Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς | 5 Οκτωβρίου 2020, 13:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Β. Σαρανταυγάς' | 5 Οκτωβρίου 2020, 13:44

    Ο εναγκαλισμός, διαχρονικά, της ΕΣΑμεΑ με τις Κυβερνήσεις είναι εξόφθαλμος. Κι αυτό συνιστά την πλέον συστηματική παθογένεια του κεφαλαίου που επιγράφεται “πιστοποίηση αναπηρίας” και “κοινωνικο-ασφαλιστικά” δικαιώματα των αναπήρων. Δυστυχώς, η σημερινή Κυβέρνηση δεν φαίνεται διατεθειμένη να βάλει όρια και κανόνες στο “πολιτικό παιχνίδι” της αναπηρίας. Ειδικά στο πλαίσιο των όρων που έχει εισάγει η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία, οι ρόλοι είναι, και οφείλουν να είναι, πλήρως διακριτοί. Η Κυβέρνηση (Α) είναι Κυβέρνηση (σ.σ. Συντονιστικός Μηχανισμός εντός της Κυβέρνησης και Focal Points), η Κοινωνία των Πολιτών με Αναπηρία (Β) είναι Κοινωνία των Πολιτών (σ.σ. διεκδικεί, προτείνει, διαβουλεύεται, καταγγέλλει) και ο Ανεξάρτητος Μηχανισμός για την Προαγωγή (Γ) της εφαρμογής της Σύμβασης (σ.σ. ΣτΠ και ΕΣΑμεΑ+ΕΕΔΑ?) παρακολουθεί και ελέγχει την εφαρμογή της Σύμβασης. Εδώ συμβαίνει το εξής παράλογο. Η ΕΣΑμεΑ συμμετέχει από τη μια παντού στο κράτος (ΔΣ διαφόρων ΝΠΔΔ, διαφόρων Επιτροπών του ΕΣΠΑ, Επιστημονικών Επιτροπών και του ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α.) και στη διακυβέρνηση του Κράτους και από την άλλη υποτίθεται ότι έχει και το ρόλο (Β) και (Γ). Κι ενώ συμβαίνουν αυτά, ο Πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ θέτει και υποψηφιότητα -με κόμμα που βρίσκεται στο Ελληνικό Κοινοβούλιο (ΚΙΝΑΛ) και που έχει τεράστια πολιτική ευθύνη για την κατάντια της αναπηρίας- για την κατάληψη θέσεως στο Ευρωκοινοβούλιο, χωρίς προηγουμένως να έχει παραιτηθεί από Πρόεδρος της ΕΣΑμεΑ. Μην ξεχνάμε ότι ειδικά με τον ν. 4488/2017 ανατίθεται στην ΕΣΑμεΑ δημόσιο καθήκον. Πως λοιπόν ο Πρόεδρός της βάζει κομματικό καπέλο και πάει για Βουλευτής; Εις ό,τι αφορά στην παρούσα διαβούλευση ενός κυβερνητικού σχεδίου (σ.σ. δεν πρόκειται περί σχεδίου νόμου), η κυβέρνηση δεν θα έπρεπε να επιφυλάξει στην ΕΣΑμεΑ το ρόλο του συνεργάτη στη σύνταξη του τιθέμενου σε δημόσια διαβούλευση “σχεδίου” Σχεδίου Δράσης. Η ΕΣΑμεΑ και κάθε οργάνωση της πυραμίδας της θα έπρεπε να έρθει εδώ που έρχομαι και εγώ και οποιοσδήποτε έχει εύλογο ενδιαφέρον για τα δικαιώματα των ΑμεΑ και να καταθέσει τις προτάσεις της. Προφανώς, ούτε η ίδια η Κυβέρνηση έχει αντιληφθεί την αμετροέπεια και την εξουσιολαγνεία της ΕΣΑμεΑ. Το ίδιο το Σχέδιο Δράσης καταστρατηγεί συστηματικά και εξόφθαλμα τις αρχές δικαίου και τις προβλέψεις του ν. 4488/2017. Για παράδειγμα, στο στόχο #4 το Σχέδιο προβλέπει την ενίσχυση των διοικητικών υπηρεσιών του e-EFKA με τη διάθεση προσωπικού από την ΕΣΑμεΑ και άλλους φορείς. Πως είναι δυνατόν η ΕΣΑμεΑ να παρέχει διοικητικές υπηρεσίες για λογαριασμό του ΕΦΚΑ/ΚΕ.Π.Α., τη στιγμή που από το νόμο έχει καθήκον να τελεί σε συνεργασία με το Ανεξάρτητο Πλαίσιο για την Προαγωγής της Εφαρμογής της Σύμβασης CRPD (δηλ. τον ΣτΠ / άρθρο 72, ν. 4488/2017) και να ελέγχει αν το ΚΕ.Π.Α., η διοίκησή του, οι επιτροπές του και οι υπηρεσίες του παραβιάζουν τα δικαιώματα των ΑμεΑ; Και με το χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα η ΕΣΑμεΑ; Πως είναι δυνατόν μια τριτοβάθμια οργάνωση της αναπηρίας να έχει γίνει super εταιρεία συμβούλων σχεδιασμού και υλοποίησης κάθε λογής έργων και να θέλει να επεκτείνει τη δραστηριότητά της και στην ενοικίαση προσωπικού; Έχει χαθεί πλήρως το μέτρο. Σε ένα άλλο σημείο, το οποίο αφορά στην ιατρική δεοντολογία, γράφονται πολύ περίεργα πράγματα. Ομολογείται από τους Συντάκτες του Σχεδίου και την Κυβέρνηση ότι το ΚΕ.Π.Α. λειτουργούσε επί δέκα ολόκληρα χρόνια και λειτουργεί ακόμα χωρίς καμία ιατρική ηθική και δεοντολογία, εκτελώντας ιατρικά βασανιστήρια και καταστρατηγώντας θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα που αφορούν στην υγεία και την προσωπικότητα των ασθενών-αναπήρων. Αντιλαμβάνονται οι συντάκτες και οι ανάδοχοι του Σχεδίου σε ποιο νομικό και ανθρωπολογικό έρεβος εισέρχονται όταν λέγουν “Θεσπίζουµε Κώδικα Δεοντολογίας των ιατρών των ΚΕΠΑ”; Υπάρχουν δυο τύποι ανθρώπων, δυο τύποι ασθενών και χρειάζεται το ΚΕ.Π.Α. του Υπ. Εργασίας δικό του Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας; Δεν αρκεί ο νόμος 3418/2005 και η Σύμβαση του Οβιέδο (ν. 2619/1998) τα οποία αμφότερα ουδόλως εφαρμόζονται στη χώρα μας; Προς τι ένας ειδικός (εκτός συστήματος υγείας) νέος κώδικας ιατρικής δεοντολογίας, όταν ο υφιστάμενος δεν εφαρμόζεται; Και σε κάθε περίπτωση, η ιατρική και η επιστημονική δεοντολογία δεν μπορούν να γίνονται λάστιχο. Στο βαθμό που το παρόν Σχέδιο ακολουθεί κατά βάση τις γραμμές τις Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες, θα έπρεπε, επίσης, να γίνει πιο περιεκτική, μεθοδική και τεκμηριωμένη ανάλυση. Περιορίζομαι σε αυτά. Γεώργιος Σαρανταυγάς