Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις» ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Π.Π. Φοιτητής - Ακτιβιστής | 25 Ιανουαρίου 2024, 03:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Π.Π. Φοιτητής - Ακτιβιστής' | 25 Ιανουαρίου 2024, 03:13

    Χαίρομαι που για πρώτη φορά θα αισθάνομαι και θα είμαι, τουλάχιστον απέναντι στη πολιτεία και τον νόμο, ισόνομος και ισότιμος πολίτης! Κανείς δεν τάσσεται ενάντια στη φυσική μορφή αναπαραγωγής. Δεν παρεμβαίνει κανένας απολύτως στη φύση. Γι'αυτό και αυτό το νομοσχέδιο δεν θέτει ζητήματα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Ναι ωάριο και σπερματοζωάριο δημιουργούν ένα έμβρυο ναι. Και σε αυτό δεν παρεμβαίνει καθόλου αυτό το νομοσχέδιο. Όσοι το διαβάσουν ολόκληρο θα το διαπιστώσουν από μόνοι τους. Η τεκνοθεσία (υιοθεσία) θεσμοθετείται που δεν αποτελεί παρέμβαση στη φυσική μορφή αναπαραγωγής αλλά σε μια ύψιστη μορφή αγάπης και κοινωνικής προσφοράς προς τα παιδιά που μεγαλώνουν χωρίς αγάπη σε ιδρύματα ενώ υπάρχουν ήδη εκατοντάδες ζευγάρια που θέλουν να τα προσφέρουν αγάπη, διατροφή, σπίτι και οικογένεια. Εδώ να πω σε όσους διαφωνούν, πως η ομοερωτική διάθεση και η έλξη προς το ίδιο φύλο υπάρχει διαχρονικά από τους αρχαίους χρόνους, σε όλους τους πολιτισμούς. Πέρα από την σεξουαλική έλξη προς το ίδιο φύλο, αισθανόμαστε τον έρωτα και την αγάπη. Καψουρευόμαστε, ερωτευόμαστε και αγαπάμε δυνατά. Δεν πρόκειται για σεξουαλική διαστροφή η αγάπη. Άλλωστε εδώ και πολλές δεκαετίες έχει αφαιρεθεί από ψυχιατρική πάθηση, σε αντίθεση με την ομοφοβία που αποτελεί εντελώς αντικοινωνική συμπεριφορά κατά τους επιστήμονες στον χώρο της ψυχικής υγείας. Και αφού μιλάμε για φύση, να αναφέρουμε πως στη φύση και στο ζωικό βασίλειο δεν υπάρχει ομοφοβική συμπεριφορά αλλά η ομοφυλοφιλία υπάρχει σε τουλάχιστον 1.500 είδη στο ζωϊκό βασίλειο που έχουν ερευνηθεί έως σήμερα (JD MONK, 2019). Ίσως έχετε δει στις ειδήσεις βίντεο και εικόνες από ζευγάρια αρσενικών πιγκουίνων, μονογαμικών ζώων, που υοθέτησαν και φρόντισαν αυγά και νεοσσούς που είχαν εγκαταλείψει οι ετεροφυλόφιλοι φτερωτοί γονείς τους, σε ζωολογικούς κήπου παντού στον κόσμο, από τη Δανία και το Βερολίνο της Γερμανίας έως και την μακρινή Αυστραλία. 36 δημοκρατικές προοδευτικές χώρες σε όλο τον κόσμο έχουν ψηφίσει την ισότητα στον γάμο και αναμένεται φέτος μαζί με εμάς να το κάνει και η Τσεχία και η Ταιλάνδη στην Ασία! Όσον αφορά μέρος της "ορθόδοξης" εκκλησία που διδάσκει το "αγαπάτε αλλήλους" και το "μη κρίνεις για να μη κριθείς", είναι κάπως αντιφατικό και οξύμωρο να επικρίνει με τόσο μίσος μια κοινότητα για κάτι που δεν επηρεάζει καθόλου (με μια επιφύλαξη) τους χώρους της εφόσον πρόκειται για σύναψη πολιτικού και όχι θρησκευτικού γάμου. Με μια επιφύλαξη λέω διότι και στις θεολογικές σχολές αλλά και στα gay dating apps γνωρίζουμε καλά πως ιερείς και μέλη της ορθοδόξου εκκλησία πολλοί εξ'αυτών όντας και παντρευμένοι με γυναίκες συζύγους, κάποιοι και με παιδιά, αναζητούν σεξουαλικές επαφές στα κρυφά με πολλούς από εμάς. Έτσι λοιπόν διάφοροι εδώ μέσα ας αναρωτηθούν μήπως κομμάτι των αρνητικών αντιδράσεων από ιερείς και ιεράρχες της ορθοδόξου πίστεως αποτελεί έναν ασυνείδητο ή συνειδητό τρόπο απόκρυψης της σεξουαλικής ταυτότητας των ιδίων, ίσως και ένα είδος εσωτερικευμένης ομοφοβίας που δυστυχώς έχοντας μεγαλώσει οι περισσότεροι από εμάς μέσα στα στερεότυπα και τον φόβο του εκφοβισμό στο σχολείο, βιώσαμε από πρώτο χέρι μέχρι να μάθουμε να αγαπάμε τον εαυτό μας σε αντίθεση με αυτό που μέχρι πρότεινος μας δίδαξε σημαντικό μέρος της κοινωνίας και της Ελληνικής Πολιτείας να κάνουμε. Να μισούμε δηλαδή τον πραγματικό μας εαυτό, χωρίς όμως να έχουμε τη δυνατότητα να τον αλλάξουμε αφού αυτή είναι η φύση μας, και χωρίς ο πραγματικός μας εαυτός να βλάπτει κάποιον γύρο μας. Το στίγμα και η ανισότητα μας στέρησαν τα εφηβικά μας χρόνια. Για κάποιους που έχουν μεγαλώσει πια και τα επόμενα. Κάποιους τους ανάγκασαν να πεθάνουν μόνοι τους στα νοσοκομεία και τους ηλικιωμένοι ομοφυλόφυλους άνδρες και γυναίκες στα μοναχικά τους σπίτια, αφού κράτος και κοινωνία δεν αναγνώριζαν τον άνθρωπο που αγαπούσαν, τους χώρισαν και δεν τους άφησαν να κρατάνε το χέρι του συντρόφου τους ούτε δημόσια (για να μην προκαλούν φυσικά) αλλά ούτε ιδιωτικά πολλές φορές στη μοναχική κλίνη του θανάτου τους. Όλοι μας κατά τη διάρκεια της πανδημίας λίγο ή πολύ καταλάβατε τι εστί καταπίεση, αδικία και κυρίως ΜΟΝΑΞΙΑ. Ε λοιπόν εμείς απλώς συνεχίσαμε τη καθημερινότητα μας. Γιατί πάντοτε μας εξαναγκάζατε (εσείς οι διαφωνούντες βουλευτές και πολίτες), στην απόλυτη μοναξιά, στον φόβο της επαφής, θα αγκαλιά, της δημόσια χειραψίας και της αγάπης. Ε και εμείς μόνο εξ'αποστάσεως με απόσταση ασφαλείας γνωρίσαμε άλλους σαν εμάς, μέσω online εφαρμογών και site ή σε κρυφά σκοτεινά πάρκα και υπόγεια μπαρ. Παράνομα, στα κρυφά, ή από απόσταση, όπως στη πανδημία. Σκεφτείτε μια ζωή σε lockdown από την αλήθεια μας. Όλες αυτές οι δεκαετίες καταπίεσης και διακρίσεων έχουν αφήσει τραύματα, ανασφάλειες, εθισμούς και ψυχικές διαταραχές που περνάνε από γενιά σε γενιά σε αρκετούς από εμάς. Ίσως αυτή θα είναι η αρχή του τέλους τους τραύματος αλλά κάποια σημάδια του μίσους αυτού θα μείνουν πάντοτε χαραγμένα ακόμα και στα παιδιά που θα γεννιούνται από εδώ και στο εξής. Και να θυμίσουμε πως παλαιότερα θεωρούταν αφύσικο και ανήκουστο να ψηφίζουν οι γυναίκες, οι έγχρωμοι να έχουν ίσα δικαιώματα και δικαίωμα ψήφου, να καταργηθεί η δουλεία και άλλα πολλά που σήμερα θεωρούμε ανθρώπινα και αυτονόητα. Καιρός λοιπόν να γίνει άλλο ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση με τη σωστή πλευρά της ιστορίας! Για όσους διαβάσατε αυτό το σεντόνι σας ευχαριστώ. Για όσους διαφωνείτε αλλά προσπαθείτε να μπείτε στα παπούτσια μας επίσης. Για όσους απλώς σας θυμώνει και σας πυροδοτεί αισθήματα μίσους αυτό το κείμενο, εύχομαι να είστε καλά αλλά ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι γύρο σας.