Αρχική Διαβούλευση για το σχέδιο της Έκθεσης Εθελοντικής Αξιολόγησης της Ελλάδας (Voluntary National Report) σχετικά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ)Σχέδιο της Έκθεσης Εθελοντικής Αξιολόγησης της Ελλάδας (Voluntary National Report) σχετικά με τους Στόχους Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ)Σχόλιο του χρήστη Αναστάσιος Σεπετής | 26 Μαΐου 2022, 20:06
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αναστάσιος Σεπετής' | 26 Μαΐου 2022, 20:06

    Στην Ελλάδα οι Εθνικές πολιτικές και το Σχέδιο δράσης για την «Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς» θα πρέπει να συνεχίσουν να προωθούν τη μεταρρύθμιση των Εθνικών πολιτικών ανάπτυξης ολιστικά σε θεσμική, επιχειρησιακή, δημοσιονομική και πολυεπίπεδη διακυβέρνησης και να στηρίξουν την αειφόρο πρόοδο της κοινωνίας και την αειφόρο προοπτική των μελλοντικών γενεών. Θα ήθελα στα πλαίσια της διαβούλευση να συμβάλλω προσθέτοντας ορισμένες προτάσεις σε συγκεκριμένους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης. Στα πλαίσια του Στόχου 3 για την Υγεία πρέπει να εναρμονιστούν οι βασικές αρχές των πολιτικών του Υπουργείου Υγείας και των Αειφόρων στόχους στόχων του Συστήματος Υγείας ώστε να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην εκπλήρωση των εθνικών και των περιφερειακών/τοπικών στόχων της Αειφόρου Ανάπτυξης Χωρίς Αποκλεισμούς στην Υγεία. Το Υπουργείο Υγείας και το Εθνικό Σύστημα Υγεία σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο πρέπει να αναδείξει επιπλέον τον πρωταγωνιστικό του ρόλο και την δυναμική των μονάδων του Εθνικού Συστήματος Υγείας για την προαγωγή, την πρόληψη και την προώθηση της Αειφόρο Καινοτομίας/Τεχνογνωσίας στα Συστήματα Υγείας στις τοπικές κοινωνίες όπως για παράδειγμα, την Αειφόρο Πρωτοβάθμια Υγεία και τα Πράσινα Νοσοκομεία και να συμβάλει στον Εθνικό στόχο για την Αειφόρο Δημόσια Υγεία. Για να επιτευχθεί αυτός ο βασικός Αειφόρος Εθνικός Στόχος στην Υγεία και να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο «Αειφόρο Εθνικό Συστήμα Υγείας» πρέπει το υπουργείο Υγείας και σχεδιάσει και να εφαρμόσει την «Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς στο Εθνικό Συστήμα Υγείας». Οι βασικές αρχές που προσδιορίζουν την «Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς στο Εθνικό Σύστημα Υγείας» οροθετούνται: 1. Στην αναγνώριση την υπάρχουσα κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας σε σχέσεις με τους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης, 2. Στον επανασχεδιασμό/ανατροφοδότηση των πολιτικών του Εθνικού Συστήματος Υγείας ώστε να εναρμονιστούν με τους Εθνικούς Στόχους για της Αειφόρου Ανάπτυξης και να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο «Αειφόρο Εθνικό Συστήμα Υγείας» 3. Στην προώθηση νέων πολιτικών του σύμφωνα με τα πρότυπα αξιολόγησης των Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και εταιρικής Διακυβέρνησης (ESG) παραγόντων των Αειφόρων Δράσεων και Επενδύσεων του «Αειφόρου Εθνικού Συστήματος Υγείας». Στα πλαίσια του Στόχου 11 για τις Αειφόρες Πόλεις και Κοινότητες απαιτείται μια ουσιαστική αποκέντρωση των κεντρικών αρμοδιοτήτων της Κυβέρνησης προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οι Ελληνικές Περιφέρειες και Δήμοι με ιδιαίτερη έμφαση μια νέα ολιστική «Εθνικής στρατηγική για την Αειφόρο Τοπική Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς» πρέπει να εναρμονίσουν τις αναπτυξιακές πολιτικές τους και τους τοπικούς αειφόρους στόχους ώστε να αναλάβουν ενεργό ρόλο στην εκπλήρωση των εθνικών στόχων για την οικονομία, την κοινωνία και το περιβάλλον προσαρμόζοντας παράλληλα τις δημόσιες και τις ιδιωτικές επενδύσεις και την παροχή υπηρεσιών στις τοπικές ανάγκες. Για τον σκοπό αυτό τα αρμόδια υπουργεία όπως το Υπουργείο Εσωτερικών, Ανάπτυξης, Οικονομικών, Περιβάλλοντος, Εργασίας, Υγείας κ.α. πρέπει να εκπονήσουν αντίστοιχες «Εθνικές στρατηγικές για την Αειφόρο Τοπική Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς» και κάθε Περιφέρεια και Δήμος της Ελλάδος να εκπονήσουν τις «Περιφερειακές Στρατηγικές για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς» και τις «Δημοτικές Στρατηγικές για την Τοπική Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς». Στα πλαίσια ενός ολιστικού σχεδίου κάθε Περιφέρεια και Δήμος της Ελλάδος με τα αντίστοιχα Εθνικά στρατηγικά σχέδια πρέπει να λάβουν υπόψιν και να ενσωματώσουν τις βασικές αρχές και την εξής οριοθέτηση: 1. Την Ανάπτυξη ενός κοινού «οράματος» για την «Αειφόρο Τοπική Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς» σε πολλούς ενδιαφερόμενους φορείς και επιχειρήσεις της τοπικής κοινωνίας, ώστε για να γίνει το κοινό «όραμα» μια κοινή «αποστολή» σύμφωνα με τους στόχους της Εθνικής Αειφόρου Ανάπτυξης. 2. Οι τοπικές αναπτυξιακές πολιτικές να έχουν ευρύτερους στόχους από την αύξηση του εθνικού εισοδήματος και του ΑΕΠ και να απαιτούν από τις εθνικές και τις περιφερειακές/τοπικές αρχές να συνεργαστούν, να εργαστούν προληπτικά, να παρακολουθούν, να ελέγχουν και να ανατροφοδοτούν τον σχεδιασμό για την επίτευξη αυτών των τοπικών αειφόρων στόχων της λαμβάνοντας υπόψιν: α) την αναπροσαρμογή στις παγκόσμιες, εθνικές, περιφερειακές/τοπικές αναπτυξιακές πολιτικές στους εθνικούς στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης και β) να μην υποθέτουν αυτεπάγγελτα ότι τα θετικά τοπικά οικονομικά, κοινωνικά, περιβαλλοντικά αποτελέσματα θα προέλθουν αυτόματα μέσω της οικονομικής ανάπτυξης. 3. Η ολιστική εθνική επιχειρησιακή στρατηγική πρέπει να προτείνει τις διαδικασίες σε κάθε περιφέρεια/τοπική κοινωνία για το «πως» θα γίνει η εφαρμογή της αειφόρου τοπικής ανάπτυξης χωρίς αποκλεισμούς. Οι διαδικασίες εφαρμογής της προτεινόμενης ολιστικής εθνικής επιχειρησιακής στρατηγικής θα προσδιορίσουν την εμπειρική εφαρμογή του τοπικού αειφόρου επιχειρησιακού και πολιτικού «οράματος» της κάθε Περιφέρεια και Δήμου και των ενδιαφερόμενων φορέων, όπου η οικονομική ευημερία της τοπικής κοινωνίας πρέπει να δημιουργήσει ευρείες βάσεις και να έχει κοινωνικά και περιβαλλοντικά οφέλη για όλους. 4. Τα οφέλη των τοπικών αναπτυξιακών πολιτικών πρέπει να διοχετευθούν ολιστικά σε όλες τις κοινωνικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των πιο περιθωριοποιημένων «χωρίς να αφήσουν κανέναν πίσω», με την προώθηση πολιτικών κοινωνικής συνοχής και με την συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στις αποφάσεις των τοπικών αναπτυξιακών πολιτικών. 5. Οι τοπικές αναπτυξιακές πολιτικές και η επιχειρησιακή στρατηγική πρέπει να λαμβάνουν υπόψη, στα πλαίσια μιας ολιστικής προσέγγισης, την ανάδειξη της τοπικής δυναμικής και την κοινωνικό/πολιτισμικής κουλτούρας για την προώθηση της τοπικής καινοτομίας/τεχνογνωσίας και της τοπικής επιχειρηματικότητας, με την παράλληλη αύξηση της απασχόλησης, την μείωση της φτώχειας και την κοινωνική ανισότητα των τοπικών κοινωνιών. 6. Καθοριστική σημασία της ολιστικής εθνική στρατηγικής είναι η εμπλοκή και ευθυγράμμιση, των προσπαθειών των «τοπικών παραγόντων ανάπτυξης» (κυβερνητικοί/ τοπικοί φορείς, πανεπιστήμια/ερευνητικοί φορείς, επιχειρήσεις, επιμελητήρια, επιχειρηματικοί φορείς κ.α.) με εκείνους των τοπικών ενδιαφερόμενων φορέων «συμπερίληψης» (κυβερνητικοί/ τοπικοί φορείς, πανεπιστήμια/ερευνητικοί φορείς, φορείς κοινωνικής ένταξης και συνοχής, ΜΚΟ, σωματεία κ.α.) σε μια από κοινού αποδεκτή επιχειρησιακή τοπική αειφόρο στρατηγική. 7. Με την από κοινού συμφωνία ορισμών και μετρήσεων για την παρακολούθηση της τοπικής αειφόρου προόδου υλοποίησης σύμφωνα με τα πρότυπα αξιολόγησης των Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και εταιρικής Διακυβέρνησης (ESG) παραγόντων και τον έλεγχο της εθνικής ολιστικής επιχειρησιακής στρατηγικής στα πλαίσια των στόχων της Αειφόρου Ανάπτυξης. 8. Η ολιστική Εθνική επιχειρησιακή στρατηγική των αναπτυξιακών πολιτικών να προωθεί την αειφόρο διαχείριση των τοπικών φυσικών πόρων και της τοπικής περιβαλλοντικής προστασίας στα πλαίσια των εθνικών, ευρωπαϊκών και παγκόσμιων πολιτικών της κλιματικής αλλαγής και των στόχων της αειφόρου ανάπτυξης. Στα πλαίσια του Στόχου 4 για την Ποιότητα στην Παιδεία τα Πανεπιστήμιά της Ελλάδος εισάγουν θέματα πολιτικών Αειφόρου Ανάπτυξης, επιχειρηματικής ηθικής, προστασίας του περιβάλλοντος, κοινωνικής προστασίας, διαχείρισης της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ), κ.α. σε πολλούς ακαδημαϊκούς τομείς αλλά κυρίως των σχολών Οικονομίας και Διοίκηση Επιχειρήσεων, αρχικά σε προπτυχιακό και στη συνέχεια σε μεταπτυχιακό επίπεδο, ώστε να εισαχθούν και να προωθηθούν οι Στόχοι της Αειφόρου Ανάπτυξης (ΣΑΑ). Από το 2000, οι έρευνες έχουν δείξει την αυξανόμενη επιθυμία διεθνών και Ελλήνων φοιτητών να ενσωματώσουν τους ΣΑΑ και την ΕΚΕ στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε συνεργασία με την επιχειρηματική κοινότητα. Επιπλέον, πολλοί ερευνητές επισημαίνουν ότι η προώθηση τέτοιων εκπαιδευτικών προγραμμάτων απαιτεί την απαιτούμενη ζήτηση από τις εταιρείες και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών για την ανάπτυξη μιας ηθικής ευαισθητοποίησης στην εκπαίδευση. Οι Έλληνες φοιτητές θα είναι μελλοντικοί, διευθύνοντες σύμβουλοι, διευθυντές, στελέχη, μελλοντικοί εργαζόμενοι, ενεργοί πολίτες και θα είναι υπεύθυνοι για τη διαμόρφωση επιχειρηματικών αρχών, αξιών, πολιτικών και στρατηγικών, των Δημόσιων και Ιδιωτικών επιχειρήσεων οι οποίες θα πρέπει να είναι αειφόρες, κοινωνικά, ηθικά και περιβαλλοντικά υπεύθυνες. Κάθε λάθος και σωστή απόφαση των στελεχών των Ελληνικών Δημόσιων ή Ιδιωτικών Επιχειρήσεων έχει αντίκτυπο στην Ελληνική κοινωνία και στους Στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης. Για τους λόγους αυτούς, είναι επιτακτική ανάγκη η εκπαίδευση των Ελλήνων φοιτητών σε θέματα πολιτικών Αειφόρου Ανάπτυξης, των ΣΑΑ, της ΕΚΕ, των Περιβαλλοντικών, Κοινωνικών και Εταιρικής Διακυβέρνησης (Environmental, Social, Governance-ESG) παραγόντων να είναι ζωτικής σημασίας ώστε να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις, δεξιότητες και ικανότητες για να αντιμετωπίσουν τις μεταβαλλόμενες ανάγκες της ελληνικής αγοράς. Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια και ειδικά οι καθηγητές θα πρέπει να παρέχουν στους φοιτητές, όχι μόνο τις δεξιότητες και την κατάρτιση που θα χρειαστούν στη μελλοντική επιχειρηματική τους σταδιοδρομία, αλλά και να τους κάνει να κατανοήσουν πόσο κρίσιμη και ζωτικής σημασίας είναι η λήψη αποφάσεων σε θέματα Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής, και εταιρικής Διακυβέρνησης (Environmental, Social, Governance-ESG) παραγόντων εντός ενός οργανισμού. Επιπλέον για την ενσωμάτωση των στόχων Αειφόρο Ανάπτυξης στην επιχειρηματική τοπική κοινότητα υπάρχουν σήμερα σημαντικά εμπόδια γνώσης στην καθημερινή επιχειρησιακή διαχείριση των επιχειρήσεων. Για το λόγο αυτό, παρακολουθούμε την έλλειψη ενδιαφέροντος των εταιρειών για το ζήτημα της ΕΚΕ ή την ανησυχία τους για ζητήματα Αειφόρου ανάπτυξης. Μια σημαντική σύσταση για τα Ελληνικά Πανεπιστήμιά και την εφαρμογή των Στόχων της Αειφόρου Ανάπτυξης είναι ότι τα πανεπιστήμια θα πρέπει να θεσπίσουν επίσημες δομές για να καθοδηγήσουν την εφαρμογή της διαχείρισης της Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής, και εταιρικής Διακυβέρνησης και σε επιχειρησιακό επίπεδο του πανεπιστημίου δηλαδή να εφαρμόσουν στην επιχειρησιακή τους πολιτικής, αειφόρο στρατηγικές, και να γίνουν Αειφόρα Πανεπιστήμια ώστε να παραδειγματίσουν και να συμβάλουν στις αειφόρες πολιτικές των τοπικών επιχειρήσεων και των τοπικών κοινωνιών. Είναι επίσης σημαντικό η πολιτική των Αειφόρων Πανεπιστημίων πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν στην αξιολόγηση των Πανεπιστήμων από το υπουργείο Παιδείας. Ως εκ τούτου, το Ελληνικά Πανεπιστήμια που υποστηρίζουν τους Στόχους Αειφόρου Ανάπτυξης θα πρέπει έχουν έντονο ενδιαφέρον για περαιτέρω συνεργασία με την τοπική επιχειρηματική κοινότητα με διάφορους τρόπους, συνοψίζοντας: 1. Συνεργασία με εταιρείες για την κατάρτιση των φοιτητών σε πολιτικές Αειφόρου Ανάπτυξης, στην επιχειρηματική πρακτική ΕΚΕ και των ESG παραγόντων, 2. Ανάπτυξη προγραμμάτων ανταλλαγής τεχνογνωσίας που σχετίζονται με τους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης (ΣΑΑ) μεταξύ πανεπιστημίων και επιχειρήσεων 3. Οργάνωση συνεργασιών καινοτομίας για την αντιμετώπιση των ΣΑΑ για ερευνητές σε όλο το πανεπιστήμιο και εξωτερικούς ενδιαφερόμενους φορείς 4. Ανάπτυξη ερευνών σχετικά με τους ΣΑΑ και την ΕΚΕ σε μικρές και μεσαίες τοπικές επιχειρήσεις, 5. Ανάπτυξη εκπαιδευτικών συνεργασιών για τη διά βίου μάθηση και την ηλεκτρονική μάθηση στην επιχειρηματική ηθική, την ΕΚΕ και σχετικά με τους ΣΑΑ 6. Δημιουργία συνεργασιών Πανεπιστημίων και τοπικών επιχειρήσεων για την ανάπτυξη επιχειρησιακών εργαλείων αειφόρου ανάπτυξης 7. Συνεργασία με την τοπικών επιχειρήσεων και πανεπιστημίων για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και λύσεων για την αντιμετώπιση των ΣΑΑ 8. Δημιουργία κόμβων καινοτομίας και θερμοκοιτίδων που επικεντρώνονται σε προκλήσεις που σχετίζονται με τους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης (ΣΑΑ) με την συνεργασία των τοπικών επιχειρήσεων και της πανεπιστημιακής έρευνας. 9. Νεοφυείς επιχειρήσεις υψηλής τεχνολογίας που σχετίζονται με πανεπιστημιακά ερευνητικά προγράμματα εμπνευσμένα από τους ΣΑΑ Τα Πανεπιστήμια μπορούν να διαδραματίσουν πολύ σημαντικό ρόλο στους στόχους Αειφόρου Ανάπτυξης και της αλλαγής της κοινωνικής, καταναλωτικής επιχειρηματικής και επενδυτικής κουλτούρας. Για να επιτευχθεί αυτός ο βασικός Αειφόρος Εθνικός Στόχος στα Ελληνικά Πανεπιστήμια και για να διερευνηθούν οι ανάγκες και οι τάσεις της ελληνικής αγοράς ώστε τα πανεπιστήμια να συμβάλουν και να προσαρμόσουν σωστά το πρόγραμμα σπουδών στους στόχους της Αειφόρου Ανάπτυξης πρέπει να δημιουργηθεί ένα καινοτόμο «Εθνικό Αειφόρο Πανεπιστημιακό Σχέδιο Δράσης» και πρέπει το υπουργείο Παιδείας να σχεδιάσει και να εφαρμόσει την «Στρατηγική για την Αειφόρο Ανάπτυξη Χωρίς Αποκλεισμούς στα Ελληνικά Πανεπιστήμια». Στα πλαίσια του Στόχου 17 συνεργασία για του στόχους το Υπουργείο Οικονομικών μπορεί και πρέπει να αναδείξει τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην Αειφόρο Χρηματοδότηση και την Αειφόρο Ταξινομία σε Κεντρικό, Περιφερειακό και Τοπικό επίπεδο μέσω της ομάδας εργασίας για την Αειφόρο Χρηματοδότηση και την Πράσινη Οικονομική Μετάβαση. Δρ. Αναστάσιος Σεπετής Επίκουρος Καθηγητής Πολιτικές και Χρηματοοικονομικά της Αειφόρου Ανάπτυξης και της Κοινωνικής Προστασίας Ερευνητικό Εργαστήριο Κοινωνικής Διοίκησης ΕΕΚΔ https://sarl.uniwa.gr/ Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων www.ba.uniwa.gr Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής