Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣΤΗΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ – ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Άρθρο 3 Σύναψη γάμου από πρόσωπα του ιδίου φύλου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 1350 Αστικού ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Gerafyla | 26 Ιανουαρίου 2024, 00:44
  • Σχόλιο του χρήστη 'Gerafyla' | 26 Ιανουαρίου 2024, 00:44

    ν, που δεν έγινε δυστυχώς κατανοητό, είναι – όπως ανέφερα ήδη παραπάνω – ότι το ζήτημα του γάμου μεταξύ ομοφύλων είναι ζήτημα ΝΟΜΟΚΑΝΟΝΙΚΟ, όχι θεολογικό ή ζήτημα βιοηθικής. Το θέμα μας δεν είναι η φύση ή ο χαρακτηρισμός της ομοφυλοφυλίας ή οποιουδήποτε άλλου σεξουαλικού προσανατολισμού ούτε η φύση του γάμου ως μυστηρίου. Το ερώτημα είναι: είναι από νομικής πλευράς αποδεκτός ο γάμος μεταξύ ομοφύλων; Και θα μου πείτε, γιατί το ζήτημα είναι νομοκανονικό; Και θα σας απαντήσω ως εξής: Διότι ο γάμος ως θεσμός και ως συνάφεια ανδρός και γυναικός προβλέπεται ρητώς στους ιερούς κανόνες, των οποίων η κατοχύρωση εδράζεται στο άρθρο 3 του Συντάγματος, προστατεύεται δε και από το άρθρο 21 του Συντάγματος. Αν στα παραπάνω προστεθεί και το αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι ο γάμος ως μυστήριο τελούμενος με την ιερολογία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ήταν ο μοναδικός από την ελληνική Πολιτεία αναγνωρισμένος γάμος μέχρι το 1982, έκτοτε δε συνυπάρχει ως ισόκυρος με τον πολιτικό γάμο (άρθρο 1367 Αστικού Κώδικα), νομίζω σε κανέναν μας δεν καταλείπεται έστω και η παραμικρή αμφιβολία, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος έπρεπε να έχει ενεργό ρόλο στο όλο ζήτημα. Ποιος θα ήταν ο ρόλος αυτός; Αν λάβουμε υπόψιν, ότι οι τρόποι να αποδείξεις το εσφαλμένο της αντίθετης απόψεως είναι δύο: α) είτε αποδεικνύεις, ότι είναι ορθή η δική σου άποψη, χρησιμοποιώντας τα δικά σου επιχειρήματα, πράγμα εύκολο, γιατί «Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει» και β) είτε αποδεικνύεις, ότι δεν είναι ορθή η αντίθετη άποψη, χρησιμοποιώντας τα επιχειρήματα της αντίθετης απόψεως, πράγμα όχι τόσο εύκολο αλλά πιο στέρεο και πιο αποτελεσματικό, καταλήγουμε στο συμπέρασμα, ότι η Εκκλησία της Ελλάδος επέλεξε τον πρώτο τρόπο. Απέδειξε με τα δικά της επιχειρήματα, ότι έχει δίκιο, παίζοντας μπάλα στο δικό της γήπεδο και όχι στο γήπεδο της Κυβερνήσεως. Με αυτόν τον τρόπο έδωσε και στην Κυβέρνηση το δικαίωμα, να επικαλεστεί το διακριτό των ρόλων αλλά και τον σεβασμό της προς την Εκκλησία (δύο στοιχεία που είναι δεδομένα και όχι το ζητούμενο) και στον Πρωθυπουργό να δηλώνει, ότι: «Έτσι αντιμετωπίζω τις θέσεις της Εκκλησίας την οποία σέβομαι απόλυτα. Αναφερόμαστε σε επιλογές της πολιτείας, όχι σε θεολογικές πεποιθήσεις». Δηλώσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν πλήρως τα όσα εξέθεσα παραπάνω