Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
1.Το παρόν Εθνικό Σχέδιο Δράσης κατά της σεξουαλικής κακοποίησης των παιδιών που έθεσε σε διαβούλευση η κυβέρνηση, είναι ένα ευχολόγιο πρωτίστως με επικοινωνιακή στόχευση, χωρίς ιεράρχηση στόχων και χωρίς προϋπολογισμό. Και νομίζω πως θα είναι και αναποτελεσματικό γιατί συνεχίζεται το ισχύον μοντέλο που βασίζεται πρωτίστως στην αστυνομική και ποινική αντιμετώπιση της σεξουαλικής κακοποίησης την οποία μάλιστα κακώς διαχωρίζει από τις πάσης μορφής κακοποιήσεις που υφίστανται σήμερα τα παιδιά κάτι που και αντιεπιστημονικό είναι αλλά δεν εφαρμόζεται σήμερα σε καμία χώρα της Ευρώπης. 2.Αντίθετα κατά τη γνώμη μου απαιτείται μια ριζική στροφή στην ενίσχυση της κοινωνικής διάστασης για την προστασία του παιδιού που θα υλοποιείται στην κοινότητα με ισχυρές και καλά στελεχωμένες με εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό κοινωνικές δομές και υπηρεσίες στους δήμους, στις Περιφέρειες με κύριο στόχο την πρόληψη, την ενημέρωση και την εκπαίδευση των πολιτών. Αλλά και την έγκαιρη και σωστή προσέγγιση, ανίχνευση και διάγνωση των περιστατικών. Ένα μεγάλο δίκτυο εξειδικευμένων κοινωνικών δομών και υπηρεσιών. Είναι για παράδειγμα δομές - όπως τα Κέντρα Στήριξης της Οικογένειας σταδιακά σε όλους τους δήμους - με τις οποίες έρχεται σε επαφή η οικογένεια, το φιλικό και συγγενικό περιβάλλον για να προλάβουν πριν γίνει το κακό ή να το ανακαλύψουν. Στελέχωσή τους με τις προβλεπόμενες ειδικότητες παιδοψυχολόγων, κοινωνικών λειτουργών και κοινωνικών επιστημόνων που θα ακολουθούν τα επιβεβλημένα πρωτόκολλα σε κάθε περιστατικό. Είναι δομές απόλυτα απαραίτητες για τον Δημόσιο ισχυρό προνοιακό βραχίονα που έχει ανάγκη η κοινωνία σήμερα. 3.Είναι γνωστό ότι η φτώχεια και η ανέχεια, οι ανισότητες κάθε μορφής εντείνονται συνεχώς λόγω της ελλιπούς έως ανύπαρκτης πολλές φορές κρατικής μέριμνας για τα παιδιά και τις ευάλωτες οικογένειες, μαζί με τις περιπτώσεις ελλιπούς γονεϊκής φροντίδας (κυρίως λόγω των δύσκολων συνθηκών που αντιμετωπίζουν) και της σχολικής διαρροής, δημιουργούν πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη κακοποιητικών συμπεριφορών και σεξουαλικής κακοποίησης. Είναι λοιπόν αναγκαία η λήψη ειδικών μέτρων αύξησης των παροχών και υπηρεσιών σε οικογένειες πολύ χαμηλών εισοδημάτων, στήριξης του ανάπηρου παιδιού, διασφάλισης αξιοπρεπών συνθηκών διαβίωσης για τα παιδιά μετανάστες και πρόσφυγες και πληθυσμού Ρομά. Σε μια περίοδο που αυξάνονται ξανά οι δείκτες φτώχειας, παιδικής φτώχειας και κοινωνικών ανισοτήτων, το παρόν ΕΣΔ δεν έχει την παραμικρή αναφορά στις αναγκαίες πολιτικές αντιμετώπισης των αιτιών αυτών αλλά και στις αναγκαίες γενναίες πιστώσεις που απαιτούνται. Και μάλιστα όταν την ίδια στιγμή μειώνονται συνεχώς τα τελευταία χρόνια οι δαπάνες για το προνοιακό κράτος.