Αρχική Διαβούλευση για το σχέδιο της Έκθεσης Εθελοντικής Αξιολόγησης της Ελλάδας (Voluntary National Report) σχετικά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ)Σχέδιο της Έκθεσης Εθελοντικής Αξιολόγησης της Ελλάδας (Voluntary National Report) σχετικά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ)Σχόλιο του χρήστη Π. Αλεξόπουλος | 25 Μαΐου 2022, 18:25
  • Σχόλιο του χρήστη 'Π. Αλεξόπουλος' | 25 Μαΐου 2022, 18:25

    Σχόλια σχετικά με την Έκθεση: 1. Θα έπρεπε η προς διαβούλευση Έκθεση να ήταν γραμμένη στα Ελληνικά, όχι στα Αγγλικά, για να μπορούν όλοι να σχολιάζουν. 2. Γενικότερα όσον αφορά την προστασία των παιδιών, υπάρχουν δράσεις, αλλά υπάρχουν και μεγάλες ελλείψεις τόσο σε επιμέρους θέματα όσο και σε έλλειψη στρατηγικής στόχευσης. 3. Για παράδειγμα το δικαίωμα του παιδιού να μεγαλώνει από την οικογένειά του, ένα από τα βασικά του δικαιώματα, όχι απλά δεν προστατευόταν μέχρι πρόσφατα αλλά εμποδιζόταν. Το είχε επισημάνει με πιο διπλωματική διατύπωση ακόμα και ο Συνήγορος του Πολίτη (και του Παιδιού), σε επιστολή του στον Υπουργό Δικαιοσύνης το καλοκαίρι του 2020 (https://www.synigoros.gr/resources/050820-epistolh-oikogeneiako-dikaio.pdf) («Ο Συνήγορος του Πολίτη έχει διαπιστώσει ότι στη χώρα μας η υλοποίηση των δικαιωμάτων του παιδιού, όπως αυτά κατοχυρώνονται στη ΔΣΔΠ, υπολείπεται των προτύπων που θέτει η Σύμβαση, λόγω υφιστάμενων διατάξεων του Οικογενειακού Δικαίου…») Έπρεπε δηλαδή να φτάσουμε στο 2021 για να ψηφιστεί ο Ν. 4800/2021 (σελίδα 55 της παρούσας Έκθεσης) που σε κάποιο βαθμό εξασφαλίζει το δικαίωμα του παιδιού να ανατρέφεται και από τους 2 γονείς του ανεξαρτήτως της μεταξύ τους νομικής σχέσης; Ακόμα όμως και ο Ν. 4800 δεν λύνει τα πολλά προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί λόγω της καταστροφικής παλαιότερης επιλογής του κράτους να προωθεί την μονογονεϊκή επιμέλεια των παιδιών (το ορφάνεμα δηλαδή) πριν και μετά τον γάμο. Συγκεκριμένα: Α. Δεν υπάρχει καν στατιστικό στοιχείο που να δείχνει το μέγεθος του προβλήματος, δηλαδή τον αριθμό των παιδιών που μεγαλώνουν ή μεγάλωσαν από μόνο έναν γονέα ενώ είχαν δύο εν ζωή γονείς. Ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο είναι γνωστό από παλαιότερη (2006) έρευνα του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Σύνδρομο Γονικής Αποξένωσης | Κοινωνία | MY.aegean.gr Community. («Το 38,1% των αγοριών σε σχέση με το 68,3% των κοριτσιών διατηρεί επαφή μόνο με τη μητέρα του μετά το διαζύγιο»). Χρειαζόμαστε όμως πληρέστερη και νεότερη καταγραφή του προβλήματος. Οπότε, προτείνουμε να ξεκινήσει να καταγράφεται το σχετικό στατιστικό στοιχείο από την ΕΛΣΤΑΤ, και να χρηματοδοτηθούν σχετικές ποιοτικές και ποσοτικές έρευνες που μπορούν να πραγματοποιηθούν από την ΕΛΣΤΑΤ και τα πανεπιστήμια, από κονδύλια που σχετίζονται με την προαγωγή της οικογένειας ή της κοινωνικής συνοχής. Β. Θα χρειαστούν από εδώ και πέρα στατιστικές σχετικά με την ορθή εφαρμογή του Ν. 4800. Δεν είναι δυνατόν να αποτελεί νομικό τεκμήριο η κοινή επιμέλεια των παιδιών προ και μετά γάμου και η ελάχιστη επικοινωνία του 1/3 για κάθε γονέα, και μην ακολουθούν τον νόμο τουλάχιστον 90% των δικαστικών αποφάσεων. Αν όχι, τότε μιλάμε για δικαστικές αποφάσεις παρά τον νόμο και όχι κατά τον νόμο και θα πρέπει να υπάρχουν πειθαρχικές κυρώσεις για όσους δικαστές δεν αποφασίζουν κατά τον νόμο. Ο έλεγχος όμως των δικαστικών αποφάσεων δεν μπορεί να γίνεται μόνο από άλλους δικαστές. Το όργανο ελέγχου θα πρέπει να είναι κατά τουλάχιστον 50%+1 ανεξάρτητο από το δικαστικό σώμα. Καλό θα ήταν να δημιουργηθεί σχετική επιτροπή ή υποεπιτροπή π.χ. της ΕΕΔΑ. Γ. Θα μπορούσε να δημιουργηθεί κάποια κοινωνική υπηρεσία που να ασχολείται με την προώθηση της επανασύνδεσης των μέχρι σήμερα αποξενωμένων παιδιών με τους γονείς τους, σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να υπάρχει σχετική πολιτική στο ζήτημα γονεΪκής αποξένωσης. Δ. Οι οργανώσεις που εδώ και χρόνια έχουν αγωνιστεί για την καθιέρωση της συνεπιμέλειας (π.χ. ο ΓΟΝ.ΙΣ.κια άλλοι) θα πρέπει να αξιοποιηθούν είτε στην προτεινόμενη επιτροπή της παραγράφου Β., είτε να γίνουν μέλη στην ΕΕΔΑ όπως ζήτησαν πριν από μερικούς μήνες στην τότε δημόσια διαβούλευση αλλά δεν εισακούστηκαν από την κυβέρνηση. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι δυνατόν να έχει αναγνωρίσει ο Συνήγορος του Πολίτη ότι στην Ελλάδα υπάρχει πρόβλημα όσον αφορά στην εξασφάλιση του δικαιώματος του παιδιού να μεγαλώνει από τους δύο γονείς και στην ΕΕΔΑ όχι μόνο να μην συμμετέχει κάποιος φορέας που να υποστηρίζει τη συνεπιμέλεια, δηλαδή την προστασία των δικαιωμάτων του παιδιού, αλλά δυστυχώς να συμμετέχουν αρκετές οργανώσεις που έχουν ξεκάθαρα ταχθεί εναντίον της συνεπιμέλειας, δηλαδή εναντίον της προστασίας των δικαιωμάτων του παιδιού. 4. Σχετικά με την ενδοοικογενειακή βία (σελίδα 56 της Έκθεσης), θα πρέπει να μπορούν και οι άνδρες θύματα να απευθύνονται τόσο στα 43 συμβουλευτικά κέντρα, όσο και στο τηλεφωνικό κέντρο 15900, αλλά επίσης να δημιουργηθούν ξενώνες φιλοξενίας και για άνδρες, ενώ απαράδεκτη είναι η παράλειψη τα αγόρια θύματα ενδοοικογενειακής βίας άνω των 12 ετών να μην επιτρέπεται να φιλοξενηθούν στους υπάρχοντες 19 ξενώνες ή οπουδήποτε αλλού. Γενικότερα, όσες δράσεις, φορείς, προγράμματα αφορούν την προστασία ή αποκατάσταση γυναικών θυμάτων βίας θα πρέπει να δέχονται και άνδρες χωρίς αποκλεισμούς ή προκαταλήψεις. Τέλος, στο επικοινωνιακό υλικό των φορέων που ασχολούνται με την ενδοοικογενειακή βία θα πρέπει να εκλείψει η ρητορική μίσους εναντίον των ανδρών (π.χ. οι άνδρες να παρουσιάζονται μόνο ως θύτες) τόσο από τους δημόσιους φορείς, όσο και αυτούς που λαμβάνουν επιχορηγήσεις από το κράτος ή δημόσιους φορείς. 5. Τα αποξενωμένα σήμερα ή στο παρελθόν από τους γονείς τους παιδιά, οι αποξενωμένοι από τα παιδιά τους γονείς, οι γονείς που δεν ασκούν ή δεν ασκούσαν την επιμέλειά τους ενώ το επιθυμούσαν (με εξαίρεση όσους ελάχιστους έχουν κριθεί ακατάλληλοι ή επικίνδυνοι), θα πρέπει να αναγνωριστεί ότι αποτελούν ευάλωτη κοινωνική ομάδα (όπως δείχνουν διεθνείς έρευνες σχετικά με την σωματική και ψυχική τους υγεία, την κοινωνικοποίησή τους, την ανάπτυξή τους, την επαγγελματική τους εξέλιξη) στην οποία είχε αδικαιολόγητα στερηθεί ή περιοριστεί το δικαίωμα στην οικογενειακή ζωή. Για τον λόγο αυτό προτείνω να χρηματοδοτηθούν σχετικά προγράμματα και δράσεις, αντίστοιχα π.χ. με το “FAROS” (σελ. 131). 6. Η αποξένωση των παιδιών από τους γονείς τους, πρέπει με νόμο να αναγνωριστεί ως μορφή κακοποίησης, οπότε αυτόνομα να διώκεται ποινικά (όχι απλά να καταδικάζεται ο θύτης για παραβίαση δικαστικής απόφασης), και η σύνδεσή της με την αφαίρεση της επιμέλειας να είναι πιο ξεκάθαρη από ότι με τον Ν. 4800. 7. Οι δικαστές πρέπει να επιμορφωθούν σχετικά με τον Ν.4800 από κοινωνικούς επιστήμονες και νομικούς που είναι υπέρ της συνεπιμέλειας και όχι από αυτούς που έχουν ταχθεί εναντίον της συνεπιμέλειας, δηλαδή εναντίον του δικαιώματος στην οικογενειακή ζωή. 8. Η συνεπιμέλεια συντελεί και στην εξίσωση δικαιωμάτων και υποχρεώσεων μεταξύ των δύο φύλων εντός της οικογένειας, και διευκολύνει την επαγγελματική εξέλιξη των γυναικών, οπότε πρέπει να αναληφθούν και δράσεις υπέρ της συνεπιμέλειας και υπό αυτό το πρίσμα. Δεν είναι τυχαίο, που ο Συνήγορος του Πολίτη έχει χαρακτηρίσει τη θέσπιση της συνεπιμέλειας ως τη μεγαλύτερη μεταρρύθμιση της εποχής μας. Σας ευχαριστώ.