• Σχόλιο του χρήστη 'Μ.Χ.' | 28 Ιανουαρίου 2024, 21:34

    Κάποτε ήταν αδιανόητο να ψηφίζουν οι γυναίκες. Κάποτε η επιστήμη έλεγε ότι μερικές μέρες κάθε μήνα είναι ανίκανες να σκεφτούν και να δράσουν λογικά. Κάποτε ήταν αδιανότητο να μην υπάρχει δουλεία. Κάποτε το ένα... κάποτε το άλλο. Υποτίθεται πως ζούμε σ' ένα κόσμο που θέλει να λέει ότι σέβεται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υποτίθεται πως έχουμε κάθε δυνατότητα να ενημερωνόμαστε. Κι όμως, δεν ακούμε την επιστήμη, και μιλάμε για "ανώμαλους". Τους οποίους όμως φορολογούμε κανονικά, καλούμε στον στρατό, υποχρεώνουμε σε όλα αυτά που υποχρεώνεται κάθε πολίτης. Όταν όμως πρόκειται για τα δικαιώματά του τα ανθρώπινα, τα απλά, να περιθάλψει τον/την σύντροφό της/του στο νοσοκομείο πχ, όχι, δεν έχει δικαίωμα. Όταν θέλει να δώσει αγάπη σε ένα πλάσμα που μαραζώνει σ' ένα ορφανοτροφείο, όχι, δεν έχει δικαίωμα, είναι ανώμαλος. Αλήθεια, τα παιδιά που κακοποιούνται ή που δολοφονούνται ακόμα από τους γονείς τους, είχαν γονείς "ανώμαλους", ή κατά συντριπτική πλειοψηφία ανήκαν στην "αγία μορφή οικογένειας"; Η αγάπη, η αληθινή αγάπη, δεν έχει χρώμα, φύλο, σεξουαλικό προσανατολισμό. Όσο για τους ανθρώπους που βάζουν μπροστά την πίστη τους, ας θυμηθούν πως αυτό που κυρίως δίδαξε ο ιδρυτής της ήταν η αγάπη. Η αγάπη οδηγεί σε σεβασμό. Του ατόμου και των δικαιωμάτων του. Που στο κάτω-κάτω είναι και υποχρέωση των κοινωνιών να τα διασφαλίζουν. Προφανώς θεωρώ πως γίνεται το πρώτο βήμα, αν και ακόμα χρειάζεται πολλή δουλειά και πολλές βελτιώσεις. Αλλά είναι μια θετική αρχή.