Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΑΣΤΙΚΟΥ ΚΩΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΟΡΟΥΣΤΗΣ ΣΥΝΑΨΗΣ ΓΑΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ – ΛΗΞΙΑΡΧΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ Άρθρο 3 Σύναψη γάμου από πρόσωπα του ιδίου φύλου – Τροποποίηση παρ. 1 άρθρου 1350 Αστικού ΚώδικαΣχόλιο του χρήστη Θεοδοσία Κεφαλιδου | 31 Ιανουαρίου 2024, 09:04
Σύμφωνα με το Ελληνικό Σύνταγμα το νομοσχέδιο είναι αντισυνταγματικό. Η διαφορά φύλου είναι θεμελιώδης προϋπόθεση τέλεσης γάμου στο Δίκαιο μας. Η έλλειψη της καθιστά τον γάμο ανυπόστατο και αντισυνταγματικό. Κατά τον Άρειο Πάγο λαμβάνεται υπόψη ο κυρίαρχος ορισμός του Μοδεστινου: "γάμος εστί ένωσις ανδρός και γυναικός..." Στο άρθρο 21 παρ.1 του Συντάγματος, η οικογένεια είναι θεμελιακής φύσεως για την συντήρηση και προαγωγή του έθνους, για την δημογραφική και πολιτισμική επιβίωση του. Αυτό φυσικά συντελείται μόνο στην ως τώρα υπάρχουσα οικογένεια ετεροφυλων. Σύμφωνα με το άρθρο 12 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), ο άνδρας και η γυναίκα έχουν το δικαίωμα να συνάπτουν γάμο. Διακρίνει δηλαδή τη διαφορά φύλου στη σύναψη γάμου. Από την ΕΣΔΑ και τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) δεν προκύπτει η επιβολή τέτοιου νόμου στα κράτη μέλη. Δεν παραβιάζεται η αρχή της ισότητας στην περίπτωση που δεν ψηφιστεί ένας τέτοιος νόμος, γιατί αυτή εφαρμόζεται σε πρόσωπα υπό τις ίδιες συνθήκες. Αντίθετα η δυνατότητα υιοθεσίας από ομοφυλόφιλα ζευγάρια συνιστά ουσιώδη καταστρατήγηση της συνταγματικής αρχής της ισότητας καθώς στερεί από ορισμένα παιδιά το δικαίωμα να ανατραφουν από μητέρα και πατέρα έχοντας αυτό το υγιές πρότυπο ρόλων, άκρως απαραίτητο για την ομαλή ψυχοσυναισθηματικη τους ανάπτυξη.