Αρχική Καταπολέμηση της ΔιαφθοράςΆρθρο 01: Εθνικός Συντονιστής για την Καταπολέμηση της ΔιαφθοράςΣχόλιο του χρήστη ανώνυμος | 31 Μαρτίου 2013, 20:25
Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Σε μια δημοκρατική χώρα την άσκηση της ποινικής δίωξης την ασκεί Ανεξάρτητος καρτικός λειτουργός. Σε μια δημοκρατική χώρα τις κυρώσεις τις επιβάλλουν ανεξάρτητοι κρατικοί λειτουργοί . Ποια είναι η δικαιολογία για την δημιουργία αυτού του ( παρα)μορφώματος ; Στην εισηγητική έκθεση αναφέρονται σωρεία ανεξάρτητων και μη Αρχών που ψάχνουν τη διαφθορά. Τι θα κάνει ο Εθνικός Συντονιστής σε επίπεδο διοικητικό και κυβερνητικό ; Η απάντηση είναι ΤΙΠΟΤΑ . ποια είναι επομένως η προστιθέμενη αξία αυτού; Ο κρατικός υπάλληλος, ο δέσμιος πολιτικών και κοινοβουλευτικών δεσμεύσεων, εξαρτώμενος από το γραφείο του πρωθυπουργού θα επιβλέπει τόσο την δικονομική πορεία των υποθέσεων που αφορούν θέματα διαφθοράς όσο και τις επιβαλλόμενες ποινικές κυρώσεις. Εν ονόματι επομένως του εθνικού στόχου θα επιτρέπει ή μη τη δίωξη σε συγκεκριμένες υποθέσεις ; Θα διευκολύνει ή μη τη δίωξη για συγκεκριμένα πρόσωπα και θα συνιστά ή μη το είδος της ποινικής μεταχείρισης για συγκεκριμένες – τυποποιημένες ποινικές συμπεριφορές; Αντί να ενισχυθεί ο ρόλος των Εισαγγελικών και Δικαστικών λειτουργών , η κρατική διοίκηση προτιμά να δυσχεράνει το έργο τους . Αντί να διασφαλίσει την ανεξαρτησία των Ελλήνων Δικαστικών λειτουργών η Ελληνική Διοίκηση περιόρισε τη προσωπική τους ελευθερία με τον περιορισμό της ανταμοιβής τους για το λειτούργημα που κάνουν (και μιλώ για ανταμοιβή και όχι για μισθό) με αποτέλεσμα οι δικαστές σήμερα να έχουν προβλήματα αξιοπρεπούς διαβίωσης Αντί να εξασφαλίσει το αδιάβλητο της κρίσης τους ,συνώνυμο της λειτουργικής ανεξαρτησίας , νομοθέτησε άλογες προθεσμίες διαχείρισης των αστικών και ποινικών υποθέσεων που είναι αδύνατο να τηρηθούν από λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους με αποτέλεσμα οι δικαστές να έχουν προβλήματα αξιοπρεπούς διαχείρισης των υποθέσεων και να ασκούνται πειθαρχικές διώξεις για προθεσμίες που είναι αδύνατο να τηρηθούν. Αντί να εξασφαλίσει το το ανεπηρέαστο της κρίσης τους και να οχυρώσει την δράση τους έναντι της διαφθοράς, συνεπιχειρείται η μείωση της δικαιοδοτικής ύλης και η μετάθεσή της σε ένα Κυβερνητικό μόρφωμα που μόνο εχέγγυα ανεξαρτησίας δεν θα έχει.