότητα των Ατόµων µε Αναπηρία δηµιουργώντας µία κάρτα-κλειδί για όλα τα άτοµα µε ορατές ή αόρατες αναπηρίες " Το κράτος προειδοποιεί τον ανάπηρο ότι αν δεν ακυρώσει την ιδιωτική του ζωή και την προσωπικότητά του, θα θέσει σε κίνδυνο τη ζωή του, ερχόμενο σε ευθεία σύγκρουση με τον εαυτό του αλλά και τις Συνταγματικές αρχές και το εγγενές δικαίωμα στην ζωή του αναπήρου όταν λέει ότι έτσι “θέλει να προστατεύσει τους ανάπηρους και να διευκολύνει τη ζωή τους” - αυτό είναι ένα εντελώς δυσανάλογο μέτρο.Εάν υπάρξουν ανάπηροι αρνητές της ηλεκτρονικής κάρτας αναπηρίας, όπως υπήρξε ένας μεγάλος αριθμός αρνητών στην ηλεκτρονική κάρτα του πολίτη http://www.opengov.gr/ypes/?p=2559&cpage=1#comments τι θα γίνει ; Θα μείνουν χωρίς παροχές ;Θα πεθάνουν; " Συνδέουµε την Ηλεκτρονική Κάρτα Αναπηρίας µε πάσης φύσεως παροχές που δικαιούνται Άτοµα µε Αναπηρία, περιορίζοντας τα δικαιολογητικά και τη γραφειοκρατία" Οι επαίσχυντες αρχειοθετήσεις του παρελθόντος με τατουάζ στό μπράτσο και καταχώριση σε ένα κεντρικό υπολογιστικό σύστημα της τότε εποχής που λειτουργούσε με διάτρητες καρτέλλες (περίπτωση της ibm με τους εβραίους) θεωρούνται τώρα ως “ δημόσιο συμφέρον”. Ως δημόσιο συμφέρον δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η κοινότητα των ατόμων με ειδικές ανάγκες εποπτεύεται πλήρως από μια ολιγαρχία,ούτε το οικονομικό συμφέρον του λόμπυ της ηλεκτρονικής κάρτας (βιομηχανίες που κατασκευάζουν τις κάρτες,τους αναγνώστες,το λειτουργικό σύστημα κ.τ.λ) .Αυτό το σχέδιο δράσης προσποιείται ότι θα παρέχει δήθεν δικαιώματα σε άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά στην πραγματικότητα έρχεται να ακυρώσει δικαιώταματα, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματός του κάθε ανάπηρου στην ιδιωτική ζωή. Άρθρο 4. Γενικές υποχρεώσεις ...4. Τίποτα στην παρούσα Σύμβαση δεν θίγει οποιεσδήποτε διατάξεις είναι πιο πρόσφορες για την πραγματοποίηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και οι οποίες μπορούν να συμπεριληφθούν στο δίκαιο ενός Κράτους Συμβαλλόμενου Μέρους ή στο διεθνές δίκαιο που ισχύει για το Κράτος αυτό. Δεν θα υπάρξει κανείς περιορισμός ή παρέκκλιση από οποιαδήποτε ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που αναγνωρίζονται ή υπάρχουν σε οποιοδήποτε Συμβαλλόμενο Κράτος στην παρούσα Σύμβαση, σύμφωνα με το νόμο, συμβάσεις, κανονισμό ή έθιμο, με την πρόφαση ότι η παρούσα Σύμβαση δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιώματα ή ελευθερίες ή ότι τα αναγνωρίζει σε μικρότερη έκταση. Άρθρο 10. Δικαίωμα στη ζωή Τα Συμβαλλόμενα Κράτη επαναβεβαιώνουν ότι κάθε άνθρωπος έχει εγγενές δικαίωμα στη ζωή και ότι λαμβάνουν όλα τα αιτούμενα μέτρα, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική απόλαυσή του από τα άτομα με αναπηρίες, σε ίση βάση με τους άλλους. Άρθρο 28. Ανεκτό βιοτικό επίπεδο και κοινωνική προστασία 1. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρίες για ένα βιοτικό επίπεδο ανεκτό, για τα ίδια και τις οικογένειές τους, συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης διατροφής, ένδυσης και κατοικίας, και για συνεχή βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να προστατεύουν και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, χωρίς διακρίσεις βάσει της αναπηρίας. 2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη αναγνωρίζουν το δικαίωμα τω ατόμων με αναπηρίες για κοινωνική προστασία και να απόλαυση αυτού του δικαιώματος χωρίς διακρίσεις βάσει της αναπηρίας και λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμέν να προστατεύσουν και να προάγουν την εξασφάλιση του δικαιώματος αυτού, συμπεριλαμβανομένων και των ακόλουθων μέτρων: α. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση, με ίσους όρους, από τα άτομα με αναπηρίες σε υπηρεσίες καθαρού νερού και να διασφαλίζουν την πρόσβαση κατάλληλες και προσιτές υπηρεσίες, συσκευές και σε κάθε άλλη βοήθεια για σχετικές με την αναπηρία ανάγκες, β. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες, ιδιαίτερα τις γυναίκες, τα κορίτσια και ηλικιωμένα άτομα με αναπηρίες, στα προγράμματα κοινωνικής προστασίας και τα προγράμματα μείωσης της φτώχειας, γ. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση, από τα άτομα με αναπηρίες και τις οικογένειές τους που ζουν σε καταστάσεις φτώχειας, στην κρατική βοήθεια, με σχετικές με την αναπηρία δαπάνε συμπεριλαμβανομένης και της κατάλληλης κατάρτισης, παροχής συμβουλών, της οικονομικής συνδρομής και της βραχυπρόθεσμης φροντίδας, δ. Να διασφαλίζουν την πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες στα προγράμματα δημόσιας στέγασης, ε. Να διασφαλίζουν ίση πρόσβαση από τα άτομα με αναπηρίες στα συνταξιοδοτικά επιδόματα και προγράμματα. 2. Καταρτίζουµε Ενιαίο Κανονισµό Παροχών για την Κύρια Σύνταξη και για τα συνταξιοδοτικά επιδόµατα, που χορηγεί ο e-ΕΦΚΑ στα Άτοµα µε Αναπηρία Η εναρµόνιση των διαδικασιών για τη χορήγηση των παροχών κύριας σύνταξης και των συνταξιοδοτικών επιδοµάτων στα Άτοµα µε Αναπηρία, ανεξάρτητα από τον ενταχθέντα στον e-ΕΦΚΑ φορέα στον οποίο ασφαλίζονται, έχει προβλεφθεί µε τις διατάξεις του άρθρου 49 του ν. 4670/2020, µέσω της έκδοσης Προεδρικού Διατάγµατος εντός 2 ετών από την έναρξη ισχύος του νόµου. ü Αντιµετωπίζουµε το φαινόµενο της κατακερµατισµένης νοµοθεσίας κατά τη χορήγηση των παροχών στους ενταχθέντες στον e-ΕΦΚΑ φορείς µε ενοποίηση των διαδικασιών για τη χορήγηση κύριας σύνταξης και συνταξιοδοτικών επιδοµάτων στα Άτοµα µε Αναπηρία, ανεξάρτητα από τον ενταχθέντα στον e-ΕΦΚΑ φορέα στον οποίο ασφαλίζονται. ü Καταρτίζουµε Ενιαίο Κανονισµό Παροχών και επιδοµάτων Κύριας Σύνταξης. ü Διασφαλίζουµε την ίση µεταχείριση ασφαλισµένων που αντιµετωπίζουν τον ίδιο ασφαλιστικό κίνδυνο. ü Απλουστεύουµε τη νοµοθεσία αλλά και τη διαδικασία χορήγησης των ανωτέρω παροχών στα Άτοµα µε Αναπηρία. ΤΟ ΔΙΕΘΝΈς ΔΊΚΑΙΟ ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΈΠΕΙ ΤΗ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΚΕΚΤΗΜΈΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΆΤΩΝ ΤΩΝ ΑΤΌΜΩΝ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΕΣ:Άρθρο 4. Γενικές υποχρεώσεις ...4 Τίποτα στην παρούσα Σύμβαση δεν θίγει οποιεσδήποτε διατάξεις είναι πιο πρόσφορες για την πραγματοποίηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρίες και οι οποίες μπορούν να συμπεριληφθούν στο δίκαιο ενός Κράτους Συμβαλλόμενου Μέρους ή στο διεθνές δίκαιο που ισχύει για το Κράτος αυτό. Δεν θα υπάρξει κανείς περιορισμός ή παρέκκλιση από οποιαδήποτε ανθρώπινα δικαιώματα και θεμελιώδεις ελευθερίες που αναγνωρίζονται ή υπάρχουν σε οποιοδήποτε Συμβαλλόμενο Κράτος στην παρούσα Σύμβαση, σύμφωνα με το νόμο, συμβάσεις, κανονισμό ή έθιμο, με την πρόφαση ότι η παρούσα Σύμβαση δεν αναγνωρίζει τέτοια δικαιώματα ή ελευθερίες ή ότι τα αναγνωρίζει σε μικρότερη έκταση. The World Health Organization’s International classification of functioning, disability and health (ICF), Annex 6 - Ethical guidelines for the use of ICF, states: “Social use of ICF information .....(10) ICF, and all information derived from its use, should not be employed to deny established rights or otherwise restrict legitimate entitlements to benefits for individuals or groups. Η διεθνής ταξινόμηση της λειτουργίας, της αναπηρίας και της υγείας (ICF) του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, παράρτημα 6 - Δεοντολογικές κατευθυντήριες γραμμές για τη χρήση του ICF, αναφέρει: "Κοινωνική χρήση των πληροφοριών ICF ..... (10) Το ICF, καθώς και όλες οι πληροφορίες που προκύπτουν από τη χρήση του, δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για την άρνηση καθιερωμένων δικαιωμάτων ή για τον με άλλο τρόπο περιορισμό των νόμιμων δικαιωμάτων παροχών για άτομα ή ομάδες. ΕΠΊΣΗΣ Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑ ΚΕΝΤΡΙΚΗΣ ΗΛΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΒΑΣΗΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΠΗΡΩΝ ,ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΓΟΝΩΣ ΟΤΙ ΘΥΜΙΖΕΙ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΥΤΕΙΝΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ, ΟΤΑΝ Ο ΑΝΑΠΗΡΟΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΤΑΝ ΣΑΝ ΚΑΚΟΠΟΙΟΣ (ΝΑΖΙΣΜΟΣ) ΚΑΙ ΚΑΘΙΣΤΑ ΤΑ ΕΥΑΙΣΘΗΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΤΩΝ ΑΝΑΠΓΡΩΝ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΕΥΑΛΏΤΑ .