Υπουργός Επικρατείας

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Γεώργιος Κοκολάκης' | 28 Ιανουαρίου 2024, 19:57

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Διαφωνώ απολύτως και αιτιολογώ: Οι συνάνθρωποί μας που βρίσκονται εν πολλοίς ακούσια στη δίνη της ομοφυλοφιλίας είναι εξ ορισμού της ανθρωπότητάς τους εικόνες Θεού, ισάξιοι και ισότιμοι με όλα τα μέλη της ανθρωπότητας. Η ομοφυλοφιλία όμως ως πράξη δεν είναι φυσιολογική, είναι μόνο φυσική, αφού απαντάται στη φύση και στις περισσότερες περιπτώσεις γεννάται από αυτήν, και δεν φαίνεται να είναι καθ΄οιονδήποτε τρόπο λογική, η ίδια η φύση δεν αποδίδει σε αυτήν κανένα συνολικό πραγματολογικό ρόλο αφού η ηδονιστική διέγερση από μόνη της δεν συνιστά ρόλο. Και η φυσιολογία των σωμάτων συνηγορεί σε αυτό: ο πρωκτός, γυναικείος και ανδρικός, ΔΕΝ είναι υποδοχέας ανδρικού μορίου. Όταν αυτό παραβιάζεται, δεν έχει καμία σχέση με την ιερότητα της ερωτικής σχέσης αλλά με τον παροξυσμό της ηδονιστικής λαιμαργίας. Η Πολιτεία -αλλά και όλοι μας- οφείλει να σεβαστεί την διαφορετικότητα, να ανιχνεύσει τα ψυχικά και σωματικά αίτιά της, να συμβάλλει με ήθος και γνώση στην κατά το δυνατόν ανάταξη του νοός και του σώματος και με μεγάλη ευγένεια και επιστημοσύνη να εξηγήσει σε εκείνους που βιώνουν σεξουαλική και συναισθηματική διαφορετικότητα (LGBT) το "τι" είναι συμβατό ή ασύμβατο με την φύση της διαφορετικότητάς τους, χωρίς να αίρεται η ισονομία αφού αυτή ΔΕΝ σημαίνει οτι όλοι είμαστε ικανοί ή κατάλληλοι για όλα! Και σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δυνατόν να αναγνωρίζεται ως θεσμός ζωής μια πράξη που εκχυδαΐζει την ιερή πράξη της αναπαραγωγής και εν τέλει την ίδια τη ζωή. Η στήριξη επιχειρημάτων που γίνεται πάνω στην εμπειρία των δυστυχώς πολλών δυστοπικών παραδειγμάτων της "παραδοσιακής" οικογένειας δεν είναι ωφέλιμη για κανένα από τα συγκρινόμενα μέλη διότι η βολική σύγκριση με το δυστοπικό οδηγεί στη θεσμοθέτηση του αδόμητου και χαμηλού΄ όφελος προκύπτει μόνο από την σύγκριση με το υψηλόν. Ο άλλος πυλώνας στήριξης επιχειρημάτων, η ευρωπαϊκή πρακτική, προκύπτει από επιπόλαιη εξιδανίκευση ευρωπαϊκών προτύπων που τα εντάσσουμε ωμά στην ελληνική ψυχή. Η δήθεν "λογική" που οδηγεί στην ανάγκη του περιβόητου νομοσχεδίου για το "γάμο ( ; )" των ομοφυλοφίλων και την παροχή "δικαιώματος" υιοθεσίας συνιστά παραβίαση της Σοφίας και της Λογικής της Ζωής έτσι όπως αυτή φανερώνεται όχι μόνο μέσα από την κοσμική φυσιολογία της, αλλά και μέσα από τη διδαχή της χριστιανικής πίστης μας. Και είναι παραβίαση διότι: Η θεσμοθέτηση καταστάσεων που είναι ασύμβατες με την αντικειμενικά και αβίαστα διαπιστωμένη φυσιολογικότητα οφείλεται στην τυφλότητα του νομοθέτη και προοιωνίζει περαιτέρω κοινωνικο-ηθική κατάπτωση. Αυτή με τη σειρά της, αποξενώνει την ανθρωπότητα από τη Ζωή΄ αποξένωση που έχει βαρύ κόστος, είναι αυτό που ο ιστορικός καταγράφει ως καταστροφή...