Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις» ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Hyoscyamus | 25 Ιανουαρίου 2024, 12:28
  • Σχόλιο του χρήστη 'Hyoscyamus' | 25 Ιανουαρίου 2024, 12:28

    Θα μιλήσω ως άτομο που βιώνει ομοφυλόφιλες έλξεις από την εφηβεία του, και που ωστόσο ποτέ δεν τις αποδέχτηκε. Η ομοφυλοφιλία είναι ένα πάθος. Δεν γεννιέται κανείς έτσι, ούτε είναι καταδικασμένος να ταυτιστεί με αυτές τις έλξεις. Ειλικρινά όλη αυτή η συζήτηση πολύ με στενοχωρεί. Όποιος νομοθετεί ή δηλώνει υπέρ της ομοφυλοφιλίας δε νοιάζεται πραγματικά για τα άτομα αυτά. Είναι το ίδιο σα να λες σε έναν ναρκομανή: "πάρε τη δόση σου,είναι δικαίωμά σου" ή σε έναν παχύσαρκο: "φάε όσο θες, καλό σου κάνει" ή σε έναν καρκινοπαθή: "να είσαι περίφανος για την ασθένειά σου, δεν υπάρχει λόγος να το παλέψεις με φάρμακα". Αν η πολιτεία και η κοινωνία πραγματικά νοιάζονταν για τους ομοφυλόφιλους, θα έπρεπε να τα βάλουν κάτω, να συνεργαστούν όλοι οι φορείς, πολιτικοί, κοινωνικοί, ιατρικοί, εκκλησιαστικοί, να δουν ΤΙ πραγματικά δημιουργεί αυτήν τη ψυχική ασθένεια, και να βρουν τρόπους να αγκαλιάσουν και να βοηθήσουν αυτά τα άτομα να βρουν την αυτοπεποίθησή τους και την ταύτισή τους με το βιολογικό τους φύλο. Δε νομίζω ότι υπάρχει κανένας ομοφυλόφιλος, έστω και στην αρχή που να συνειδητοποίησε τι συμβαίνει, και που να μην επιθύμησε να ήταν ετεροφυλόφιλος. Όταν όμως κάποιος μεγαλώνει σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που θεωρεί την ομοφυλοφιλία απόλυτα φυσιολογική, τότε τον καταδικάζει να αποδεχτεί το πάθος του. Προς Θεού, δεν πρέπει ένας άνθρωπος που βιώνει ομοφυλόφιλες έλξεις ούτε να στιγματίζεται ούτε να υφίσταται εκφοβισμό. Εκεί πάλι θα ήταν μια σωστή τοποθέτηση της πολιτείας, να ευαισθητοποιήσει την κοινωνία και να εμφυσήσει το σεβασμό απέναντι στους ανθρώπους που βιώνουν μια τέτοια εσωτερική πάλη. Με τον τρόπο όμως που τελικά προβάλλεται η ομοφυλοφιλία στα μέσα και με τα gay prides, νομίζω αυτό που τελικά επιτυγχάνεται είναι η κοινωνική αγανάκτηση και η πόλωση σε ακραίες φωνές και συμπεριφορές εναντίων αυτών των ανθρώπων. Πολλοί ισχυρίζονται ότι η Εκκλησία δεν αγαπάει τους ομοφυλόφιλους. Το αντίθετο θα έλεγα. Η Εκκλησία είναι Μάνα, και σα Μάνα, οφείλει να πει στα παιδιά της το σωστό και το λάθος. Και σα Μάνα είναι πάντα πρόθυμη να δεχτεί το παιδί της πίσω όταν αυτό παραστρατήσει. Αν όμως πει: "πήγαινε όπου θες παιδί μου και φάε τα μούτρα σου, δικαίωμά σου", τότε ΔΕΝ είναι μάνα. Προσωπικά πάντως βρήκα το δρόμο μου στην εξομολόγηση και όχι στους ψυχολόγους. Εύχομαι ο Θεός να φωτίσει τους πολιτικούς μας και να καταλάβουν ότι προκαλούν μόνο κακό με αυτό το νομοθέτημα και όχι καλό. Καλή μετάνοια σε όλους.