Αρχική Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας, Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και Εθνική Επιτροπή Βιοηθικής και ΤεχνοηθικήςΜΕΡΟΣ Α’ Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας Άρθρο 1 Σύσταση, αποστολή και αρμοδιότητεςΣχόλιο του χρήστη Ανάπηρες γυναίκες | 14 Ιανουαρίου 2021, 11:14
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ανάπηρες γυναίκες' | 14 Ιανουαρίου 2021, 11:14

    Δυστυχώς ξεκινάμε με έναν περιοριστικό τίτλο και σκοπό μιας Εθνικής αρχής, αφού μένει σε ένα βασικό μεν, αλλά όχι το μόνο θέμα από αυτά που μας αφορούν τις/ους ανάπηρες/ους, αυτό της προσβασιμότητας και όχι σε όλα. Οπότε είναι αμφισβητήσιμο το ότι δε θα εξασφαλιστεί «η πρόσβασή μας σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας» Μετά από 20 χρόνια και πλέον, που ψηφίστηκαν νόμοι για την προσβασιμότητα αναπήρων, που μας είδαν ως εξαιρέσεις και ψηφίζονταν «συμπληρώσεις» σε υπάρχοντες νόμους αντί να τους ανασυντάξουν πλήρως στο πνεύμα του καθολικού σχεδιασμού για όλες/ους και μετά από 20 χρόνια απραξίας σε θέματα ενημέρωσης και εφαρμογής αυτών των νόμων για την προσβασιμότητα, έρχεται μια «Εθνική αρχή προσβασιμότητας», όχι πλήρως ανεξάρτητη, όταν μάλιστα δηλώνεται ότι θα «χαράζει δημόσιες πολιτικές σε θέματα του αντικειμένου της», αφού υπάγεται στον εκάστοτε Πρωθυπουργό και χρηματοδοτείται από τον προϋπολογισμό της Προεδρίας της Κυβέρνησης» και παρακολουθεί, μάλλον θεωρητικά, τα θέματα που σχετίζονται με το δικαίωμα πρόσβασης των αναπήρων. Περιορίζοντας και εμείς λίγο περισσότερο τον περιορισμό του ίδιου του σκοπού της Αρχής, μας κάνει εντύπωση , που μετά το πέρας του 2020, καταληκτικής ημερομηνίας σύμφωνα με τον Ν.Ο.Κ 4067/12, που οι νόμοι μας όριζαν ότι μεγάλο τμήμα του δομημένου περιβάλλοντος θα είναι προσβάσιμο για όλες/ους, γυρνάμε πάλι στη «διαμόρφωση προτάσεων για τη χάραξη δημόσιων πολιτικών σε θέματα προσβασιμότητας» και στο η Αρχή «παρακολουθεί την Εφαρμογή του ισχύοντος Ευρωπαϊκού και Εθνικού πλαισίου για την προσβασιμότητα» και μετά; Πότε θα δούμε αποτελεσματική αντιμετώπιση; Δίχως να θέλουμε να προκαταλάβουμε την αποτελεσματικότητα στη χώρα μας μιας «συμβουλευτικής» Εθνικής Αρχής, μας δίνεται η εντύπωση, από το πως περιγράφονται η σύνθεση και η λειτουργία της στα αντίστοιχα άρθρα , ότι για άλλη μια φορά και για πολλά χρόνια ακόμα, εμείς οι ανάπηρες/οι δε θα ζήσουμε σε προσβάσιμο περιβάλλον. Στη Σύνθεση στα 9 μέλη δεν εξασφαλίζεται η συμμετοχή αναπήρων, επιστημόνων ή μη, σε αυτήν , πλην ενός εκπροσώπου της ΕΣΑμεΑ. Με τόσο μικρή εκπροσώπηση με ανάπηρες/ους είναι επακόλουθο να μη γίνει εφικτός ούτε ο στόχος της χάραξης πολιτικών για την αναπηρία, πως θα γίνει άλλωστε χωρίς εμάς; Αναφέρονται μεν γενικά τρειςι θέσεις επιστημονικού προσωπικού. αλλά δεν καθορίζονται τα επιστημονικά τους πεδία, ακόμη προβλέπονται μόνο 2 θέσεις διοικητικού προσωπικού, λίγες αν θεωρήσουμε ότι δημιουργείται μια Εθνική Αρχή που θα παράγει έργο, ουσιαστικό και σε σύντομους χρόνους, ώστε αυτό το έργο να καταφέρει να εξασφαλίσει την πολυπόθητη «πρόσβασή μας σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας.»