Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΆρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Σταύρος | 27 Ιανουαρίου 2024, 20:40
  • Σχόλιο του χρήστη 'Σταύρος' | 27 Ιανουαρίου 2024, 20:40

    Aναφέρεστε στα δικαιώματα των ομόφυλων ζευγαριών αλλά δε κάνετε λόγο για τα δικαιώματα των παιδιών που καλούνται να ζήσουν σε τέτοιο περιβάλλον. Θα έπρεπε λοιπόν να συστήσετε Επιστημονική Επιτροπή για να εξετάσει ενδελεχώς το ζήτημα, καθώς πληθώρα Μελετών καταδεικνύει πολλά προβλήματα στο θέμα Η κάτωθι Έρευνα, η οποία στηρίζεται σε αρκετές Μελέτες (όπως φαίνεται στη Βιβλιογραφία της) είναι χαρακτηριστικότατη..... https://acpeds.org/position-statements/homosexual-parenting-a-scientific-analysis?fbclid=IwAR0sidDNen-o3PKl6NLsgXsTW8xEBtdnBcW5XtlQ_sAylYW5xvvcIokMQPM Oι Μελέτες που δεξιά - αριστερά ακούγονται (κι όχι σε υπεύθυνη εξέταση του θέματος σε Επιστημονική Επιτροπή) ότι είναι υπέρ της τεκνοθεσίας, έχουν πολλά τρωτά σημεία (μεθοδολογικούς περιορισμούς), τα οποία καταγράφονται στην ανωτέρω Μελέτη Κι υπάρχουν κι άλλες ενάντιες Μελέτες, όπως π.χ. βλέπουμε εδώ https://www.pronews.gr/elliniki-politiki/provocateur/nea-meleti-ta-paidia-omofylofilon-einai-pio-pithano-na-anaferoun-elksi-gia-to-idio-fylo/?fbclid=IwAR3M4KK74GDtdVp5VQkGQcSaDVjWvj9xBXCMtiZtlByLJE4Qf6xFCXFbF38 Τέλος, θα κλείσω με απόσπασμα από τον ΕΡΙΧ ΦΡΟΜ, ο οποίος θεωρείται από σημαντικότερους ψυχολόγους του 20ου αιώνα κι ήταν μάλιστα πιο κοντά στην μαρξιστική και Φροϋδική σκέψη, παρά στη Χριστιανική «Η αγάπη της μητέρας, από τη φύση της, δεν υπόκειται σε όρους. Η μητέρα αγαπά το νεογέννητο γιατί είναι παιδί της, και όχι γιατί αυτό εκπλήρωσε κάποιο ειδικό όρο ή ανταποκρίθηκε σε κάποια ιδιαίτερη προσδοκία. Η σχέση με τον πατέρα είναι τελείως διαφορετική. Η μητέρα είναι το σπίτι από το όποιο προερχόμαστε, είναι η φύση, το έδαφος, ο ωκεανός. Ο πατέρας δεν εκπροσωπεί τη φυσική μας καταγωγή. Οι σχέσεις του πατέρα με το παιδί στα πρώτα χρόνια τής ζωής του είναι ελάχιστες σε σύγκριση με αυτές της μητέρας, και η σημασία τους για το παιδί σ’ αυτή την πρώτη περίοδο δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σημασία της μητέρας… Η πατρική αγάπη είναι αγάπη υπό όρους. Η αρχή της είναι : “Σ’ αγαπώ γιατί ανταποκρίνεσαι στις προσδοκίες μου, γιατί κάνεις το καθήκον σου, γιατί μου μοιάζεις” […]. Η μητρική αγάπη είναι αγάπη άνευ όρων… Σ’ αυτή την εξέλιξη της στοργής, που έχει επίκεντρο πρώτα τη μητέρα και ύστερα τον πατέρα, στην τελική σύνθεσή της βρίσκεται η όαση της πνευματικής υγείας και της ανέλιξης προς την ωριμότητα». (Έριχ Φρομ: Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, Μπουκουμάνης, Αθήνα, 2006)