Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣΤΗΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ – ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Άρθρο 3 Σύναψη γάμου από πρόσωπα του ιδίου φύλου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 1350 Αστικού ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ | 30 Ιανουαρίου 2024, 14:10
Είμαστε ανώριμοι ως κοινωνία! Ο κόσμος άλλαξε και σείεται από τά ατομικά δικαιώματα και μεις παραμένουμε προσκολλημένοι σε κάποιες αρχαϊκές θρησκευτικές (η ομοφυλοφιλία είναι αμάρτημα) και ιατρικές αντιλήψεις (είναι παρέκκλιση/διαστροφή και ψυχιατρικό υποσύνολο)! Και θεωρούμε ότι, παρά τίς αντίπερα αναρίθμητες (...) μελέτες, η ετερόφυλη γονεϊκότητα είναι η απόλυτα αναγκαία (όχι πάντα και ικανή) συνθήκη για μια σωστή διάπλαση. Περιέργως όμως, χαιρόμαστε εσωτερικά που επιμένουμε να έχουμε ως οδηγό τόν λόγο τού Θεού και τήν λογική • και που προσπερνάμε άμεσα τήν σκέψη ότι δεν μπορεί όλοι οι άλλοι (πολιτικοί, δημοσιογράφοι, νομικοί, σύγχρονοι εκπαιδευτικοί, συλλογικότητες) να είναι τρελλοί και μεις γνωστικοί (όποιος θέλει ας διαβάσει τό "τρελλό νερό" τού Φώτη Κόντογλου). Γι' αυτό και αντιδρούμε από υγιή αγανάκτηση - όση απέμεινε σ' αυτόν τον τόπο - λέγοντας ΌΧΙ σ' αυτό το απίθανο ν/σ . Όμως... αργήσαμε λίγο. Όταν παρακολουθούσαμε από χρόνια τήν μετάλλαξη τού κυβερνώντος κόμματος, με τόν νυν πρωθυπουργό νά ψηφίζει σύμφωνα συμβίωσης, να διατηρεί αραχνιασμένη τήν υπόσχεση τού Κολοκοτρώνη, απορρίπτοντας σχετική πρόταση βουλευτών (ε π ι τ έ λ ο υ ς) για το "Τάμα τού Έθνους", να συμμετέχει ολόψυχα (τό εν λόγω κόμμα) με αντιπροσωπείες στην πιο έκφυλη σημερινή εκδήλωση, τά γκέι πράϊντ, και νά φωταγωγεί τήν Βουλή με τά πολυποίκιλα χρώματα τής ανωμαλίας, όταν η εκπαίδευση ξήλωνε συστηματικώς θρησκευτικά και πατριωτικά σύμβολα, αντικαθιστώντας όλες τις παλαιές προμετωπίδες με την "συμπερίληψη", όταν ο πρωθυπουργός πάλι λυπόταν βαθιά για την απαγόρευση τής άμβλωσης σε πολιτείες τών Η.Π.Α. και ο τότε εκπρόσωπος διαβεβαίωνε για την αμέριστη υποστήριξη τής Ν.Δ. στο δικαίωμα τής γυναίκας στο σώμα της (και στόν φόνο), εμείς - παρ' όλα αυτά - και αφαιρώντας όλα αυτά από τά εκλογικά μας κριτήρια, προκρίνοντας μονίμως τά οικονομικά απ' τά πνευματικά, τής δίναμε (όχι όλοι ασφαλώς) 41% (ή απαξιώναμε να ψηφίσουμε), κάτι ανάλογο -ειρήσθω εν παρόδω- με τά ακατανόητα ποσοστά τού ΣΥΡΙΖΑ σε ορισμένους νομούς τής Μακεδονίας μετά την προδοτική συμφωνία τών Πρεσπών. Και η μητέρα Εκκλησία? Η μητέρα εκκλησία απάντησε ολόσωστα στην θεσμοθέτηση τής εκτροπής και έδειξε ότι δεν μπορεί, για να μήν καταπατώνται υποτιθέμενα δικαιώματα, να καταπατώνται αιώνιες Αλήθειες. Όμως... αν δεν είχε χρόνια τώρα έναν φοβικό λόγο και μια εξ απαλότατων ονύχων τοποθέτηση γύρω απ' τό θέμα τής ομοφυλοφιλίας (οι "οικογένειες" είναι παρεπόμενο) στόν δημόσιο λόγο της, αν απαντούσε όπως έπρεπε, με σαφείς καινοδιαθηκικες και πατερικές αναφορές, στον κάθε ένα που απ' όλο το Ευαγγέλιο συγκράτησε μόνο το "αγαπάτε αλλήλους", αν καταδίκαζε σθεναρά και επίμονα τίς παρελάσεις τού απόλυτου εκμαυλισμού και αν είχε διαχωρίσει η ίδια έγκαιρα, από καιρό, τούς δρόμους της από την υποκριτική και επίπλαστη θρησκευτικότητα ή (εναλλάξ) τόν φανερό αθεϊσμό τών κρατούντων - διαχρονικά - και είχε πάψει νά πορεύεται μαζί τους σε μια ισορροπία τρόμου, τότε δεν θα χρειαζόταν τώρα να τρέχει ασθμαίνοντας πίσω από μια εκ των προτέρων χαμένη υπόθεση... (Στέφαν Τσβάιχ , "Μαρία Στιούαρτ": "Όποιος κάνει μοίρα του τήν πολιτική, δεν ανήκει πιά στόν εαυτό του. Δεν τόν διαφεντεύουν οι ιεροί νόμοι τής συνείδησης, μα άλλοι νόμοι, έξω απ'αυτόν)