Αρχική Ισότητα στον πολιτικό γάμο, τροποποίηση του Αστικού Κώδικα και άλλες διατάξειςΆρθρο 2 ΑντικείμενοΣχόλιο του χρήστη Φώτης Αστερίου | 31 Ιανουαρίου 2024, 19:11
  • Σχόλιο του χρήστη 'Φώτης Αστερίου' | 31 Ιανουαρίου 2024, 19:11

    Ο Αντώνης Καραμπατζός είναι καθηγητής του αστικού δικαίου στη Νομική Σχολή του Εθνικού & Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, διδάκτορας του αστικού δικαίου στο πανεπιστήμιο Tubingen της Γερμανίας και με μεταδιδακτορική ειδίκευση στο αγγλοσαξονικό δίκαιο των συμβάσεων στο UCL του Λονδίνου. Και δήλωσε τα εξής: Προφανώς σε νομικό και συνταγματικό επίπεδο ΔΕΝ μπορούν τα δικαιώματα να μπαίνουν ούτε στο ζύγι πλειοψηφίας- μειοψηφίας, ούτε στο ζύγι βεβαίως των δημοσκοπήσεων. Από εκεί και πέρα, προφανώς οι δημοσκοπήσεις λαμβάνονται υπόψη σε πολιτικό επίπεδο προκειμένου να προχωρήσει μια κυβερνητική πρωτοβουλία ή όχι. Αλλά σε επίπεδο προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων κάτι τέτοιο είναι αδιάφορο. Συζήτηση γίνεται επίσης και για τις ηθικές σταθμίσεις που πρέπει να έχει ένας νόμος. Και το ερώτημα τελικά είναι τι είναι ηθική σε ένα νόμο και αν μπορεί μια μειοψηφία ή μια πλειοψηφία να ορίζει το ηθικό ή το ανήθικο στη ζωή των ανθρώπων. Κατά τη γνώμη μου, αλλά και κατά τη γνώμη των σοβαρότερων και πιο έγκριτων φιλοσόφων του δικαίου διεθνώς, ΔΕΝ μπορεί μια κοινωνική πλειοψηφία να επιβάλει πρότυπα ζωής ως προς τις βασικές βιοτικές επιλογές σε μειοψηφίες ή σε ομάδες ανθρώπων. Δεν μπορεί δηλαδή να υποτάσσονται ως προς τις βασικές τους βιοτικές επιλογές πρόσωπα και κοινωνικές ομάδες στις επιταγές της πλειοψηφίας. Αυτό ΔΕΝ γίνεται. Αυτό είναι αντίθετο στην αξία του ανθρώπου. Η έγνοια μας για τις μειονότητες είναι κρίσιμο γνώρισμα της ηθικής μας συγκρότησης και μιας γνήσιας φιλελεύθερης δημοκρατίας. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε. Δεν έχει σημασία πόσοι είναι οι άνθρωποι αυτοί. Δεν μπορούμε να τους αφήσουμε στο περιθώριο. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, δεν επιτρέπεται από τον νομικό μας πολιτισμό και από την ηθική στάση που έχουμε απέναντι σε πρόσωπα και πράγματα. Αντίστοιχες συζητήσεις έχουν γίνει και για άλλες περιπτώσεις αποκλεισμένων συνανθρώπων μας λ.χ. στις ΗΠΑ με τους περίφημους διαχωρισμούς μεταξύ λευκών και μαύρων και τις μεγάλες αποφάσεις που εκδόθηκαν από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ, όπως η Brown το 1954. Έτσι ήρθησαν αυτές οι διακρίσεις. Είναι πολύ επικίνδυνη και ολισθηρή η πλαγιά των διαχωρισμών αυτών ανάμεσα σε δικαιώματα πλειοψηφίας και δικαιώματα μειοψηφιών. Έχουμε υποχρέωση από τον νομικό μας πολιτισμό και την παράδοση της φιλελεύθερης δημοκρατίας να αναγνωρίσουμε όρους ισότιμης διαβίωσης. Θα κερδίσουμε ως κοινωνία με την ισοτιμία και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Μόνο να κερδίσουμε έχουμε.