Αρχική Καταπολέμηση της ΔιαφθοράςΆρθρο 01: Εθνικός Συντονιστής για την Καταπολέμηση της ΔιαφθοράςΣχόλιο του χρήστη Λαζαριδις Χαραλ | 24 Μαρτίου 2013, 09:59
  • Σχόλιο του χρήστη 'Λαζαριδις Χαραλ' | 24 Μαρτίου 2013, 09:59

    Είναι φανερό ότι όποιος είχε την ιδέα αυτού του νόμου είναι ή πολίτικος ή δημόσιος υπάλληλος. Ο λαός έχει ένα γνωμικό που λέει ότι όταν θέλεις να σκεπάσεις ένα θέμα ανάθεσε το σε επιτροπή. Δεν θα λυθεί ποτέ. Με τον νόμο αυτό φτιάχνεται ένας φορέας για να μας πει τι είναι διαφθορά πως δημιουργείται και πως εξαλείφεται. Αυτός ο φορέας όπως φαίνεται είναι μόνο συμβουλευτικός. Δεν μπορεί να πάρει μέτρα. Αυτά θα τα πάρουν μετά οι πολιτικοί ανάλογα με το αν τους βολεύουν η όχι. Δηλαδή ζήσε Μάη να φας τριφύλλι. Τελικά όπως είπα και στην αρχή ο νόμος εξυπηρετεί τους πολιτικούς για να λένε ότι κάτι κάνουν για την διαφθορά συν το ότι δημιουργούν θέσεις για αργομισθία ημετέρων, και βέβαια τους δημοσίους υπαλλήλους που θα μείνουν να αλωνίζουν. Το ότι η γραφειοκρατία γεννά την διαφθορά είναι γνωστό. Το ότι η ατιμωρησία την τρέφει είναι επίσης γνωστό. Διορθώστε αυτά και η διαφθορά θα μειωθεί από μόνη της Θεωρώ ότι όλο αυτό το κατασκεύασμα ελάχιστα η καθόλου δε θα βοηθήσει στην καταπολέμηση της διαφθοράς Παραθέτω ένα παλιότερο κείμενο για την γραφειοκρατία Στην υποθετική προσπάθεια για διαφάνεια και πάταξη της διαφθοράς το κράτος βάζει στις διαδικασίες περισσότερα κλιμάκια έτσι ώστε θεωρητικά πάντα, να μη μπορούν οι υπάλληλοι να έρχονται σε συναλλαγή με τους πολίτες. Έτσι μια απόφαση που θα μπορούσε π.χ. να την πάρει ο προϊστάμενος ενός τμήματος οδηγείται σε επιτροπή την οποία διορίζει ο διευθυντής. Και την απόφαση της επιτροπής την εγκρίνει και ο προϊστάμενος και ο διευθυντής. Αυτή η διαδικασία εξυπηρετεί όλο το σύστημα. Και ο διευθυντής φαίνεται να ελέγχει όλη την διαδικασία και η ευθύνη μοιράζεται και τελικά χάνεται και κανένας δεν έχει ουσιαστική ευθύνη για ότι συμβαίνει. Και φτάσαμε για ελαχίστης σημασίας θέμα να πρέπει να παρεμβαίνει ο υπουργός. Βέβαια όλα αυτά απαιτούν περισσότερο χρόνο και εδώ εμφανίζεται η ανάγκη κα η χρησιμότητα του γρηγορόσημου και των διαφόρων ενδιάμεσων.. Γραφειοκρατία λοιπόν είναι η πραγματική ανάγκη για διαφάνεια στις συναλλαγές του πολίτη με το κράτος. Είναι ο πραγματικός φόβος για ευθύνη των υπαλλήλων του κράτους. Είναι και η θέληση ( ανάγκη) κάποιων στελεχών του κρατικού μηχανισμού (αιρετών κυρίως αλλά και διορισμένων) να ελέγχουν ότι συμβαίνει στα χαμηλότερα κλιμάκια για λόγους προσωπικού οφέλους ( ψηφοθηρικούς ή οικονομικούς). Λύση είναι η μηχανοργάνωση που δεν ξέρω γιατί δεν έγινε τόσα χρόνια. Λύση είναι να παίρνονται οι αποφάσεις σε όσο γίνεται χαμηλότερο κλιμάκιο. Λύση είναι αυτός που υπογράφει μια απόφαση να έχει την ευθύνη της εφαρμογής της. Λύση είναι να αποδίδονται οι ευθύνες στους παραβάτες υπαλλήλους δίκαια αλλά γρήγορα ξεκολλώντας επιτέλους από αυτήν την –συνδικαλιστική- συναδελφική αλληλεγγύη. Τροφή για σκέψη