Υπουργός Επικρατείας Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Άρθρο 11. Με το άρθρο αυτό 1) «Πρόσωπα του ίδιου φύλου που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης του ν. 4356/2015 (Α’ 185)» «μπορούν, εντός ενός (1) έτους από την έναρξη ισχύος του παρόντος, να τελέσουν γάμο». Μας λέει δηλαδή ότι ομόφυλα ζευγάρια που έχουν ήδη συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, μπορούν να τελέσουν οποιονδήποτε γάμο (πολιτικό ή θρησκευτικό), δεν διευκρινίζεται τι είδους γάμο. 2) Για αυτόν τον γάμο που θα τελέσουν μπορούν «και να προβούν σε δήλωση στο ληξιαρχείο στο οποίο έχει καταχωριστεί το σύμφωνο ότι επιθυμούν να ισχύσει αναδρομικά ο γάμος τους από τον χρόνο τέλεσης του συμφώνου». Μας λέει δηλαδή ότι ένα ομόφυλο ζευγάρι σύναψε σύμφωνο συμβίωσης το 2018, και έρχεται το 2024, κάνει γάμο (που δεν διευκρινίζεται αν είναι πολιτικός ή θρησκευτικός, στο άρθρο αυτό), αφού ψηφιστεί το νομοσχέδιο και γίνει νόμος, και δηλώνοντας στο ληξιαρχείο ότι επιθυμούν να ισχύσει αναδρομικά ο γάμος τους από τον χρόνο τέλεσης του συμφώνου, ο γάμος αυτός θεωρείται ότι ισχύει από το 2018. Γιατί λοιπόν να υπάρξει αυτή η διαδικασία και να μην επεκταθεί το σύμφωνο συμβίωσης που ήδη έχουν, δίνοντας τους πιθανά δικαιώματα που τους λείπουν;. 3) Το άρθρο αυτό λοιπόν μας λέει ξεκάθαρα ότι : [1) Ένα ζευγάρι έχει κατοχυρώσει νομικά δικαιώματα με το σύμφωνο συμβίωσης, ενδεχομένως δε υπάρχουν κάποια ακόμη, που θα μπορούσα σαν Κράτος να νομοθετήσω, ώστε επεκτείνοντας το σύμφωνο συμβίωσης να καλύψω, χωρίς να παραβιάζω φυσικούς νόμους. 2) Επειδή εγώ νομοθετώ σαν Κράτος, θεωρώ σωστότερο, παραβιάζοντας ένα φυσικό νόμο (νόμος αναπαραγωγής του ανθρώπου με φυσικό τρόπο), ο οποίος εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση ετερόφυλων ζευγαριών και καλύπτεται και νομικά με τον όρο «γάμος» (πολιτικός, θρησκευτικός), να θεωρήσω νομικά ότι η κάλυψη των ομόφυλων ζευγαριών μπορεί να γίνει μόνο εντάσσοντας τις νομοθετικές βελτιώσεις μέσα στον όρο «γάμος» (αορίστως μέσω αυτού του άρθρου 11), και όχι στον όρο «σύμφωνο συμβίωσης». 3) Το νομοσχέδιο αυτό δεν έχει σαν πραγματικό στόχο την απόδοση δικαιωμάτων σε παιδιά υιοθετηθέντα από ομόφυλα ζευγάρια αφού, αν κάποια δικαιώματα λείπουν, θα μπορούσε νομοθετικά να επεκταθεί το συμβόλαιο συμβίωσης να καλύπτει και ομόφυλα ζευγάρια. 4) Σε συνδυασμό με το προτεινόμενο άρθρο 5 φαίνεται καθαρά ότι στόχος είναι η εξάλειψη των όρων, «πατέρας» και «μητέρα», αντικαθιστώντας τους με τον όρο «γονέας», δίνοντας το δικαίωμα σε ένα ομόφυλο ζευγάρι, επειδή θα το εντάξετε μέσα στον όρο «γάμος» να θεωρούνται «γονείς». Στην περίπτωση όμως αυτή ποιος θα είναι ο «πατέρας» και ποια η «μητέρα» για το παιδί, που έχουν ενδεχομένως υιοθετήσει; Μήπως θεωρείτε ότι οι όροι «πατέρας» και «μητέρα», που υπάρχουν από όταν ξεκίνησε να υπάρχει ο άνθρωπος μέχρι τώρα, είναι απλά «ρόλοι» μέσα σε ένα ομόφυλο ζευγάρι (δηλαδή τον ρόλο του πατέρα να παίζει μια γυναίκα στην περίπτωση γυναικείου ομόφυλου ζευγαριού, ή τον ρόλο της μητέρας να παίζει ένας άντρας στην περίπτωση αντρικού ομόφυλου ζευγαριού); Οι δύο αυτοί ρόλοι «πατέρας, αρσενικό» και «μητέρα, θηλυκό», είναι καθορισμένοι από τη φύση και απαραβίαστοι, ενσωματώνονται δε μόνο στην έννοια «γάμος ετερόφυλων», δεν είναι ούτε θέμα ρατσισμού, ούτε δικαιωμάτων, ούτε οτιδήποτε άλλο. Για τη νομοθετική κάλυψη ομοφύλων ζευγαριών, που ήδη υπάρχουν στο εσωτερικό ή μπορεί να αναγνωρίζονται στο εξωτερικό, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε επέκταση του συμφώνου συμβίωσης.].