Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 9. Το πρόβλημα που παρουσιάζεται εδώ και στο 1 και στο 2 είναι ότι «έχουμε στο εξωτερικό γάμο Ελλήνων του ίδιου φύλου πριν την έναρξη ισχύος του παρόντος σύμφωνα με το δίκαιο του τόπου τέλεσής τους». Ο γάμος συνδέεται με τη δυνατότητα φυσικής αναπαραγωγής του ανθρώπου (εφόσον και οι 2 δεν έχουν κάποιο πρόβλημα αναπαραγωγής), πράγμα που συμβαίνει μόνο αν οι άνθρωποι αυτοί είναι διαφορετικού φύλου (άντρας, γυναίκα). Για να μπορέσουμε να λύσουμε το πρόβλημα αυτό θα μπορούσαμε να θέσουμε πχ «είναι ισοδύναμοι με σύμφωνο συμβίωσης, από τη στιγμή που έγιναν σύμφωνα με τις κείμενες διατάξεις.» ή τέλος πάντων κάτι παρόμοιο. Αυτό αναφέρεται στο 2 ουσιαστικά, οπότε και στο 1 όποιες υποχρεώσεις και δικαιώματα υπήρχαν στον γάμο που είχαν στο εξωτερικό, να μεταφερθούν στο σύμφωνο συμβίωσης του Ν. 4356/2015 (Α’ 185). Με τον τρόπο αυτό, χωρίς ο νέος νόμος να έρχεται σε σύγκρουση με ένα φυσικό νόμο (γάμος, αναπαραγωγή κλπ), λύνει το θέμα αντιστοιχίσεως ενός γάμου 2 ομόφυλων ανθρώπων, που έγινε στο εξωτερικό, με ένα σύμφωνο συμβίωσης στην Ελλάδα, δίνοντάς τους τα ίδια δικαιώματα που θα είχαν αν ήταν σε γάμο στο εξωτερικό. Πολλές χώρες παραβιάζουν τον φυσικό νόμο (γάμος, αναπαραγωγή κλπ), θεωρώντας ως γάμο την συμβίωση μεταξύ 2 ομόφυλων ανθρώπων. Αυτό δεν σημαίνει ότι και η Ελλάδα πρέπει να έλθει σε σύγκρουση με τον φυσικό νόμο (γάμος, αναπαραγωγή κλπ), για να λύσει νομικά την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών.