Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ ΜΕ ΤΙΤΛΟ «Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξεις» ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΣΚΟΠΟΣ – ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ Άρθρο 1 ΣκοπόςΣχόλιο του χρήστη Παναγιώτης Πεντάρης | 26 Ιανουαρίου 2024, 16:54
  • Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Πεντάρης' | 26 Ιανουαρίου 2024, 16:54

    Η Διεθνής Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού (βάση του Ν.2101/92) δίνει έμφαση στην ευθύνη κάθε κράτους να προάγει πολιτικές και πρακτικές για ίσα και αναφαίρετα δικαιώματα όλων των οικογενειών και των μελών τους, ανεξαρτήτως της δομής και σύστασης τους. Η προαγωγή αυτών των δικαιωμάτων προς όλες τις οικογένειες, χωρίς διακρίσεις, είναι θεμέλιο ελευθερίας, δικαιοσύνης και ειρήνης σε κάθε κοινωνία. Το Άρθρο 2 στην Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού δηλώνει πως κάθε κράτος-μέλος θα πρέπει να σέβεται αυτά τα δικαιώματα χωρίς διακρίσεις ταυτοτήτων αυτών (των παιδιών) ή των οικογενειών τους. Η κύρια ευθύνη έγκειται στο συμφέρον του παιδιού (Άρθρο 3) και την υγεία του οικογενειακού περιβάλλοντος στο οποίο μεγαλώνουν. Τα παιδιά με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς δέχονται διακρίσεις όχι για κάτι που είναι τα ίδια, αλλά λόγω της σεξουαλικότητας ή ταυτότητας φύλου των γονέων τους. Αυτό απαιτεί κοινωνικο-πολιτικές παρεμβάσεις, κατόπιν ενημέρωσης από τον επιστημονικό κόσμο, ώστε τα παιδιά αυτά να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιάiv. Είναι αδιανόητο πως σε μία παιδοκεντρική κοινωνία ο νομικός και κρατικός πολιτισμός επιτρέπουν να υπάρχουν παιδιά «δύο ταχυτήτων». Είναι αδιανόητο πως σε μία ελεύθερη κοινωνία τα μέλη της δεν απολαμβάνουν ισονομία και προστασία της ιδιωτικής και οικογενειακής τους ζωής. Είναι αδιανόητο πως σε μια κοινωνία με γνώμονα τη συμπερίληψη υπάρχει ανομία σχετικά με την άσκηση γονικής μέριμνας και επιμέλειας σε οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς. Οι επιπτώσεις στα παιδιά οικογενειών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς είναι συχνά αφάνταστες για την ευρύτερη κοινωνίαv, και πιθανά από εδώ πηγάζει και ένα μέρος της απόρροιας σε χυδαιολογίες και ανυπόστατες υβριολογίες και θέσεις στο δημόσιο λόγο. Οι πολυδιάστατες συνέπειες της έλλειψης αναγνώρισης των δικαιωμάτων των παιδιά με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς, και των οικογενειών τους, σε μεγάλο βαθμό αφορούν στην συναισθηματική και κοινωνική ανάπτυξη των παιδιών. Η ειρωνική πραγματικότητα στην οποία αυτή η κατάσταση διαδραματίζεται, βέβαια, είναι η εξής: η καταδικαστική απόρριψη των οικογενειών με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς και των παιδιών σε αυτές τις οικογένειες πηγάζει κυρίως από προσωπικές και/ή θρησκευτικές απόψεις που δεν έχουν επιστημονική ή εμπειρική υπόσταση. Σε αντίθεση, η εμπειρική μας γνώση και πολύχρονη έρευνα επί των θεμάτων έχει δείξει ακράδαντα πως η ανάπτυξη των παιδιών στην ενήλικη ζωή τους δεν επηρεάζεται από την ταυτότητα φύλου ή τη σεξουαλικότητα των γονέων τους. Επιπλέον, η ταυτότητα φύλου και η σεξουαλικότητα των γονέων δεν φέρει καμία επιρροή σε αυτά των παιδιών τους. Ερευνητικά δεδομένα μάλιστα δείχνουν πως παιδιά που μεγαλώνουν με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς έχουν μεγαλύτερα ποσοστά επιτυχίας στην εκπαίδευσή τους σε σύγκριση με τα αποτελέσματα παιδιών που μεγαλώνουν με μη ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς. Περαιτέρω, παιδιά που υιοθετούνται από ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς, ως ενήλικες, δείχνουν υψηλά ποσοστά συμπεριληπτικής συμπεριφοράς και σεβασμού προς οποιαδήποτε διαφορετικότητα, μεγαλύτερη κατανόηση προς άλλους ανθρώπους και των εμπειριών τους, και μεγαλύτερα ποσοστά ενσυναίσθησης, καθώς και απόρριψη στερεοτύπων. Πιο πρόσφατη έρευνα, με την υποστήριξη των Οικογενειών Ουράνιο Τόξο και του Πανεπιστημίου του Λονδίνου, με οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς στην Ελλάδα παρουσιάζει αρχικά δεδομένα που καταγράφουν τις δυσκολίες που οι οικογένειες αυτές βιώνουν και τις συνέπειες που έχουν. Αρχικές αναλύσεις δείχνουν πως οι επιπτώσεις της άνομης σχέσης γονέων και παιδιών έχει σοβαρό αντίκτυπο εκπαιδευτικό, κοινωνικό, οικογενειακό και ψυχο-συναισθηματικό. Το ζήτημα αυτό όμως αφορά όλους μας. Αφορά τις οικογένειες με ΛΟΑΤΚΙ+ γονείς – τα παιδιά και τους γονείς αυτών των οικογενειών – οι οποίες υπάρχουν και δεν πρόκειται για ένα θεωρητική μελλοντική εξέλιξη, αλλά και τις υπόλοιπες οικογένειες που ανατρέφουν τα δικά τους παιδιά να ενταχθούν σε μία κοινωνία συμπεριληπτική, με σεβασμό και δεκτικότητα προς όλα της τα μέλη. Το θέμα αφορά σε Ανθρώπινα Δικαιώματα όπου δεν θα έπρεπε να τίθεται ζήτημα ψήφισης αλλά αυτόματης αναγνώρισης. Το παρών νομοσχέδιο έρχεται να αναγνωρίσει το χρόνιο λάθος του κρατικού μηχανισμού στη Ελλάδα και να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των παιδιών και των οικογενειών τους, όπως και τα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ+ ατόων όσον αφορά στο γάμο, και για αυτό είναι καλοδεχούμενο. Πηγές: https://www.unicef.org.uk/what-we-do/un-convention-child-rights/ https://www.kodiko.gr/nomologia/download_fek?f=fek/1992/a/fek_a_192_1992.pdf&t=a8f93b6efd1fbd4be829fc4aea62f4d2 Blasius, M., Johnson, D. K., Kaoma, K. J., Korycki, K., Lind, A., Nasirzadeh, A., ... & Zeidan, S. (2013). Global homophobia: States, movements, and the politics of oppression. University of Illinois Press. Pentaris, P. (2019). A constructive analysis of the formation of LGBTQ families: Where Utopia and Reality meet. International Journal of Humanities and Social Sciences, 13(1), 60-65. Costa, A. L. (2021). How living in a lesbian, gay, bisexual, transgender, queer, intersex or asexual (LGBTQIA+) family and disability can influence a child’s ability to thrive in society. Gustavson, M., & Schmitt, I. (2011). Culturally queer, silenced in school? Children with LGBTQ parents, and the everyday politics of/in community and school. lambda nordica, 16(2-3), 159-187. Goldberg, A. E., & Byard, E. (2020). LGBTQ-parent families and schools. LGBTQ-parent families: Innovations in research and implications for practice, 287-300. Anderssen, N., Amlie, C., & Ytterøy, E. A. (2002). Outcomes for children with lesbian or gay parents. A review of studies from 1978 to 2000. Scandinavian journal of psychology, 43(4), 335-351. Patterson, C. J. (1992). Children of lesbian and gay parents. Child development, 63(5), 1025-1042. Tasker, F. (2005). Lesbian mothers, gay fathers, and their children: A review. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, 26(3), 224-240. Gottman, J. S. (1989). Children of gay and lesbian parents. Marriage & Family Review, 14(3-4), 177-196. Miller, B. G., Kors, S., & Macfie, J. (2017). No differences? Meta-analytic comparisons of psychological adjustment in children of gay fathers and heterosexual parents. Psychology of Sexual Orientation and Gender Diversity, 4(1), 14. ISTAR LEV, A. R. L. E. N. E. (2010). How queer!—The development of gender identity and sexual orientation in LGBTQ‐headed families. Family Process, 49(3), 268-290. Tasker, F., & Golombok, S. (1995). Adults raised as children in lesbian families. American journal of orthopsychiatry, 65(2), 203-215. Mazrekaj, D., De Witte, K., & Cabus, S. (2020). School outcomes of children raised by same-sex parents: Evidence from administrative panel data. American Sociological Review, 85(5), 830-856. Cody, P. A., Farr, R. H., McRoy, R. G., Ayers-Lopez, S. J., & Ledesma, K. J. (2017). Youth perspectives on being adopted from foster care by lesbian and gay parents: Implications for families and adoption professionals. Adoption Quarterly, 20(1), 98-118. Goldberg, A. E., & Garcia, R. L. (2016). Gender-typed behavior over time in children with lesbian, gay, and heterosexual parents. Journal of Family Psychology, 30(7), 854. Tsekouras, D. & Anagnostaki, L. (2023) Lesbian-parent families in Greece: the experience of preschool and primary school teachers, Journal of LGBT Youth, DOI: 10.1080/19361653.2023.2166642 Περισσότερες πληροφορίες: Panagiotis.Pentaris@gold.ac.uk Kuvalanka, K. A., & Munroe, C. (2020). The “second generation:” LGBTQ youth with LGBTQ parents. LGBTQ-parent families: Innovations in research and implications for practice, 241-256.