Υπουργός Επικρατείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Ελευθέριος Γεωργιάδης' | 28 Ιανουαρίου 2024, 12:31

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ερμηνεία ότι το εδ. α της παρ. 1 του άρθρου 21 του ν. 344/1976, όπως τροποποιείται με το παρόν, δηλαδή η φράση "καθένας εκ των γονέων", εισάγει την υποχρέωση να δηλώσουν και οι δύο γονείς τη γέννηση του τέκνου τους προκειμένου να ολοκληρωθεί η σχετική διοικητική διαδικασία είναι λανθασμένη τόσο από γλωσσικής όσο και από νομικής άποψης. Η έκφραση "καθένας από τους δύο" δεν ισοδυναμεί με "κοινή δήλωση υποχρεωτικά και από τους δύο", σημαίνει απλώς ότι υπόχρεα πρόσωπα είναι κατ' αρχήν και οι δύο γονείς. Επιπλέον, η συστηματική ερμηνεία των παραγράφων του τροποποιούμενου άρθρου δίνει ξεκάθαρη απάντηση στο ότι: α) η διοικητική διαδικασία της δήλωσης της γέννησης αποπερατώνεται όταν ένα από τα υπόχρεα πρόσωπα που απαριθμούνται προβεί στη σχετική δήλωση αποδεσμεύοντας έτσι τους υπολοίπους, και β) η σειρά με την οποία ενεργοποιείται η υποχρέωση των προσώπων που απαριθμούνται στην παράγραφο 1 είναι ακριβώς η σειρά της απαρίθμησής τους εκεί, με την υποχρέωση των προσώπων που έπονται να ενεργοποιείται μόνο όταν τα πρόσωπα των προηγούμενων εδαφίων έχουν κώλυμα να δηλώσουν τη γέννηση του τέκνου. Ειδικά για το εδάφιο α, η φράση "καθένας από τους δύο γονείς" σημαίνει ότι η υποχρέωση ενεργοποιείται ταυτοχρόνως και παράλληλα για τους δύο γονείς και παύει όταν ένας από τους δύο (και όχι απαραίτητα και οι δύο μαζί) προβεί στη δήλωση της γέννησης και ολοκληρώσει τη διαδικασία. Η χρήση του συμπεριληπτικού ουσιαστικού "γονείς" και όχι των δύο ουσιαστικών "πατέρας" και "μητέρα" είναι εύστοχη, καθώς η αναφορά της λέξης "πατέρας" πριν από τη λέξη "μητέρα" ή το αντίστροφο θα δημιουργούσε ευλόγως την υπόνοια ότι ο γονέας που θα αναγραφόταν πρώτος θα είχε και πρώτος την υποχρέωση να προβεί στη δήλωση της γέννησης, με την υποχρέωση του άλλου γονέα που θα αναγραφόταν δεύτερος να ενεργοποιείται μόνο όταν ο γονέας που θα αναγραφόταν πρώτος θα μπορούσε να αποδείξει ότι έχει κώλυμα. Τούτο δεν θα ήταν καθόλου σύμφωνο, όμως, με τον σκοπό της τροποποίησης, που είναι η εξίσωση του πατέρα και της μητέρας και ως προς αυτή την υποχρέωση (της δήλωσης της γέννησης του τέκνου τους). Με την προηγούμενη μορφή του, το άρθρο ήταν εντελώς ασαφές ως προς την ενεργοποίηση της υποχρέωσης της μητέρας, ακριβώς γιατί απηχούσε αυθαίρετες και προσβλητικές πατερναλιστικές λογικές για τις λεχώνες, δημιουργώντας επιπρόσθετα και ανασφάλεια δικαίου. Η εξασθένιση του οργανισμού κατά τη διάρκεια της λοχείας δεν ισοδυναμεί επ' ουδενί με "μη πλήρως ικανό άτομο", καθώς η φράση αυτή αναφέρεται στην πνευματική (και όχι τη σωματική και οργανική) κατάσταση του ατόμου και απηχεί την προσωρινή διαταραχή της λειτουργίας της βούλησης του άρθρου 131 ΑΚ, γεγονός που συντρέχει μόνο μετά από πολύ συγκεκριμένους δύσκολους τοκετούς και όχι γενικά στη λοχεία. Είναι άλλο το να συνεννοείται το ζευγάρι ώστε να δηλώνει τη γέννηση ο πατέρας για να μην ταλαιπωρηθεί και άλλο η μητέρα (ασφαλώς υγιές και θετικό) και άλλο να θεωρούνται όλες οι μητέρες σε λοχεία κατά τεκμήριο "μη ικανές". Το τελευταίο είναι απαράδεκτο, και, όμως, είναι ακριβώς αυτό που εννοούσε η προγενέστερη άστοχη μορφή του τροποποιούμενου άρθρου. Στο παρόν νομοσχέδιο προβλέπεται μόνο η τεκνοθεσία για τα ομόφυλα ζευγάρια. Η τεκνοθεσία προϋποθέτει ήδη δηλωμένο τέκνο. Επίσης, η γέννηση τέκνου από γυναίκα που θα βρίσκεται σε έγγαμη ή συντροφική σχέση με άλλη γυναίκα δεν αλλάζει καθόλου τα δεδομένα, καθώς η δήλωση της γέννησης θα πραγματοποιείται από την ίδια ή από τα υπόλοιπα πρόσωπα που απαριθμούνται σε περίπτωση κωλύματός της και, στη συνέχεια, η σύζυγος ή σύντροφός της θα μπορεί, αν το επιθυμεί, να υιοθετήσει το εν λόγω ήδη δηλωμένο τέκνο (ειδικά σε περιπτώσεις αγνώστου πατρός τέκνα, όπου η κυοφορούσα επέλεξε να κρατήσει το έμβρυο). Εξού και η ορθή απουσία ιδιαίτερης αναφοράς στα ομόφυλα ζευγάρια στο συγκεκριμένο άρθρο. Τέλος, η αναφορά και η εμμονή στην παραφιλολογία γύρω από το "γονέας 1 και γονέας 2", το οποίο, για την ιστορία, αναφέρεται αποκλειστικά στο ληξιαρχικό σύστημα που τηρείται στη Γαλλία και που είναι άσχετο με το παρόν νομοσχέδιο, είναι εντελώς αβάσιμη, θεωρώ δε ότι είναι προϊόν της παραπληροφόρησης που έχει διαχυθεί επί του νομοσχεδίου. Μπράβο για μία ακόμα φορά στις καθηγήτριες της Νομικής ΑΠΘ που συνέβαλαν τα μέγιστα στη σύνταξη αυτού του άρτιου νομοσχεδίου.