• Σχόλιο του χρήστη 'Νικόλαος Τζιόλας' | 25 Ιανουαρίου 2024, 11:27

    Ο τρόπος με τον οποίο από καταβολής κόσμου το ανθρώπινο είδος αναπαράγεται και αυξάνεται είναι μέσω της ένωσης ενός άνδρα και μίας γυναίκας (με τον βιολογικό και μοναδικό ορισμό που έχει νόημα) και η δημιουργία οικογένειας από αυτούς. Το αποτέλεσμα της ένωσης είναι τα παιδιά τα οποία αναθρέφονται και εκπαιδεύονται από τους γονείς μέσα στα πλαίσια της οικογένειας. Η λέξη οικογένεια λέει ακριβώς αυτό. Ο «οίκος» του «γένους». Δηλαδή το σπίτι ανθρώπων συνδεμένων με δεσμούς αίματος και κοινούς προγόνους. Διαχρονικά ανά τους αιώνες ο γάμος ήταν μία τελετή ευλογίας και αναγνώρισης της αξίας από την κοινωνία της ένωσης άνδρα με γυναίκα με σκοπό την δημιουργία οικογένειας. Για τον λόγο αυτό ευλογείται από την εκκλησία μας και υποστηρίζεται από την πολιτεία. Ιδιαίτερα στην Γένεσις 2.24 και το κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 10.7 αναφέρεται «..Για αυτό ο άνδρας θα εγκαταλείψει τον πατέρα του και την μητέρα του και θα προσκολληθεί εις την γυναίκα του και θα αποτελέσουν η δύο σάρκα μία». Ο γάμος λοιπόν δεν είναι δικαίωμα. Είναι αναγνώριση και ευλογία της ένωσης άνδρα και γυναίκας με σκοπό την δημιουργία οικογένειας η οποία είναι το θεμέλιο της κοινωνίας. Έτσι ήταν πάντοτε και δεν μπορεί να είναι διαφορετικά. Δεν είναι δυνατόν η οποιαδήποτε επιθυμία και διαστροφή του καθένα να βαφτίζεται δικαίωμα και να απαιτείται η ικανοποίηση της. Ένας από τους λόγους τους οποίους επικαλείται η κυβέρνηση για την προώθηση του εν λόγω νομοσχεδίου είναι τα δικαιώματα των παιδιών το ομόφυλων ζευγαριών. Προβάλλεται το επιχείρημα τι θα γίνει το παιδί εάν ο ένας γονέας πεθάνει. Δεν θα έχει δικαίωμα ο άλλος; Μα είναι δυνατόν δύο άνδρες οι δύο γυναίκες να έχουν παιδί βιολογικά συνδεδεμένο και με τους δύο; Αδύνατον. Δεν είναι δυνατόν και οι δύο να είναι γονείς! Το πολύ ένας εκ των δύο να είναι βιολογικά συνδεδεμένος μαζί του. Εάν είναι άνδρες, μητέρα το παιδί δεν έχει; Ο μόνος τρόπος για να έχει ένα ομόφυλο ζευγάρι παιδί είναι ή ο ένας εκ των δύο να είναι βιολογικός γονέας και να έχει αναλάβει την δικαστική επιμέλεια ή κανείς να μην είναι και να έχει υιοθετηθεί από τους δύο σε κάποια χώρα του εξωτερικού στην οποία κάτι τέτοιο επιτρέπεται ή μέσω παρένθετης μητέρας στο εξωτερικό, πράξη αισχρή. Είναι αποτέλεσμα εκμετάλλευσης φτωχών γυναικών για την παραγωγή επι χρήμασι ανθρώπων! Εμπόρια παιδιών για τα οποία υποτίθεται ότι όλοι ενδιαφέρονται αλλά απλώς χρησιμοποιούνται ως προκάλυψη, μια και δεν ψηφίζουν, για την ικανοποίηση επιθυμιών και διαστροφών ενηλίκων. Με το εν λόγω νομοσχέδιο επιχειρείται από την κυβέρνηση ουσιαστικά η παρουσίαση της ομοφυλοφιλίας ως μίας υγειούς και ακόμη επιθυμητής και ωφέλιμης για την κοινωνία κατάστασης του ανθρώπου. Πέραν του παραλόγου πως είναι δυνατόν μια κατάσταση η οποία οδηγεί στον θάνατο της κοινωνίας εάν εξαπλωθεί να θεωρείται υγιής και άξιας υποστήριξης, περιβάλλεται πλέον με πέπλο αποδοχής μία κατάσταση του ανθρώπου η οποία κατά την Ορθόδοξη Εκκλησία μας θεωρείται θανάσιμο αμάρτημα! Ιδιαίτερα στην επιστολή Παύλου προς Κορινθίους 6.9-6.11 αναφέρεται «Μην πλανάσθαι…ούτε αρσενοκοίται, ούτε μοιχοί, ούτε κλέπται θα κληρονομήσουν την βασιλείαν του Θεού»! Το να πει κανείς τα ανωτέρω δεν είναι ρατσισμός ή ομοφοβία. Εάν είναι τότε το Ευαγγέλιο είναι διότι εκεί είναι όλα γραμμένα. Η καταδίκη της ομοφυλοφιλίας δεν είναι καταδίκη του ομοφυλόφιλου. Είναι καταδίκη του πάθους του. Ο γιατρός αγαπάει τον ασθενή αλλά όχι την ασθένεια του. Το εν λόγω νομοσχέδιο είναι αισχρό! Είναι κατά κάποιον τρόπο ενδεικτικό της διαφθοράς και παρακμής της Ελληνικής και γενικότερα των δυτικών κοινωνιών η οποία έγινε ξεκάθαρη τα τελευταία χρόνια. Είναι παράγωγο της αυξανόμενης αθεΐας, του υλισμού και ηδονολατρίας των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Όπως όμως συνέβη και πολλές φορές στο παρελθόν σύντομα θα έρθει ο λογαριασμός. Η φύση απεχθάνεται το αφύσικο. Το νομοσχέδιο αυτό δεν πρέπει να ψηφισθεί από οποιονδήποτε βουλευτή ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του Έλληνα πατριώτη και Χριστιανό Ορθόδοξο. Νικόλαος Τζιόλας Καθηγητής Μαθηματικών Πανεπιστημίου Κύπρου