• Σχόλιο του χρήστη 'Νικήτας Αποστόλου' | 27 Ιανουαρίου 2024, 00:33

    Ο νόμος πρέπει να αποσκοπεί στην κατά το δυνατόν ποιο αρμονική συμβίωση των προσώπων που κατοικούν στην Επικράτεια κάθε συγκεκριμένης χώρας. Η αρμονία στην κοινή συμβίωση μας επιτυγχάνεται με τον σεβασμό των αξιών που διαχρονικά έχουν διαμορφωθεί και είναι αποδεκτές από την κοινωνία. Η οικογένεια ως έννοια από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα νοήται και γίνεται αποδεκτή ως συμβίωση ανδρός και γυναικός και των τέκνων τους. Ο γάμος ομοίως νοείται ως επισημοποίηση (δήλωση προς τα άλλα μέλη της κοινωνίας) της εφ΄όρου ζωής κοινής συμβίωσης ανδρός και γυναικός και με στόχο την δημιουργία τέκνων. Η αλλαγή των εννοιολογικών στοιχείων των εννοιών του γάμου και της οικογένειας και η θεσμοθέτηση του προτεινομένου νομοσχεδίου αποτελεί απορρίθμιση της ομαλής λειτουργίας της κοινωνίας μας. Εφ΄όσον με το υφιστάμενο νομικό καθεστώς υπάρχει η δυνατότητα κοινής συμβίωσης ατόμων του ίδιου φίλου , με την σύναψη σύμφώνου συμβίωσης ουδείς στερείται του δικαιώματός του να ζεί όπως επιθυμεί. Άλλο όμως το ατομικό δικαίωμα και άλλο ο θεσμός. Οι κοινωνίες εδράζονται σε θεσμούς που έχουν διαμορφωθεί επί μακρό χρονικό διάστημα και εν προκειμένω ο γάμος και η οικογένεια είναι θεσμοί που διαμορφώθηκαν και υφίστανται αναλύωτοι επί χιλιετιρίδες. Κοινωνίες στις οποίες καταλείονται θεμελιώδεις θεσμοί μοιραία οδηγούνται σε διάλυση και καταστρέφονται.