Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣΤΗΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ – ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Άρθρο 3 Σύναψη γάμου από πρόσωπα του ιδίου φύλου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 1350 Αστικού ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Στυλιανός | 30 Ιανουαρίου 2024, 21:50
  • Σχόλιο του χρήστη 'Στυλιανός' | 30 Ιανουαρίου 2024, 21:50

    Τάσσομαι κάθετα ενάντια στο συγκεκριμένο νομοσχέδιο Η μητέρα δεν αντικαθίσταται. Μέσα στην οικογένεια τα παιδιά βλέπουν την αλληλεπίδραση και αλληλοσυμπλήρωση των 2 φύλων. Τα ετερόφυλα ζευγάρια είναι που εκ φύσεως κάνουν παιδιά και δημιουργούν οικογένεια. Γι' αυτό και η λογική προτάσσει πως τα παιδιά πρέπει να δίνονται για υιοθεσία σε ένα περιβάλλον που θα μοιάζει με αυτό το οποίο στερήθηκαν (ως ορφανά) , δηλαδή γονείς ετερόφυλους. Δεν είναι θέμα ρατσισμού, είναι θέμα του πώς βγαίνουν τα παιδιά από τη φύση. Τη φυσιολογική κατάσταση μιμείται η τεκνοθεσία. Η υιοθεσία δεν είναι "δικαίωμα" του καθενός. Όποιος το λέει αυτό ως επιχείρημα θέτει το ζήτημα εξ ορισμού σε λάθος βάση. Η υιοθεσία έχει ως ρόλο να δώσει στα παιδιά το περιβάλλον το οποίο στερηθήκανε (δηλ. μάνας και πατέρα που το γέννησαν). Το να δοθεί λοιπόν το παιδί σε ανδρόγυνο, είναι σαν να λέμε ο "ασφαλής δρόμος" για να το θέσω έτσι. Το παιδί είναι αυτό δηλαδή που έχει δικαίωμα σε μαμά και μπαμπά. Κάθε άλλο «δικαίωμα» απόκτησης παιδιού ΑΛΛΩΝ είναι λιγότερο από δευτερεύον. Κάποιοι ΣΟΒΑΡΟΙ λόγοι περί της ακαταλληλότητας των ομοφύλων «γονέων» είναι οι εξής: Τα παιδιά ομοφυλόφιλων γονιών είναι αποδεδειγμένο πως έχουν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ μεγαλύτερες πιθανότητες να θεωρήσουν τον εαυτό τους ως lgbt άτομο. Τα ποσοστά των παιδιών ομοφυλόφιλων «γονέων» που είναι lgbt είναι τρομακτικά (16-57%), και αποδεικνύουν πως πράγματι επηρεάζεται δραστικά η σεξουαλικότητά τους, πράγμα ανησυχητικό. Δηλαδή γνωρίζουμε πως η σεξουαλικότητα των παιδιών αλλάζει ακριβώς λόγω του ότι μπήκαν σε ένα αφύσικο περιβάλλον ανατροφής. Αυτό και μόνο θα έπρεπε να καταστήσει το νομοσχέδιο ως έγκλημα εις βάρος των παιδιών. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20642872/ Ακόμα, τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας (ίσως προς έκπληξη κάποιων) φαίνεται πως είναι αισθητά υψηλότερα σε ομόφυλα ζευγάρια: https://news.feinberg.northwestern.edu/2014/09/18/carroll-domestic-violence/ Αυτά είναι σοβαρότατες παράμετροι που αγνοούνται. Από εκεί και πέρα ως προς την οικογένεια, τίθεται και θέμα ορισμού. Ως τώρα την οικογένεια την ορίζουμε βάσει της φύσης. Ως δηλαδή το κύτταρο της κοινωνίας που (μέσω της αγάπης) μεγαλώνει τη νέα γενιά. Βασικό συστατικό της οικογένειας είναι τα παιδιά, που σε αυτήν ανατρέφονται κλπ. Οπότε βάσει των νόμων της φύσης η οικογένεια δημιουργείται με το ανδρόγυνο. Όσοι θέλουν να το καταλύσουν αυτό, να μας πουν τί ορίζουν εναλλακτικά ως «οικογένεια» και «γάμο»; Αν αυτή θέτει ως προϋπόθεση την ύπαρξη ενός ζευγαριού ανεξαρτήτως φύλων, τότε γιατί να μην αποτελείται και από παραπάνω από 2 γονείς; (για τις «πολυερωτικές» σχέσεις κλπ) Ο καθένας θα μπορούσε να πει πως είναι οπισθοδρομικό να μην δεχόμαστε πως 5 άτομα μπορούν να παντρευτούν ταυτόχρονα και να κάνουν οικογένεια. Είναι λοιπόν άκρως αχρείαστο να σχετικοποιείται ένας θεσμός όπως της οικογένειας ο οποίος βασίζεται στα πρότυπα της φύσης και της αναπαραγωγής. Το δικαίωμά του ο καθένας να κάνει την επιλογή να συζήσει με όποιον θέλει το διατηρεί έτσι και αλλιώς με το σύμφωνο συμβίωσης, που είναι (από νομικής άποψης και δικαιωμάτων) σαν τον γάμο, αλλά με εξαίρεση το κομμάτι της τεκνοθεσίας. Ως προς το επιχείρημα που ειπώθηκε μεταξύ άλλων και από τον Πρωθυπουργό, πως ζευγάρια τέτοια ήδη υπάρχουν (είτε λόγω της θεσμοθέτησης του μέτρου από άλλες χώρες είτε για άλλους λόγους), εγώ θα θέσω το εξής: Γιατί να μην υιοθετηθεί η πολυγαμία στην Ελλάδα εφόσον ΥΠΑΡΧΕΙ πολυγαμία στην Μέση Ανατολή;;; Δηλαδή αν έρθει εδώ μουσουλμάνος που έχει παντρευτεί 3 γυναίκες με τις οποίες έχει παιδιά, τα παιδιά του δεν θα αναγνωριστούν από το κράτος;;; Ακριβώς το ίδιο δίλλημα. Η απάντηση είναι πως δεν γίνεται να καταλύσουμε τους θεσμούς του κράτους (που υπάρχουν για συγκεκριμένους λόγους) επειδή κάποιοι άλλοι δεν τους ακολουθούν. Για τις ειδικές περιπτώσεις, μπορούν να φτιαχτούν ειδικοί νόμοι εύκολης μεταβίβασης της μέριμνας των παιδιών. Δεν χρειάζεται να καταλυθούν οι θεσμοί. Μπόνους ερώτηση: Απορία το έχω όπως και πολλοί, το παιδί πώς θα αποκαλεί τους γονείς του; Μπαμπά 1 και μπαμπά 2; Θα λέει τον έναν μπαμπά και τον άλλον μαμά; Κι όμως καθόλου χαζό ερώτημα αν λάβει κανείς υπόψη πως το να καλεί ένα παιδί τον ένα η τον άλλο γονέα ως «μαμά» ή «μπαμπά» είναι μέρος της καθημερινότητάς του. Άρα λοιπόν δεν είναι ζήτημα ρατσισμού ο ορισμός της οικογένειας, είναι ζήτημα της πραγματικότητας κα της φύσης. Ο ρατσισμός είναι αυτό που μπορεί να βιώσει κάποιος στην καθημερινότητά του. Τίποτε ρατσιστικό δεν υφίσταται στην υπάρχουσα νομοθεσία.