Αρχική Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΕθνικό Σχέδιο Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με ΑναπηρίαΣχόλιο του χρήστη Ευαγγελία Δέμου | 5 Οκτωβρίου 2020, 14:20
Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Επισημάνσεις επί του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία Είμαι μητέρα με δύο παιδιά στο φάσμα του αυτισμού και πρώην πρόεδρος Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων Ειδικού Δημοτικού Σχολείου. Με βάση την ιδιότητά μου ως μητέρα, αυτό που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως ένα σχέδιο για την αναπηρία δεν αφορά μόνο τις κινητικές δυσκολίες. Υπάρχουν αναπηρίες όπως ο αυτισμός, η νοητική υστέρηση ακόμα και ψυχιατρικά περιστατικά που θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ξεχωριστά σε κάθε συνθήκη. Θα εστιάσω στον αυτισμό και στις δυσκολίες του όπως ορίζει η εμπειρία μου. Ειδικά Σχολεία • Δεν κάνουν οι ράμπες ένα σχολείο ειδικό. Οι ράμπες εκτός ότι πρέπει να βρίσκονται σε όλα τα σχολεία, ανεξαρτήτως είδους, δεν είναι όμως αυτές που θα κάνουν τη διαφορά για να γίνει ένα ειδικό σχολείο λειτουργικό. Η κατασκευή των ειδικών σχολείων θα πρέπει να αντιμετωπίζεται αρχιτεκτονικά και κατασκευαστικά με βάση τις ειδικές ανάγκες που φιλοξενεί. Ένα σχολείο για κωφούς έχει άλλες προϋποθέσεις από ένα σχολείο για παιδιά με αυτισμό ή ένα σχολείο που φιλοξενεί παιδιά με κινητικά προβλήματα. Μια ομάδα αρχιτεκτόνων και ειδικών παιδαγωγών θα πρέπει να βρίσκονται γύρω από το ίδιο τραπέζι και να συναποφασίζουν την κατασκευή τους, έτσι ώστε να πετύχουν το μέγιστο της ασφάλειας και της λειτουργικότητάς του. Τονίζω το κομμάτι της ασφάλειας καθώς πολλές φορές δημιουργείται αντιπαράθεση μεταξύ των καθημερινών πρακτικών προβλημάτων, με τους κανόνες ασφαλείας ενός κτηρίου σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Για παράδειγμα παρόλο που βρίσκονται συνέχεια παιδιά πάνω στα πρεβάζια των παραθύρων, απαγορεύεται η τοποθέτηση κιγκλιδώματος, για λόγους διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. • Τα σχολεία που χτίζονται με καθεστώς ΣΔΙΤ αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα: α. Η σύμβαση που υπογράφει η ΚΤΥΠ με την εκάστοτε εταιρεία είναι δεσμευτική με αποτέλεσμα το σχολείο να μην μπορεί να λειτουργήσει κατά βούληση ανάλογα με τις ανάγκες του. Η ύπαρξη μιας σύμβασης είναι μεν αναγκαία όμως θα πρέπει ταυτόχρονα να είναι και ευέλικτη. β. Οι δήμοι που υποχρεούνται να εξοφλούν τους λογαριασμούς κοινής ωφέλειας αντιδρούν στα αυξημένα έξοδα που φέρνουν τα σχολεία αυτά και μπορεί κατ’ επέκταση να αντιδρούν και σε άλλες οικονομικές απαιτήσεις των σχολείων. Χρειάζεται λοιπόν επιπλέον χρηματοδότηση από το Υπουργείο Εσωτερικών προς τις σχολικές επιτροπές, με την προϋπόθεση όμως πως η διαχείριση των χρημάτων αυτών θα ελέγχεται από εντεταλμένα όργανα. • Να δημιουργηθεί νομοθετικό πλαίσιο που θα αφορά τις αίθουσες ηρεμίας κι εκτόνωσης και τη σωστή τους λειτουργία. Οι αίθουσες αυτές, αν και ελάχιστες στην Ελληνική επικράτεια, μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλη αντιπαράθεση μεταξύ γονέων αλλά και μεταξύ του προσωπικού ενός σχολείου καθώς δεν υπάρχει πουθενά νόμος που να ορίζει τη σωστή τους λειτουργία. • Η χρηματοδότηση των ειδικών σχολείων θα πρέπει να είναι αυξημένη. Τα παιδιά με αυτισμό ή με νοητική υστέρηση διδάσκονται εξατομικευμένα οπότε τα σχολικά βιβλία που παρέχει το κράτος δεν εξασφαλίζουν «την ύλη» όπου κάθε δάσκαλος ξεχωριστά για κάθε παιδί οφείλει να δημιουργήσει. Η αγορά εκπαιδευτικού και θεραπευτικού υλικού είναι πολύ ακριβή, επιβάλλεται όμως, προκειμένου το σχολείο να είναι λειτουργικό. Τα ειδικά σχολεία θα πρέπει να εξαιρούνται από τη χρηματοδότηση ανά μαθητή και να έχουν ξεχωριστό καθεστώς. • Να υπάρχει διαρκής επιμόρφωση των εκπαιδευτικών γενικής αλλά και ειδικής εκπαίδευσης για τον αυτισμό καθώς οι συμπεριφορές των παιδιών αυτών που μπορεί να προκύψουν μπορεί να είναι ιδιαίτερα απαιτητικές. Η σωστή αντιμετώπισή τους κάνει καλύτερη και τη ζωή ενός παιδιού αλλά και του εκπαιδευτικού. • Να ενισχυθεί ο ρόλος της συμβούλου ειδικής αγωγής (μου διαφεύγει ο νέος τίτλος). Οι εκπαιδευτικοί δεν ελέγχονται από κανέναν και είναι μεγάλη αγωνία για εμάς τους γονείς σε τι χέρια θα πέσουν τα παιδιά μας και αν θα έχουν μια εποικοδομητική και ήρεμη χρονιά. Το ίδιο προτείνω και για τις υπόλοιπες βαθμίδες όπως είναι τα ΕΕΕΕΚ. Παράλληλη στήριξη Τα τελευταία χρόνια το υπουργείο Παιδείας έχει κάνει σημαντικά βήματα στο να αυξηθεί το προσωπικό των εκπαιδευτικών με τον ρόλο της παράλληλης στήριξης. Δυστυχώς όμως η στελέχωση των σχολείων γίνεται σε δύο ταχύτητες με αποτέλεσμα ένα παιδί που έχει ένα άτομο για τους δύο πρώτους μήνες, να αναγκάζεται να αλλάζει άτομο τον Νοέμβριο με τις νέες προσλήψεις. Τα άτομα με αυτισμό αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλες δυσκολίες με την αλλαγή προσώπων και με την αλλαγή του προγράμματός τους. Πανεπιστήμια Δημιουργία υποστηρικτικών προγραμμάτων για άτομα με αυτισμό στα πανεπιστήμια της χώρας. Καθώς ο αριθμός των ατόμων με αυτισμό αυξάνεται ραγδαία και πολλά από αυτά έχουν υψηλό δυναμικό που τα οδηγεί σε πανεπιστημιακές σπουδές, η ανάγκη για την ομαλή τους ένταξη είναι επιβεβλημένη. Στο εξωτερικό τα πανεπιστήμια και τα κολλέγια που προσαρμόζονται σε αυτά τα δεδομένα όλο και αυξάνονται, παρέχοντας είτε ομαδική είτε εξατομικευμένη υποστήριξη στα άτομα με αυτισμό. Κανένα παιδί δεν θα πρέπει να αναγκάζεται να παρατήσει τις σπουδές του λόγω των δυσκολιών που μπορεί να αντιμετωπίσει. Αυτισμός και δικαιοσύνη Τα άτομα με αυτισμό χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερες ευαισθησίες και αδυναμίες να αποκωδικοποιούν κοινωνικές καταστάσεις. Αυτό τους φέρνει πολλές φορές αντιμέτωπους με τη δικαιοσύνη. Η ενημέρωση των αστυνομικών αρχών για τις ιδιαιτερότητες ενός ατόμου με αυτισμό είναι επιβεβλημένη καθώς και των δικαστών, προκειμένου να υπάρχει μεγαλύτερη κατανόηση του ατόμου και των προθέσεών του. Στα δε πρωτόκολλα διαχείρισης κρατουμένων θα πρέπει να υπάρχει ένα και για τον αυτισμό.