Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΔΙΑΤΑΞΕΩΝ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΚΑΙ ΥΠΑΛΛΗΛΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΓΙΑ ΟΜΟΦΥΛΟΥΣ ΣΥΖΥΓΟΥΣ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ Άρθρο 6 Επέκταση παροχών και προνομίων σε ομόφυλους συζύγους και γονείς – Προσθήκη άρθρου 228 Α, παρ. 4 στο άρθρο 220 και παρ. 3 στο άρθρο 226 Κώδικα Ατομικού Εργατικού Δικαίου, παρ. 3Α στο άρθρο 151 ν. 5078/2023Σχόλιο του χρήστη Γκαρσία | 25 Ιανουαρίου 2024, 01:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Γκαρσία' | 25 Ιανουαρίου 2024, 01:40

    Ακούω δεξιά και αριστερά την ίδια μαλ#@ια. "Το παιδί χρειάζεται το πρότυπο του πατέρα και της μητέρας. Χρειάζεται και τα δύο φύλα για να "μεγαλώσει σωστά". Το ισχυρίστηκε ο Γαβαλάς, η Μιμή Ντενίση, ο Νίκος – έκπτωτος άγγελος – Οικονόπουλος. Όλοι οι γίγαντες της επιστήμης. Πάμε λίγο την ΑΒ του επιστημονικού εγγραμματισμού. Η θεωρία του δεσμού αναφέρει ότι ένα παιδί κατά τους πρώτους κρίσιμους μήνες τής ζωής του χρειάζεται μία μητέρα Ή μία μητρική φιγούρα, η οποία μπορεί να είναι ο μπαμπάς, η γιαγιά, η θεία , η κουβερνάντα, ο τρίτος ξάδελφος, η Φιλιππινέζα κ.ο.κ. Αυτό που μετράει κυρίως σε αυτό το διάστημα αλλά και μετέπειτα είναι: α) η επαναλαμβανόμενη αλληλεπίδραση και ο συντονισμός με τον σημαντικό άλλο, έτσι ώστε το βρέφος να αποκτήσει τη συνοχή του εαυτού, β) η συνεχής απόκριση στα θέλω του βρέφους και γ) η σχέση εμπιστοσύνης που θα χτιστεί μεταξύ των δύο και θα διαμορφώσει μετέπειτα τον τύπο δεσμού του. Οπότε, από τη φύση (που επικαλούνται πολλοί), δε χρειάζονται δύο άτομα για να μεγαλώσει ένα παιδί. Φτάνει ΕΝΑ. Επίσης, το φύλο του ενός δεν παίζει κανέναν ρόλο. Άλλα ποιοτικά χαρακτηριστικά παίζουν ρόλο, όπως η εμπιστοσύνη, η αγάπη, η ψυχική ανθεκτικότητα, η υποστηρικτική γονική μέριμνα κ.α. Το φύλο δεν αποτελεί παράγοντα επίδρασης στην ψυχοκοινωνική του ανάπτυξη του παιδιού. Υπάρχουν πλέον μετά-αναλύσεις (έρευνα σε πολλές έρευνες δηλαδή στην ίδια θεματική) που το αποδεικνύουν περίτρανα. Επομένως, η συναισθηματική ανάπτυξη ενός παιδιού μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε με ένα είτε με δύο άτομα. Ανεξαρτήτως φύλου. Πάμε τώρα στη δεύτερη μαλ@#ια. "Δεν είναι φυσιολογικό. Δηλαδή δεν υπάρχει στη φύση". Εφόσον επικαλούμαστε το φυσικό έχουμε μία, όπως και να το πεις, σιγουριά. Παρένθεση: Είναι τουλάχιστον οξύμωρο ιερείς και θεολόγοι να επικαλούνται το φυσικό όταν διακηρύττουν για την παρθενογένεση, τον κρίνο, την κιβωτό τού Νώε και τις εικόνες που χύνουν δάκρυα. Σε αυτό το σημείο θα αποκαλύψω ένα μυστικό: οτιδήποτε υπάρχει, είναι φυσιολογικό. Ο καρκίνος είναι φυσιολογικός. Υπάρχει στη φύση. Ένα παραπάνω χρωμόσωμα στον άνθρωπο είναι φυσιολογικό. Υπάρχει στη φύση. Η επίθεση του ανοσοποιητικού στον ίδιο τον οργανισμό είναι φυσιολογικό. Υπάρχει στη φύση. Το σεξ μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλου είναι φυσιολογικό. Υπάρχει στη φύση. Εξ ορισμού, ό,τι συμβαίνει είναι φυσιολογικό. Μπορεί να μην είναι συνηθισμένο αλλά είναι φυσιολογικό. Για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός να παίρνει πρωτάθλημα στο μπάσκετ από τον Παναθηναϊκό δεν είναι συνηθισμένο αλλά είναι φυσιολογικό. Υπάρχει στη φύση. Οπότε, δεν υφίσταται επιχείρημα περί φυσιολογικότας ή περί *ορθής* ψυχοσυναισθηματικης ανάπτυξης με γονείς από διαφορετικό φύλο. Εξάλλου, τόσοι μαλακές έχουν γεννηθεί από γονείς με διαφορετικό φύλο. Από το κλασσικό πατροπαράδοτο πυρηνικό πρότυπο. Άρα, το φύλο δεν παίζει ρόλο στην ισορροπημένη ανάπτυξη του παιδιού. Η αιτία που πολλοί αντιδρούν δεν είναι η προφανής. Δε νοιάζονται για να μη διαλυθεί η *αλάνθαστη* αγία ελληνική οικογένεια. Όχι δεν τους ενδιαφέρει αυτό. Η αιτία είναι πολύ πιο βαθιά και κυρίως άλυτη σε αυτούς. Είναι κατά κανόνα άγνωστη στο υποκείμενο που ενίσταται. Έχει ασυνείδητο υπόβαθρο και σχετίζεται με τα δικά του βιώματα και τη δική του σχέση με τον σημαντικό άλλο κατά την παιδική του ηλικία. Επιπλέον, η συναισθηματική ασυμφωνία που τούς διακατέχει έγκειται κατά τη γνώμη μου στον σεξουαλικό παράγοντα. Σε κάτι πιο ενδόμυχο. Στην απόλαυση που μπορεί να απολαμβάνουν τα άτομα τού ίδιου φύλου. "Τριγγαρει" μέσα τους ένα ταμπού απαγορευμένο. Στην Αγία ελληνική οικογένεια δεν άγγιζες δύο ταμπού: τον θάνατο και το σεξ. Ακόμα και εκείνο το σεξ που αφορά άλλους και όχι εσένα. Γιατί όταν σκέφτεσαι και *ανησυχείς* για τα ζητήματα του άλλου το κάνεις για να μην αντιμετωπίσεις τα δικά σου. Γιατί είναι πολύ καλές οι ευχές για καλή χρονιά, για αγάπη, για ευτυχία, για ψυχική υγεία κλπ. Όταν όμως έρχεται η ώρα να περάσουμε από την ευχή στην πράξη, ζοριζουν τα πράγματα. Όχι λοιπόν. Οι διαπροσωπικές και οι οικογενειακές σχέσεις δε ρυθμίζονται σύμφωνα με τα θρησκευτικά δόγματα και τις φοβικές ψευδοεπιστημονικές ιδεοληψίες. Και ούτε υπόκεινται στην κρίση της πλειοψηφίας. Επειδή ακριβώς αυτό επιτάσσει η δημοκρατία. Να προστατεύει τα δικαιώματα της μειοψηφίας.