Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΆρθρο 10 Γονεϊκή σχέση που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικόΣχόλιο του χρήστη ΜΑΝΟΣ | 29 Ιανουαρίου 2024, 16:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΑΝΟΣ' | 29 Ιανουαρίου 2024, 16:55

    Άρθρο 10. 1. Δυνατές περιπτώσεις σχέσεων γονέων και τέκνου, που έχουν καταχωρηθεί σε τρίτη χώρα σε δημόσια έγγραφα: 1) 1 άντρας + 1 παιδί. 2) 1 γυναίκα + 1 παιδί. 3) 1 άντρας + 1 γυναίκα + 1 παιδί. 4) 2 άντρες + 1 παιδί. 5) 2 γυναίκες + 1 παιδί. Για τον άνθρωπο βιολογικά ένα παιδί είναι το αποτέλεσμα ενώσεως ενός σπερματοζωαρίου (αρσενικό φύλο, πατέρας) και ενός ωαρίου (θηλυκό φύλο, μητέρα), εκτός και αν έχει κάποιος ανακαλύψει κάτι διαφορετικό και δεν μας το λέει. Αυτά τα πράγματα ισχύουν από τη φύση δεν είναι επινοήματα νομικά. Σε πολύ γενικές γραμμές θα μπορούσαμε να αναφέρουμε τα παρακάτω, τα οποία επεξεργαζόμενα κατάλληλα μπορεί να βοηθήσουν στην επίλυση του παρουσιαζόμενου προβλήματος. Η περίπτωση λοιπόν 3 που μπορεί να έχει καταχωρηθεί σε τρίτη χώρα, είναι ισοδύναμη για την Ελλάδα (χωρίς να παραβιάζει τον βιολογικό νόμο) με τη νομιμοποίηση της σχέσης του ζεύγους με τον γάμο (πολιτικό, θρησκευτικό) (και την απόκτηση του παιδιού εντός ή εκτός γάμου), το δε παιδί είναι είτε από αναπαραγωγή του ζευγαριού, είτε με υιοθεσία από άλλον (σε περίπτωση αδυναμίας λόγω υγείας του ζεύγους), είτε με ιατρική βοήθεια. Οι περιπτώσεις 1 και 2, που μπορεί να έχουν καταχωρηθεί σε τρίτη χώρα, αντιστοιχούν για την Ελλάδα (χωρίς να παραβιάζει τον βιολογικό νόμο) με τη νομιμοποίηση της σχέσης του ζεύγους με τον γάμο (πολιτικό, θρησκευτικό) κατόπιν δε για κάποιο λόγο έμεινε μόνο ο ένας γονέας στην οικογένεια, το δε παιδί είναι είτε από αναπαραγωγή του ζεύγους, είτε με υιοθεσία από άλλον (σε περίπτωση αδυναμίας λόγω υγείας του ζεύγους), είτε με ιατρική βοήθεια. Οι περιπτώσεις 4 και 5, που μπορεί να έχουν καταχωρηθεί σε τρίτη χώρα, αντιστοιχούν για την Ελλάδα (χωρίς να παραβιάζει τον βιολογικό νόμο η Ελλάδα, έστω και αν τον παραβιάζει η άλλη χώρα), σε περίπτωση συμφώνου συμβίωσης, το δε παιδί δεν είναι από αναπαραγωγή του ζεύγους (από σχέση ενός γάμου), είναι με υιοθεσία από άλλον (λόγω αδυναμίας του ζεύγους να αναπαράγει). 2. Με την αναγνώριση της υιοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια στην Ελλάδα, επειδή έχουν καταχωρηθεί σε δημόσια έγγραφα τρίτης χώρας σαν «Σχέση γονέα ή γονέων και τέκνου», «που έχει τελεστεί στο εξωτερικό κατά το δίκαιο του τόπου τέλεσής της», αμέσως ανοίγει και το δικαίωμα σε μελλοντικά ομόφυλα ζευγάρια να προχωρούν σε υιοθεσία, διαφορετικά θα υπήρχε διάκριση δικαιωμάτων μεταξύ των νυν αναγνωρίσεων υιοθεσιών και των επόμενων. Μπορεί να θεωρηθεί σαν υιοθεσία, μόνο σύμφωνα με τη νομοθεσία που επικρατεί στο κράτος που εξέδωσε τα δημόσια έγγραφα. Συμπέρασμα: Δεν μπορούμε νομικά να εξισώσουμε τη σχέση 2 ομόφυλων ανθρώπων με τη σχέση 2 ετερόφυλων ανθρώπων, παραβιάζοντας βασικό φυσικό νόμο, ο οποίος συνδέεται με την έννοια της αναπαραγωγής. Τα νομικά δικαιώματα οποιουδήποτε παιδιού, ανεξάρτητα από το αν έχει υιοθετηθεί από ομόφυλο ζευγάρι, εξυπακούεται ότι είναι αυτά που έχει κάθε άλλος άνθρωπος. Ο νόμος λοιπόν πρέπει να φροντίσει για αυτά τα δικαιώματα, όχι εντάσσοντας τη σχέση 2 ομόφυλων ανθρώπων μέσα στην έννοια «γάμος», παραβιάζοντας ένα φυσικό κανόνα, που υπάρχει για την αναπαραγωγή των ανθρώπων, αλλά επεκτείνοντας τον νόμο για το Σύμφωνο Συμβίωσης, έτσι ώστε όπου δεν καλύπτονται ή τα υιοθετηθέντα παιδιά ή τα ομόφυλα ζευγάρια, να μπορεί πλέον να τα καλύψει.