Υπουργός Επικρατείας | Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

Σχόλιο του χρήστη 'Γκαρσία' | 25 Ιανουαρίου 2024, 17:44

Μόνιμος Σύνδεσμος

Συντάσσομαι με τίς απόψεις του κ. Panos Muchteros: "Η τεκνοθεσία, η υιοθεσία, η αναδοχή τέκνου ουδεμία σχέση έχει με τη γονεϊκότητα και την αναπαραγωγή. Το αν ένας άνθρωπος επιθυμεί κι είναι ικανός για να θεωρηθεί γονέας κατάλληλος ή όχι για ένα παιδί είναι ένα ζήτημα δυναμικό που κρίνεται σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση τόσο για τον γονέα όσο και για το παιδί. Για να το πάμε ανάποδα: το ότι ένα παιδί μεγαλώνει μέσα σε μια οικογένεια ετερόφυλων ή ομόφυλων, μονογονεϊκών ή άλλων οικογενειών δεν εξασφαλίζει εκ των προτέρων το ότι ένα παιδί θα μεγαλώσει σε περιβάλλον αγάπης κι ομαλής ψυχοσωματικής ανάπτυξης μόνο και μόνο με κριτήριο το φύλο του γονέα. Πολυάριθμα δυστυχώς τα παραδείγματα παιδιών που κατέληξαν στα ιδρύματα, τις φυλακές (ή και στον ταφο) μεγαλωμένα σε φαινομενικά άψογες ετερόφυλες οικογένειες που τα είχαν «όλα» για μια ανατροφή που όμως πηγε εντελώς λάθος. Ούτε βέβαια τα ομόφυλα ζευγάρια είναι από μόνα τους εγγύηση ανατροφής! Το θέμα εδώ όμως δεν είναι ούτε η «φυση» ούτε τα αρσενικά και τα θηλυκά ούτε σε κάνει υπέροχο μπαμπά το αν προτιμάς σεξουαλικα άνδρες, γυναίκες ή και τα δυο μαζί. Η γονεικότητα, δηλαδή το σύνολο εκείνων των ιδιοτήτων που θα έχει ένα πρόσωπο για να αναθρέψει ένα παιδί χωρίς να το τραυματίσει ουδεμία σχέση έχει με όλα αυτά και το κρεβάτι δεν αποτελεί κανένα κριτήριο. Γνωστές επίσης οι περιπτώσεις ειδικά στη νεοΕλλαδα κατά τις οποίες καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι ζουν μέσα σε μια ψυχοσωματική φυλακή ενός γάμου με ετεροφυλόφιλο σύζυγο για τα ματια του κόσμου ή απλά επειδή δεν κατάλαβαν τι τους συμβαίνει σωματικά και ψυχικά εξ αρχής. Ουδείς επιλέγει άλλωστε τι θα του αρέσει σεξουαλικα, το βιώνει κι ανάλογα πράττει και προσαρμόζει τη ζωή του στα θέλω του. Το αν αγαπάω το παιδί μου δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το τι με ερεθίζει σεξουαλικα και με το ποιον συντροφο θέλω να έχω στη ζωή μου για να μοιραστούμε το υπέροχο αυτό ταξίδι της γονεϊκότητας. Ούτε ικανό με κάνει ούτε ακατάλληλο για γονέα! Κατάλληλο για γονέα με κάνει να έχω ψυχική υγεία, να μην υποκρίνομαι, να νοιάζομαι για το παιδί μου έμπρακτα, να το ακούω, να του μεταδίδω πρότυπα συμπεριφοράς, να μην ασκώ ενδοοικογενειακή βία, να μην το εκθέτω σε κίνδυνο, να στηριζω όσο μπορώ τα θέλω και τα όνειρά του. Αυτό οφείλει να προστατεύει και να εγγυάται δικαιωματικά η πολιτεία κι όχι το αν θα είναι τα παιδιά εντός ετερόφυλων ή ομόφυλων γονέων. Τα όσα παρακολουθούμε να συμβαίνουν σε τούτη τη χωρα είναι απλά ο κλονισμός του ψυχαναγκαστικού στερεότυπου της πατρίδας, θρησκείας, οικογένειας. Και ποιος άραγε θα στερήσει το πηγαίο αυτό δικαίωμα ανατροφής ενός παιδιού σε έναν γονέα με βάση τι κάνει στο κρεβάτι του; Με βάση τι θα πει ο κόσμος κι η γειτονιά; Η ανωμαλία δεν είναι στη ζωή και πως θέλει να τη ζήσει κάποιος ή κάποια. Η ανωμαλία βρίσκεται στην υποκρισία, την καταπίεση, τον διαχωρισμό ανθρώπων σε κατάλληλους κι ακατάλληλους, σε μερικούς που έχουν πιο πολλά δικαιώματα από άλλους που έχουν λιγότερα για ακριβώς όμοιες περιπτώσεις. Αυτό έπρεπε να απασχολεί τη συζήτηση τώρα κι όχι να μπλέκουμε τα μπούτια μας ποικιλοτρόπως. Χαίρετε."