• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης' | 25 Ιανουαρίου 2024, 14:41

    Κάθε νόμος πρέπει να συμβάλλει στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας χωρίς να την διχάζει και επιπλέον πρέπει να δημιουργεί ένα όραμα για την μελλοντική κοινωνία που θα ζούμε. Δεν θέλω να επεκταθώ σε νομικά ή συνταγματικά ή θρησκευτικά ζητήματα για την έννοια της οικογένειας και ειλικρινά δεν έχω απάντηση στο ερώτημα αν το δικαίωμα στην ερωτική επιθυμία / επιλογή / διαφοροποίηση αποτελεί ταυτόχρονα δικαίωμα στη δημιουργία οικογένειας αλλά είναι βέβαιο ότι το εν λόγω νομοσχέδιο διχάζει την κοινωνία, η οποία εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις χωρισμένοι στα δύο για το θέμα του γάμου και πλειοψηφικά αντίθεση στο θέμα της τεκνοποίησης. Από τη στιγμή που η κοινωνία είναι διχασμένη θα περάσουν αρκετά χρόνια για να αποδεχθεί το πνεύμα του νομοθέτη στην καθημερινότητά της. Θεωρώ ότι η σωστή σειρά των πραγμάτων είναι πρώτα να «ωριμάζουν» στην κοινωνία κάποιες απόψεις και μετά να έρχεται η νομοθετική πρωτοβουλία. Για παράδειγμα, η αντίληψη στην κοινωνία για το θέμα της λειτουργίας ιδιωτικών ΑΕΙ είναι ήδη «ώριμη» και ο νομοθέτης σωστά έρχεται να την «ενεργοποιήσει». Στο θέμα όμως των παιδιών των ομόφυλων ζευγαριών η κοινωνία δεν είναι έτοιμη και θεωρώ ότι ο νομοθέτης έπρεπε να την περιμένει. Η Ελληνική κοινωνία είναι ώριμη να δεχθεί ως δικαίωμα την επιλογή ερωτικού συντρόφου, είναι έτοιμη να δεχθεί το σύμφωνο συμβίωσης αλλά πιστεύω ότι δεν είναι έτοιμη να «αλλάξει» την άποψη που έχει για την οικογένεια και τα παιδιά. Η δική μου λοιπόν τοποθέτηση είναι ότι ο νομοθέτης έπρεπε να περιμένει την κοινωνία να αλλάξει (αν αλλάξει, όταν αλλάξει) τις απόψεις της για το τι σημαίνει οικογένεια και παιδιά και μετά να προχωρήσει. Τέλος, το γεγονός ότι άλλες χώρες έχουν προχωρήσει σε αντίστοιχη νομοθεσία δεν είναι επιχείρημα, αφού κάθε κοινωνία είναι μια διαφορετική «οντότητα» που καταφέρνει να βρει τις ισορροπίες της. Εξάλλου, αν σε αυτές τις χώρες η κοινωνία ήταν «ώριμη» για αυτή την αλλαγή καλά έκανε ο νομοθέτης και προχώρησε.