Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΆρθρο 5 Καθορισμός υποχρέων προς δήλωση των γεννήσεων – Αντικατάσταση άρθρου 21 ν. 344/1976Σχόλιο του χρήστη Μύρνα | 31 Ιανουαρίου 2024, 00:09
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργού Επικρατείας
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
Απάντηση προς τον μαιευτήρα/ γυναικολόγο ΜΖ 1) Αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι μόνον η μία από τις δύο γυναίκες μπορεί να κυοφορήσει το παιδί και συνεπώς το αμάχητο τεκμήριο είναι ότι το παιδί θα είναι βιολογικά τέκνο μόνο της μίας εκ των δύο γυναικών και όχι της άλλης. --> Για μένα, θα πρέπει να εξετασθούν και παρελκόμενα στοιχεία που αφορούν στην υποβοηθούμενη αναπαραγωγή. Εγώ με την γυναικά μου κάναμε Reverse IVF. Κυοφόρησα και γέννησα με γενετικό υλικό δικό της (σαν να λέμε παρένθετη - μόνο που στα πλαίσια του ζευγαριού θήλασα και μεγαλώνω τον γιο μας μαζι με την "βιολογική" μητέρα) - Ή μήπως σύμφωνα με τα λεγόμενα σας είμαι εγώ η βιολογική μητέρα; Κρίμα από επιστημονικό - θεωρητικά - μυαλό να κυριαρχούν αναχρονιστηκές αντιλήψεις 2) Στο πλαίσιο της Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής, ο ιατρός και το λοιπό υγειονομικό προσωπικό έχουν το δικαίωμα για λόγους συνείδησης να αρνηθούν να συμβάλλουν στο όλο εγχείρημα, που όχι μόνο δεν είναι απλό, αλλά και δεν στέφεται πάντοτε από επιτυχία. --> Κανένα εγχείρημα στην διαδικασία τεκνοποίησης, όπως πιθανά γνωρίζετε ως μαιευτήρας δεν στέφεται πάντοτε από επιτυχία, είτε με φυσικό είτε με ιατρικό τρόπο. Φαντάζομαι δεν θα ξέρετε λίγες περιπτώσεις ετερόφυλων ζευγαριών που αποτυγχάνουν (ενίοτε και κατα συρροήν) να συλλάβουν με φυσικές μεθόδους. 3) Τα ζευγάρια άνδρα-γυναίκας που θα αποκτήσουν παιδί με μεθόδους Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής δεν είναι υποχρεωμένα να κοινοποιήσουν σε τρίτους ούτε το ότι η σύλληψη του παιδιού τους έγινε με ιατρική παρέμβαση ούτε και το τι είδους παρέμβαση έγινε και τα προσωπικά δεδομένα του ζεύγους και του ή των παιδιών του είναι προστατευμένα. Αντίθετα, στην περίπτωση ομόφυλου ζεύγους γυναικών τεκμαίρεται ότι το παιδί δεν είναι το βιολογικό τέκνο του ενός εκ των δύο γονέων και αυτό το προσωπικό δεδομένο του παιδιού παραβιάζεται όχι απλώς προτού γεννηθεί, αλλά και προτού να γίνει αυτή η ίδια η σύλληψη, χωρίς το ίδιο ποτέ να ερωτηθεί! --> Δεν καταλαβαίνω το επιχείρημα εδώ - καθόλου όμως. Δηλαδή το προσωπικό δεδομένο ενός παιδιού στο οποίο πέθανε η βιολογική μητέρα στη γέννα και μεγαλώνει με τον πατέρα και την γιαγιά του ή τον πατέρα μόνο πως προστατεύεται; Κάπου χάσκει εδώ το επιχείρημα σας. 4) Το τεκμήριο της πατρότητας μόνο «αμάχητο» δεν είναι. Ο σύζυγος μίας γυναίκας μπορεί όχι μόνο να αμφισβητήσει την πατρότητα ενός παιδιού, αλλά με τις σύγχρονες μεθόδους μοριακής βιολογίας μπορεί και να αποδείξει ότι ένα παιδί δεν είναι δικό του. Κατά συνέπεια, είναι ποτέ δυνατόν ένα υπό προϋποθέσεις μαχητό τεκμήριο να επεκταθεί σε κάτι που εξ ορισμού αποτελεί τεκμήριο περί του αντιθέτου; --> Το τεκμήριο γονεϊκότητας - ας αρχίσουμε να το λέμε έτσι για να μην μπερδευόμαστε - νομοθετείται ως "αμάχητο" από τη στιγμή που στα πλαίσια του οικογενειακού δικαίου οι δυο γονείς αναγνωρίζονται ως τέτοιοι πριν από τη γέννηση ενός παιδιού. Σε ένα ετέροφυλο ζευγάρι με πρόβλημα υπογονιμότητας, τους δίνεται το δικαίωμα αυτό - ή μήπως εννοείτε ότι μπορεί να έρθει ο δότης σπέρματος σε μια περίπτωση ετερόφυλου ζευγαριού και να διεκδικήσει δικαιώματα μόνο και μόνο επειδή έχει δώσει το σπέρμα του; Επιτέλους το να προτάσει κάποιος το επιχείρημα της βιολογίας να το καταλάβω από την μάζα με ελληνική πρωτοβάθμια εκπαίδευση και προσλαμβάνουσα, αλλά είναι κρίμα να προέρχεται από - ξανά θεωρητικά - κάποιον που εκπροσωπεί μια επιστήμη - και δη μια επιστήμη η οποία αντιτίθεται ενίοτε στην καθαρά βιολογική ανεπάρκεια ενός ετέροφυλου ζευγαριού. Λίγο οξύμωρο, δεν βρίσκετε;